Probleem 1
Leerdoel: Wat is het constructivisme?
Artikel Kirschner, Sweller en Clark
Doel van dit artikel is toelichten waarom PBL (gezien als vorm van minimale instructie) niet effectief
is.
2 uitersten hypotheses:
- Mensen leren het beste in een minimaal begeleide omgeving waarin ze i.p.v. informatie
aangeboden krijgen, zelf essentiële informatie ontdekken en opbouwen.
PBL
Discovery learning
Inquiry learning
Experimental learning
Constructivist learning
- Leerlingen moeten sturing krijgen in de vorm van directe instructie (=het aanbieden van
informatie die de concepten en procedures die geleerd moeten worden volledig uitlegt) over
de concepten en procedures die nodig zijn bij een bepaalde discipline leren wordt hierbij
gedefinieerd als veranderingen in het langetermijngeheugen.
Human cognitive architecture: heeft te maken met de manier waarop onze cognitieve structuren zijn
georganiseerd.
Het langetermijngeheugen is een centrale, dominante structuur van de menselijke conditie
dat alles wat we zien horen en denken beïnvloedt. We zijn vaardig op een bepaald gebied,
omdat ons langetermijngeheugen een grote hoeveelheid informatie betreffende dat gebied
bevat. Die informatie stelt ons in staat om snel de kenmerken van een situatie te herkennen
en om (vaak onbewust) te weten wat we moeten doen en wanneer.
Het doel van alle instructie is om veranderingen aan te brengen in het
langetermijngeheugen, gebeurt dit niet dan is er niets geleerd.
Werkgeheugen is het proces waarin bewuste verwerking plaatsvindt. 2 belangrijke
kenmerken van het werkgeheugen zijn dat: wanneer het nieuwe informatie (dus niet bij
informatie die al in het langetermijngeheugen is opgenomen) verwerkt, het zeer beperkt is in
duur en capaciteit.
Instructietheorieën die de beperkingen van het werkgeheugen en het wegvallen van die
beperkingen wanneer er bekende informatie wordt verwerkt, niet meenemen, zullen
waarschijnlijk niet effectief zijn.
Inquiry-based instruction legt een grote belasting op het werkgeheugen in de vorm van het zoeken
naar oplossingen voor een probleem, als het werkgeheugen hier voortdurend voor wordt gebruikt,
kan het niet gebruikt worden om te leren waardoor er uiteindelijk slechts minimale veranderingen in
het langetermijngeheugen worden aangebracht.
De meest recente versie van een instructie met minimale sturing komt van het constructivisme. Dit
steunt op het idee dat kennis wordt opgebouwd door leerlingen en dat ze daarom de mogelijkheid
moeten hebben om te construeren door doelen en minimale informatie aangeboden te krijgen en
dat leren persoonlijk is en dat gemeenschappelijke instructieformats of strategieën dus niet effectief
zijn.
, De meeste leerlingen kunnen kennis opbouwen wanneer ze adequate informatie
toegereikt krijgen en er is geen bewijs dat het toereiken van slechts delen van informatie
hen beter in staat stelt om een representatie te construeren.
Een ander gevolg van het constructivisme is dat de nadruk steeds meer weggaat van het onderwijzen
van een discipline als een basis voor kennis naar een nadruk op het leren van een discipline door
processen en procedures die daarbij horen te ervaren. Het kan echter fout zijn om te aan te nemen
dat de pedagogische inhoud van een leerervaring identiek is aan de methodes en processen horende
bij de discipline die wordt bestudeerd.
Gecontroleerde experimenten laten bijna eenduidig zien dat wanneer leerlingen nieuwe informatie
moeten verwerken, ze expliciet aangeboden moeten krijgen wat ze moeten doen en hoe ze dat
moeten doen.
Omdat leerlingen zo weinig lijken te leren van een constructivistische aanpak, proberen
leraren die deze aanpak hebben geïmplementeerd uiteindelijk de resultaten te
verbeteren door de leerlingen juist meer sturing te bieden.
Andere onderzoeken laten zien dat minimale sturing minder goed werkt, bv omdat
kinderen gefrustreerd raken en hun verwarring kan leiden tot misvattingen, dat valse
starts vaak voorkomen bij minimale sturing waardoor ze inefficiënt zijn.
Er is ook een onderzoek dat laat zien dat kennis aangeleerd via directe instructie t.o.v.
discovery beter vertaald kon worden naar nieuwe contexten, dus de kwaliteit van het
leren is dan beter.
Cognitive load: het vrij ontdekken van een complexe situatie zou leiden tot een grote
belasting van het werkgeheugen dat nadelig is voor het leren. Onderzoek laat zien dat
ongestuurde benaderingen niet alleen tot meer onmiddellijke reproductie van feiten leidt,
maar ook dat het een positiever effect heeft op de lange termijn transfer en
probleemoplossingsvaardigheden.
Worked examples: dit is een zuivere vorm van geleide instructie. Het zogenaamde worked-
example effect (leerlingen die worked examples gebruiken scoren beter op testproblemen
dan leerlingen die problemen op moesten lossen). Er zijn verschillende studies die hier bewijs
voor leveren. De basis van dit effect ligt in de cognitive load theory.
Proces worksheets: dit is een andere manier van gestuurde instructie waarbij er werkbladen
worden aangeboden die de stappen beschrijven van het oplossen van een probleem.
Leerlingen die dit aangeboden kregen laten betere resultaten zien dan leerlingen die de
juiste procedures voor het oplossen van het probleem zelf uit moesten vinden.
Over het algemeen laat experimenteel leren geen effectieve resultaten zien, sterkere sturing is nodig
voor effectiever leren en transfer.
De kennisbasis (epistemologie) van een discipline is niet hetzelfde als een pedagogiek om dit te
onderwijzen dan wel te leren.
Constructieve instructiebenaderingen zijn deels gebaseerd op het idee dat individuele verschillen de
impact van instructie modereren. Veel studies ondersteunen het expertise reversal effect dat zegt dat
instructiemethodes die effectief zijn voor nieuwelingen minder effectief worden naarmate de
expertise toeneemt. In lijn hiervan is onderzocht dat discovery learning alleen succesvol is als
leerlingen voorkennis hebben en voorgaande gestructureerde ervaringen hebben ondergaan.
De meeste onderzoeken laten een gebrek aan bewijs voor ongestuurde benaderingen en de
voordelen van meer gestuurde instructie zien.
Leerdoel: Wat is het constructivisme?
Artikel Kirschner, Sweller en Clark
Doel van dit artikel is toelichten waarom PBL (gezien als vorm van minimale instructie) niet effectief
is.
2 uitersten hypotheses:
- Mensen leren het beste in een minimaal begeleide omgeving waarin ze i.p.v. informatie
aangeboden krijgen, zelf essentiële informatie ontdekken en opbouwen.
PBL
Discovery learning
Inquiry learning
Experimental learning
Constructivist learning
- Leerlingen moeten sturing krijgen in de vorm van directe instructie (=het aanbieden van
informatie die de concepten en procedures die geleerd moeten worden volledig uitlegt) over
de concepten en procedures die nodig zijn bij een bepaalde discipline leren wordt hierbij
gedefinieerd als veranderingen in het langetermijngeheugen.
Human cognitive architecture: heeft te maken met de manier waarop onze cognitieve structuren zijn
georganiseerd.
Het langetermijngeheugen is een centrale, dominante structuur van de menselijke conditie
dat alles wat we zien horen en denken beïnvloedt. We zijn vaardig op een bepaald gebied,
omdat ons langetermijngeheugen een grote hoeveelheid informatie betreffende dat gebied
bevat. Die informatie stelt ons in staat om snel de kenmerken van een situatie te herkennen
en om (vaak onbewust) te weten wat we moeten doen en wanneer.
Het doel van alle instructie is om veranderingen aan te brengen in het
langetermijngeheugen, gebeurt dit niet dan is er niets geleerd.
Werkgeheugen is het proces waarin bewuste verwerking plaatsvindt. 2 belangrijke
kenmerken van het werkgeheugen zijn dat: wanneer het nieuwe informatie (dus niet bij
informatie die al in het langetermijngeheugen is opgenomen) verwerkt, het zeer beperkt is in
duur en capaciteit.
Instructietheorieën die de beperkingen van het werkgeheugen en het wegvallen van die
beperkingen wanneer er bekende informatie wordt verwerkt, niet meenemen, zullen
waarschijnlijk niet effectief zijn.
Inquiry-based instruction legt een grote belasting op het werkgeheugen in de vorm van het zoeken
naar oplossingen voor een probleem, als het werkgeheugen hier voortdurend voor wordt gebruikt,
kan het niet gebruikt worden om te leren waardoor er uiteindelijk slechts minimale veranderingen in
het langetermijngeheugen worden aangebracht.
De meest recente versie van een instructie met minimale sturing komt van het constructivisme. Dit
steunt op het idee dat kennis wordt opgebouwd door leerlingen en dat ze daarom de mogelijkheid
moeten hebben om te construeren door doelen en minimale informatie aangeboden te krijgen en
dat leren persoonlijk is en dat gemeenschappelijke instructieformats of strategieën dus niet effectief
zijn.
, De meeste leerlingen kunnen kennis opbouwen wanneer ze adequate informatie
toegereikt krijgen en er is geen bewijs dat het toereiken van slechts delen van informatie
hen beter in staat stelt om een representatie te construeren.
Een ander gevolg van het constructivisme is dat de nadruk steeds meer weggaat van het onderwijzen
van een discipline als een basis voor kennis naar een nadruk op het leren van een discipline door
processen en procedures die daarbij horen te ervaren. Het kan echter fout zijn om te aan te nemen
dat de pedagogische inhoud van een leerervaring identiek is aan de methodes en processen horende
bij de discipline die wordt bestudeerd.
Gecontroleerde experimenten laten bijna eenduidig zien dat wanneer leerlingen nieuwe informatie
moeten verwerken, ze expliciet aangeboden moeten krijgen wat ze moeten doen en hoe ze dat
moeten doen.
Omdat leerlingen zo weinig lijken te leren van een constructivistische aanpak, proberen
leraren die deze aanpak hebben geïmplementeerd uiteindelijk de resultaten te
verbeteren door de leerlingen juist meer sturing te bieden.
Andere onderzoeken laten zien dat minimale sturing minder goed werkt, bv omdat
kinderen gefrustreerd raken en hun verwarring kan leiden tot misvattingen, dat valse
starts vaak voorkomen bij minimale sturing waardoor ze inefficiënt zijn.
Er is ook een onderzoek dat laat zien dat kennis aangeleerd via directe instructie t.o.v.
discovery beter vertaald kon worden naar nieuwe contexten, dus de kwaliteit van het
leren is dan beter.
Cognitive load: het vrij ontdekken van een complexe situatie zou leiden tot een grote
belasting van het werkgeheugen dat nadelig is voor het leren. Onderzoek laat zien dat
ongestuurde benaderingen niet alleen tot meer onmiddellijke reproductie van feiten leidt,
maar ook dat het een positiever effect heeft op de lange termijn transfer en
probleemoplossingsvaardigheden.
Worked examples: dit is een zuivere vorm van geleide instructie. Het zogenaamde worked-
example effect (leerlingen die worked examples gebruiken scoren beter op testproblemen
dan leerlingen die problemen op moesten lossen). Er zijn verschillende studies die hier bewijs
voor leveren. De basis van dit effect ligt in de cognitive load theory.
Proces worksheets: dit is een andere manier van gestuurde instructie waarbij er werkbladen
worden aangeboden die de stappen beschrijven van het oplossen van een probleem.
Leerlingen die dit aangeboden kregen laten betere resultaten zien dan leerlingen die de
juiste procedures voor het oplossen van het probleem zelf uit moesten vinden.
Over het algemeen laat experimenteel leren geen effectieve resultaten zien, sterkere sturing is nodig
voor effectiever leren en transfer.
De kennisbasis (epistemologie) van een discipline is niet hetzelfde als een pedagogiek om dit te
onderwijzen dan wel te leren.
Constructieve instructiebenaderingen zijn deels gebaseerd op het idee dat individuele verschillen de
impact van instructie modereren. Veel studies ondersteunen het expertise reversal effect dat zegt dat
instructiemethodes die effectief zijn voor nieuwelingen minder effectief worden naarmate de
expertise toeneemt. In lijn hiervan is onderzocht dat discovery learning alleen succesvol is als
leerlingen voorkennis hebben en voorgaande gestructureerde ervaringen hebben ondergaan.
De meeste onderzoeken laten een gebrek aan bewijs voor ongestuurde benaderingen en de
voordelen van meer gestuurde instructie zien.
