Collaborative Governance in Theory and Practice
Chris Ansell & Alison Gash
Abstract
Een nieuwe vorm van governance is in de afgelopen decennia opgekomen: collaborative governance
(samenwerkend). Deze vorm van governance brengt publieke en private stakeholders samen in fora
om deel te nemen aan op consensus gerichte besluitvorming. Het doel van dit artikel is het uitwerken
van een contingentiemodel. Na het bekijken van 137 cases noemen we kritieke variabelen die
beïnvloeden of er al dan niet sprake zal zijn van succesvolle samenwerking. Deze variabelen zijn:
voorgeschiedenis van conflict of samenwerking, prikkels voor stakeholders om te participeren,
onevenwichtigheid in macht en middelen, leiderschap en institutionele vormgeving. We identificeren
ook een reeks factoren die cruciaal zijn voor het samenwerkingsproces zelf: face-to-face dialoog,
opbouw van vertrouwen en de ontwikkeling van inzet en gedeeld begrip. Het artikel sluit af met een
discussie over de implicaties van het model voor de praktijk.
Collaborative governance is ontstaan als respons op het falen van de downstream implementatie en
de hoge kosten en politisering van regulering. Meer positief, trends richting samenwerking ontstaan
ook uit de groei van kennis en institutionele capaciteit. Ons doel is om voort te bouwen op de
bevindingen van de literatuur, maar ook om theoretische en empirische beweringen te ontlenen over
de normale manier van besturen.
Definitie collaborative government
We definiëren collaborative government als volgt:Een betreffende regeling waarbij een of meer
overheidsinstanties direct niet-statelijke actoren betrekken bij collectieve besluitvorming die: formeel,
consensus-oriented en beraadslagend is en dat gericht is op het maken van of de uitvoering van publiek
beleid.
Deze definitie benadrukt 6 belangrijke criteria:
1. Het forum wordt geïnitieerd door overheidsinstanties
2. Deelnemers aan het forum zijn onder andere niet-statelijke actoren
3. Deelnemers nemen direct deel aan de besluitvorming en worden niet alleen geraadpleegd
door de overheidsinstantie
4. Het forum is formeel georganiseerd
5. Het forum heeft als doel om besluiten te nemen door middel van consensus
6. De focus van samenwerking ligt bij publiek beleid en publiek management.
Een lastig component van de term collaborative governance ligt in het woord ‘governance’. Er zijn veel
studies naar de conceptualisering van dit woord. Wij kiezen voor een gecombineerde versie: we zijn
het eens met Lyn, Heinrich en Hil die stellen dat governance van toepassing is op wetten en regels die
betrekking hebben op de levering van publieke goederen. Maar, Stokers bewering dat governance ook
gaat over collectieve besluitvorming met zowel publieke als private actoren, onderschrijven we ook.
Chris Ansell & Alison Gash
Abstract
Een nieuwe vorm van governance is in de afgelopen decennia opgekomen: collaborative governance
(samenwerkend). Deze vorm van governance brengt publieke en private stakeholders samen in fora
om deel te nemen aan op consensus gerichte besluitvorming. Het doel van dit artikel is het uitwerken
van een contingentiemodel. Na het bekijken van 137 cases noemen we kritieke variabelen die
beïnvloeden of er al dan niet sprake zal zijn van succesvolle samenwerking. Deze variabelen zijn:
voorgeschiedenis van conflict of samenwerking, prikkels voor stakeholders om te participeren,
onevenwichtigheid in macht en middelen, leiderschap en institutionele vormgeving. We identificeren
ook een reeks factoren die cruciaal zijn voor het samenwerkingsproces zelf: face-to-face dialoog,
opbouw van vertrouwen en de ontwikkeling van inzet en gedeeld begrip. Het artikel sluit af met een
discussie over de implicaties van het model voor de praktijk.
Collaborative governance is ontstaan als respons op het falen van de downstream implementatie en
de hoge kosten en politisering van regulering. Meer positief, trends richting samenwerking ontstaan
ook uit de groei van kennis en institutionele capaciteit. Ons doel is om voort te bouwen op de
bevindingen van de literatuur, maar ook om theoretische en empirische beweringen te ontlenen over
de normale manier van besturen.
Definitie collaborative government
We definiëren collaborative government als volgt:Een betreffende regeling waarbij een of meer
overheidsinstanties direct niet-statelijke actoren betrekken bij collectieve besluitvorming die: formeel,
consensus-oriented en beraadslagend is en dat gericht is op het maken van of de uitvoering van publiek
beleid.
Deze definitie benadrukt 6 belangrijke criteria:
1. Het forum wordt geïnitieerd door overheidsinstanties
2. Deelnemers aan het forum zijn onder andere niet-statelijke actoren
3. Deelnemers nemen direct deel aan de besluitvorming en worden niet alleen geraadpleegd
door de overheidsinstantie
4. Het forum is formeel georganiseerd
5. Het forum heeft als doel om besluiten te nemen door middel van consensus
6. De focus van samenwerking ligt bij publiek beleid en publiek management.
Een lastig component van de term collaborative governance ligt in het woord ‘governance’. Er zijn veel
studies naar de conceptualisering van dit woord. Wij kiezen voor een gecombineerde versie: we zijn
het eens met Lyn, Heinrich en Hil die stellen dat governance van toepassing is op wetten en regels die
betrekking hebben op de levering van publieke goederen. Maar, Stokers bewering dat governance ook
gaat over collectieve besluitvorming met zowel publieke als private actoren, onderschrijven we ook.
