Samenvatting: De stad als
woonmilieu: De dynamiek van de
stedelijke bevolking
B oe k Urb an The o ry ( A lan Ha rd ing e n Tan ja B lo kla nd )
Samenvatting Urban Theory (2014)
, Urban decline and obsolecene
De Chicago School was gebaseerd op twee assumpties:
1. De stedelijke bevolking zal groeien als er nieuwe immigranten blijven komen van het
platteland en andere landen, als het gat tussen geboorte- en sterftecijfers groter wordt en als
de levensverwachting groter wordt, in lijn met groeiende welvaart.
2. Ten tweede zouden de werkgelegenheidskansen voor stadsbewoners toenemen in een tempo
dat de absorptie van ecofluctuaties in de economische cyclus en tijdelijke stijgingen van het
werkloosheidsniveau mogelijk zou maken.
De combinatie van populatiegroei en agglomeratie (= een stedelijk gebied van aan elkaar gegroeide
dorpen en steden waarin inwoners zich gedragen alsof ze in een stad wonen) resulteerde in twee
fases van stadsuitbreiding:
1. Urbanisatie: Een een absolute groei in populatie en economische activiteit in stedelijke centra.
2. Suburbanisatie: De totale bevolking en werkgelegenheidskansen in het bredere stedelijke
gebied bleven groeien en de woonpatronen raakten meer verspreid.
Er was vervolgens debat over de manier waarop de 'stadsuitbreiding' kon worden beperkt of beheerd,
die het resultaat was van de selectieve uitstroom van meer welvarende huishoudens en de
'onevenwichtigheid' die hierdoor ontstond binnen de achtergebleven bevolking.
geïndustrialiseerde steden worden vanaf het midden van de jaren zestig steeds duidelijker zichtbaar.
De tegenverstedelijking was nauw verbonden met de-industrialisatie. Dit was reden voor academici
om te onderzoeken was de stedelijke achteruitgang (decline) veroorzaakte.
Postindustrieel= verwijst naar steden waarin professionele, administratieve, leidinggevende en
technische beroepen, samen met lager opgeleide banen in de persoonlijke dienstverlening, de
stedelijke arbeidsmarkten in de ontwikkelde wereld gingen domineren
The much exaggerated death of the city
In het conceptuele debat over steden werden globaliseringsprocessen primair geassocieerd met
stedelijk verval. Dit terwijl de 21ste eeuw ‘the urban century’ is, waarin het grootste deel van de
bevolking in steden woont.
Castells
Castells biedt een verkennende, interculturele theorie van economie en samenleving in het
informatietijdperk, aangezien deze specifiek verwijst naar de noodtoestand van een nieuwe sociale
structuur. De focus van Castells' latere werk ligt op de implicaties van de
‘Informatietechnologierevolutie’. Castells stelt dat de hedendaagse samenleving een economische
transformatie ondergaat van het agrarische naar het industriële tijdperk. 'Informationalisme' is
gebaseerd op technologieën die goedkope informatie-invoer mogelijk maken. De nieuwste
arbeidsverdeling is het resultaat van de ongelijke verdeling van producten van de informatie
economie. Steden houden kapitalisme in stand. Collectieve consumptie is wat volgens Castells de
stad onderscheidend maakt.
Urban theories under conditions of modernity
1. The Chicago School and Urban Ecology
Het werk van de Chicago School or Urban Sociology, dat haar oorsprong had in het interbellum, wordt
over het algemeen gezien als de belangrijkste bloei van de stadstheorie. Park, Burgess en McKenzie
werden geïnspireerd door Charles Darwin argumenten over (a) de concurrentie die plaatsvindt tussen
en binnen soorten om toegang te krijgen tot levensonderhoudende kenmerken van de natuurlijke
omgeving, en (b) het proces van natuurlijke selectie dat uit deze concurrentie voortvloeit.
Stadsecologen gebruikten de biologische concepten competitie, selectie, invasie, successie en
dominantie om twee centrale aspecten van het stadsleven te verklaren: Ten eerste, hoe de
aanpassing aan stedelijke omgevingen door de bevolking van een stad wordt gevormd door
concurrentie tussen de gemeenschappen en belangen daarin; en ten tweede, hoe
aanpassingsprocessen op hun beurt het milieu beïnvloeden, dat wil zeggen de fysieke vorm die
steden aannemen.
Burgess’ Concentric zone model
Socioloog Ernest Burgess bedacht in 1925 het Concentric Zone-model, gebaseerd op de stad
woonmilieu: De dynamiek van de
stedelijke bevolking
B oe k Urb an The o ry ( A lan Ha rd ing e n Tan ja B lo kla nd )
Samenvatting Urban Theory (2014)
, Urban decline and obsolecene
De Chicago School was gebaseerd op twee assumpties:
1. De stedelijke bevolking zal groeien als er nieuwe immigranten blijven komen van het
platteland en andere landen, als het gat tussen geboorte- en sterftecijfers groter wordt en als
de levensverwachting groter wordt, in lijn met groeiende welvaart.
2. Ten tweede zouden de werkgelegenheidskansen voor stadsbewoners toenemen in een tempo
dat de absorptie van ecofluctuaties in de economische cyclus en tijdelijke stijgingen van het
werkloosheidsniveau mogelijk zou maken.
De combinatie van populatiegroei en agglomeratie (= een stedelijk gebied van aan elkaar gegroeide
dorpen en steden waarin inwoners zich gedragen alsof ze in een stad wonen) resulteerde in twee
fases van stadsuitbreiding:
1. Urbanisatie: Een een absolute groei in populatie en economische activiteit in stedelijke centra.
2. Suburbanisatie: De totale bevolking en werkgelegenheidskansen in het bredere stedelijke
gebied bleven groeien en de woonpatronen raakten meer verspreid.
Er was vervolgens debat over de manier waarop de 'stadsuitbreiding' kon worden beperkt of beheerd,
die het resultaat was van de selectieve uitstroom van meer welvarende huishoudens en de
'onevenwichtigheid' die hierdoor ontstond binnen de achtergebleven bevolking.
geïndustrialiseerde steden worden vanaf het midden van de jaren zestig steeds duidelijker zichtbaar.
De tegenverstedelijking was nauw verbonden met de-industrialisatie. Dit was reden voor academici
om te onderzoeken was de stedelijke achteruitgang (decline) veroorzaakte.
Postindustrieel= verwijst naar steden waarin professionele, administratieve, leidinggevende en
technische beroepen, samen met lager opgeleide banen in de persoonlijke dienstverlening, de
stedelijke arbeidsmarkten in de ontwikkelde wereld gingen domineren
The much exaggerated death of the city
In het conceptuele debat over steden werden globaliseringsprocessen primair geassocieerd met
stedelijk verval. Dit terwijl de 21ste eeuw ‘the urban century’ is, waarin het grootste deel van de
bevolking in steden woont.
Castells
Castells biedt een verkennende, interculturele theorie van economie en samenleving in het
informatietijdperk, aangezien deze specifiek verwijst naar de noodtoestand van een nieuwe sociale
structuur. De focus van Castells' latere werk ligt op de implicaties van de
‘Informatietechnologierevolutie’. Castells stelt dat de hedendaagse samenleving een economische
transformatie ondergaat van het agrarische naar het industriële tijdperk. 'Informationalisme' is
gebaseerd op technologieën die goedkope informatie-invoer mogelijk maken. De nieuwste
arbeidsverdeling is het resultaat van de ongelijke verdeling van producten van de informatie
economie. Steden houden kapitalisme in stand. Collectieve consumptie is wat volgens Castells de
stad onderscheidend maakt.
Urban theories under conditions of modernity
1. The Chicago School and Urban Ecology
Het werk van de Chicago School or Urban Sociology, dat haar oorsprong had in het interbellum, wordt
over het algemeen gezien als de belangrijkste bloei van de stadstheorie. Park, Burgess en McKenzie
werden geïnspireerd door Charles Darwin argumenten over (a) de concurrentie die plaatsvindt tussen
en binnen soorten om toegang te krijgen tot levensonderhoudende kenmerken van de natuurlijke
omgeving, en (b) het proces van natuurlijke selectie dat uit deze concurrentie voortvloeit.
Stadsecologen gebruikten de biologische concepten competitie, selectie, invasie, successie en
dominantie om twee centrale aspecten van het stadsleven te verklaren: Ten eerste, hoe de
aanpassing aan stedelijke omgevingen door de bevolking van een stad wordt gevormd door
concurrentie tussen de gemeenschappen en belangen daarin; en ten tweede, hoe
aanpassingsprocessen op hun beurt het milieu beïnvloeden, dat wil zeggen de fysieke vorm die
steden aannemen.
Burgess’ Concentric zone model
Socioloog Ernest Burgess bedacht in 1925 het Concentric Zone-model, gebaseerd op de stad
