Boekverslag Het verboden rijk
1. Schrijver: J. Slauerhoff
Titel: Het verboden rijk
Plaats van uitgave: Lekkerkerk
Jaar van eerste uitgave: 1932
Jaar van gelezen uitgave: 1990
Motto: Voor D.
2. Jan Jacob Slauerhoff (Leeuwarden, 15 september 1898 – Hilversum, 5 oktober 1936),
auteursnaam J. Slauerhoff, was een van de belangrijkste Nederlandse dichters en
romanschrijvers van het interbellum. Tweemaal gebruikte hij het pseudoniem "John
Ravenswood", namelijk bij zijn bundels Oost-Azië (1928) en Mo yang ke (1930). Na zijn dood
verschenen enkele werken onder andere naamsvarianten, zoals "J.J. Slauerhoff". Jan Jacob
Slauerhoff (roepnaam "Jan", voor zijn vrienden "Slau") werd geboren als vijfde van zes
kinderen in een protestants middenstandsmilieu in Leeuwarden. Hij leed aan aanvallen van
astma. Om hierin verlichting te brengen bracht hij ieder jaar enkele maanden door op
Vlieland bij zijn familie van moederskant.
Slauerhoff ging naar de HBS in Leeuwarden. In 1916 verhuisde hij naar Amsterdam om
geneeskunde te gaan studeren. In zijn studententijd leerde hij Simon Vestdijk kennen. Van
zijn eerste gedichten werden enkele gepubliceerd in het studentenblad Propria Cures. In
1919 verloofde hij zich met Truus de Ruyter, een studente Nederlands. Slauerhoff nam niet
deel aan het conventionele studentenleven, maar verkoos een bohemien-achtige,
afstandelijke positie, gemodelleerd naar zijn helden, de Franse symbolistische dichters
Baudelaire, Verlaine, Corbière en Rimbaud.
Vanaf 1921 begon Slauerhoff zijn eerste "serieuze" gedichten te publiceren in het literaire
tijdschrift Het Getij. Zijn eerste dichtbundel, Archipel, volgde in 1923. Rond die tijd verbrak hij
ook zijn verloving met Truus de Ruyter. In datzelfde jaar studeerde hij af.
In deze tijd kwam hij ook veelvuldig in Jorwerd, waar hij contact had met de domineesfamilie
Hille Ris Lambers. In zijn dichterswerk komt zijn affectie voor een van de dochters aan bod.
Doordat Slauerhoff zijn eigen gang was gegaan buiten het gangbare studentenleven, had hij
nauwelijks vrienden in de besloten kringen van geneeskundigen. Daardoor was het voor hem
moeilijk een behoorlijke medische aanstelling te krijgen in Nederland. Hij besloot daarom
aan te monsteren als scheepsarts bij een rederij die op Nederlands-Indië voer. Zijn zwakke
gezondheid speelde hem meteen parten: op zijn eerste reis kreeg hij last van een
maagbloeding en astma-aanvallen. Slauerhoff keerde terug naar Nederland, waar hij
waarnemer werd in een aantal artsenpraktijken.
Nadat hij enige tijd in Haarlem een gecombineerde praktijk had gedreven met een tandarts,
monsterde hij aan bij een andere rederij, de Java-China-Japan Lijn, en vertrok weer naar het
Verre Oosten. Tijdens zijn contract, dat liep tot 1927, maakte hij reizen naar China,
Hongkong, Macau en Japan. In 1928 ging Slauerhoff varen voor de Koninklijke Hollandsche
Lloyd en maakte een aantal reizen naar Latijns-Amerika. Zijn gezondheid ging er iets op
vooruit en zijn literaire productie nam evenredig toe. Tot 1930 publiceerde hij zes gedichten-
en twee verhalenbundels. Dit was mede te danken aan een van zijn vrienden, de schrijver en
literatuurcriticus E. du Perron. Die hielp hem in 1929, toen Slauerhoff enige tijd verbleef in
het Belgische landhuis van de Du Perrons, met het sorteren, corrigeren en bundelen van de
grote hoeveelheid teksten.
Vanaf 1929 was Slauerhoff weer langer in Nederland. Hij was onder meer enige tijd assistent
aan de kliniek voor dermatologie en geslachtsziekten van de Rijksuniversiteit Utrecht. In
september 1930 trouwde hij met de danseres en balletschoolhoudster Darja Collin. Dat was
het begin van een (korte) gelukkige periode in Slauerhoffs leven.
1. Schrijver: J. Slauerhoff
Titel: Het verboden rijk
Plaats van uitgave: Lekkerkerk
Jaar van eerste uitgave: 1932
Jaar van gelezen uitgave: 1990
Motto: Voor D.
2. Jan Jacob Slauerhoff (Leeuwarden, 15 september 1898 – Hilversum, 5 oktober 1936),
auteursnaam J. Slauerhoff, was een van de belangrijkste Nederlandse dichters en
romanschrijvers van het interbellum. Tweemaal gebruikte hij het pseudoniem "John
Ravenswood", namelijk bij zijn bundels Oost-Azië (1928) en Mo yang ke (1930). Na zijn dood
verschenen enkele werken onder andere naamsvarianten, zoals "J.J. Slauerhoff". Jan Jacob
Slauerhoff (roepnaam "Jan", voor zijn vrienden "Slau") werd geboren als vijfde van zes
kinderen in een protestants middenstandsmilieu in Leeuwarden. Hij leed aan aanvallen van
astma. Om hierin verlichting te brengen bracht hij ieder jaar enkele maanden door op
Vlieland bij zijn familie van moederskant.
Slauerhoff ging naar de HBS in Leeuwarden. In 1916 verhuisde hij naar Amsterdam om
geneeskunde te gaan studeren. In zijn studententijd leerde hij Simon Vestdijk kennen. Van
zijn eerste gedichten werden enkele gepubliceerd in het studentenblad Propria Cures. In
1919 verloofde hij zich met Truus de Ruyter, een studente Nederlands. Slauerhoff nam niet
deel aan het conventionele studentenleven, maar verkoos een bohemien-achtige,
afstandelijke positie, gemodelleerd naar zijn helden, de Franse symbolistische dichters
Baudelaire, Verlaine, Corbière en Rimbaud.
Vanaf 1921 begon Slauerhoff zijn eerste "serieuze" gedichten te publiceren in het literaire
tijdschrift Het Getij. Zijn eerste dichtbundel, Archipel, volgde in 1923. Rond die tijd verbrak hij
ook zijn verloving met Truus de Ruyter. In datzelfde jaar studeerde hij af.
In deze tijd kwam hij ook veelvuldig in Jorwerd, waar hij contact had met de domineesfamilie
Hille Ris Lambers. In zijn dichterswerk komt zijn affectie voor een van de dochters aan bod.
Doordat Slauerhoff zijn eigen gang was gegaan buiten het gangbare studentenleven, had hij
nauwelijks vrienden in de besloten kringen van geneeskundigen. Daardoor was het voor hem
moeilijk een behoorlijke medische aanstelling te krijgen in Nederland. Hij besloot daarom
aan te monsteren als scheepsarts bij een rederij die op Nederlands-Indië voer. Zijn zwakke
gezondheid speelde hem meteen parten: op zijn eerste reis kreeg hij last van een
maagbloeding en astma-aanvallen. Slauerhoff keerde terug naar Nederland, waar hij
waarnemer werd in een aantal artsenpraktijken.
Nadat hij enige tijd in Haarlem een gecombineerde praktijk had gedreven met een tandarts,
monsterde hij aan bij een andere rederij, de Java-China-Japan Lijn, en vertrok weer naar het
Verre Oosten. Tijdens zijn contract, dat liep tot 1927, maakte hij reizen naar China,
Hongkong, Macau en Japan. In 1928 ging Slauerhoff varen voor de Koninklijke Hollandsche
Lloyd en maakte een aantal reizen naar Latijns-Amerika. Zijn gezondheid ging er iets op
vooruit en zijn literaire productie nam evenredig toe. Tot 1930 publiceerde hij zes gedichten-
en twee verhalenbundels. Dit was mede te danken aan een van zijn vrienden, de schrijver en
literatuurcriticus E. du Perron. Die hielp hem in 1929, toen Slauerhoff enige tijd verbleef in
het Belgische landhuis van de Du Perrons, met het sorteren, corrigeren en bundelen van de
grote hoeveelheid teksten.
Vanaf 1929 was Slauerhoff weer langer in Nederland. Hij was onder meer enige tijd assistent
aan de kliniek voor dermatologie en geslachtsziekten van de Rijksuniversiteit Utrecht. In
september 1930 trouwde hij met de danseres en balletschoolhoudster Darja Collin. Dat was
het begin van een (korte) gelukkige periode in Slauerhoffs leven.
