Uiteenzetting - Ziekte van Alzheimer

De ziekte van Alzheimer

De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie. Dementie is
de naam voor een combinatie van symptomen, waarbij de hersenen informatie niet
meer goed kunnen verwerken. Bij dementie gaan de zenuwcellen, of de
verbindingen tussen de cellen, in de hersenen kapot. Door deze afname van cellen
functioneren de hersenen steeds minder goed. Bij sommige mensen verloopt de
achteruitgang heel snel. Anderen kunnen nog jarenlang een redelijk gewoon leven
leiden. De gevolgen van dementie zijn zodanig ernstig, dat dit kan leiden tot
verzwakking van het lichaam of de persoon sterft. Van alle mensen met dementie,
heeft maar liefst 70% de ziekte van Alzheimer.

Wetenschappers zijn al een lange tijd bezig met een onderzoek naar de ziekte van
Alzheimer. Een aantal oorzaken voor deze ziekte zijn bekend. De samenklontering
van amyloid is misschien wel de belangrijkste oorzaak. Het schadelijke eiwit amyloid,
wat te veel wordt aangemaakt of wat niet goed wordt afgevoerd, stapelt zich op
tussen de zenuwcellen in de hersenen. De ophopingen die hierdoor ontstaan worden
‘plaques’ genoemd. Dit is een neerslag van eiwitten die de communicatie tussen de
hersencellen moeizamer maakt. Deze neerslagen komen vaak in het eerste gedeelte
van de hersenen voor, die zorgen voor de aanmaak van herinneringen. Zodoende is
vergeetachtigheid vaak een eerste symptoom van de ziekte van Alzheimer.
In de hersencellen ontstaat ook een ander soort eiwit: tangles. Deze eiwitten hebben
bij mensen met Alzheimer een afwijkende vorm. Door deze afwijkende vorm zorgen
deze eiwitten ervoor dat het transport van voedingsstoffen door de cel niet goed
verloopt. Uiteindelijk sterft de cel hierdoor.
Onze hersenen bestaan naast zenuwcellen ook uit gliacellen. Deze ondersteunende
cellen spelen onder andere een rol in de afbraak van het hierboven genoemde eiwit
amyloid. Uit wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat deze cellen hierbij soms
overactief en agressief te werk gaan. Dit kan het ziekteproces versnellen.
Een andere oorzaak is de bloed-hersenbarrière. Deze barrière heeft te maken met
de bovengenoemde oorzaak van het eiwit amyloid. De bloed-hersenbarrière bevat
speciale mechanismen om amyloid vanuit de hersenen het bloed in te transporteren.
Wanneer deze mechanismen niet goed werken, ontstaan er ophopingen van amyloid
in het brein.
Op dit moment bestaan er nog geen geneesmiddelen voor dementie. Wel zijn er een
aantal medicijnen die de ziekte kunnen vertragen. Zo zijn galantamine, rivastigmine
en donepezil medicijnen die bij de ziekte van Alzheimer voorgeschreven kunnen
worden.

Iemand met de ziekte van Alzheimer krijgt vaak moeite met alledaagse dingen zoals
plannen maken, beslissingen nemen, problemen oplossen en een gesprek volgen.
Een ander symptoom is de karakterverandering. Iemand kan zich door deze ziekte
heel anders gaan gedragen: hij wordt bijvoorbeeld onrustig, achterdochtig of zelfs
agressief.
De ontwikkeling van deze ziekte verschilt per persoon. Over het algemeen is het
verloop van de ziekte onder te verdelen in drie fases: vroege, midden en late fase.
In de vroege fase van de ziekte van Alzheimer ziet men kleine veranderingen in het
gedrag of de capaciteiten van de persoon. Vaak valt het als eerste op dat de
persoon recente gebeurtenissen vergeet. Andere opvallende zaken zijn het verliezen