Hoofdstuk 1, COPD
1.3 Definitie en Pathologie
COPD wordt gedefinieerd als een aandoening gekenmerkt door progressieve ontwikkeling
van irreversibele luchtwegobstructie. Deze luchtwegobstructie is progressief en geassocieerd
aan een chronische inflammatie van de luchtwegen. Ook het onderscheid tussen chronische
bronchitis en emfyseem wordt nu niet meer zo duidelijk gemaakt, omdat bij de meeste
patiënten de verschillende afwijkingen samen aanwezig zijn. Chronische bronchitis is een
epidemiologische definitie en komt overeen met het opgeven van sputum gedurende ten
minste drie maanden per jaar en gedurende ten minste twee opeenvolgende jaren.
Emfyseem is een long histologisch begrip en betekent een abnormale dilatatie van de lucht
houdende holten distaal van de respiratoire bronchiolen geassocieerd aan een destructie
van interalveolaire septa en bloedvaten. Het onderscheid tussen COPD en astma ligt vooral
in het feit dat de luchtwegobstructie bij COPD irreversibel is, waar ze bij astma in hoofdzaak
reversibel is. Astma ontstaat ook op jongere leeftijd, terwijl COPD nagenoeg uitsluitend
boven een leeftijd van 40 jaar voorkomt. Een persoonlijke voorgeschiedenis van astma,
verhoogde bloedeosinofilie en IgE, geschiedenis van eczeem en allergie wijzen allen in de
richting van astma. Ook een grote variabiliteit van de FEV 1 of van de expiratoire
piekdebieten worden vooral bij astma gezien.
, Irreversibele luchtwegobstructie is dus essentieel
voor het begrip COPD. De graad van
luchtwegobstructie bepaalt ook in belangrijke mate
de ernst van COPD. In de richtlijnen van het Global
Initiative on Obstructive Lung Disease ( GOLD),
onderscheidt men drie stadia van COPD. Er is
bij COPD niet alleen sprake van
luchtwegobstructie, deze luchtwegobstructie is ook
progressief. Bij een normaal persoon neemt de
FEV 1 af met 20-30 ml per jaar. Bij een COPD-
patiënt is deze afname groter, namelijk 60-80 ml
per jaar. Bij patiënten met een snelle afname kan
dit zelfs meer dan 100 ml/jaar zijn. Deze afname in
FEV 1 wordt niet gezien bij astma. De snelheid van
afname van de FEV 1 bij COPD is met de prognose
gerelateerd. De longen van COPD-patiënten
vertonen afwijkingen die voor deze ziekte
karakteristiek zijn. Deze long histologische
afwijkingen bestaan uit een perifere bronchiolitis en
emfyseem.
Belangrijkste verschillen in ontstekingsinfiltraat en pathologie tussen COPD en astma.
1.3 Definitie en Pathologie
COPD wordt gedefinieerd als een aandoening gekenmerkt door progressieve ontwikkeling
van irreversibele luchtwegobstructie. Deze luchtwegobstructie is progressief en geassocieerd
aan een chronische inflammatie van de luchtwegen. Ook het onderscheid tussen chronische
bronchitis en emfyseem wordt nu niet meer zo duidelijk gemaakt, omdat bij de meeste
patiënten de verschillende afwijkingen samen aanwezig zijn. Chronische bronchitis is een
epidemiologische definitie en komt overeen met het opgeven van sputum gedurende ten
minste drie maanden per jaar en gedurende ten minste twee opeenvolgende jaren.
Emfyseem is een long histologisch begrip en betekent een abnormale dilatatie van de lucht
houdende holten distaal van de respiratoire bronchiolen geassocieerd aan een destructie
van interalveolaire septa en bloedvaten. Het onderscheid tussen COPD en astma ligt vooral
in het feit dat de luchtwegobstructie bij COPD irreversibel is, waar ze bij astma in hoofdzaak
reversibel is. Astma ontstaat ook op jongere leeftijd, terwijl COPD nagenoeg uitsluitend
boven een leeftijd van 40 jaar voorkomt. Een persoonlijke voorgeschiedenis van astma,
verhoogde bloedeosinofilie en IgE, geschiedenis van eczeem en allergie wijzen allen in de
richting van astma. Ook een grote variabiliteit van de FEV 1 of van de expiratoire
piekdebieten worden vooral bij astma gezien.
, Irreversibele luchtwegobstructie is dus essentieel
voor het begrip COPD. De graad van
luchtwegobstructie bepaalt ook in belangrijke mate
de ernst van COPD. In de richtlijnen van het Global
Initiative on Obstructive Lung Disease ( GOLD),
onderscheidt men drie stadia van COPD. Er is
bij COPD niet alleen sprake van
luchtwegobstructie, deze luchtwegobstructie is ook
progressief. Bij een normaal persoon neemt de
FEV 1 af met 20-30 ml per jaar. Bij een COPD-
patiënt is deze afname groter, namelijk 60-80 ml
per jaar. Bij patiënten met een snelle afname kan
dit zelfs meer dan 100 ml/jaar zijn. Deze afname in
FEV 1 wordt niet gezien bij astma. De snelheid van
afname van de FEV 1 bij COPD is met de prognose
gerelateerd. De longen van COPD-patiënten
vertonen afwijkingen die voor deze ziekte
karakteristiek zijn. Deze long histologische
afwijkingen bestaan uit een perifere bronchiolitis en
emfyseem.
Belangrijkste verschillen in ontstekingsinfiltraat en pathologie tussen COPD en astma.
