CIRCULATIE
Flow, drukverschil en weerstand
Flow/bloedstroom (Q) = Hartminuutvolume/cardiac output slagvolume x
hartfrequentie
Δp
o Of Q=
R
o Volume / tijd (cm3/s)
Stroomsnelheid (v)
Q
o v=
A
o Afstand / tijd (cm/s)
o De stroomsnelheid neemt af met een toename van de cross-sectional area
Microcirculatie
Opname van O2 en voedingsstoffen
o Hydrostatische druk bloeddruk drukt vocht uit het bloedvat
Afgifte van CO2 en afvalstoffen
o Colloïd osmotische druk eiwitten trekken vocht in bloedvat
De wet van Laplace
Wandspanning (T) Δp ×r
Bij een aneurysma wordt de spanning groter
T
Wandstress (σ ) (w = per weefsel (groep cellen))
w
Bloeddruk
Hoger in linker harthelft
Mean arterial pressure (MAP) 2/3 x diastole + 1/3 x systole of CO x TPR (weerstand)
Coronaire bloedflow vindt plaats tijdens de diastole
Afhankelijk van vaatweerstand (Hogere weerstand hogere bloeddruk)
Afhankelijk van cardiac output
o Afhankelijk van hartfrequentie
o Afhankelijk van slagvolume
Preload vulling ventrikel (EDV)
Grotere preload groter slagvolume
Komt door Frank-Starling mechanisme bij sarcomeren
Afterload wandspanning ventrikel (ESV)
Kleinere afterload groter
slagvolume
Contractiliteit samentrekking hart
Hogere contractiliteit groter
slagvolume
Afterload en preload zijn afhankelijk van elkaar. Als de afterload
zal toenemen, zou het EDV toenemen en hierdoor neemt de
preload ook toe.
Druk-volume curve
Eind systolisch volume (ESV) wordt beïnvloedt door
contractiliteit
o Hogere contractiliteit meer druk generatie
(steilere ESPVR)
Eind diastolisch volume (EDV) wordt beïnvloedt door compliantie
, o Hogere compliantie lagere druk bij vulling hart (minder steile EDPVR)
Tijdens isovolumetrische contractie is de druk in de ventrikels lager dan in de aorta/longvene.
Tijdens isovolumetrische relaxatie is de druk in de ventrikels hoger dan in de atria.
Slagvolume ESV – EDV
Ejectiefractie (slagvolume / EDV) x100%
Positieve en negatieve inotropie
Positief voor zelfde rekking, grotere contractiekracht
Negatief voor zelfde rekking, kleinere contractiekracht
Het autonoom zenuwstelsel en baroreceptorreflex
Deze wordt in werking gezet als er een verandering in bloeddruk gemeten wordt door de
baroreceptoren in de a. carotis interna en de aortaboog. Dit geheel wordt gecoördineerd
door de medulla oblongata.
Parasympatische output (vagaal)
o Effect alleen op sinusknoop in hart
o Remt hartfrequentie
o Via acetylcholine
Sympathische output
o Via verminderde noradrenaline
o Effect op hart via β 1/ β 2 receptoren
Vertraagd hartfrequentie
Verlaagd slagvolume
o Effect op bloedvaten via α
receptoren
Vasoconstrictie (α
)/vasodilatatie ( β 2)
Invloed op vaatweerstand
o Effect op bijnieren (adrenal glands)
(nor)adrenaline productie
Invloed op zowel cardiac output als vaatweerstand als bloeddruk
RAAS systeem voor stijging bloeddruk
Opbouw bloedvaten
1. Tunica intima endotheel met lamina basalis, bindweefsel en lamina elastica interna
2. Tunica media gladde circulaire spiercellen (contractie en relaxatie) gemengd met
collagene en elastische vezels
3. Tunica adventitia gladde longitudinale spiercellen en vasa vasorum
, 1 1
Vervangingsweerstand uitrekenen van twee parallelle capillairbedden +
R 1 R2
ANATOMIE VAN HET HART
De thoraxholte
De thoraxholte bestaat uit een linker en rechter pleuraholte en
mediastinum. Het mediastinum bevat alle andere structuren in
de thoraxholte. Het mediastinum wordt verdeeld in een bovenste
en een onderste mediastinum. Het scheidingsvlak loopt door de
angulus sterni en de onderrand van Th4. Het onderste
mediastinum kan weer verdeeld wordt in een voorste, middelste
en achterste mediastinum. Het hart bevindt zich in het middelste
mediastinum. Hier bevinden zich ook de nervus vagus ( zenuw X,
parasympatische innervatie van de ingewanden en de
stembanden) en nervus phrenicus (diafragma).
Het hart
Het hart ligt links in de thorax. Als je ventraal kijkt, zie je vooral de
rechter harthelft. De hartpunt (ictus cordis) ligt normaal tegen de
voorste thoraxwand aan, mediaal van de midclaviculairlijn in de
5e intercostaalruimte links.
Bloedvoorziening hart
Het hart wordt zelf voorzien van bloed via de coronaire arteriën. Deze ontspringen vanuit de
aorta ascendens en lopen om het hart heen. De sinus coronarius is een grote vene die het
zuurstofarme bloed vanuit het hartspierweefsel naar het rechter atrium vervoert.
Holtes bij het hart
De sinus obliquus pericardii is een inham aan de dorsale
zijde tussen rechter longvenen + vena cava en linker
longvenen . De sinus transversus pericardii is een doorgang
tussen de aorta, truncus pulmonalis en vena cava superior.
Lagen van het hart
De kleppen van het hart
zijn opgebouwd uit
bindweefsel en
endotheel. Ze zijn via de chordae
tendineae verbonden aan de papillair
spieren. Deze zijn weer verbonden met
het myocard.
Hartspiercellen bevatten veel
mitochondriën.
Het bindweefsel met de bloedvaten samen wordt endomysium genoemd.
Het zit in het spierweefsel van het hart. De intercallair schijfen verbinden de
hartspiercellen. Hierin zijn de volgende verbindingen aanwezig:
Desmosoom
Zonula adherens
Nexusverbinding (gap junction)
Flow, drukverschil en weerstand
Flow/bloedstroom (Q) = Hartminuutvolume/cardiac output slagvolume x
hartfrequentie
Δp
o Of Q=
R
o Volume / tijd (cm3/s)
Stroomsnelheid (v)
Q
o v=
A
o Afstand / tijd (cm/s)
o De stroomsnelheid neemt af met een toename van de cross-sectional area
Microcirculatie
Opname van O2 en voedingsstoffen
o Hydrostatische druk bloeddruk drukt vocht uit het bloedvat
Afgifte van CO2 en afvalstoffen
o Colloïd osmotische druk eiwitten trekken vocht in bloedvat
De wet van Laplace
Wandspanning (T) Δp ×r
Bij een aneurysma wordt de spanning groter
T
Wandstress (σ ) (w = per weefsel (groep cellen))
w
Bloeddruk
Hoger in linker harthelft
Mean arterial pressure (MAP) 2/3 x diastole + 1/3 x systole of CO x TPR (weerstand)
Coronaire bloedflow vindt plaats tijdens de diastole
Afhankelijk van vaatweerstand (Hogere weerstand hogere bloeddruk)
Afhankelijk van cardiac output
o Afhankelijk van hartfrequentie
o Afhankelijk van slagvolume
Preload vulling ventrikel (EDV)
Grotere preload groter slagvolume
Komt door Frank-Starling mechanisme bij sarcomeren
Afterload wandspanning ventrikel (ESV)
Kleinere afterload groter
slagvolume
Contractiliteit samentrekking hart
Hogere contractiliteit groter
slagvolume
Afterload en preload zijn afhankelijk van elkaar. Als de afterload
zal toenemen, zou het EDV toenemen en hierdoor neemt de
preload ook toe.
Druk-volume curve
Eind systolisch volume (ESV) wordt beïnvloedt door
contractiliteit
o Hogere contractiliteit meer druk generatie
(steilere ESPVR)
Eind diastolisch volume (EDV) wordt beïnvloedt door compliantie
, o Hogere compliantie lagere druk bij vulling hart (minder steile EDPVR)
Tijdens isovolumetrische contractie is de druk in de ventrikels lager dan in de aorta/longvene.
Tijdens isovolumetrische relaxatie is de druk in de ventrikels hoger dan in de atria.
Slagvolume ESV – EDV
Ejectiefractie (slagvolume / EDV) x100%
Positieve en negatieve inotropie
Positief voor zelfde rekking, grotere contractiekracht
Negatief voor zelfde rekking, kleinere contractiekracht
Het autonoom zenuwstelsel en baroreceptorreflex
Deze wordt in werking gezet als er een verandering in bloeddruk gemeten wordt door de
baroreceptoren in de a. carotis interna en de aortaboog. Dit geheel wordt gecoördineerd
door de medulla oblongata.
Parasympatische output (vagaal)
o Effect alleen op sinusknoop in hart
o Remt hartfrequentie
o Via acetylcholine
Sympathische output
o Via verminderde noradrenaline
o Effect op hart via β 1/ β 2 receptoren
Vertraagd hartfrequentie
Verlaagd slagvolume
o Effect op bloedvaten via α
receptoren
Vasoconstrictie (α
)/vasodilatatie ( β 2)
Invloed op vaatweerstand
o Effect op bijnieren (adrenal glands)
(nor)adrenaline productie
Invloed op zowel cardiac output als vaatweerstand als bloeddruk
RAAS systeem voor stijging bloeddruk
Opbouw bloedvaten
1. Tunica intima endotheel met lamina basalis, bindweefsel en lamina elastica interna
2. Tunica media gladde circulaire spiercellen (contractie en relaxatie) gemengd met
collagene en elastische vezels
3. Tunica adventitia gladde longitudinale spiercellen en vasa vasorum
, 1 1
Vervangingsweerstand uitrekenen van twee parallelle capillairbedden +
R 1 R2
ANATOMIE VAN HET HART
De thoraxholte
De thoraxholte bestaat uit een linker en rechter pleuraholte en
mediastinum. Het mediastinum bevat alle andere structuren in
de thoraxholte. Het mediastinum wordt verdeeld in een bovenste
en een onderste mediastinum. Het scheidingsvlak loopt door de
angulus sterni en de onderrand van Th4. Het onderste
mediastinum kan weer verdeeld wordt in een voorste, middelste
en achterste mediastinum. Het hart bevindt zich in het middelste
mediastinum. Hier bevinden zich ook de nervus vagus ( zenuw X,
parasympatische innervatie van de ingewanden en de
stembanden) en nervus phrenicus (diafragma).
Het hart
Het hart ligt links in de thorax. Als je ventraal kijkt, zie je vooral de
rechter harthelft. De hartpunt (ictus cordis) ligt normaal tegen de
voorste thoraxwand aan, mediaal van de midclaviculairlijn in de
5e intercostaalruimte links.
Bloedvoorziening hart
Het hart wordt zelf voorzien van bloed via de coronaire arteriën. Deze ontspringen vanuit de
aorta ascendens en lopen om het hart heen. De sinus coronarius is een grote vene die het
zuurstofarme bloed vanuit het hartspierweefsel naar het rechter atrium vervoert.
Holtes bij het hart
De sinus obliquus pericardii is een inham aan de dorsale
zijde tussen rechter longvenen + vena cava en linker
longvenen . De sinus transversus pericardii is een doorgang
tussen de aorta, truncus pulmonalis en vena cava superior.
Lagen van het hart
De kleppen van het hart
zijn opgebouwd uit
bindweefsel en
endotheel. Ze zijn via de chordae
tendineae verbonden aan de papillair
spieren. Deze zijn weer verbonden met
het myocard.
Hartspiercellen bevatten veel
mitochondriën.
Het bindweefsel met de bloedvaten samen wordt endomysium genoemd.
Het zit in het spierweefsel van het hart. De intercallair schijfen verbinden de
hartspiercellen. Hierin zijn de volgende verbindingen aanwezig:
Desmosoom
Zonula adherens
Nexusverbinding (gap junction)
