H11 DEVELOPMENT OF MIND
De ontwikkelingspsychologie (developmental psychology) houdt zich voornamelijk bezig
met de ontwikkeling van het vanaf de geboorte tot de volwassenheid. Maar zij houden
zich ook bezig met de ontwikkeling van de mens nog voor de geboorte, en tijdens de
volwassenheid en ouderdom.
DE BELANGRIJKSTE ONTWIKKELINGEN IN DE DRIE PRENATALE GROEISTADIA
Prenataal betekend voor de geboorte. Er worden drie prenatale stadia omschreven, de
zygotische, embryonale en foetale fase volgen elkaar op tot het kind uiteindelijk wordt
geboren. Wanneer het sperma van de man de eicel van de vrouw bereikt en er 23 genen
van de man en de vrouw worden gecombineerd begint de zygote zijn of haar tocht
richting de baarmoeder. Deze periode duurt ongeveer 2 weken. In deze periode deelt de
zygote zich velen malen waardoor er een unieke set aan genen ontstaat. Aan het einde
van deze periode komt de zygote ten ruste in de baarmoederwand. Dit is het begin van
de embryonale fase. Deze fase duurt ongeveer van de 3e tot 8e week na de conceptie. Het
embryo krijgt voeding via de bloedbaan van de moeder door de navelstreng. Tijdens deze
periode ontwikkeld zich ook het placenta in de baarmoeder welke bijdraagt aan de
toevoer van voedingstofen en zuurstof naar het embryo. De laatste fase is de foetale
fase, deze duurt vanaf de 9e tot de laatste week van de geboorte (38e). In de foetale fase
vindt de grootste hoeveelheid groei en afwerking van de organen en de
lichaamsstructuur plaats. De foetus en de pasgeboren baby hebben een buiten proportie
groot hoofd in vergelijking met de volwassen mens. Dit wordt verklaard door
cephalocaudal development, waarmee wordt bedoeld dat allereerst het hoofd gaat
groeien en vervolgens pas de rest. De foetus is al in staat om enige vormen van stimuli
waar te nemen. Het kan bijvoorbeeld al wat horen, en ervaart de hartslag van de moeder.
Sommige foetussen reageren ook zelfs al op aanraking en zuigen al op hun duim.
In de afbeelding is te zien
wanneer er het meeste schade
kan ontstaan aan bepaalde
lichaamsdelen of organen. Deze
zijn het meest gevoelig voor
schade op de momenten dat het
sterk in ontwikkeling is. Zoals er
kan worden gezien is de
embryonale fase zeer gevoelig
voor teratogenen
(omgevingsinvloeden die de
ongeborene kan schaden, het
gaat hierbij voornamelijk om
middelen, maar ook stress), dit
komt omdat in deze fase de
meeste ledenmaten beginnen te
vormen. In de foetale fase zijn een aantal lichaamsdelen nog sterk in ontwikkeling, en
anderen zijn al zo goed als ontwikkeld. Hierdoor is de foetus in dit stadium minder
gevoelig, maar nog steeds gevoelig, voor teratogenen.
Tijdens de ontwikkeling bereid de foetus zich voor op het leven op aarde door de
‘standaard’ ontwikkelingen zich ook aan te passen op ervaringen. Wanneer de moeder
weinig voeding krijgt tijdens de zwangerschap, ontwikkeld het kind een lichaam dat beter
in staat is om voedingsstofen vast te houden. Hierdoor kunnen deze kinderen beter
, overleven met weinig voeding, maar raken zij ook eerder overvoed. Stress tijdens de
zwangerschap kan leiden tot een meer introvert kind, welke meer angst, agressie en
minder sociale vaardigheden vertoont.
Wanneer het kind is geboren, is het nog niet helemaal ontwikkeld. Een veulen
bijvoorbeeld, kan na enkele minuten al opstaan, en zich oriënteren. Het veulen kan zich
in enige mate al zelf redden. Een baby daar in tegen kan dit nog niet. Het kind kan zich
nog niet zelfstandig voortbewegen, en kan ook niet zelfstandig eten. Het kind is nog
volledig afhankelijk van de moeder en/ of vader. Na de geboorte gaat de ontwikkeling van
de hersenen ook nog steeds door, dit duurt tot ongeveer het 21 e levensjaar.
DE BELANGRIJKE FYSIEKE ONTWIKKELINGEN DIE PLAATSVINDEN VAN DE
PUBERTEIT TOT HET BEGIN VAN DE VOLWASSENHEID
De mens groeit tot ongeveer het 21e levensjaar door, maar dit doet het niet geheel
geleidelijk. Er zijn verschillende fasen waarin de groei
toeneemt, of afneemt, of er zelfs sprake is van een
afname. Een van deze fases is goed terug te vinden
in de grafek hiernaast. Dit is de pubertijd, welke
ongeveer rond het elfde a twaalfde levensjaar begint.
In deze fase gaat men meer groeien, en begint de
ontwikkeling van het reproductieve systeem. De
pubertijd begint niet altijd op exact het zelfde
moment, dit kan verschillen per persoon, per
geslacht, per bevolkingsgroep en per jaartaal
wanneer men is geboren. Sommige mensen beginnen
nou eenmaal eerder aan de pubertijd dan anderen,
dit komt door zowel genetische als
omgevingsinvloeden. Meisjes beginnen over het
algemeen ongeveer één jaar eerder aan de pubertijd
dan jongens. Er worden ook verschillen gevonden, in
2007 was in de Verenigde Staten de gemiddelde
leeftijd waarop de eerste menstruatie plaats vond 12.6 jaar voor Kaukasische meisjes en
12.1 jaar voor afro Amerikaanse meisjes. De leeftijd waarop men begint aan de pubertijd
is de afgelopen decennia sterk vervroegd. Bijvoorbeeld in Finland vond de eerst
menstruatie in 1860 plaats op 16.7 jarige leeftijd, terwijl dit in 1960 al gebeurde op 13.6
jarige leeftijd.
DE MANIER WAAROP KINDEREN DOOR EXPLORATIE HUN FYSIEKE EN SOCIALE
OMGEVING LEREN KENNEN
Er zijn vele onderzoeken gedaan naar de ontwikkeling van het kind. De conclusie die
eigenlijk altijd kan worden getrokken is dat het kind een ontdekker is.
Gewenning (habituation) is sterk van invloed op kinderen. Wanneer zij een bepaald object
al vaak hebben gezien, verliest het interesse hierin. Op deze manier blijft het kind steeds
op zoek naar nieuwe objecten om te ontdekken. Wanneer er gewenning heeft plaats
gevonden bij een bepaald object, maar het kind komt er dan achter dat het object nog
een, nog niet ontdekte, eigenschap heeft, is het object direct weer interessant
(dishabituatie).
Kinderen vinden niets leuker dan controle ergens over uitoefenen, denk maar aan die
vervelende kinderen die de hele busreis vragen of ze al op het knopje mogen drukken.
Knopjes zorgen er voor dat er iets gebeurt, op deze manier oefent het kind ergens invloed
De ontwikkelingspsychologie (developmental psychology) houdt zich voornamelijk bezig
met de ontwikkeling van het vanaf de geboorte tot de volwassenheid. Maar zij houden
zich ook bezig met de ontwikkeling van de mens nog voor de geboorte, en tijdens de
volwassenheid en ouderdom.
DE BELANGRIJKSTE ONTWIKKELINGEN IN DE DRIE PRENATALE GROEISTADIA
Prenataal betekend voor de geboorte. Er worden drie prenatale stadia omschreven, de
zygotische, embryonale en foetale fase volgen elkaar op tot het kind uiteindelijk wordt
geboren. Wanneer het sperma van de man de eicel van de vrouw bereikt en er 23 genen
van de man en de vrouw worden gecombineerd begint de zygote zijn of haar tocht
richting de baarmoeder. Deze periode duurt ongeveer 2 weken. In deze periode deelt de
zygote zich velen malen waardoor er een unieke set aan genen ontstaat. Aan het einde
van deze periode komt de zygote ten ruste in de baarmoederwand. Dit is het begin van
de embryonale fase. Deze fase duurt ongeveer van de 3e tot 8e week na de conceptie. Het
embryo krijgt voeding via de bloedbaan van de moeder door de navelstreng. Tijdens deze
periode ontwikkeld zich ook het placenta in de baarmoeder welke bijdraagt aan de
toevoer van voedingstofen en zuurstof naar het embryo. De laatste fase is de foetale
fase, deze duurt vanaf de 9e tot de laatste week van de geboorte (38e). In de foetale fase
vindt de grootste hoeveelheid groei en afwerking van de organen en de
lichaamsstructuur plaats. De foetus en de pasgeboren baby hebben een buiten proportie
groot hoofd in vergelijking met de volwassen mens. Dit wordt verklaard door
cephalocaudal development, waarmee wordt bedoeld dat allereerst het hoofd gaat
groeien en vervolgens pas de rest. De foetus is al in staat om enige vormen van stimuli
waar te nemen. Het kan bijvoorbeeld al wat horen, en ervaart de hartslag van de moeder.
Sommige foetussen reageren ook zelfs al op aanraking en zuigen al op hun duim.
In de afbeelding is te zien
wanneer er het meeste schade
kan ontstaan aan bepaalde
lichaamsdelen of organen. Deze
zijn het meest gevoelig voor
schade op de momenten dat het
sterk in ontwikkeling is. Zoals er
kan worden gezien is de
embryonale fase zeer gevoelig
voor teratogenen
(omgevingsinvloeden die de
ongeborene kan schaden, het
gaat hierbij voornamelijk om
middelen, maar ook stress), dit
komt omdat in deze fase de
meeste ledenmaten beginnen te
vormen. In de foetale fase zijn een aantal lichaamsdelen nog sterk in ontwikkeling, en
anderen zijn al zo goed als ontwikkeld. Hierdoor is de foetus in dit stadium minder
gevoelig, maar nog steeds gevoelig, voor teratogenen.
Tijdens de ontwikkeling bereid de foetus zich voor op het leven op aarde door de
‘standaard’ ontwikkelingen zich ook aan te passen op ervaringen. Wanneer de moeder
weinig voeding krijgt tijdens de zwangerschap, ontwikkeld het kind een lichaam dat beter
in staat is om voedingsstofen vast te houden. Hierdoor kunnen deze kinderen beter
, overleven met weinig voeding, maar raken zij ook eerder overvoed. Stress tijdens de
zwangerschap kan leiden tot een meer introvert kind, welke meer angst, agressie en
minder sociale vaardigheden vertoont.
Wanneer het kind is geboren, is het nog niet helemaal ontwikkeld. Een veulen
bijvoorbeeld, kan na enkele minuten al opstaan, en zich oriënteren. Het veulen kan zich
in enige mate al zelf redden. Een baby daar in tegen kan dit nog niet. Het kind kan zich
nog niet zelfstandig voortbewegen, en kan ook niet zelfstandig eten. Het kind is nog
volledig afhankelijk van de moeder en/ of vader. Na de geboorte gaat de ontwikkeling van
de hersenen ook nog steeds door, dit duurt tot ongeveer het 21 e levensjaar.
DE BELANGRIJKE FYSIEKE ONTWIKKELINGEN DIE PLAATSVINDEN VAN DE
PUBERTEIT TOT HET BEGIN VAN DE VOLWASSENHEID
De mens groeit tot ongeveer het 21e levensjaar door, maar dit doet het niet geheel
geleidelijk. Er zijn verschillende fasen waarin de groei
toeneemt, of afneemt, of er zelfs sprake is van een
afname. Een van deze fases is goed terug te vinden
in de grafek hiernaast. Dit is de pubertijd, welke
ongeveer rond het elfde a twaalfde levensjaar begint.
In deze fase gaat men meer groeien, en begint de
ontwikkeling van het reproductieve systeem. De
pubertijd begint niet altijd op exact het zelfde
moment, dit kan verschillen per persoon, per
geslacht, per bevolkingsgroep en per jaartaal
wanneer men is geboren. Sommige mensen beginnen
nou eenmaal eerder aan de pubertijd dan anderen,
dit komt door zowel genetische als
omgevingsinvloeden. Meisjes beginnen over het
algemeen ongeveer één jaar eerder aan de pubertijd
dan jongens. Er worden ook verschillen gevonden, in
2007 was in de Verenigde Staten de gemiddelde
leeftijd waarop de eerste menstruatie plaats vond 12.6 jaar voor Kaukasische meisjes en
12.1 jaar voor afro Amerikaanse meisjes. De leeftijd waarop men begint aan de pubertijd
is de afgelopen decennia sterk vervroegd. Bijvoorbeeld in Finland vond de eerst
menstruatie in 1860 plaats op 16.7 jarige leeftijd, terwijl dit in 1960 al gebeurde op 13.6
jarige leeftijd.
DE MANIER WAAROP KINDEREN DOOR EXPLORATIE HUN FYSIEKE EN SOCIALE
OMGEVING LEREN KENNEN
Er zijn vele onderzoeken gedaan naar de ontwikkeling van het kind. De conclusie die
eigenlijk altijd kan worden getrokken is dat het kind een ontdekker is.
Gewenning (habituation) is sterk van invloed op kinderen. Wanneer zij een bepaald object
al vaak hebben gezien, verliest het interesse hierin. Op deze manier blijft het kind steeds
op zoek naar nieuwe objecten om te ontdekken. Wanneer er gewenning heeft plaats
gevonden bij een bepaald object, maar het kind komt er dan achter dat het object nog
een, nog niet ontdekte, eigenschap heeft, is het object direct weer interessant
(dishabituatie).
Kinderen vinden niets leuker dan controle ergens over uitoefenen, denk maar aan die
vervelende kinderen die de hele busreis vragen of ze al op het knopje mogen drukken.
Knopjes zorgen er voor dat er iets gebeurt, op deze manier oefent het kind ergens invloed
