Criminologie
Hoofdstuk 1
Eén definitie van criminologie bestaat niet, boek hanteert:
Criminologie = De wetenschap die criminaliteit vanuit verschillende invalshoeken benaderd zoals de
psychiatrie, geneeskunde, antropologie, sociologie, rechtswetenschappen en politicologie.
Criminaliteit hangt af van de gevolgen die het gedrag heeft voor zowel slachtoffer als de samenleving,
(morele) opvattingen van machthebbers, de publieke opinie en de context waarin het gedrag
plaatsvindt. → kan veranderen in loop van tijd.
Bijv.: verkrachting binnen huwelijk vroeger niet strafbaar, maar nu wel. Tussen crimineel en niet-
crimineel gedrag ligt geen onbetwiste grens
Criminaliseren: strafbaar stellen van bepaalde gedragingen
Decriminaliseren: niet strafbaar stellen van bepaalde gedragingen
Criminaliteit wordt geconstrueerd binnen het geheel van interacties tussen daders, slachtoffers,
omstanders en functionarissen belast met formele sociale controle. → gezien als sociaal construct:
zijn binnen de samenleving afspraken gemaakt.
Historisch overzicht criminologie
1. Plato (9427-347 v Chr)
Elke staat met armoede heeft ook bedelaars, dieven, zakkenrollers en dergelijke (Politeia (republiek)
Oorzaak: Hebzucht en begeerte, veroorzaakt door het belang dat de samenleving aan rijkdom hecht
is volgens Plato afhankelijk van de vraag of het ‘goede’ of het ‘slechte’ deel van zijn persoonlijkheid de
overhand heeft.
2. Aristoteles
Leerling van Plato: Heeft wetgeving in 158 steden vergeleken. Wilde sociale harmonie zodat er geen
klassenverschil was.
3. Middeleeuwen: Geloof van invloed
Elk geloof heeft wel regels over misdaad, bijvoorbeeld:
- Bijbel (OT) – oog om oog, tand om tand (genoegdoening, geen wraakgedachte)
- Tien geboden
- Islam – Sharia
4. Thomas More (1478 – 1535)
Zware straffen helpen niet (in 24 jaar 72.000 mensen opgehangen, bevolking was 3-4 miljoen)
Dus – oorzaak wegnemen
5. Montesquieu (1989-1755) (begin klassieke school)
Wetgevende, uitvoerende en rechtelijke macht scheiden om te voorkomen dat er teveel macht bij 1
persoon komt → Trias Politica
Hoofdstuk 1
Eén definitie van criminologie bestaat niet, boek hanteert:
Criminologie = De wetenschap die criminaliteit vanuit verschillende invalshoeken benaderd zoals de
psychiatrie, geneeskunde, antropologie, sociologie, rechtswetenschappen en politicologie.
Criminaliteit hangt af van de gevolgen die het gedrag heeft voor zowel slachtoffer als de samenleving,
(morele) opvattingen van machthebbers, de publieke opinie en de context waarin het gedrag
plaatsvindt. → kan veranderen in loop van tijd.
Bijv.: verkrachting binnen huwelijk vroeger niet strafbaar, maar nu wel. Tussen crimineel en niet-
crimineel gedrag ligt geen onbetwiste grens
Criminaliseren: strafbaar stellen van bepaalde gedragingen
Decriminaliseren: niet strafbaar stellen van bepaalde gedragingen
Criminaliteit wordt geconstrueerd binnen het geheel van interacties tussen daders, slachtoffers,
omstanders en functionarissen belast met formele sociale controle. → gezien als sociaal construct:
zijn binnen de samenleving afspraken gemaakt.
Historisch overzicht criminologie
1. Plato (9427-347 v Chr)
Elke staat met armoede heeft ook bedelaars, dieven, zakkenrollers en dergelijke (Politeia (republiek)
Oorzaak: Hebzucht en begeerte, veroorzaakt door het belang dat de samenleving aan rijkdom hecht
is volgens Plato afhankelijk van de vraag of het ‘goede’ of het ‘slechte’ deel van zijn persoonlijkheid de
overhand heeft.
2. Aristoteles
Leerling van Plato: Heeft wetgeving in 158 steden vergeleken. Wilde sociale harmonie zodat er geen
klassenverschil was.
3. Middeleeuwen: Geloof van invloed
Elk geloof heeft wel regels over misdaad, bijvoorbeeld:
- Bijbel (OT) – oog om oog, tand om tand (genoegdoening, geen wraakgedachte)
- Tien geboden
- Islam – Sharia
4. Thomas More (1478 – 1535)
Zware straffen helpen niet (in 24 jaar 72.000 mensen opgehangen, bevolking was 3-4 miljoen)
Dus – oorzaak wegnemen
5. Montesquieu (1989-1755) (begin klassieke school)
Wetgevende, uitvoerende en rechtelijke macht scheiden om te voorkomen dat er teveel macht bij 1
persoon komt → Trias Politica
