Hoofdstuk 10. De filosofie van Plato (blz. 148-155)
Achtergronden
-P zoekt een manier om objectieve kennis te vinden die S niet kon negatief over lichaam
en zintuigen die met lichaam verbonden zijn (Parmenides), stoorzenders en alleen gericht op
de zichtbare wereld die verandert er moet een andere wereld zijn, de ειδη/ιδεαι
Ideeën/Vormen
--Plato geeft algemene begrippen/definities een bestaan buiten de wereld. Deze
vormen de ware wereld (Zijnde) en stijgen uit boven ons bestaan en de geest
-De Vormenwereld is onzichtbaar voor het oog maar kenbaar voor de geest. Onze wereld is
een nabootsing van de andere wereld, onvolmaakt Ideeënleer van Plato
-Er is één hoogste Vorm, de Vorm van het goede. Het Goede daar is zoals de zon hier
-niet-filosoof laat zich leiden voor zintuigen van deze wereld met δοξα. Het is niet absoluut
waar omdat het verschijningen zijn van de Vorm schoonheid leven in een droom
--filosoof maakt wel onderscheid tussen verschijning en werkelijkheid, een wakend
leven gericht op Vormen en het hebben van kennis επιστημη.
-Plato leerde op Reis naar Tarente over Pythagoras’ opvatting over reïncarnatie en Plato
denkt dualistisch lichaam is een kerker voor de ziel dus je moet je leven bezig zijn met het
losmaken van je lichaam en je ziel na de dood doet de ziel kennis op van de Vormen voor
in een lichaam gestopt te worden
-- je herinnert je de kennis dus, anamnese! Zintuigen kunnen dit tot stand brengen
met herinneren van een Vorm. Pas na 10x reïncarneren is er rust en een menselijke ziel moet
iets van het goddelijke gezien hebben, dus niet alle zielen worden mensen filosofen
hebben de meeste kennis en hebben na 3 incarnaties rust
-P net als S zegt dat ethiek is gericht op formuleren waarin menselijk geluk gelegen is
filosoof is altijd gelukkig omdat hij de perfecte wereld kent maar dit kan alleen door een
lange weg en deugd te leren
--niet-filosofen zijn gelukkig met aardse genoegens ηδοναι
59
, Hoofdstuk 11. De rechtvaardige en onrechtvaardige mens (Politeia 2.358b1-362c8) (blz.
156-169)
Achtergronden
- Plato legt fundamenten van zijn politieke filosofie, maar ook zijn ethiek en zijn Ideeënleer.
-een analyse van rechtvaardigheid leidt tot perfecte staat; dialoog uit middenperiode
democratie wordt bekritiseert en de normen/waarden daarvan
--Socrates + Glauco (broer Plato) naar een feest en terug naar huis via Adeimantus
(andere broer Plato). Gesprek ouderdom stimuleert zelfonderzoek want bijna dood; heb
je juist gehandeld
--Elk τεχνη is gericht op het goede ervan; in het uitvoeren van de functie ligt de αρετη
(voortreffelijkheid). De ziel van de mens’ voortreffelijkheid = zo goed mogelijk leven en dat is
een vorm van rechtvaardigheid. Dialoog erg socratisch
-Nu gaan Trasymachus (sofist achtig), Glauce en Adeimantus onrecht zo goed mogelijk
spreken zodat Socrates het neer kan halen
Glauco: --wat is rechtvaardigheid en onrechtvaardigheid; waar komen ze vandaan. Hij
gaat het onrechtvaardige leven aanprijzen zodat S het rechtvaardige kan prijzen
Glauco: --onrecht plegen is van nature goed, maar het slachtoffer is slachtoffer van het
kwaad rechtvaardigheid is het midden tussen onrecht plegen zonder gestraft te worden
en slachtoffer zijn zonder wreken ze doen rechtvaardig want onrecht is strafbaar
1. Herkomst rechtvaardigheid
2. Mensen brengen dit tegen hun zin in praktijk
3. Dit is begrijpelijk
Uit 11.2gh (Politeia 360d8-362c8)
-we moeten de onrechtvaardige en rechtvaardige tegenover elkaar plaatsen; maar hoe? Ga
ervan uit dat ze beide perfect werken. De onrechtvaardige mijn lijkt rechtvaardig te zijn,
maar is dit niet; dat is perfect aan hem de rechtvaardige man wil niet rechtvaardig qua
naam zijn, maar het écht zijn. Ontneem hem de naam voor nu! Zijn reputatie maakt hem niet
uit
--de onrechtvaardige man stemt niets of op reputatie en zo zullen ze zeggen dat hij
onrechtvaardig wil zijn hij doet wat hij wil. Men zegt dat de kant van de goden voor
onrechtvaardigen zo beter is dan voor rechtvaardigen
Werkvertalingen + samenvattingen/interpretatie
2C Gyges vindt een ring (Politeia 359d2-e2)
1 Εἶναι μὲν γὰρ αὐτὸν ποιμένα θητεύοντα παρὰ τῷ τότε Λυδίας
60
Achtergronden
-P zoekt een manier om objectieve kennis te vinden die S niet kon negatief over lichaam
en zintuigen die met lichaam verbonden zijn (Parmenides), stoorzenders en alleen gericht op
de zichtbare wereld die verandert er moet een andere wereld zijn, de ειδη/ιδεαι
Ideeën/Vormen
--Plato geeft algemene begrippen/definities een bestaan buiten de wereld. Deze
vormen de ware wereld (Zijnde) en stijgen uit boven ons bestaan en de geest
-De Vormenwereld is onzichtbaar voor het oog maar kenbaar voor de geest. Onze wereld is
een nabootsing van de andere wereld, onvolmaakt Ideeënleer van Plato
-Er is één hoogste Vorm, de Vorm van het goede. Het Goede daar is zoals de zon hier
-niet-filosoof laat zich leiden voor zintuigen van deze wereld met δοξα. Het is niet absoluut
waar omdat het verschijningen zijn van de Vorm schoonheid leven in een droom
--filosoof maakt wel onderscheid tussen verschijning en werkelijkheid, een wakend
leven gericht op Vormen en het hebben van kennis επιστημη.
-Plato leerde op Reis naar Tarente over Pythagoras’ opvatting over reïncarnatie en Plato
denkt dualistisch lichaam is een kerker voor de ziel dus je moet je leven bezig zijn met het
losmaken van je lichaam en je ziel na de dood doet de ziel kennis op van de Vormen voor
in een lichaam gestopt te worden
-- je herinnert je de kennis dus, anamnese! Zintuigen kunnen dit tot stand brengen
met herinneren van een Vorm. Pas na 10x reïncarneren is er rust en een menselijke ziel moet
iets van het goddelijke gezien hebben, dus niet alle zielen worden mensen filosofen
hebben de meeste kennis en hebben na 3 incarnaties rust
-P net als S zegt dat ethiek is gericht op formuleren waarin menselijk geluk gelegen is
filosoof is altijd gelukkig omdat hij de perfecte wereld kent maar dit kan alleen door een
lange weg en deugd te leren
--niet-filosofen zijn gelukkig met aardse genoegens ηδοναι
59
, Hoofdstuk 11. De rechtvaardige en onrechtvaardige mens (Politeia 2.358b1-362c8) (blz.
156-169)
Achtergronden
- Plato legt fundamenten van zijn politieke filosofie, maar ook zijn ethiek en zijn Ideeënleer.
-een analyse van rechtvaardigheid leidt tot perfecte staat; dialoog uit middenperiode
democratie wordt bekritiseert en de normen/waarden daarvan
--Socrates + Glauco (broer Plato) naar een feest en terug naar huis via Adeimantus
(andere broer Plato). Gesprek ouderdom stimuleert zelfonderzoek want bijna dood; heb
je juist gehandeld
--Elk τεχνη is gericht op het goede ervan; in het uitvoeren van de functie ligt de αρετη
(voortreffelijkheid). De ziel van de mens’ voortreffelijkheid = zo goed mogelijk leven en dat is
een vorm van rechtvaardigheid. Dialoog erg socratisch
-Nu gaan Trasymachus (sofist achtig), Glauce en Adeimantus onrecht zo goed mogelijk
spreken zodat Socrates het neer kan halen
Glauco: --wat is rechtvaardigheid en onrechtvaardigheid; waar komen ze vandaan. Hij
gaat het onrechtvaardige leven aanprijzen zodat S het rechtvaardige kan prijzen
Glauco: --onrecht plegen is van nature goed, maar het slachtoffer is slachtoffer van het
kwaad rechtvaardigheid is het midden tussen onrecht plegen zonder gestraft te worden
en slachtoffer zijn zonder wreken ze doen rechtvaardig want onrecht is strafbaar
1. Herkomst rechtvaardigheid
2. Mensen brengen dit tegen hun zin in praktijk
3. Dit is begrijpelijk
Uit 11.2gh (Politeia 360d8-362c8)
-we moeten de onrechtvaardige en rechtvaardige tegenover elkaar plaatsen; maar hoe? Ga
ervan uit dat ze beide perfect werken. De onrechtvaardige mijn lijkt rechtvaardig te zijn,
maar is dit niet; dat is perfect aan hem de rechtvaardige man wil niet rechtvaardig qua
naam zijn, maar het écht zijn. Ontneem hem de naam voor nu! Zijn reputatie maakt hem niet
uit
--de onrechtvaardige man stemt niets of op reputatie en zo zullen ze zeggen dat hij
onrechtvaardig wil zijn hij doet wat hij wil. Men zegt dat de kant van de goden voor
onrechtvaardigen zo beter is dan voor rechtvaardigen
Werkvertalingen + samenvattingen/interpretatie
2C Gyges vindt een ring (Politeia 359d2-e2)
1 Εἶναι μὲν γὰρ αὐτὸν ποιμένα θητεύοντα παρὰ τῷ τότε Λυδίας
60
