EBP 1
Toets
Naam: Coco Lansen
Studentnummer: 500802141
Groep: 1AGZ2 Duaal
Docent: José Harmsen-Goossens
Studieonderdeel: Praktijkopdracht
Studiegidsnummer: 1618KEBPOP
Woorden: 2059
Datum: 6-04-2019
Praktijkopdracht EBP – Niveau
1
, 1. Praktijkvariatie
Op afdeling A5 (vaatchirurgie) in het OLVG locatie Oost heb ik verschillende handelingen
gezien waarbij sprake is van praktijkvariatie.
Bloedsuiker
Bij het prikken van bloedsuiker bij patiënten heeft ongeveer 50% van de
verpleegkundigen handschoenen aan, en dus ook 50% niet. Volgens het protocol (1) dat
op de afdeling geldt, dienen er altijd handschoenen gedragen te worden. Omdat er bij dit
type praktijkvariatie afgeweken wordt van het protocol, is deze vorm van praktijkvariatie
niet gewenst. Een van de risico’s die kleeft aan het meten van bloedglucose zonder het
dragen van handschoenen, is dat de meting beïnvloed zou kunnen worden door stoffen
die aanwezig zijn op de hand van de verpleegkundige en vlak voor de meting
overgedragen worden op de vinger van de patiënt. Ook is het niet wenselijk dat je als
verpleegkundige via huid-op-huid contact in aanraking komt met lichaamsvloeistoffen (in
dit geval bloed) van patiënten, en vergroot het infectiegevaar bij de patiënt.
Weegmoment
Het weegmoment van patiënten vindt over het algemeen plaats na het ontbijt. Dit is niet
omdat daar een duidelijke richtlijn voor geldt op de afdeling, maar omdat er meestal
door de overdracht geen tijd is om voor het ontbijt te wegen. Zo lang elke
verpleegkundige altijd de patiënten na het ontbijt weegt, zullen er maar kleine
verschillen ontstaan in meetwaarden, afhankelijk van hoeveel de patiënt gegeten heeft
die ochtend. Vorige week beklaagde een coassistent zich over deze werkwijze. Zij was
van mening dat er altijd vóór het ontbijt gewogen dient te worden. Hierdoor ontstond
onduidelijkheid, en werd er niet meer eenduidig gewerkt. Deze vorm van praktijkvariatie
is niet gewenst, omdat door deze verschillende weegmomenten een toename / afname
in gewicht van de patiënt waargenomen kan worden, die niet representatief is.
Bloeddruk
Bij de meeste patiënten op de afdeling wordt de bloeddruk goed in de gaten gehouden.
Toch zit er praktijkvariatie in het meten van de bloeddruk. Bij veel patiënten wordt de
bloeddruk driemaal daags gemeten. Omdat veel patiënten op de afdeling plaspillen,
bètablokkers, calciumantagonisten en/of ACE-remmers slikken, hangt de uitkomst van
zo’n meting sterk af van het feit of de patiënt ten tijde van de meting al medicatie
ingenomen heeft die de bloeddruk beïnvloedt. Er is geen duidelijke richtlijn op de
afdeling over het meest gewenste meetmoment, waardoor er een praktijkvariatie
optreedt. De ene ochtend wordt de bloeddruk van patiënt A vóór het slikken van
medicatie gemeten, terwijl de volgende ochtend dit meetmoment ná het slikken van
medicatie plaatsvindt. Op die manier ontstaat er bijvoorbeeld een gemeten daling van de
bloeddruk t.o.v. de dag ervoor, die in dit geval te verklaren is door de
bloeddrukverlagende medicatie. Door deze ‘valse’ afwijking, loop je het risico dat je in
volgende gevallen een plotselinge afwijking in bloeddruk niet serieus neemt, en afdoet
als een variatie die ontstaan is onder invloed van medicatie. Op die manier geven de
metingen dus geen representatief beeld, en dit is dus niet gewenst.
TPV
Soms liggen er patiënten op de afdeling die TPV (totale parenterale voeding) toegediend
krijgen via een centraal veneuze catheter of een perifeer ingebrachte centraal veneuze
catheter. Veel patiënten ervaren de slangen en lijnen waar ze op aangesloten zitten als
belemmerend, zeker wanneer de patiënt zelf nog redelijk mobiel is en altijd aan een paal
gekoppeld zit. Patiënten verzoeken dan ook vaak of de infusen even afgekoppeld kunnen
worden. Volgens het protocol (2) mag TPV nooit tussentijds afgekoppeld worden. Tijdens
mijn dienst behoorde dat dus niet tot de mogelijkheden, met het gevolg dat de patiënt
Toets
Naam: Coco Lansen
Studentnummer: 500802141
Groep: 1AGZ2 Duaal
Docent: José Harmsen-Goossens
Studieonderdeel: Praktijkopdracht
Studiegidsnummer: 1618KEBPOP
Woorden: 2059
Datum: 6-04-2019
Praktijkopdracht EBP – Niveau
1
, 1. Praktijkvariatie
Op afdeling A5 (vaatchirurgie) in het OLVG locatie Oost heb ik verschillende handelingen
gezien waarbij sprake is van praktijkvariatie.
Bloedsuiker
Bij het prikken van bloedsuiker bij patiënten heeft ongeveer 50% van de
verpleegkundigen handschoenen aan, en dus ook 50% niet. Volgens het protocol (1) dat
op de afdeling geldt, dienen er altijd handschoenen gedragen te worden. Omdat er bij dit
type praktijkvariatie afgeweken wordt van het protocol, is deze vorm van praktijkvariatie
niet gewenst. Een van de risico’s die kleeft aan het meten van bloedglucose zonder het
dragen van handschoenen, is dat de meting beïnvloed zou kunnen worden door stoffen
die aanwezig zijn op de hand van de verpleegkundige en vlak voor de meting
overgedragen worden op de vinger van de patiënt. Ook is het niet wenselijk dat je als
verpleegkundige via huid-op-huid contact in aanraking komt met lichaamsvloeistoffen (in
dit geval bloed) van patiënten, en vergroot het infectiegevaar bij de patiënt.
Weegmoment
Het weegmoment van patiënten vindt over het algemeen plaats na het ontbijt. Dit is niet
omdat daar een duidelijke richtlijn voor geldt op de afdeling, maar omdat er meestal
door de overdracht geen tijd is om voor het ontbijt te wegen. Zo lang elke
verpleegkundige altijd de patiënten na het ontbijt weegt, zullen er maar kleine
verschillen ontstaan in meetwaarden, afhankelijk van hoeveel de patiënt gegeten heeft
die ochtend. Vorige week beklaagde een coassistent zich over deze werkwijze. Zij was
van mening dat er altijd vóór het ontbijt gewogen dient te worden. Hierdoor ontstond
onduidelijkheid, en werd er niet meer eenduidig gewerkt. Deze vorm van praktijkvariatie
is niet gewenst, omdat door deze verschillende weegmomenten een toename / afname
in gewicht van de patiënt waargenomen kan worden, die niet representatief is.
Bloeddruk
Bij de meeste patiënten op de afdeling wordt de bloeddruk goed in de gaten gehouden.
Toch zit er praktijkvariatie in het meten van de bloeddruk. Bij veel patiënten wordt de
bloeddruk driemaal daags gemeten. Omdat veel patiënten op de afdeling plaspillen,
bètablokkers, calciumantagonisten en/of ACE-remmers slikken, hangt de uitkomst van
zo’n meting sterk af van het feit of de patiënt ten tijde van de meting al medicatie
ingenomen heeft die de bloeddruk beïnvloedt. Er is geen duidelijke richtlijn op de
afdeling over het meest gewenste meetmoment, waardoor er een praktijkvariatie
optreedt. De ene ochtend wordt de bloeddruk van patiënt A vóór het slikken van
medicatie gemeten, terwijl de volgende ochtend dit meetmoment ná het slikken van
medicatie plaatsvindt. Op die manier ontstaat er bijvoorbeeld een gemeten daling van de
bloeddruk t.o.v. de dag ervoor, die in dit geval te verklaren is door de
bloeddrukverlagende medicatie. Door deze ‘valse’ afwijking, loop je het risico dat je in
volgende gevallen een plotselinge afwijking in bloeddruk niet serieus neemt, en afdoet
als een variatie die ontstaan is onder invloed van medicatie. Op die manier geven de
metingen dus geen representatief beeld, en dit is dus niet gewenst.
TPV
Soms liggen er patiënten op de afdeling die TPV (totale parenterale voeding) toegediend
krijgen via een centraal veneuze catheter of een perifeer ingebrachte centraal veneuze
catheter. Veel patiënten ervaren de slangen en lijnen waar ze op aangesloten zitten als
belemmerend, zeker wanneer de patiënt zelf nog redelijk mobiel is en altijd aan een paal
gekoppeld zit. Patiënten verzoeken dan ook vaak of de infusen even afgekoppeld kunnen
worden. Volgens het protocol (2) mag TPV nooit tussentijds afgekoppeld worden. Tijdens
mijn dienst behoorde dat dus niet tot de mogelijkheden, met het gevolg dat de patiënt
