LLM Jeugdrecht – Children’s Rights
W4: Kinderen en participatie
Literatuur samenvatting
L. Lundy, ‘Voice; is not enough: conceptualising art. 12 IVRK’ 2007, p. 927-9421
Dit artikel biedt kinderrechtenkritiek op het concept van de 'stem van de leerling'. De analyse is gebaseerd op
artikel 12 IVRK, dat kinderen het recht geeft dat hun mening passend belang krijgt in alle zaken die hen
aangaan.
Op basis van onderzoek uitgevoerd in opdracht van de Noord-Ierse commissaris voor kinderen en jongeren,
beoordeelt het artikel enkele van de belemmeringen voor de zinvolle en effectieve implementatie van het recht
binnen het onderwijs. Er wordt betoogd dat de uitdrukkingen die gewoonlijk als afkorting voor artikel 12
worden gebruikt, zoals 'leerlingstem', het potentieel hebben om de impact ervan te verminderen, omdat ze een
onvolmaakte samenvatting geven van de volledige reikwijdte van de verplichting.
Het artikel stelt een nieuw model voor, dat vier sleutelelementen bevat, voor het conceptualiseren van Artikel 12
– Ruimte, Stem, Publiek en Invloed.
Dit model biedt een nieuwe manier om artikel 12 IVRK te conceptualiseren, die bedoeld is om besluitvormers te
concentreren op vier elementen van de bepaling:
- Ruimte: kinderen moeten de kans krijgen om hun mening te uiten
- Stem: kinderen moeten gefaciliteerd worden om hun mening te uiten
- Publiek: er moet naar de mening geluisterd worden
- Invloed: er moet, indien nodig, actie op worden ondernomen.
Het model weerspiegelt het feit dat deze elementen met elkaar samenhangen.
De betekenis van artikel 12 IVRK voor het onderwijs kan niet worden onderschat.
Er is een sterk pleidooi gehouden voor de grotere betrokkenheid van kinderen en jongeren bij de besluitvorming
in het onderwijs, zowel vanuit het perspectief van burgerschap als vanuit het perspectief van
onderwijsvoordelen. Vanuit mensenrechtenperspectief zijn de argumenten net zo overtuigend, zo niet
overtuigender. Naleving van artikel 12 zal niet alleen een positief schoolethos bevorderen en betere burgers
voortbrengen, het is ook een juridische en morele verplichting.
1
file:///Users/focus-studywork/Documents/LLM JEUGDRECHT/Semester 1/Children's Rights/W4 - Kinderen en participatie/L. Lundy, 'Voice' Is Not Enough-
Conceptualising Article 12 of the United Nations Convention on the Rights of the Child.pdf
, LLM Jeugdrecht – Children’s Rights
W4: Kinderen en participatie
Literatuur samenvatting
Artikel 12 kan een unieke en krachtige bijdrage leveren aan het creëren van een kinderrechtencultuur op
scholen. Het is in veel opzichten een barometer voor kinderenrechten, aangezien, wanneer het effectief ten
uitvoer wordt gelegd, andere rechten op natuurlijke wijze op hun plaats vallen. Het recht op onderwijs werkt als
een vermenigvuldiger van rechten en vergroot het vermogen van een persoon om alle andere rechten te genieten
wanneer deze volledig worden beschermd.
Artikel 12 heeft iets een soortgelijk transformatie potentieel: het is moeilijk om zich overduidelijke schendingen
van de rechten van kinderen voor te stellen in situaties waarin zij volledig en effectief betrokken zijn geweest bij
het bepalen de uitkomst van de beslissingen die hen aangaan. Bijvoorbeeld kinderen en jongeren wisten dat het
gebruik van lijfstraffen op scholen een inbreuk vormde op hun fundamentele rechten op waardigheid en
gelijkheid, lang voordat dit de geaccepteerde vorm werd wijsheid onder de meerderheid van de volwassenen.
In werkelijkheid komt het sterkste argument om de implementatie van dit recht te garanderen voort uit het
vermogen ervan om wijsheid, authenticiteit en actualiteit van de ervaringen van kinderen te benutten om
verandering teweeg te brengen. Jongeren begrijpen snel de bredere voordelen wanneer de leerlingen meer
invloed krijgen op de dingen die hen op school aangaan.
Hoewel de argumenten voor een betere naleving van artikel 12 IVRK overtuigend zijn, zijn sommige
kinderrechtenactivisten van mening dat naleving helemaal niet gerechtvaardigd hoeft te worden.
Dit artikel beoogt een kritisch juridisch en kinderrechtenperspectief bij te dragen aan de groeiende literatuur
over ‘leerlingenstem’ in het onderwijs. De nadruk op de juridische imperatief is bedoeld als aanvulling op
bestaand werk op dit gebied. Na analyse van de tekst van het IVRK, is het duidelijk dat enkele van de meest
gebruikte concepten het potentieel hebben om de impact van artikel 12 te verzwakken.
Zinnen als stem, ‘de stem van het kind’, ‘het recht om gehoord te worden’ en het ‘recht om te participeren’
hebben betrekking op specifieke elementen van de bepaling en zijn, afzonderlijk beschouwd, niet in staat de
volledige reikwijdte van het recht weer te geven.
Het in dit artikel voorgestelde model – Ruimte, Stem, Publiek en Invloed – conceptualiseert de verschillende
facetten van Artikel 12 in een juridisch verantwoord en toch gebruiksvriendelijk formaat. Het wordt aangeboden
als een potentieel model voor het informeren van het begrip, het ontwikkelen van beleid en het controleren van
de bestaande praktijk.
W4: Kinderen en participatie
Literatuur samenvatting
L. Lundy, ‘Voice; is not enough: conceptualising art. 12 IVRK’ 2007, p. 927-9421
Dit artikel biedt kinderrechtenkritiek op het concept van de 'stem van de leerling'. De analyse is gebaseerd op
artikel 12 IVRK, dat kinderen het recht geeft dat hun mening passend belang krijgt in alle zaken die hen
aangaan.
Op basis van onderzoek uitgevoerd in opdracht van de Noord-Ierse commissaris voor kinderen en jongeren,
beoordeelt het artikel enkele van de belemmeringen voor de zinvolle en effectieve implementatie van het recht
binnen het onderwijs. Er wordt betoogd dat de uitdrukkingen die gewoonlijk als afkorting voor artikel 12
worden gebruikt, zoals 'leerlingstem', het potentieel hebben om de impact ervan te verminderen, omdat ze een
onvolmaakte samenvatting geven van de volledige reikwijdte van de verplichting.
Het artikel stelt een nieuw model voor, dat vier sleutelelementen bevat, voor het conceptualiseren van Artikel 12
– Ruimte, Stem, Publiek en Invloed.
Dit model biedt een nieuwe manier om artikel 12 IVRK te conceptualiseren, die bedoeld is om besluitvormers te
concentreren op vier elementen van de bepaling:
- Ruimte: kinderen moeten de kans krijgen om hun mening te uiten
- Stem: kinderen moeten gefaciliteerd worden om hun mening te uiten
- Publiek: er moet naar de mening geluisterd worden
- Invloed: er moet, indien nodig, actie op worden ondernomen.
Het model weerspiegelt het feit dat deze elementen met elkaar samenhangen.
De betekenis van artikel 12 IVRK voor het onderwijs kan niet worden onderschat.
Er is een sterk pleidooi gehouden voor de grotere betrokkenheid van kinderen en jongeren bij de besluitvorming
in het onderwijs, zowel vanuit het perspectief van burgerschap als vanuit het perspectief van
onderwijsvoordelen. Vanuit mensenrechtenperspectief zijn de argumenten net zo overtuigend, zo niet
overtuigender. Naleving van artikel 12 zal niet alleen een positief schoolethos bevorderen en betere burgers
voortbrengen, het is ook een juridische en morele verplichting.
1
file:///Users/focus-studywork/Documents/LLM JEUGDRECHT/Semester 1/Children's Rights/W4 - Kinderen en participatie/L. Lundy, 'Voice' Is Not Enough-
Conceptualising Article 12 of the United Nations Convention on the Rights of the Child.pdf
, LLM Jeugdrecht – Children’s Rights
W4: Kinderen en participatie
Literatuur samenvatting
Artikel 12 kan een unieke en krachtige bijdrage leveren aan het creëren van een kinderrechtencultuur op
scholen. Het is in veel opzichten een barometer voor kinderenrechten, aangezien, wanneer het effectief ten
uitvoer wordt gelegd, andere rechten op natuurlijke wijze op hun plaats vallen. Het recht op onderwijs werkt als
een vermenigvuldiger van rechten en vergroot het vermogen van een persoon om alle andere rechten te genieten
wanneer deze volledig worden beschermd.
Artikel 12 heeft iets een soortgelijk transformatie potentieel: het is moeilijk om zich overduidelijke schendingen
van de rechten van kinderen voor te stellen in situaties waarin zij volledig en effectief betrokken zijn geweest bij
het bepalen de uitkomst van de beslissingen die hen aangaan. Bijvoorbeeld kinderen en jongeren wisten dat het
gebruik van lijfstraffen op scholen een inbreuk vormde op hun fundamentele rechten op waardigheid en
gelijkheid, lang voordat dit de geaccepteerde vorm werd wijsheid onder de meerderheid van de volwassenen.
In werkelijkheid komt het sterkste argument om de implementatie van dit recht te garanderen voort uit het
vermogen ervan om wijsheid, authenticiteit en actualiteit van de ervaringen van kinderen te benutten om
verandering teweeg te brengen. Jongeren begrijpen snel de bredere voordelen wanneer de leerlingen meer
invloed krijgen op de dingen die hen op school aangaan.
Hoewel de argumenten voor een betere naleving van artikel 12 IVRK overtuigend zijn, zijn sommige
kinderrechtenactivisten van mening dat naleving helemaal niet gerechtvaardigd hoeft te worden.
Dit artikel beoogt een kritisch juridisch en kinderrechtenperspectief bij te dragen aan de groeiende literatuur
over ‘leerlingenstem’ in het onderwijs. De nadruk op de juridische imperatief is bedoeld als aanvulling op
bestaand werk op dit gebied. Na analyse van de tekst van het IVRK, is het duidelijk dat enkele van de meest
gebruikte concepten het potentieel hebben om de impact van artikel 12 te verzwakken.
Zinnen als stem, ‘de stem van het kind’, ‘het recht om gehoord te worden’ en het ‘recht om te participeren’
hebben betrekking op specifieke elementen van de bepaling en zijn, afzonderlijk beschouwd, niet in staat de
volledige reikwijdte van het recht weer te geven.
Het in dit artikel voorgestelde model – Ruimte, Stem, Publiek en Invloed – conceptualiseert de verschillende
facetten van Artikel 12 in een juridisch verantwoord en toch gebruiksvriendelijk formaat. Het wordt aangeboden
als een potentieel model voor het informeren van het begrip, het ontwikkelen van beleid en het controleren van
de bestaande praktijk.
