Medische vakken semester 2A
2- 103 elektrocardiogram (ECG)
Leerdoelen:
o Te beschrijven hoe een ECG moet worden verkregen
o Te beschrijven hoe een ECG moet worden gelezen
o Enige op het ECG zichtbaar pathologie te beschrijven
o Te beschrijven hoe te handen bij het voordoen van calamiteiten tijdens een
fysieke inspanningstest
ECG diapresentatie (NG USB):
ECG staat voor electrocardogrfaie. Het is een weergave van de elektrische
spanningsverschillen over de hartspier tijdens de contractiecycles die via elektroden en een
ECG-monitor worden gemeten.
Bij de NG en RD wordt een ECG gebruikt voor het triggeren van de hartcyclus het bepalen
van de contractiefasen.
Contractieprikkels:
1. De eerste prikkel binnen de contractiecyclus ontstaat in de sinusknoop, boven in het
rechter atrium (figuur 1).
2. Deze innerveert eerst het rechter atrium (figuur 2)
3. En kort daarna het linker atrium (figuur 3)
4. Waarna zij contraheren (figuur 4)
5. Deze prikkels worden opgevangen door de AV-knoop, op de overgang naar de
ventrikels (figuur 5)
6. De prikkel wordt na een korte vertraging via de bundel van his (figuur 6)
, 7. Naar de vezels van purkinje (figuur 7)
8. Geleidt alwaar zij de myocardcellen doen samentrekken (figuur 8)
9. Zowel de atria als de ventrikels ontspannen zich (figuur 9)
10. Waarna de cyclus weer opnieuw begint (figuur 10)
Voor het meten van de ECG worden op het lichaam van de patiënt elektroden geplakt. De
elektroden worden met stroomdraden verbonden met de ECG-monitor.
In de cardiologie wordt voor een nauwkeurige registratie met 10 elektroden gemeten,
waarbij 12 grafieken berekend kunnen worden (12 kanaals).
De verschillende afleidingen worden dan als volgt:
o I van rechter naar linker arm
o II van rechter arm naar linker been
o III van linker arm naar linker been
zie afbeelding
,De elektrische afgeleide afleidingen (naar goldbergen)
o aVL wijst naar de rechter arm
o aVR wijst naar de rechter arm
o aVF wijst naar de voeten
o a staat voor versterkt (augmented)
o V staat voor voltage
aVR + aVL + aVF = 0
De voorwandsafleidingen (V1, V2, V3, V4, V5 en V6) meten het elektrische gemiddelde van
het hartdeel waar zij zich het dichtsbij bevinden.
Metingen met 3 elektroden wordt gebruikt voor metingen van het basis ECG (3 kanaals). De
3 kanaals ECG wordt vooral gebruikt bij snelle diagnostiek (SEH), maar ook bij
beeldvormende onderzoeken voor het vaststellen van de contractiecyclus, waarbij de
contractie van de ventrikels een cruciale rol speelt.
plaats van de elektrode
, Intepretatie van het ECG:
Een normaal 3 kanaal ECG is opgebouwd uit een aantal toppen. De toppen zijn de hoogte
zijn het hoogtepunt van verschillende processen die worden uitgedrukt in segmenten en
intervallen.
o P wave, depolarisatie (ontlading, activatie van contractie) van beide atria
o QRS complex, depolarisatie (ontlading, activatie van contractie) van beide
ventrikels
o ST segment en T wave, repolarisatie (oplading, herstel) van de ventrikels
o U wave, onduidelijke herkomst, vermoed wordt een na-depolarisatie van de
ventrikels, dit is niet altijd aanwezig
o PR interval: de tijd tussen begin contractie artria tot begin depolarisatie
ventrikels
o QRS duur: de contractietijd van beide ventrikels
o QT interval: de tijd van contractie en herstel van de ventrikels
o RR interval, de duur van een hartcycles (1 gehele hartslag)
Normaal ECG:
Een normaal ECG toont een regelmatig ritme (sinusritme) met normale uitslagen van de
toppen. De hartfrequentie (RR interval) is tussen de 60 en 90 slagen per minuut.
2- 103 elektrocardiogram (ECG)
Leerdoelen:
o Te beschrijven hoe een ECG moet worden verkregen
o Te beschrijven hoe een ECG moet worden gelezen
o Enige op het ECG zichtbaar pathologie te beschrijven
o Te beschrijven hoe te handen bij het voordoen van calamiteiten tijdens een
fysieke inspanningstest
ECG diapresentatie (NG USB):
ECG staat voor electrocardogrfaie. Het is een weergave van de elektrische
spanningsverschillen over de hartspier tijdens de contractiecycles die via elektroden en een
ECG-monitor worden gemeten.
Bij de NG en RD wordt een ECG gebruikt voor het triggeren van de hartcyclus het bepalen
van de contractiefasen.
Contractieprikkels:
1. De eerste prikkel binnen de contractiecyclus ontstaat in de sinusknoop, boven in het
rechter atrium (figuur 1).
2. Deze innerveert eerst het rechter atrium (figuur 2)
3. En kort daarna het linker atrium (figuur 3)
4. Waarna zij contraheren (figuur 4)
5. Deze prikkels worden opgevangen door de AV-knoop, op de overgang naar de
ventrikels (figuur 5)
6. De prikkel wordt na een korte vertraging via de bundel van his (figuur 6)
, 7. Naar de vezels van purkinje (figuur 7)
8. Geleidt alwaar zij de myocardcellen doen samentrekken (figuur 8)
9. Zowel de atria als de ventrikels ontspannen zich (figuur 9)
10. Waarna de cyclus weer opnieuw begint (figuur 10)
Voor het meten van de ECG worden op het lichaam van de patiënt elektroden geplakt. De
elektroden worden met stroomdraden verbonden met de ECG-monitor.
In de cardiologie wordt voor een nauwkeurige registratie met 10 elektroden gemeten,
waarbij 12 grafieken berekend kunnen worden (12 kanaals).
De verschillende afleidingen worden dan als volgt:
o I van rechter naar linker arm
o II van rechter arm naar linker been
o III van linker arm naar linker been
zie afbeelding
,De elektrische afgeleide afleidingen (naar goldbergen)
o aVL wijst naar de rechter arm
o aVR wijst naar de rechter arm
o aVF wijst naar de voeten
o a staat voor versterkt (augmented)
o V staat voor voltage
aVR + aVL + aVF = 0
De voorwandsafleidingen (V1, V2, V3, V4, V5 en V6) meten het elektrische gemiddelde van
het hartdeel waar zij zich het dichtsbij bevinden.
Metingen met 3 elektroden wordt gebruikt voor metingen van het basis ECG (3 kanaals). De
3 kanaals ECG wordt vooral gebruikt bij snelle diagnostiek (SEH), maar ook bij
beeldvormende onderzoeken voor het vaststellen van de contractiecyclus, waarbij de
contractie van de ventrikels een cruciale rol speelt.
plaats van de elektrode
, Intepretatie van het ECG:
Een normaal 3 kanaal ECG is opgebouwd uit een aantal toppen. De toppen zijn de hoogte
zijn het hoogtepunt van verschillende processen die worden uitgedrukt in segmenten en
intervallen.
o P wave, depolarisatie (ontlading, activatie van contractie) van beide atria
o QRS complex, depolarisatie (ontlading, activatie van contractie) van beide
ventrikels
o ST segment en T wave, repolarisatie (oplading, herstel) van de ventrikels
o U wave, onduidelijke herkomst, vermoed wordt een na-depolarisatie van de
ventrikels, dit is niet altijd aanwezig
o PR interval: de tijd tussen begin contractie artria tot begin depolarisatie
ventrikels
o QRS duur: de contractietijd van beide ventrikels
o QT interval: de tijd van contractie en herstel van de ventrikels
o RR interval, de duur van een hartcycles (1 gehele hartslag)
Normaal ECG:
Een normaal ECG toont een regelmatig ritme (sinusritme) met normale uitslagen van de
toppen. De hartfrequentie (RR interval) is tussen de 60 en 90 slagen per minuut.
