Urban Places and Social Problems
Week 1: Seeing the city as a Sociologist
Definitions and perspectives; observing the city
The Metropolis and Mental Life
George Simmel
Doel: Simmel analyseert de effecten van een grote stad op de geest van een individu. Hij probeert de
menselijke natuur te verklaren en hoe het een rol speelt in de samenleving.
Diepste problemen moderne leven: vloeien voort uit de poging van het individu om zijn
onafhankelijkheid en individualiteit te behouden tegen het bestaan van de soevereine machten van
de samenleving, tegen het gewicht het van het historische erfgoed en de externe cultuur en
levenswijze meest moderne conflict
De weerstand van het individu om te worden genivelleerd, verzwolgen in het sociaal-
technologische mechanisme.
Zintuigelijke verschillen mentale leven: de mens is een schepsel waarvan het bestaan afhankelijk
is van verschillen, d.w.z. zijn geest wordt gestimuleerd door het verschil tussen de huidige indrukken
en die die zijn voorafgegaan. De metropolis, waarin veel zintuigelijke verschillen zijn, creëert deze
psychologische condities. Dit staat in diep contrast met het langzamere ritme van het platteland.
Het grootstedelijke type: creëert een beschermend orgaan voor zichzelf tegen de grondige
verstoring waarmee de fluctuaties en discontinuïteiten van het externe milieu het bedreigen.
In plaats van emotioneel te reageren, reageert het grootstedelijke type primair op een
rationele manier en creëert zo een mentale overheersing. Dus de grootstedelijke persoon
reageert in een sfeer van mentale activiteit die het minst gevoelig is en die het verste
verwijderd is van de diepten van de persoonlijkheid.
De geldeconomie: domineert de metropool. Hierin worden de laatste overblijven van productie en
directe ruilhandel van goederen uitgehold waarin de hoeveelheid productie op directe persoonlijke
orde dagelijks wordt verminderd.
Door de geldeconomie is de moderne geest steeds meer calculerend geworden. Elk
probleem wordt gezien als een wiskundige formule.
Punctualiteit, berekenbaarheid en exactheid houden het economische en commerciële leven
in stand. Hierdoor wordt het leven bepaald van buitenaf.
De blasé-houding: waarin de zenuwen hun uiteindelijke mogelijkheid onthullen zich aan te passen
aan de inhoud en de vorm van grootstedelijk leven door afstand te doen van de reactie daarop.
De mentale houding van de mensen van de metropool ten opzichte van elkaar kan formeel
worden aangewezen als reserve.
, Als mensen in een stad hetzelfde aantal innerlijke reacties zouden hebben als in een klein
stadje, zou men volledig inwendig verneveld worden en in een ondenkbare mentale toestand
vallen.
Arbeidsdeling: steden zijn vooral de zetel van de meest geavanceerde economische arbeidsverdeling.
De stad is een eenheid die, vanwege zijn grote omvang, ontvankelijk is voor een sterk verwrongen
veelvoud van prestaties terwijl tegelijkertijd de agglomeratie van individuen en hun strijd om de klant
het individu dwingt tot een soort van gespecialiseerde prestatie waarin hij niet kan zo gemakkelijk
uitgeroeid worden door de ander.
De objectieve geest boven het objectieve: dat is zowel in de taal als in de wet, zowel in de techniek
van de productie als in de kunst, zowel in de wetenschap als in de objecten van de huiselijke
omgeving, er is een soort geest (Geist) belichaamd, waarvan de dagelijkse groei slechts onvolmaakt
wordt gevolgd en met een nog grotere vertraging door de intellectuele ontwikkeling van het individu.
Werkcollege
Simmel zoekt naar het verband tussen de individuele belevingswereld van mensen en het grotere
plaatje.
Interactie met mensen is een kosten- batenafweging. In een stad gebeurt er namelijk zoveel, dat
je niet met alles ‘mee kan doen’.
Als de impulsen die je om je heen vindt, redelijk hetzelfde blijven, kun je op automatische piloot
varen. In een stad gebeuren er heel veel dingen onverwacht, je moet dus veel meer werken.
Hierdoor moet je keuzes maken. In een dorp daarentegen, heb je veel meer sociale controle. Hier
wordt er veel meer op jou gelet en aandacht besteed aan elk klein dingetje.
Kritiek op Simmel: het gaat niet om blasé of niet blasé. Het gaat erom wat relevant is voor jou of
niet.
The Uses of Sidewalks: Safety
Jane Jacobs
Hoofdargument: trottoirs zijn het enige ding dat een stad veilig of onveilig maakt.
Waarom? Circulatie is het hoofddoel van trottoirs. Ze zijn bedoel en ontworpen als een
efficiënte manier om mensen rond te laten lopen. Buurten met een actief stoepleven zijn
doorgaans de veilige buurten en trottoirs die bijna verlaten zijn, zijn onveilig.
Hoe kunnen we een onveilig trottoir veiliger maken?
1) Meer politieaanwezigheid
Verhoogt alleen het kunstmatige veiligheidsgevoel
2) De mensen dunner verspreiden (zoals in de buitenwijken)
Voorbeeld Los Angeles (dun verspreid, maar onveilig)
→ werken beide niet
,
, Drie kwaliteiten van trottoirs die deze veiliger maken:
1) Duidelijk onderscheid tussen wat privéruimte is en wat de openbare ruimte is. In buitenwijken
zijn de lijnen tussen de twee ruimtes vaak vervaagd.
2) Er moeten mensen naar de straat kijken: mensen die er wonen of werken en het gevoel hebben
dat ze daar eigenaar zijn. De gebouwen aan de straat moeten op de straat staan, niet er vanaf.
3) Er moeten continu mensen gebruik maken van de trottoirs. Dit verleid mensen in de gebouwen
om naar de straat te kijken.
Hoe krijgen business mensen het trottoir op?
1) Ze geven mensen concrete redenen om ergens heen te gaan.
2) Ze zorgen ervoor dat mensen voorbij de andere plaatsen lopen die niet zoodzakelijk een publiek
gebruik hebben. Er ontstaan routes.
3) De ondernemers zijn erg goed in het zijn van onofficiële stoepagenten, omdat de veiligheid van
de straat direct invloed heeft op hun bedrijf.
4) De activiteit van mensen die de straat op lopen, wordt een attractie voor nog meer mensen om
mee te doen.
Stel dat we doorgaan met het bouwen en met de opzettelijke wederopbouw, van onveilige steden.
Hoe leven we met deze onzekerheid?
1) Houdt het gevaar in bedwang en laat degenen de ongelukkigen die hieraan vast zitten de
consequenties dragen.
2) Schuil in voertuigen. Verlaat onder geen omstandigheden je auto.
3) Maak gebruik van het Turf-systeem.
Conclusie: het creëren van een plek waar mensen de straat op willen en moeten lopen om zaken te
doen, creëert een plek waar mensen veilig zijn. Het kip en het ei ontwikkelen zich tegelijkertijd. Meer
openbare plaatsen om te bezoeken, zorgen ervoor dat meer mensen de straat gebruiken, waardoor
er meer openbare plaatsen zijn om te bezoeken, die meer mensen brengen. Het eindresultaat van
deze cyclus is een veiligere, meer bruikbare, meer wenselijke plek voor mensen.
Werkgroep
Een belangrijk kenmerk van de stad is dat er vreemdelingen zijn.
Tekortkoming Jacobs: ze besteedt geen aandacht aan wie zich veiliger voelt door de komst van
winkeltjes.
Jacobs heeft het alleen over ‘eyes on the streets’ van mensen die de buurt al kennen. Hoe zit het
met ‘eyes on the streets’ van mensen die niet bekend zijn met de buurt?
Social Life in the Public Realm: a Review
Lyn H. Lofland
Doel: Dit artikel beschrijft de relatie tussen het publieke rijk en andere soorten sociale ruimte, pleit
voor het grondig sociale karakter van wat zich daar voordoet, en beschrijft enkele van zijn
Week 1: Seeing the city as a Sociologist
Definitions and perspectives; observing the city
The Metropolis and Mental Life
George Simmel
Doel: Simmel analyseert de effecten van een grote stad op de geest van een individu. Hij probeert de
menselijke natuur te verklaren en hoe het een rol speelt in de samenleving.
Diepste problemen moderne leven: vloeien voort uit de poging van het individu om zijn
onafhankelijkheid en individualiteit te behouden tegen het bestaan van de soevereine machten van
de samenleving, tegen het gewicht het van het historische erfgoed en de externe cultuur en
levenswijze meest moderne conflict
De weerstand van het individu om te worden genivelleerd, verzwolgen in het sociaal-
technologische mechanisme.
Zintuigelijke verschillen mentale leven: de mens is een schepsel waarvan het bestaan afhankelijk
is van verschillen, d.w.z. zijn geest wordt gestimuleerd door het verschil tussen de huidige indrukken
en die die zijn voorafgegaan. De metropolis, waarin veel zintuigelijke verschillen zijn, creëert deze
psychologische condities. Dit staat in diep contrast met het langzamere ritme van het platteland.
Het grootstedelijke type: creëert een beschermend orgaan voor zichzelf tegen de grondige
verstoring waarmee de fluctuaties en discontinuïteiten van het externe milieu het bedreigen.
In plaats van emotioneel te reageren, reageert het grootstedelijke type primair op een
rationele manier en creëert zo een mentale overheersing. Dus de grootstedelijke persoon
reageert in een sfeer van mentale activiteit die het minst gevoelig is en die het verste
verwijderd is van de diepten van de persoonlijkheid.
De geldeconomie: domineert de metropool. Hierin worden de laatste overblijven van productie en
directe ruilhandel van goederen uitgehold waarin de hoeveelheid productie op directe persoonlijke
orde dagelijks wordt verminderd.
Door de geldeconomie is de moderne geest steeds meer calculerend geworden. Elk
probleem wordt gezien als een wiskundige formule.
Punctualiteit, berekenbaarheid en exactheid houden het economische en commerciële leven
in stand. Hierdoor wordt het leven bepaald van buitenaf.
De blasé-houding: waarin de zenuwen hun uiteindelijke mogelijkheid onthullen zich aan te passen
aan de inhoud en de vorm van grootstedelijk leven door afstand te doen van de reactie daarop.
De mentale houding van de mensen van de metropool ten opzichte van elkaar kan formeel
worden aangewezen als reserve.
, Als mensen in een stad hetzelfde aantal innerlijke reacties zouden hebben als in een klein
stadje, zou men volledig inwendig verneveld worden en in een ondenkbare mentale toestand
vallen.
Arbeidsdeling: steden zijn vooral de zetel van de meest geavanceerde economische arbeidsverdeling.
De stad is een eenheid die, vanwege zijn grote omvang, ontvankelijk is voor een sterk verwrongen
veelvoud van prestaties terwijl tegelijkertijd de agglomeratie van individuen en hun strijd om de klant
het individu dwingt tot een soort van gespecialiseerde prestatie waarin hij niet kan zo gemakkelijk
uitgeroeid worden door de ander.
De objectieve geest boven het objectieve: dat is zowel in de taal als in de wet, zowel in de techniek
van de productie als in de kunst, zowel in de wetenschap als in de objecten van de huiselijke
omgeving, er is een soort geest (Geist) belichaamd, waarvan de dagelijkse groei slechts onvolmaakt
wordt gevolgd en met een nog grotere vertraging door de intellectuele ontwikkeling van het individu.
Werkcollege
Simmel zoekt naar het verband tussen de individuele belevingswereld van mensen en het grotere
plaatje.
Interactie met mensen is een kosten- batenafweging. In een stad gebeurt er namelijk zoveel, dat
je niet met alles ‘mee kan doen’.
Als de impulsen die je om je heen vindt, redelijk hetzelfde blijven, kun je op automatische piloot
varen. In een stad gebeuren er heel veel dingen onverwacht, je moet dus veel meer werken.
Hierdoor moet je keuzes maken. In een dorp daarentegen, heb je veel meer sociale controle. Hier
wordt er veel meer op jou gelet en aandacht besteed aan elk klein dingetje.
Kritiek op Simmel: het gaat niet om blasé of niet blasé. Het gaat erom wat relevant is voor jou of
niet.
The Uses of Sidewalks: Safety
Jane Jacobs
Hoofdargument: trottoirs zijn het enige ding dat een stad veilig of onveilig maakt.
Waarom? Circulatie is het hoofddoel van trottoirs. Ze zijn bedoel en ontworpen als een
efficiënte manier om mensen rond te laten lopen. Buurten met een actief stoepleven zijn
doorgaans de veilige buurten en trottoirs die bijna verlaten zijn, zijn onveilig.
Hoe kunnen we een onveilig trottoir veiliger maken?
1) Meer politieaanwezigheid
Verhoogt alleen het kunstmatige veiligheidsgevoel
2) De mensen dunner verspreiden (zoals in de buitenwijken)
Voorbeeld Los Angeles (dun verspreid, maar onveilig)
→ werken beide niet
,
, Drie kwaliteiten van trottoirs die deze veiliger maken:
1) Duidelijk onderscheid tussen wat privéruimte is en wat de openbare ruimte is. In buitenwijken
zijn de lijnen tussen de twee ruimtes vaak vervaagd.
2) Er moeten mensen naar de straat kijken: mensen die er wonen of werken en het gevoel hebben
dat ze daar eigenaar zijn. De gebouwen aan de straat moeten op de straat staan, niet er vanaf.
3) Er moeten continu mensen gebruik maken van de trottoirs. Dit verleid mensen in de gebouwen
om naar de straat te kijken.
Hoe krijgen business mensen het trottoir op?
1) Ze geven mensen concrete redenen om ergens heen te gaan.
2) Ze zorgen ervoor dat mensen voorbij de andere plaatsen lopen die niet zoodzakelijk een publiek
gebruik hebben. Er ontstaan routes.
3) De ondernemers zijn erg goed in het zijn van onofficiële stoepagenten, omdat de veiligheid van
de straat direct invloed heeft op hun bedrijf.
4) De activiteit van mensen die de straat op lopen, wordt een attractie voor nog meer mensen om
mee te doen.
Stel dat we doorgaan met het bouwen en met de opzettelijke wederopbouw, van onveilige steden.
Hoe leven we met deze onzekerheid?
1) Houdt het gevaar in bedwang en laat degenen de ongelukkigen die hieraan vast zitten de
consequenties dragen.
2) Schuil in voertuigen. Verlaat onder geen omstandigheden je auto.
3) Maak gebruik van het Turf-systeem.
Conclusie: het creëren van een plek waar mensen de straat op willen en moeten lopen om zaken te
doen, creëert een plek waar mensen veilig zijn. Het kip en het ei ontwikkelen zich tegelijkertijd. Meer
openbare plaatsen om te bezoeken, zorgen ervoor dat meer mensen de straat gebruiken, waardoor
er meer openbare plaatsen zijn om te bezoeken, die meer mensen brengen. Het eindresultaat van
deze cyclus is een veiligere, meer bruikbare, meer wenselijke plek voor mensen.
Werkgroep
Een belangrijk kenmerk van de stad is dat er vreemdelingen zijn.
Tekortkoming Jacobs: ze besteedt geen aandacht aan wie zich veiliger voelt door de komst van
winkeltjes.
Jacobs heeft het alleen over ‘eyes on the streets’ van mensen die de buurt al kennen. Hoe zit het
met ‘eyes on the streets’ van mensen die niet bekend zijn met de buurt?
Social Life in the Public Realm: a Review
Lyn H. Lofland
Doel: Dit artikel beschrijft de relatie tussen het publieke rijk en andere soorten sociale ruimte, pleit
voor het grondig sociale karakter van wat zich daar voordoet, en beschrijft enkele van zijn
