Dolphin music
Hoofdstuk 1:
Het verhaal start op 27 may, 2051. Saul Grant is een schrijver en muziekrecensent van
Central England Web Guide. Veel mensen wilden zijn baan maar volgende week moet hij
stoppen en gemeenschapswerk gaan doen. Dit moet hij doen omdat te weinig mensen deze
baan doen. Hij moest van de Control Europe Ltd (regering) een halfjaar gaan zorgen voor de
ouderen. Hij wou liever nieuwe muziek maken, de meeste geschreven nieuwe muziek is van
dolfijnen. Saul heeft een vriendin genaamd Caroline Fry. Ze speelde cello in het Europafest
Confederation Orchestra en woonde en werkt in Neumatt, Zwitserland. Ze hebben elkaar
nog nooit ontmoet maar bellen vaak.
Hoofdstuk 2
Saul was opzoek bij zijn 3de persoon voor die dag bij mevrouw Ruth Hunter. Ze heeft nergens
hulp bij nodig totdat ze komt met een raar verhaal. Ze vertelt over dat ze met een groep
oudere mensen op het web chat en dingen opzoekt samen heten ze de PACE (people against
control in Europe). Samen herinneren ze de tijd voor Control. Dan pakt Ruth Hunter een
fotoalbum met foto’s van aquariums. Deze worden Music Rooms genoemd en dolfijnen
worden hier pijn gedaan om muziek te maken. Saul schrikt heel hard en vraagt waarom Ruth
Hunter zegt dat dit gedaan wordt voor het geld. Ze vertelt dat de dolfijnen in hele kleine
glazen ruimtes worden geplaatst met elektriciteit eromheen waardoor ze het gevoel krijgen
dat ze doodgaan en gaan zingen. Saul gelooft het niet en loopt boos weg.
Hoofdstuk 3
Saul komt thuis en ziet dat hij een bericht van Caroline heeft. Caroline vroeg in een
videoboodschap dat ze een feestje had voor Peggy en ze vroeg hoe het met de PODs was,
afkorting Poor Old Dears. Saul vraagt of zijn computer Caroline wil bellen. Saul vertelt over
Ruth en over de music rooms in Neumatt Arts Centre, meer durft hij toch niet te zeggen. Saul
vraagt het zich toch af en besluit morgen terug te gaan naar Ruth.
Hoofstuk 4
Als je het woord Music Rooms zei werd het aan een alarm gekoppeld dat naar de BEATCON
ging (terroristen bestrijding). Hier woonde allemaal mensen tot 30 jaar. Dick Lane was een
BEATCON-special (&en slechtste man Europa) en hoorde Caroline en Saul praten en gaf dit
door aan Captain Marrs. Hij keek naar een ander gebouw waar de hoofd van Control zat hij
had allemaal schermen om zich heen waardoor hij iedereen kon bekijken. Marrs was 18 jaar
toen hij bij het leger kwam, daarna kwam hij bij BEATCON omdat hij goed was in het
opsporen van terroristen.
Hoofdstuk 5:
Ruth zegt dat er 8 dolfijnen opgesloten zitten in de Neumatt en Saul moet ze gaan redden.
Haar kleindochter Sue is er ook, Sue is het gelukt om in het camerasysteem van het Neumatt
Arts Centre te komen. Op de camera’s vindt Sue een kamer met de tekst ‘private keep out’
waarschijnlijk zijn dit de music rooms en je moet hier in met oogherkenning. Sue maakt een
oog scan in het systeem waardoor Saul nu zo de kamer in kan om ze te redden. Saul vindt
het een stom idee maar dan ineens staat de BEATCON voor de deur.
Hoofdstuk 1:
Het verhaal start op 27 may, 2051. Saul Grant is een schrijver en muziekrecensent van
Central England Web Guide. Veel mensen wilden zijn baan maar volgende week moet hij
stoppen en gemeenschapswerk gaan doen. Dit moet hij doen omdat te weinig mensen deze
baan doen. Hij moest van de Control Europe Ltd (regering) een halfjaar gaan zorgen voor de
ouderen. Hij wou liever nieuwe muziek maken, de meeste geschreven nieuwe muziek is van
dolfijnen. Saul heeft een vriendin genaamd Caroline Fry. Ze speelde cello in het Europafest
Confederation Orchestra en woonde en werkt in Neumatt, Zwitserland. Ze hebben elkaar
nog nooit ontmoet maar bellen vaak.
Hoofdstuk 2
Saul was opzoek bij zijn 3de persoon voor die dag bij mevrouw Ruth Hunter. Ze heeft nergens
hulp bij nodig totdat ze komt met een raar verhaal. Ze vertelt over dat ze met een groep
oudere mensen op het web chat en dingen opzoekt samen heten ze de PACE (people against
control in Europe). Samen herinneren ze de tijd voor Control. Dan pakt Ruth Hunter een
fotoalbum met foto’s van aquariums. Deze worden Music Rooms genoemd en dolfijnen
worden hier pijn gedaan om muziek te maken. Saul schrikt heel hard en vraagt waarom Ruth
Hunter zegt dat dit gedaan wordt voor het geld. Ze vertelt dat de dolfijnen in hele kleine
glazen ruimtes worden geplaatst met elektriciteit eromheen waardoor ze het gevoel krijgen
dat ze doodgaan en gaan zingen. Saul gelooft het niet en loopt boos weg.
Hoofdstuk 3
Saul komt thuis en ziet dat hij een bericht van Caroline heeft. Caroline vroeg in een
videoboodschap dat ze een feestje had voor Peggy en ze vroeg hoe het met de PODs was,
afkorting Poor Old Dears. Saul vraagt of zijn computer Caroline wil bellen. Saul vertelt over
Ruth en over de music rooms in Neumatt Arts Centre, meer durft hij toch niet te zeggen. Saul
vraagt het zich toch af en besluit morgen terug te gaan naar Ruth.
Hoofstuk 4
Als je het woord Music Rooms zei werd het aan een alarm gekoppeld dat naar de BEATCON
ging (terroristen bestrijding). Hier woonde allemaal mensen tot 30 jaar. Dick Lane was een
BEATCON-special (&en slechtste man Europa) en hoorde Caroline en Saul praten en gaf dit
door aan Captain Marrs. Hij keek naar een ander gebouw waar de hoofd van Control zat hij
had allemaal schermen om zich heen waardoor hij iedereen kon bekijken. Marrs was 18 jaar
toen hij bij het leger kwam, daarna kwam hij bij BEATCON omdat hij goed was in het
opsporen van terroristen.
Hoofdstuk 5:
Ruth zegt dat er 8 dolfijnen opgesloten zitten in de Neumatt en Saul moet ze gaan redden.
Haar kleindochter Sue is er ook, Sue is het gelukt om in het camerasysteem van het Neumatt
Arts Centre te komen. Op de camera’s vindt Sue een kamer met de tekst ‘private keep out’
waarschijnlijk zijn dit de music rooms en je moet hier in met oogherkenning. Sue maakt een
oog scan in het systeem waardoor Saul nu zo de kamer in kan om ze te redden. Saul vindt
het een stom idee maar dan ineens staat de BEATCON voor de deur.
