Samenvatting reader Cell Biology And Health
Hoofdstuk 1: Introduction to the immune system
Microbes = kleine infectie veroorzakende organismen zoals bacteriën, virussen, parasieten en schimmels.
Het immuunsysteem moet deze microben kunnen verslaan. Als het immuunsysteem het verkeerde aanvalt of
gebrekkig werkt ontstaan verschillende ziekten zoals allergiën, autoimmuunziekten of aids.
Cytokinen = krachtige chemicaliën van het immuunsysteem.
Een pathogeen moet het lichaam binnendringen voordat het kan infecteren. Een route die een pathogeen kan
volgens is of door de huid (vaak door een wond) of door mucus membranen in ons lichaam (bijv. door het
pathogeen in te ademen, te eten). Het lichaam heeft daarom meerdere beschermingen tegen pathogenen:
1. Fysische barrières: zoals de huid en mucus membranen van het verteringssysteem, ademhalings- en
reproductief kanaal
2. Het innate (niet-specifieke) immuunsysteem: dit werkt binnen minuten nadat een pathogeen het lichaam
binnen is gekomen.
3. Het adaptieve (specifieke) immuunsysteem: dit werkt binnen enkele dagen na het innate immuunsysteem
en is specifiek voor het pathogeen.
Eigen en niet-eigen
De sleutel tot een gezond immuunsysteem is het verschil tussen eigen en niet-eigen cellen kunnen zien. Het
immuunsysteem herkent eigen cellen door kenmerkende ‘self marker moleculen’. De onderscheiding wordt gemaakt
via peptide van het MHC complex.
Antigeen = alles wat een immuunrespons opwekt. Antigenen dragen epitopen (structuren op hun oppervlak) bij zich.
die worden gezien als niet-eigen.
Autoimmuunrespons = als het lichaam perongeluk eigen aanziet voor niet-eigen.
Allergie = als het lichaam reageert op een onschadelijk deeltje
Cellen van het immuunsysteem
Alle immuuncellen ontstaan van stamcellen in het beenmerg. Er zijn twee lijnen:
1. Myeloid lijn: hieruit ontstaan rode bloedcellen, bloedplaatjes, eosinofielen, basofielen, mastcellen,
neutrofielen en monocyten/macrofagen.
2. Lymfoïde lijn: hieruit ontstaan B cellen (en uiteindelijk plasmacellen en geheugencellen), NK cellen en T
cellen (en uiteindelijk T helper cellen en cytotoxische T cellen).
Leukocyten zijn het totaal van alle witte bloedcellen monocyten/macrofagen, lymfocyten (B en T), NK cellen,
neutrofielen, eosinofielen, basofielen, mastcellen.
Deze vallen in twee categorieën:
1. Mononucleaire cellen: kern is niet gelobt
Monocyten: als ze het bloed verlaten differentiëren ze naar macrofagen. Ze zoeken pathogenen en
als ze die vinden dan fagocyteren ze deze. De fagosoom fyseert dan met de lysosoom, waardoor het
pathogeen wordt afgebroken.
Lymfocyten: zijn cellen van het adaptieve immuunsysteem. Er zijn twee typen: B en T. T cellen
differentiëren in veel subtypen zoals de T helper cel, cytotoxische T cel en regulatoire T cellen. De B
cellen worden na activatie plasmacellen en produceren dan antilichamen.
NK cellen: kort levende cel, functie komt verder in deze samenvatting.
2. Granulaire cellen (cellen met granulen in cytoplasma):
Neutrofielen: professionele fagocyten, kunnen het weefsel binnen dringen en snel pathogenen
doden. Ze leven kort en kunnen ook NETs vormen. Een persoon kan niet leven zonder neutrofielen
Hoofdstuk 1: Introduction to the immune system
Microbes = kleine infectie veroorzakende organismen zoals bacteriën, virussen, parasieten en schimmels.
Het immuunsysteem moet deze microben kunnen verslaan. Als het immuunsysteem het verkeerde aanvalt of
gebrekkig werkt ontstaan verschillende ziekten zoals allergiën, autoimmuunziekten of aids.
Cytokinen = krachtige chemicaliën van het immuunsysteem.
Een pathogeen moet het lichaam binnendringen voordat het kan infecteren. Een route die een pathogeen kan
volgens is of door de huid (vaak door een wond) of door mucus membranen in ons lichaam (bijv. door het
pathogeen in te ademen, te eten). Het lichaam heeft daarom meerdere beschermingen tegen pathogenen:
1. Fysische barrières: zoals de huid en mucus membranen van het verteringssysteem, ademhalings- en
reproductief kanaal
2. Het innate (niet-specifieke) immuunsysteem: dit werkt binnen minuten nadat een pathogeen het lichaam
binnen is gekomen.
3. Het adaptieve (specifieke) immuunsysteem: dit werkt binnen enkele dagen na het innate immuunsysteem
en is specifiek voor het pathogeen.
Eigen en niet-eigen
De sleutel tot een gezond immuunsysteem is het verschil tussen eigen en niet-eigen cellen kunnen zien. Het
immuunsysteem herkent eigen cellen door kenmerkende ‘self marker moleculen’. De onderscheiding wordt gemaakt
via peptide van het MHC complex.
Antigeen = alles wat een immuunrespons opwekt. Antigenen dragen epitopen (structuren op hun oppervlak) bij zich.
die worden gezien als niet-eigen.
Autoimmuunrespons = als het lichaam perongeluk eigen aanziet voor niet-eigen.
Allergie = als het lichaam reageert op een onschadelijk deeltje
Cellen van het immuunsysteem
Alle immuuncellen ontstaan van stamcellen in het beenmerg. Er zijn twee lijnen:
1. Myeloid lijn: hieruit ontstaan rode bloedcellen, bloedplaatjes, eosinofielen, basofielen, mastcellen,
neutrofielen en monocyten/macrofagen.
2. Lymfoïde lijn: hieruit ontstaan B cellen (en uiteindelijk plasmacellen en geheugencellen), NK cellen en T
cellen (en uiteindelijk T helper cellen en cytotoxische T cellen).
Leukocyten zijn het totaal van alle witte bloedcellen monocyten/macrofagen, lymfocyten (B en T), NK cellen,
neutrofielen, eosinofielen, basofielen, mastcellen.
Deze vallen in twee categorieën:
1. Mononucleaire cellen: kern is niet gelobt
Monocyten: als ze het bloed verlaten differentiëren ze naar macrofagen. Ze zoeken pathogenen en
als ze die vinden dan fagocyteren ze deze. De fagosoom fyseert dan met de lysosoom, waardoor het
pathogeen wordt afgebroken.
Lymfocyten: zijn cellen van het adaptieve immuunsysteem. Er zijn twee typen: B en T. T cellen
differentiëren in veel subtypen zoals de T helper cel, cytotoxische T cel en regulatoire T cellen. De B
cellen worden na activatie plasmacellen en produceren dan antilichamen.
NK cellen: kort levende cel, functie komt verder in deze samenvatting.
2. Granulaire cellen (cellen met granulen in cytoplasma):
Neutrofielen: professionele fagocyten, kunnen het weefsel binnen dringen en snel pathogenen
doden. Ze leven kort en kunnen ook NETs vormen. Een persoon kan niet leven zonder neutrofielen
