Adaptatie Module 6- Samenvatting Boek Fysiologie

Fysiologie - adaptatie
3.5
Het regelen van lichaamsprocessen vereist communicatie tussen verschillende structuren:
sensoren(zintuigen), regelcentra(bijvoorbeeld delen van het zenuwstelsel0 en effectoren(zoals
spieren).
Het zenuwstelsel werkt snel en selectief, waardoor het bij uitstek geschikt is voor het waarnemen van
de buitenwereld en het uitvoeren van bewegingen. Ook hemostatische processen die snel moet
verlopen, zoals corrigeren van de bloeddruk, worden grotendeels via het zenuwstelsel geregeld.
Vooral processen die lang duren, en waarbij verschillende organen betrokken zijn, worden door
middel van hormonen bestuurd. Voorbeelden hiervan zijn stofwisseling, water en zouthuishouding,
groei en voortplanting.
Voor een geode coördinatie tussen het hormonale stelsel en he vegetatieve deel van het zenuwstelsel
is het noodzakelijk dat ze onder eenhoofdige leiding staan. Deze leiding zetelt in de hypothalamus,
een onderdeel van de hersenen. De besturing van het hormonale stelsel vanuit de hypothalamus
verloop voor een groot deel via de adenohypofyse.

6.2.2
animaal zijn alle functie en structuren die betrokken zijn bij her waarnemen van de buitenwerelden bij
sensoriek en motoriek van het houdings- en bewegingsapparaat. Vegetatief zijn de functies en
structuren die gericht zijn op de instandhouding van het lichaam, de groei en de voortplanting.
Zowel het animale als het vegetatieve zenuwstelsel bezit een sensorisch en een motorische gedeelte.
Ascenderend en descenderen zijn de termen die de geledingsrichting beschrijven van baansystemen
in het centrale zenuwstelsel.
De aanduiding hoog en laag worden gebruikt in relatie tot het zenuwstelsel.
In het sensorische systeem wordt de prikkel van perifeer naar centraal geleid, in het motorische
systeem gebeurt dit anders om.

8.1
er is een scala aan functies die gericht zijn op de besturing van de inwendige organen en de huid. De
activiteit van de inwendige organen wordt samengevat onder de term vegetatieve processen. Deze
staat ten dienste van het handhaven van de homeostase van het interne milieu.

8.2
De vegetatieve centra in het centrale zenuwstelsel zijn betrokken bij: voeding en vochtopname,
spijsvertering, en uitscheiding, aanpassing tijdens processen tijdens arbeid en rust: de mate van
alertheid van de prikkels uit de omgeving en de reactie op stress; vegetatieve uitingen gerelateerd aan
gedrag zoals blozen.

8.2.1
De hypothalamus is een fylogenetisch oud, ven ventraal in het diencephalon gelegen gebied. Van
hieruit worden de processen die ten dienste staan van de homeostase, vegetatief neuraal en
hormonaal gestuurd.
In de hypothalamus is een centrum aanwezig die het dag en nacht ritme en de daaraan gekoppelde
ritmische porcessen in het lichaam stuurt. Daarnaast is er een groep kernen die een hormonale
invloed hebben op de hormoonproductie in de hypofyse.
Met betrekking tot de regeling van arbeid en rust kan men twee functionele afdelingen onderscheiden:
het sympathische deel en het parasympatisch deel van het negatieve zenuwstelsel.

8.2.2
Bij het overgaan van rust naar actie moeten ineens zuurstof en voedingsstoffen naar de werkende
spieren worden gedirigeerd. De sympathicus activeert de systemen die hiervoor nodig zijn, het geen
wordt aangeduid met de term ‘ergotroop effect”.
Het ergotrope effect van de sympathicus is een katabool effect. Tijdens sympathische activering
vinden er in het lichaam katabole processen plaats.
Het stimuleren van voeding groei en herstel van weefsels door de parasympatische noemt me een
trofisch of een trofotrop effect.

8.2.3
De sympathisch neuronen liggen in de grijze stof van het ruggenmerg. De neuronen liggen al een
klom in de zijhoorns van de grijzen stof in de ruggenmergsegmenten.