5.2 De koloniale tijd in Nederlands-Indië
5.2.1 De koloniale tijd en Indische Nederlanders
In 1602 is de VOC (Verenigde Oost-Indische Compagnie) opgericht, dit was in de tijd dat
Nederland kolonies had in Indië. De Nederlanders verdienden veel geld aan specerijen als
nootmuskaat en kruidnagel uit Indonesië. In 1900 bestuurden de Nederlanders het hele
eilandengebied: Nederlands-Indië.
Vanaf 1830 werd de plaatselijke bevolking gedwongen om bepaalde gewassen te
verbouwen. Elk Javaans dorp werd verplicht een bepaalde hoeveelheid landbouwproducten
zoals koffie, peper en gebak aan Nederland te leveren: het Cultuurstelsel.
Daarnaast werkten veel Indonesiërs op de plantages en in de ondernemingen van
Nederlandse eigenaren. Ook werkten ze in het huishouden en verzorgden ze kinderen.
Indonesiërs kregen erg slecht betaald.
5.2.2 Ongelijkheid, verzet en verbannen
Er braken regelmatig opstanden uit tegen het Cultuurstelsel en de macht van de
Nederlanders. Het idee kwam op dat Nederlanders een bijdrage konden leveren aan de
ontwikkeling van het land. Vanaf 1900 werd daarom de ethische politiek ingesteld.
Vanaf het begin van de 20e eeuw begon het verzet tegen de ongelijkheid tussen
Nederlanders en Indonesiërs. Ook groeide de afkeer voor de Nederlanders doordat de
ethische politiek door de Nederlandse Overheid niet krachtig werd doorgezet. Jonge
Indonesische nationalisten, die zelf hun land wilden besturen, kregen steeds meer aanhang.
Deze jongeren waren onder andere Soekarno en Hatta. In 1927 richtte Soekarno de PNI
(Partai Nasional Indonesia) op. Een jaar later op 28 oktober 1928 vond het Indonesische
Jeugdcongres plaats. Tijdens dat congres zwoeren de aanwezigen dat zij zouden strijden
voor een Onafhankelijk Indonesië.
In 1933 werd Soekarno gearresteerd en verbannen door de Nederlandse regering. Later
werd Hatta ook gearresteerd en verbannen. Pas in 1942 werden Soekarno en Hatta door de
Japanse regering terug naar Java gebracht. Zo hoopten de Japanners dat Indonesië steun zou
geven aan Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog.
5.2.1 De koloniale tijd en Indische Nederlanders
In 1602 is de VOC (Verenigde Oost-Indische Compagnie) opgericht, dit was in de tijd dat
Nederland kolonies had in Indië. De Nederlanders verdienden veel geld aan specerijen als
nootmuskaat en kruidnagel uit Indonesië. In 1900 bestuurden de Nederlanders het hele
eilandengebied: Nederlands-Indië.
Vanaf 1830 werd de plaatselijke bevolking gedwongen om bepaalde gewassen te
verbouwen. Elk Javaans dorp werd verplicht een bepaalde hoeveelheid landbouwproducten
zoals koffie, peper en gebak aan Nederland te leveren: het Cultuurstelsel.
Daarnaast werkten veel Indonesiërs op de plantages en in de ondernemingen van
Nederlandse eigenaren. Ook werkten ze in het huishouden en verzorgden ze kinderen.
Indonesiërs kregen erg slecht betaald.
5.2.2 Ongelijkheid, verzet en verbannen
Er braken regelmatig opstanden uit tegen het Cultuurstelsel en de macht van de
Nederlanders. Het idee kwam op dat Nederlanders een bijdrage konden leveren aan de
ontwikkeling van het land. Vanaf 1900 werd daarom de ethische politiek ingesteld.
Vanaf het begin van de 20e eeuw begon het verzet tegen de ongelijkheid tussen
Nederlanders en Indonesiërs. Ook groeide de afkeer voor de Nederlanders doordat de
ethische politiek door de Nederlandse Overheid niet krachtig werd doorgezet. Jonge
Indonesische nationalisten, die zelf hun land wilden besturen, kregen steeds meer aanhang.
Deze jongeren waren onder andere Soekarno en Hatta. In 1927 richtte Soekarno de PNI
(Partai Nasional Indonesia) op. Een jaar later op 28 oktober 1928 vond het Indonesische
Jeugdcongres plaats. Tijdens dat congres zwoeren de aanwezigen dat zij zouden strijden
voor een Onafhankelijk Indonesië.
In 1933 werd Soekarno gearresteerd en verbannen door de Nederlandse regering. Later
werd Hatta ook gearresteerd en verbannen. Pas in 1942 werden Soekarno en Hatta door de
Japanse regering terug naar Java gebracht. Zo hoopten de Japanners dat Indonesië steun zou
geven aan Japan tijdens de Tweede Wereldoorlog.
