De fasen van Handelingsgerichte Diagnostiek: casus
Jennifer
1. De intakefase (doe-fase)
Het begint allemaal met een warm welkom voor Jennifer en haar ouders in de praktijk. De diagnostici
zorgen voor een comfortabele omgeving en stellen zich voor als vriendelijke professionals. Ze benadrukken
het belang van open communicatie en het delen van zorgen.
Jennifers ouders delen hun bezorgdheid over Jennifers recente gedragsveranderingen en de leerkracht
voegt daar specifieke observaties vanuit de klas aan toe. De diagnostici zorgen ervoor dat ze de zorgen van
de ouders valideren en benadrukken dat hun input cruciaal is voor het begrijpen van Jennifers situatie.
Stap 1: voorbereiding
o Wat wil ik vragen & waarom?
o Wie moet aanwezig zijn & waarom?
De diagnosticus heeft eerdere informatie doorgenomen, waaronder schoolrapporten en opmerkingen van
de ouders. Hij bereidt specifieke vragen voor die zowel voor de ouders als de leerkracht inzicht kunnen
geven in Jennifers situatie.
Stap 2: reden van aanmelding, hulpvragen en verwachtingen
o Wie doet de aanmelding?
o Te weten komen waarom nu & waarom hier?
Bij de ontmoeting vraagt de diagnosticus naar de reden van aanmelding. Wat heeft de ouders en
leerkrachten ertoe gebracht om Jennifers aan te melden? Hier worden ook specifieke hulpvragen en
verwachtingen besproken. Wat hopen ze te bereiken met het diagnostisch traject? De hulpvragen zullen
vaak altijd in het termen van het kind geformuleerd worden, maar het is ook van belang om te controleren
of de ouders of de school zelf geen (achterliggende) hulpvragen hebben. Het is belangrijk om deze duidelijk
te maken voor alle partijen en de verwachtingen af te stemmen, zodat er geen ontgoochelingen zijn.
De ouders van Jennifer leggen uit dat ze merkten dat Jennifer recentelijk veranderingen in haar gedrag
heeft vertoond. Ze maken zich zorgen en willen begrijpen wat er aan de hand is. Ook de leerkracht van
Jennifer is eveneens bezorgd over haar gedrag in de klas. Ze hebben hulpvragen over hoe ze het beste met
deze veranderingen kunnen omgaan en welke ondersteuning Jennifer nodig heeft. Hun verwachting is
duidelijkheid te krijgen over de oorzaken van Jennifers gedrag.
1
, Stap 3: problematische en positieve aspecten
In deze stap wordt dieper ingegaan op de problematische aspecten van het gedrag van Jennifer, zoals haar
gedragsveranderingen op school. Ook worden positieve aspecten belicht, zoals haar interesses, sterke
punten en positieve interacties.
De ouders benadrukken dat Jennifer voorheen een extravert en sociaal kind was, maar dat ze nu meer
teruggetrokken lijkt. Ze maken zich zorgen over haar verminderde interesse in schoolactiviteiten en
vrienden. Tegelijkertijd prijzen ze haar creatieve en artistieke talenten als positieve aspecten.
Stap 4: voorgeschiedenis, ondernomen activiteiten en effecten
o Welke stappen zijn er reeds ondernomen?
De diagnosticus vraagt naar de voorgeschiedenis van Jennifer, inclusief eerdere gedragsveranderingen,
eventuele interventies die al zijn ondernomen, en het effect daarvan. Dit helpt bij het begrijpen van de
context en mogelijke oorzaken.
Ze vertellen over eerdere veranderingen in Jennifers gedrag, maar er zijn geen eerdere interventies
ondernomen. De leerkracht heeft wel al geprobeerd met Jennifer te praten om de oorzaken van haar
veranderingen te begrijpen, maar er is nog niets volledig duidelijk.
Stap 5: attributies
De diagnosticus onderzoekt welke attributies (verklaringen) ouders en leerkrachten hebben voor het
gedrag van Jennifer. Dit kan misverstanden of aannames aan het licht brengen die de perceptie van het
gedrag beïnvloeden.
Zowel de ouders als de leerkracht denken dat recente gezinsveranderingen en mogelijke stressfactoren,
zoals een verhuizing en enkele familieproblemen, een rol kunnen spelen in Jennifers gedragsveranderingen.
Stap 6: inschatten van de veiligheid
In deze stap wordt gekeken naar de veiligheid van Jennifer. Zijn er situaties of omstandigheden waarin haar
veiligheid in het geding kan zijn? Dit is van cruciaal belang voor het bepalen van de verdere aanpak.
Er zijn geen directe veiligheidszorgen, maar zowel de ouders als de leerkracht willen ervoor zorgen dat
Jennifer zich veilig voelt, zowel thuis als in de klas, en openlijk over haar gevoelens kan praten.
2
Jennifer
1. De intakefase (doe-fase)
Het begint allemaal met een warm welkom voor Jennifer en haar ouders in de praktijk. De diagnostici
zorgen voor een comfortabele omgeving en stellen zich voor als vriendelijke professionals. Ze benadrukken
het belang van open communicatie en het delen van zorgen.
Jennifers ouders delen hun bezorgdheid over Jennifers recente gedragsveranderingen en de leerkracht
voegt daar specifieke observaties vanuit de klas aan toe. De diagnostici zorgen ervoor dat ze de zorgen van
de ouders valideren en benadrukken dat hun input cruciaal is voor het begrijpen van Jennifers situatie.
Stap 1: voorbereiding
o Wat wil ik vragen & waarom?
o Wie moet aanwezig zijn & waarom?
De diagnosticus heeft eerdere informatie doorgenomen, waaronder schoolrapporten en opmerkingen van
de ouders. Hij bereidt specifieke vragen voor die zowel voor de ouders als de leerkracht inzicht kunnen
geven in Jennifers situatie.
Stap 2: reden van aanmelding, hulpvragen en verwachtingen
o Wie doet de aanmelding?
o Te weten komen waarom nu & waarom hier?
Bij de ontmoeting vraagt de diagnosticus naar de reden van aanmelding. Wat heeft de ouders en
leerkrachten ertoe gebracht om Jennifers aan te melden? Hier worden ook specifieke hulpvragen en
verwachtingen besproken. Wat hopen ze te bereiken met het diagnostisch traject? De hulpvragen zullen
vaak altijd in het termen van het kind geformuleerd worden, maar het is ook van belang om te controleren
of de ouders of de school zelf geen (achterliggende) hulpvragen hebben. Het is belangrijk om deze duidelijk
te maken voor alle partijen en de verwachtingen af te stemmen, zodat er geen ontgoochelingen zijn.
De ouders van Jennifer leggen uit dat ze merkten dat Jennifer recentelijk veranderingen in haar gedrag
heeft vertoond. Ze maken zich zorgen en willen begrijpen wat er aan de hand is. Ook de leerkracht van
Jennifer is eveneens bezorgd over haar gedrag in de klas. Ze hebben hulpvragen over hoe ze het beste met
deze veranderingen kunnen omgaan en welke ondersteuning Jennifer nodig heeft. Hun verwachting is
duidelijkheid te krijgen over de oorzaken van Jennifers gedrag.
1
, Stap 3: problematische en positieve aspecten
In deze stap wordt dieper ingegaan op de problematische aspecten van het gedrag van Jennifer, zoals haar
gedragsveranderingen op school. Ook worden positieve aspecten belicht, zoals haar interesses, sterke
punten en positieve interacties.
De ouders benadrukken dat Jennifer voorheen een extravert en sociaal kind was, maar dat ze nu meer
teruggetrokken lijkt. Ze maken zich zorgen over haar verminderde interesse in schoolactiviteiten en
vrienden. Tegelijkertijd prijzen ze haar creatieve en artistieke talenten als positieve aspecten.
Stap 4: voorgeschiedenis, ondernomen activiteiten en effecten
o Welke stappen zijn er reeds ondernomen?
De diagnosticus vraagt naar de voorgeschiedenis van Jennifer, inclusief eerdere gedragsveranderingen,
eventuele interventies die al zijn ondernomen, en het effect daarvan. Dit helpt bij het begrijpen van de
context en mogelijke oorzaken.
Ze vertellen over eerdere veranderingen in Jennifers gedrag, maar er zijn geen eerdere interventies
ondernomen. De leerkracht heeft wel al geprobeerd met Jennifer te praten om de oorzaken van haar
veranderingen te begrijpen, maar er is nog niets volledig duidelijk.
Stap 5: attributies
De diagnosticus onderzoekt welke attributies (verklaringen) ouders en leerkrachten hebben voor het
gedrag van Jennifer. Dit kan misverstanden of aannames aan het licht brengen die de perceptie van het
gedrag beïnvloeden.
Zowel de ouders als de leerkracht denken dat recente gezinsveranderingen en mogelijke stressfactoren,
zoals een verhuizing en enkele familieproblemen, een rol kunnen spelen in Jennifers gedragsveranderingen.
Stap 6: inschatten van de veiligheid
In deze stap wordt gekeken naar de veiligheid van Jennifer. Zijn er situaties of omstandigheden waarin haar
veiligheid in het geding kan zijn? Dit is van cruciaal belang voor het bepalen van de verdere aanpak.
Er zijn geen directe veiligheidszorgen, maar zowel de ouders als de leerkracht willen ervoor zorgen dat
Jennifer zich veilig voelt, zowel thuis als in de klas, en openlijk over haar gevoelens kan praten.
2
