Introductie
In tv programma’s worden vaak verschillende etnische groepen, religies en identiteiten
weergegeven. Zo’n 20% van de Israëlische bevolking is Palestijn-Arabier, maar hoewel Israël een heel
verschillend volk heeft, wordt dit deel toch vaak ondergewaardeerd in Israelische tv-programma’s.
In dit onderzoek wordt de Palestijnse Arabische minderheid in tv-reality-programma’s op Israëlische
commerciële zenders behandeld.
Literatuur overzicht
Arabieren vinden zelf dat ze bij het Palestijnse volk horen, maar voor Joden zijn Arabieren een ander
volk. Dat zorgt voor een conflict in Israël tussen deze twee groepen. De relatie tussen deze groepen
worden vaak bekeken door 2 perspectieven: kolonialisme en neo-kolonialisme. Doordat het conflict
zich uitbreidde, is de negatieve kijk op Arabieren steeds dominanter geworden.
Volgens Bhabha worden de Arabieren in Israël gezien als de ‘anderen’ en is dit onderdeel
geworden van het nationale discours. Edward Said legt uit dat dit komt door orientalisme: we willen
de ander niet begrijpen, maar domineren. Cultuur kan worden bekeken door descriptive chauvinism,
(mensen vinden andere culturen raar, omdat ze buiten hun eigen normen en waarden vallen) en
descriptive romanticism (men verlangt naar andere ervaringen (van andere culturen) omdat hun
eigen cultuur deze niet biedt).
De massamedia spelen een rol in hoe we de werkelijkheid en anderen interpreteren. Media
representatie kan stereotypes ontwikkelen waardoor de visie op ‘anderen’ ontstaat. Media zetten
minderheden vaak in een negatief daglicht en zetten hen neer als een bedreiging voor de gevestigde
orde. Het publiek nemen deze beelden voorlief en kunnen vaak de stereotypes niet herkennen. Het
Arabische volk wordt weinig gerepresenteerd op televisie, en als dit wel het geval is, is dit vaak
stereotyperend en weerspiegelt het de ondergeschiktheid van deze groep.
Reality programma’s zorgen voor een vervaging van de grens tussen fantasie en
werkelijkheid. Daarnaast beïnvloeden deze programma’s hun publiek door hun interactieve
onderdelen. Deze programma’s spelen zich vaak ook nog af in een geïsoleerde ruimte, waardoor de
deelnemers hun kijk op de echte wereld verliezen. De deelnemers zijn vaak jong en knap, waardoor
veel groepen ondergewaardeerd worden. Je kan ‘reality’ programma’s dus beter zien als simulacra:
representaties die eigenlijk niet op de realiteit lijken.
Reality-programma’s werden gekarakteriseerd doordat ze ongeplande gebeurtenissen
bevatten. Arabische reality-programma’s zijn de meest populaire en controversiële
televisieprogramma’s vanwege de politieke onderwerpen. In tegenstelling tot Westerse televisie
bevat Arabische televisie meer aandacht voor sociale en politieke problemen.
In dit onderzoek worden de verschijningen van Palestijnse Arabieren in Israëlische reality
programma’s onderzocht. Dit zijn de onderzoeksvragen:
1) Hoe zichtbaar zijn Palestijnse Arabische deelnemers in reality programma’s?
2) Hoe worden de Palestijnse Arabieren gerepresenteerd in deze shows?
3) Wat zijn de soorten interacties tussen Palestijnse Arabieren (minderheid) en andere
deelnemers van de Joodse meerderheid in de programma’s?
Methode
In dit onderzoek zijn 2 methodes gebruikt: kwantitatieve (objectief, methodologische beschrijving) en
kwalitatieve content analyse voor diepgang in de analyse. De analyse wordt gedaan voor alle reality-
programma’s in Israël tussen 2003 en 2007, voor alle afleveringen waarin een Palestijns Arabische
deelnemer zit.
Bij het kwantitatieve deel werden alle relevante afleveringen onderzocht. De eerste
onderzoeksvraag wordt gecodeerd door de schermtijden op te meten van de Arabieren, de tweede
door verschillende achtergrondkenmerken van de Arabieren in de programma’s te achterhalen en
hoe deze werden neergezet. De derde vraag werd gecodeerd door gedrag te bekijken tegenover de
Arabieren, hoe deze gepresenteerd worden en of men ze vertrouwde. Dit werd onderzocht door
middel van een codeersysteem. Omdat deze vrij kwantitatief is, is er ook een kwalitatief deel in het
In tv programma’s worden vaak verschillende etnische groepen, religies en identiteiten
weergegeven. Zo’n 20% van de Israëlische bevolking is Palestijn-Arabier, maar hoewel Israël een heel
verschillend volk heeft, wordt dit deel toch vaak ondergewaardeerd in Israelische tv-programma’s.
In dit onderzoek wordt de Palestijnse Arabische minderheid in tv-reality-programma’s op Israëlische
commerciële zenders behandeld.
Literatuur overzicht
Arabieren vinden zelf dat ze bij het Palestijnse volk horen, maar voor Joden zijn Arabieren een ander
volk. Dat zorgt voor een conflict in Israël tussen deze twee groepen. De relatie tussen deze groepen
worden vaak bekeken door 2 perspectieven: kolonialisme en neo-kolonialisme. Doordat het conflict
zich uitbreidde, is de negatieve kijk op Arabieren steeds dominanter geworden.
Volgens Bhabha worden de Arabieren in Israël gezien als de ‘anderen’ en is dit onderdeel
geworden van het nationale discours. Edward Said legt uit dat dit komt door orientalisme: we willen
de ander niet begrijpen, maar domineren. Cultuur kan worden bekeken door descriptive chauvinism,
(mensen vinden andere culturen raar, omdat ze buiten hun eigen normen en waarden vallen) en
descriptive romanticism (men verlangt naar andere ervaringen (van andere culturen) omdat hun
eigen cultuur deze niet biedt).
De massamedia spelen een rol in hoe we de werkelijkheid en anderen interpreteren. Media
representatie kan stereotypes ontwikkelen waardoor de visie op ‘anderen’ ontstaat. Media zetten
minderheden vaak in een negatief daglicht en zetten hen neer als een bedreiging voor de gevestigde
orde. Het publiek nemen deze beelden voorlief en kunnen vaak de stereotypes niet herkennen. Het
Arabische volk wordt weinig gerepresenteerd op televisie, en als dit wel het geval is, is dit vaak
stereotyperend en weerspiegelt het de ondergeschiktheid van deze groep.
Reality programma’s zorgen voor een vervaging van de grens tussen fantasie en
werkelijkheid. Daarnaast beïnvloeden deze programma’s hun publiek door hun interactieve
onderdelen. Deze programma’s spelen zich vaak ook nog af in een geïsoleerde ruimte, waardoor de
deelnemers hun kijk op de echte wereld verliezen. De deelnemers zijn vaak jong en knap, waardoor
veel groepen ondergewaardeerd worden. Je kan ‘reality’ programma’s dus beter zien als simulacra:
representaties die eigenlijk niet op de realiteit lijken.
Reality-programma’s werden gekarakteriseerd doordat ze ongeplande gebeurtenissen
bevatten. Arabische reality-programma’s zijn de meest populaire en controversiële
televisieprogramma’s vanwege de politieke onderwerpen. In tegenstelling tot Westerse televisie
bevat Arabische televisie meer aandacht voor sociale en politieke problemen.
In dit onderzoek worden de verschijningen van Palestijnse Arabieren in Israëlische reality
programma’s onderzocht. Dit zijn de onderzoeksvragen:
1) Hoe zichtbaar zijn Palestijnse Arabische deelnemers in reality programma’s?
2) Hoe worden de Palestijnse Arabieren gerepresenteerd in deze shows?
3) Wat zijn de soorten interacties tussen Palestijnse Arabieren (minderheid) en andere
deelnemers van de Joodse meerderheid in de programma’s?
Methode
In dit onderzoek zijn 2 methodes gebruikt: kwantitatieve (objectief, methodologische beschrijving) en
kwalitatieve content analyse voor diepgang in de analyse. De analyse wordt gedaan voor alle reality-
programma’s in Israël tussen 2003 en 2007, voor alle afleveringen waarin een Palestijns Arabische
deelnemer zit.
Bij het kwantitatieve deel werden alle relevante afleveringen onderzocht. De eerste
onderzoeksvraag wordt gecodeerd door de schermtijden op te meten van de Arabieren, de tweede
door verschillende achtergrondkenmerken van de Arabieren in de programma’s te achterhalen en
hoe deze werden neergezet. De derde vraag werd gecodeerd door gedrag te bekijken tegenover de
Arabieren, hoe deze gepresenteerd worden en of men ze vertrouwde. Dit werd onderzocht door
middel van een codeersysteem. Omdat deze vrij kwantitatief is, is er ook een kwalitatief deel in het
