Hoofdstuk 1 Cultuur van ordening en
planning
§1.1 Oorzaken van veranderingen in grond- en ruimtegebruik
Een land van ordening en planning
Cultuur is het geheel van kennen, kunnen, zeden en gewoonten van een samenleving en
omvat alle verschijnselen van die samenleving, alles wat er omgaat: geschiedenis en de
visie hierop, staatsinrichting en bestuursvorm, waarden en normen, economische structuur.
In RO is de cultuur van een land dan ook terug te zien.
Morele geografie
Het plan ruimte voor de rivier is een voorbeeld van de lange traditie van ingrijpen en veilig
houden van de rivier. Waar voorheen vooral traditionele oplossingen zoals dijkverhoging en
dijkverzwaring werden toegepast wordt nu voornamelijk gekeken naar binnendijkse als
buitendijkse maatregelen om het stijgende waterpeil van de afgelopen jaren tegen te gaan.
Veilig, bewoonbaar en vruchtbaar maken van het land heeft een lange geschiedenis. Het
landschap van plassen, eilanden en watergangen was door ontoegankelijkheid niet geschikt
voor het feodale stelsel.
Politieke geografie
De rode draad in politieke geografie is de wisselende verhouding tussen lokale en
bovenlokale autonomie en onderlinge concurrentie. Zo werd er in 1200 in Holland een
overeenkomst gesloten met voorheen autonomen polderbesturen, waterschappen en
stadsbesturen. Om zo waterbescherming aan te leggen in ruil voor privileges. Stadsbesturen
bestonden uit burgers uit de hogere burgerij die voornamelijk hun eigen belang door drukte.
Deze besturen leunde in hoge mate op een sociaal netwerk van particuliere en openbare
organen en instellingen vanuit het maatschappelijk middenveld. Karel wilde het waterbeheer
in 1544 centraliseren maar dat leidde tot opstand. Het idee dat buitenstaanders zonder
kennis over de lokale situatie gezag zouden krijgen over polders maakte inwoners furieus.
Het bestuur was vrijwel zelfstandig maar moest voor bijvoorbeeld stadsuitbreiding of
droogmaking van een veenplas toestemming vragen aan de Staten-Generaal en de Raad
van State (1531 hield toezicht op grond en water). Stadsuitbreiding betekende verlegging
van stadsmuren en verdedigingswerken wat in gedrang kwam met de militaire macht van de
Staten-Generaal.
§1.2 De grondvorm van ruimtelijke plannen en planning
Grondgebruik als voetafdruk van sociale praktijken
RO: de planmatige regeling van grond- en ruimtegebruik. RO als planmatige regeling grond-
en ruimtegebruik is altijd tijd- en plaatsgebonden afhankelijk aan de context. Je moet dus
tijdsgebonden kijken naar de keuzes van toen. Grond- en ruimtegebruik veranderen door
natuurlijke oorzaken, slijtage en veranderingen activiteiten. Zoals fysisch-geografische
(bodem, klimaat locatie), natuurrampen, veranderingen in ruimtelijk gedrag actoren, in eisen
aan locaties voor bepaalde activiteiten en behoefte aan ruimte. Aan voetafdrukken van
grond- en ruimtegebruik zijn sociale praktijken of dagelijkse activiteiten af te leiden.
Verandering in de aard, omvang en locatie van sociale praktijken vormen de hoofdmotor van
verandering in ruimtelijke gedragingen, ruimtebehoefte en vestigingsplaats eisen. Te denken
aan de komst van auto en hernieuwbare energie. Dit leidt tot herinrichting van de RO.
Structurele verandering op lange termijn, zoals uitbreiding, nieuwe vorm van mobiliteit
vormen belangrijkste veranderingen voor vestigingsplaats keuzes van productie- en
consumptie huishoudens. En aanleiding tot planning en regeling van toekomstig grond en
ruimtegebruik. Aan het eind van de technische levensduur (beco) moeten voorzieningen
vernieuwd worden. Voorzieningen kunnen in economische levensduur verminderen doordat
, er alternatieven komen. Kantoorgebouwen waarvan de exploitatietermijn daalt door nieuwe
communicatietechnieken (thuiswerken) waardoor ze minder productief worden. Met sloop,
renovatie of hergebruik tot gevolg.
Waarden, normen en maatschappelijke omgeving
Grond- en ruimtegebruik en de veranderingen daarin weerspiegelen normen en waarden en
maatschappelijke omgeving. Deze omgeving is NL rechtsstaat met een sociale
markteconomie. De sociale markt economie staat voor een ondernemers economie waarin
burgers door sociale verzekeringen worden beschermd tegen negatieve effecten van dit
stelsel. Grond- en ruimtegebruik en de veranderingen daarin impliceren complexe
maatschappelijke waarden en normen. Als grondgebruik en de inrichting van de ruimte niet
meer voldoet aan de eisen kan men of aanpassen of verhuizen naar een nieuwe locatie. Als
accommodaties en locaties niet meer aan de eisen voldoen treedt degradatie en vervolgens
functieverlies op. Dit leidt tot sociale spanningen, economisch verval en improductiviteit.
Rond 1800 steden vervallen en veel armoede. Rond 1970 stadswijken uit 1880 en 1920
vervallen en verkrotting door verwaarlozing, grote depressie en WO I en II en in 1950 tot
1970 vooral focus op nieuwbouw en stadsuitbreiding.
Patronen van ruimtegebruik
In RO staan veranderingen in patronen van ruimte- en grondgebruik op langere termijn
centraal: Er zijn twee soorten patronen:
1. ruimtelijk-functionele patronen van maatschappelijke activiteiten: verkeer en vervoer,
wonen, bedrijvigheid, recreatie , en
2. ruimtelijk-fysiek patronen van verplaatsbare objecten of accommodaties (inclusief de
ondergrondse infrastructuur) waarin de maatschappelijke activiteiten worden
uitgeoefend: vliegvelden, kantoorgebouwen, woningen, natuurlijke elementen zoals
de zee, rivieren, natuurgebieden.
Binnen de RO is er constante spanning tussen de snel veranderende ruimtelijke-functionele
en de traagheid van ruimtelijke beleidsmakers. Inrichting en gebruik van grond en ruimte, is
duur en kost veel geld. Daarom is men bezig om die lasten zo beperkt mogelijk te houden.
Door bijvoorbeeld efficiënt grondgebruik en recycling van bouwmateriaal en gebouwen.
Sociale activiteiten zijn de oorzaak van ruimtebehoefte. Structuur en dynamiek van deze
activiteiten bepalen de omvang van de ruimtelijk-fysieke patronen. Veranderingen in normen
en waarden en grijpbare oorzaken (bevolkingsgroei, economische krimp) veroorzaken
verandering in het gebruik van grond en ruimte. Een deel van de normen en waarden is
gekoppeld aan politieke besluitvorming. Hierdoor klinken bepaalde normen en waarden
harder door in bijvoorbeeld ontwerpbestemmingsplan dan normaal.
§1.3 Ruimtelijke ordening als institutie in de samenleving
Plan, planning, ordening en beleid
Plan, een kaart met toelichting en regels.
Planning, een activiteit een schema of lijst met handelingen en procedures tot systematische
voorbereiding, besluitvorming en uitvoering van plannen. Plannen worden gaandeweg
gewijzigd door financiële mee- of tegenvallers.
Ordening, aanduiding binnen een organisatie van, de verdeling van de taken,
verantwoordelijkheden en bevoegdheden.
Ruimtelijke ordening:
de wijze waarop grond- en ruimtegebruik formeel volgens de wet wordt geregeld.
de beleidsinhoud van plannen, de inrichting van steden, polders, dorpsuitbreidingen.
Voor 1940 werd overheidsplanning als een inbreuk op de vrijheid. Tijdens de wederopbouw
in 1945 vond men het een wijs beleid.
Het plan als organisatiekader
In de stadsontwikkeling heeft het stedenbouwkundige plan in de loop der tijd een complete
invulling gekregen.
planning
§1.1 Oorzaken van veranderingen in grond- en ruimtegebruik
Een land van ordening en planning
Cultuur is het geheel van kennen, kunnen, zeden en gewoonten van een samenleving en
omvat alle verschijnselen van die samenleving, alles wat er omgaat: geschiedenis en de
visie hierop, staatsinrichting en bestuursvorm, waarden en normen, economische structuur.
In RO is de cultuur van een land dan ook terug te zien.
Morele geografie
Het plan ruimte voor de rivier is een voorbeeld van de lange traditie van ingrijpen en veilig
houden van de rivier. Waar voorheen vooral traditionele oplossingen zoals dijkverhoging en
dijkverzwaring werden toegepast wordt nu voornamelijk gekeken naar binnendijkse als
buitendijkse maatregelen om het stijgende waterpeil van de afgelopen jaren tegen te gaan.
Veilig, bewoonbaar en vruchtbaar maken van het land heeft een lange geschiedenis. Het
landschap van plassen, eilanden en watergangen was door ontoegankelijkheid niet geschikt
voor het feodale stelsel.
Politieke geografie
De rode draad in politieke geografie is de wisselende verhouding tussen lokale en
bovenlokale autonomie en onderlinge concurrentie. Zo werd er in 1200 in Holland een
overeenkomst gesloten met voorheen autonomen polderbesturen, waterschappen en
stadsbesturen. Om zo waterbescherming aan te leggen in ruil voor privileges. Stadsbesturen
bestonden uit burgers uit de hogere burgerij die voornamelijk hun eigen belang door drukte.
Deze besturen leunde in hoge mate op een sociaal netwerk van particuliere en openbare
organen en instellingen vanuit het maatschappelijk middenveld. Karel wilde het waterbeheer
in 1544 centraliseren maar dat leidde tot opstand. Het idee dat buitenstaanders zonder
kennis over de lokale situatie gezag zouden krijgen over polders maakte inwoners furieus.
Het bestuur was vrijwel zelfstandig maar moest voor bijvoorbeeld stadsuitbreiding of
droogmaking van een veenplas toestemming vragen aan de Staten-Generaal en de Raad
van State (1531 hield toezicht op grond en water). Stadsuitbreiding betekende verlegging
van stadsmuren en verdedigingswerken wat in gedrang kwam met de militaire macht van de
Staten-Generaal.
§1.2 De grondvorm van ruimtelijke plannen en planning
Grondgebruik als voetafdruk van sociale praktijken
RO: de planmatige regeling van grond- en ruimtegebruik. RO als planmatige regeling grond-
en ruimtegebruik is altijd tijd- en plaatsgebonden afhankelijk aan de context. Je moet dus
tijdsgebonden kijken naar de keuzes van toen. Grond- en ruimtegebruik veranderen door
natuurlijke oorzaken, slijtage en veranderingen activiteiten. Zoals fysisch-geografische
(bodem, klimaat locatie), natuurrampen, veranderingen in ruimtelijk gedrag actoren, in eisen
aan locaties voor bepaalde activiteiten en behoefte aan ruimte. Aan voetafdrukken van
grond- en ruimtegebruik zijn sociale praktijken of dagelijkse activiteiten af te leiden.
Verandering in de aard, omvang en locatie van sociale praktijken vormen de hoofdmotor van
verandering in ruimtelijke gedragingen, ruimtebehoefte en vestigingsplaats eisen. Te denken
aan de komst van auto en hernieuwbare energie. Dit leidt tot herinrichting van de RO.
Structurele verandering op lange termijn, zoals uitbreiding, nieuwe vorm van mobiliteit
vormen belangrijkste veranderingen voor vestigingsplaats keuzes van productie- en
consumptie huishoudens. En aanleiding tot planning en regeling van toekomstig grond en
ruimtegebruik. Aan het eind van de technische levensduur (beco) moeten voorzieningen
vernieuwd worden. Voorzieningen kunnen in economische levensduur verminderen doordat
, er alternatieven komen. Kantoorgebouwen waarvan de exploitatietermijn daalt door nieuwe
communicatietechnieken (thuiswerken) waardoor ze minder productief worden. Met sloop,
renovatie of hergebruik tot gevolg.
Waarden, normen en maatschappelijke omgeving
Grond- en ruimtegebruik en de veranderingen daarin weerspiegelen normen en waarden en
maatschappelijke omgeving. Deze omgeving is NL rechtsstaat met een sociale
markteconomie. De sociale markt economie staat voor een ondernemers economie waarin
burgers door sociale verzekeringen worden beschermd tegen negatieve effecten van dit
stelsel. Grond- en ruimtegebruik en de veranderingen daarin impliceren complexe
maatschappelijke waarden en normen. Als grondgebruik en de inrichting van de ruimte niet
meer voldoet aan de eisen kan men of aanpassen of verhuizen naar een nieuwe locatie. Als
accommodaties en locaties niet meer aan de eisen voldoen treedt degradatie en vervolgens
functieverlies op. Dit leidt tot sociale spanningen, economisch verval en improductiviteit.
Rond 1800 steden vervallen en veel armoede. Rond 1970 stadswijken uit 1880 en 1920
vervallen en verkrotting door verwaarlozing, grote depressie en WO I en II en in 1950 tot
1970 vooral focus op nieuwbouw en stadsuitbreiding.
Patronen van ruimtegebruik
In RO staan veranderingen in patronen van ruimte- en grondgebruik op langere termijn
centraal: Er zijn twee soorten patronen:
1. ruimtelijk-functionele patronen van maatschappelijke activiteiten: verkeer en vervoer,
wonen, bedrijvigheid, recreatie , en
2. ruimtelijk-fysiek patronen van verplaatsbare objecten of accommodaties (inclusief de
ondergrondse infrastructuur) waarin de maatschappelijke activiteiten worden
uitgeoefend: vliegvelden, kantoorgebouwen, woningen, natuurlijke elementen zoals
de zee, rivieren, natuurgebieden.
Binnen de RO is er constante spanning tussen de snel veranderende ruimtelijke-functionele
en de traagheid van ruimtelijke beleidsmakers. Inrichting en gebruik van grond en ruimte, is
duur en kost veel geld. Daarom is men bezig om die lasten zo beperkt mogelijk te houden.
Door bijvoorbeeld efficiënt grondgebruik en recycling van bouwmateriaal en gebouwen.
Sociale activiteiten zijn de oorzaak van ruimtebehoefte. Structuur en dynamiek van deze
activiteiten bepalen de omvang van de ruimtelijk-fysieke patronen. Veranderingen in normen
en waarden en grijpbare oorzaken (bevolkingsgroei, economische krimp) veroorzaken
verandering in het gebruik van grond en ruimte. Een deel van de normen en waarden is
gekoppeld aan politieke besluitvorming. Hierdoor klinken bepaalde normen en waarden
harder door in bijvoorbeeld ontwerpbestemmingsplan dan normaal.
§1.3 Ruimtelijke ordening als institutie in de samenleving
Plan, planning, ordening en beleid
Plan, een kaart met toelichting en regels.
Planning, een activiteit een schema of lijst met handelingen en procedures tot systematische
voorbereiding, besluitvorming en uitvoering van plannen. Plannen worden gaandeweg
gewijzigd door financiële mee- of tegenvallers.
Ordening, aanduiding binnen een organisatie van, de verdeling van de taken,
verantwoordelijkheden en bevoegdheden.
Ruimtelijke ordening:
de wijze waarop grond- en ruimtegebruik formeel volgens de wet wordt geregeld.
de beleidsinhoud van plannen, de inrichting van steden, polders, dorpsuitbreidingen.
Voor 1940 werd overheidsplanning als een inbreuk op de vrijheid. Tijdens de wederopbouw
in 1945 vond men het een wijs beleid.
Het plan als organisatiekader
In de stadsontwikkeling heeft het stedenbouwkundige plan in de loop der tijd een complete
invulling gekregen.
