College 4 Recht
Internationaal Recht
Hoofdstuk 15: Europees recht
Hoofdstuk 16: internationaal recht
Leerdoelen:
Internationaal recht: algemeen
Het Europese recht: onderscheid EU en Raad van Europa (EVRM)
Het EVRM
Het recht van de Europese Unie
Doorwerking internationaal recht op het nationale recht (monisme VS dualisme)
Hoofdstuk 15: Europees recht
15.1 Inleiding
Als staten verdergaand met elkaar willen samenwerken, gaan ze vaak over tot het sluiten van
verdragen.
Verdrag: is een overeenkomst tussen twee of meer staten waarbij deze ten opzichte van elkaar
bepaalde verplichtingen aangaan.
Het proces om tot een verdrag te komen:
o Eerst gaan de regeringsvertegenwoordigers met elkaar onderhandelen.
o Als ze met elkaar eens zijn wordt de tekst ondergetekende door de ministers
o Vervolgens moeten de parlementen van de betrokken staten hun goedkeuring geven
o Pas als de staten de ratificatie hebben verricht kan het verdrag in werking treden.
Ratificatie: houdt in dat het verdrag wordt goedgekeurd door het nationale parlement van elk
land die betrokken zijn bij het maken van deze verdrag, door een akte van bekrachtiging aangeven
de internationale overeenkomst aan te gaan.
Verdrag kan worden onderscheiden in:
- Bilateraal verdrag: een verdrag tussen twee staten
- Multilateraal verdrag: een verdrag tussen meer dan twee staten. Omdat zo’n verdrag
gaat tussen meerdere landen kan het zo zijn dat er meer complexe betrekkingen zijn
waardoor er behoefte ontstaan aan regelmatig overleg met elkaar en een aparte
uitvoeringsorganisatie oprichten. Zo’n uitvoeringsorganisatie heet internationale
organisatie.
Internationale organisatie: een lichaam dat opgericht is bij een verdrag en voorzien is van een of
meer organen, met als doel het op duurzame wijze behartigen van de gemeenschappelijke belangen
van de staten die het verdrag hebben gesloten. De Vereinigde Natie is een voorbeeld hiervan.
, Er zijn twee soorten internationale organisaties:
1. Intergouvernementele organisaties: dit is een eenvoudige organisatie heeft als rol een
algemene vergadering van regeringsvertegenwoordigers (de Raad), dit wordt een keer per
jaar bijeenkomt. Daarnaast zijn er dagelijks bestuur met een kleiner aantal leden (die
gekozen worden door de raad) en een secretariaat. De belangrijke besluiten worden in de
Raad genomen met een unanimiteitsvereiste van stemmen. De regeringen van de
deelnemende staten hebben het voor het zeggen.
2. Supranationale organisaties: dit zijn organisaties met een complexe structuur en een groot
aantal organen met specifieke bevoegdheden. Zo’n organisatie beschikt over eigen
wetgevende, bestuurlijke en rechtsprekende bevoegdheden. Besluitvorming vindt plaats
met meerderheid van stemmen, waardoor lidstaten tegen hun wil kunnen worden
gebonden.
Supranationale organisaties staan boven de staten; dit wil zeggen dat ze de bevoegdheid
hebben om hun eigen wil aan de deelnemende staten te verplichten soms ook direct aan
burgers van deze staten.
15.3 Zeven instellingen
Er zijn 7 instellingen die het bestuur van de Europese Unie uitoefenen:
1. Het Europees Parlement “EP”:
- De volksvertegenwoordiging van de EU.
- Wordt elke 5 jaar rechtstreeks gekozen door de burgers van de lidstaten.
- Het Parlement heeft 751 leden, waarbij het aantal is verdeeld op basis van een
systeem van degressief-evenredige vertegenwoordiging.
- De plenaire vergaderingen van de EP vindt plaats in het Franse Staatsburg (elke 12
maanden vergadering die 1 week duurt)
- De parlementaire commissies vergaderen in Brussel
- Het secretariaat is gevestigd in Luxemburg
2. De Europese Raad “ER”:
- Het hoogste orgaan van de EU.
- Bestaat uit: de staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten, zijn voorzitten en de
voorzitten van de Europese commissie.
- In de ER worden de algemene politieke beleidslijnen en prioriteiten van de EU bepaald.
(Bijv. onderwerpen waar men op ministerieel niveau niet uitkomt en over de
toetreding van de nieuwe lidstaten.)
3. De Raad (van Ministers):
- Bestaat uit 1 regeringsvertegenwoordiger (een minister) die gemachtigd is zijn lidstaat
te binden. Dit zijn vaak ministers die verantwoordelijk zijn voor dezelfde ministerie in
hun land. Welke minister van welke ministerie gaat is afhankelijk van het onderwerp
op de agenda.
- Als de belangrijkste wetgever neemt de Raad de besluiten van de Europese Unie aan
na advies of samen met het Europees Parlement.
- Ook coördineert de Raad het economisch beleid van de lidstaten voert hij de door de
Europese Raad gegeven instructies op het gebied van het buitenlands beleid.
- Iedere lidstaat heeft een permanente vertegenwoordiger in Brussel, dit heet Comité
des Representents Permanents (COREPER). Het bereidt de vergaderingen van de Raad
voor.
Internationaal Recht
Hoofdstuk 15: Europees recht
Hoofdstuk 16: internationaal recht
Leerdoelen:
Internationaal recht: algemeen
Het Europese recht: onderscheid EU en Raad van Europa (EVRM)
Het EVRM
Het recht van de Europese Unie
Doorwerking internationaal recht op het nationale recht (monisme VS dualisme)
Hoofdstuk 15: Europees recht
15.1 Inleiding
Als staten verdergaand met elkaar willen samenwerken, gaan ze vaak over tot het sluiten van
verdragen.
Verdrag: is een overeenkomst tussen twee of meer staten waarbij deze ten opzichte van elkaar
bepaalde verplichtingen aangaan.
Het proces om tot een verdrag te komen:
o Eerst gaan de regeringsvertegenwoordigers met elkaar onderhandelen.
o Als ze met elkaar eens zijn wordt de tekst ondergetekende door de ministers
o Vervolgens moeten de parlementen van de betrokken staten hun goedkeuring geven
o Pas als de staten de ratificatie hebben verricht kan het verdrag in werking treden.
Ratificatie: houdt in dat het verdrag wordt goedgekeurd door het nationale parlement van elk
land die betrokken zijn bij het maken van deze verdrag, door een akte van bekrachtiging aangeven
de internationale overeenkomst aan te gaan.
Verdrag kan worden onderscheiden in:
- Bilateraal verdrag: een verdrag tussen twee staten
- Multilateraal verdrag: een verdrag tussen meer dan twee staten. Omdat zo’n verdrag
gaat tussen meerdere landen kan het zo zijn dat er meer complexe betrekkingen zijn
waardoor er behoefte ontstaan aan regelmatig overleg met elkaar en een aparte
uitvoeringsorganisatie oprichten. Zo’n uitvoeringsorganisatie heet internationale
organisatie.
Internationale organisatie: een lichaam dat opgericht is bij een verdrag en voorzien is van een of
meer organen, met als doel het op duurzame wijze behartigen van de gemeenschappelijke belangen
van de staten die het verdrag hebben gesloten. De Vereinigde Natie is een voorbeeld hiervan.
, Er zijn twee soorten internationale organisaties:
1. Intergouvernementele organisaties: dit is een eenvoudige organisatie heeft als rol een
algemene vergadering van regeringsvertegenwoordigers (de Raad), dit wordt een keer per
jaar bijeenkomt. Daarnaast zijn er dagelijks bestuur met een kleiner aantal leden (die
gekozen worden door de raad) en een secretariaat. De belangrijke besluiten worden in de
Raad genomen met een unanimiteitsvereiste van stemmen. De regeringen van de
deelnemende staten hebben het voor het zeggen.
2. Supranationale organisaties: dit zijn organisaties met een complexe structuur en een groot
aantal organen met specifieke bevoegdheden. Zo’n organisatie beschikt over eigen
wetgevende, bestuurlijke en rechtsprekende bevoegdheden. Besluitvorming vindt plaats
met meerderheid van stemmen, waardoor lidstaten tegen hun wil kunnen worden
gebonden.
Supranationale organisaties staan boven de staten; dit wil zeggen dat ze de bevoegdheid
hebben om hun eigen wil aan de deelnemende staten te verplichten soms ook direct aan
burgers van deze staten.
15.3 Zeven instellingen
Er zijn 7 instellingen die het bestuur van de Europese Unie uitoefenen:
1. Het Europees Parlement “EP”:
- De volksvertegenwoordiging van de EU.
- Wordt elke 5 jaar rechtstreeks gekozen door de burgers van de lidstaten.
- Het Parlement heeft 751 leden, waarbij het aantal is verdeeld op basis van een
systeem van degressief-evenredige vertegenwoordiging.
- De plenaire vergaderingen van de EP vindt plaats in het Franse Staatsburg (elke 12
maanden vergadering die 1 week duurt)
- De parlementaire commissies vergaderen in Brussel
- Het secretariaat is gevestigd in Luxemburg
2. De Europese Raad “ER”:
- Het hoogste orgaan van de EU.
- Bestaat uit: de staatshoofden en regeringsleiders van de lidstaten, zijn voorzitten en de
voorzitten van de Europese commissie.
- In de ER worden de algemene politieke beleidslijnen en prioriteiten van de EU bepaald.
(Bijv. onderwerpen waar men op ministerieel niveau niet uitkomt en over de
toetreding van de nieuwe lidstaten.)
3. De Raad (van Ministers):
- Bestaat uit 1 regeringsvertegenwoordiger (een minister) die gemachtigd is zijn lidstaat
te binden. Dit zijn vaak ministers die verantwoordelijk zijn voor dezelfde ministerie in
hun land. Welke minister van welke ministerie gaat is afhankelijk van het onderwerp
op de agenda.
- Als de belangrijkste wetgever neemt de Raad de besluiten van de Europese Unie aan
na advies of samen met het Europees Parlement.
- Ook coördineert de Raad het economisch beleid van de lidstaten voert hij de door de
Europese Raad gegeven instructies op het gebied van het buitenlands beleid.
- Iedere lidstaat heeft een permanente vertegenwoordiger in Brussel, dit heet Comité
des Representents Permanents (COREPER). Het bereidt de vergaderingen van de Raad
voor.
