Grote Vragen 1: Leesreflectie de Koe

, Hoewel de tweede soera van de Koran ‘De Koe’ heet, gaan er slechts een paar verzen over
een koe in dit lange hoofdstuk. Het punt dat in deze paar verzen wordt gemaakt is mijns
inziens echter wel samenvattend voor de ‘geest van de wet’. In deze leesreflectie komt dan
ook de strijd die dit hoofdstuk lijkt te voeren met de christenen en de joden aanbod.
Daarnaast wordt kort aandacht besteed aan het karakter van Allah.

Strijd
In deze soera lijkt het thema misleiding voornamelijk centraal te staan. Niet alleen zouden
mensen anderen willen misleiden om zo de waarheid te onthouden, ook Allah lijkt mensen
te misleiden.1 Dit doet erg denken aan het beeld van Jahweh, Die het hart van de farao doet
verharden. Het is pas later in deze soera wanneer de misleiding zich richt op de specifieke
groepen: de joden en de christenen. Voor zij die de Hebreeuwse Bijbel kennen, is het wellicht
niks nieuws dat het scheppingsverhaal van zeer groot belang is. In de Hebreeuwse Bijbel
wordt namelijk vaak verwezen naar dit verhaal. Deze soera spreekt ook over het
scheppingsverhaal, maar doet dat niet in dezelfde stijl zoals de Hebreeuwse Bijbel dat doet.
Dat zou wellicht kunnen komen doordat de Koran voortbouwt op de Hebreeuwse Bijbel,
immers doen passages zoals vers 47 en 87 dat lijken. De Koran besteedt meer tijd aan het
karakter van Allah, die overigens dezelfde god blijkt te zijn als die van de Hebreeuwse Bijbel. 2

Later in deze soera blijkt echter een soort strijd met de andere ‘gelovigen’: de joden, de
christenen en de Sabijnen.3 Opmerking verdient daarbij dat later de joden toch weer als
ongelovigen lijken te worden gecategoriseerd.4 Die strijd openbaart zich door het taalgebruik
van de tekst. Zo stelt de spreker van de tekst dat het volk van Israël haar godsdienst niet zal
willen veranderen, zelfs na het woord van Allah gehoord te hebben en opzettelijk te hebben
veranderd.5 Weer even later betoogt de spreker dat de joden elkaar doden, maar
tegelijkertijd ook elkaar in bescherming nemen waardoor ze volgens de spreker de
geschriften slechts deels gehoorzamen. Door de neerbuigende houding jegens de joden lijkt
de spreker te willen stellen dat de moslims beter zijn dan de joden. De spreker beweert
tevens ook dat veel mensen van het Boek uit afgunst anderen tot ongeloof brachten.6
Christenen zouden, net zoals de joden, geen bewijs hebben van hun waarachtigheid zoals de
moslims wel hebben.7 In vers 118 stelt de spreker dat de moslims het bij het juiste eind
hebben, omdat Allah de tekenen duidelijk heeft gemaakt aan een overtuigd volk. Mijns
inziens zijn dit lege argumenten die niet werkelijk uitleggen waarom God een andere
boodschap gegeven heeft dan aan de joden of christenen.

‘Out of character’
Tot slot is het karakter van de god van de Koran opvallend. Uit vers 163 blijkt dat Allah
dezelfde god is als van de Hebreeuwse Bijbel. Het karakter van God in deze soera is opvallend
omdat God in de Hebreeuwse Bijbel gekarakteriseerd wordt als trouw. Jahweh, anders dan
de Koran doet lijken, zou het volk Israël nooit verlaten naar mijns inziens. Dat Jahweh Israël
verlaten zou hebben blijkt uit de negatieve houding ten opzichte van de joden en dat is

1
Soera Al-Baqarah 26.
2
Soera Al-Baqarah 87.
3
Soera Al-Baqarah 62, dit vers categoriseert de joden, christenen en Sabijnen als gelovigen naast de moslims.
4
Soera Al-Baqarah 89 en 105.
5
Soera Al-Baqarah 75.
6
Soera Al-Baqarah 109.
7
Soera Al-Baqarah 111.