Yilska Smet 3FBTb 14/10/2020
M. Thierry Labo farmaceutische analyse IV Fluorimetrische bepaling van Kinine.
LABO 2
Fluorimetrische bepaling van Kinine
1. Doel [1]
In deze proef wordt via fluorescentie de concentratie aan kinine bepaald. Via een kalibratielijn en
standaardadditie is het mogelijk om de concentratie aan kinine te achterhalen in tonic en twee andere
onbekende oplossingen.
2. Principe [1]
Fluorescentie is het verschijnsel waarbij een verbinding, nadat ze elektromagnetische straling (EMS) heeft
geabsorbeerd, straling van een lagere golflengte uitzendt. Kininesulfaat, in 0,050 mol/l zwavelzuur,
absorbeert UV-licht (exicatiegolflengte 320 nm) en zendt fluorescentielicht uit met een maximale
intensiteit bij de emissiegolflengte 450 nm.
Er werd een verdunningsreeks aangemaakt, deze oplossingen hadden een gekenden kinineconcentratie.
Aan de hand van deze verdunnignsreeks was het mogelijk een kalibratielijn op te stellen. Via deze
kalibratielijn kon men de concentratie aan kinine in onbekenden en tonic bepalen.
Ook werd er gebruik gemaakt van de standaardadditiemethode om interferentie van de matrix tegen te
gaan. Bij standaardadditiemethode gebruik je de oplossing van het onbekende staal om hierin een in
concentratie oplopende reeks te maken. Bijgevolg bevatten de stalen dan niet alleen de component in
een te bepalen concentratie maar ook een toegevoegde gekende hoeveelheid aan deze component. Op
deze manier kan de concentratie aan kinine nauwkeuriger bepaald worden.
3. Referentiewaarde[1].
De referentiewaarde van Tonic is minimum 40 mg kinine/L.
4. Gebruikte toestellen
- Analytische balans AWS 04 M312
- Droogstoof Memmert M312-75
- Spectrofluorophotometer SHIMADZU RF-1501 (links)
- Ultrasoonbad
, 5. Benodigde reagentia[1].
5.1 H2SO4 0,050 mol/L
Bereid 3,0 liter per student.
H2SO4 aanwezig in het labo, 96 m/m % 18 mol/l
' '
C ∗V =V∗C
mol
3,0 l∗0,050 =V ∗18 mol/l
l
V =8,3 ml
In de erelenmeyer van 3,0 l wordt een bodempje AD toegevpegd, hierna wordt de geconcentreerde
zwavelzuur toegevpegd. Leng dan aan tot 3,0 l met AD.
Opm: Het verdunde zwavelzuur was reeds aanwezig in het labo en moest niet opnieuw aangemaakt
worden.
5.2 Stock I kinine – 400,0 µmol/l kinine (per student)
- V= 250,0 ml
- Mkininesulfaat.2aq= 782,96 g/mol
- Mkinine= 324,42g/mol
- C= 400,0 µmol/l
-
1 mol kininesulfaat 2 mol kinine
200 µmol/l kininesulfaat 400,0 µmol/l kinine
Dus 200 µmol / 1 liter 0,2000 mmol / 1 liter
Dus 0,05000 mmol / 250,0 ml
m= n * M 0,05000 mmol * 782,96 mol/l m= 39,15mg 0,03915g
Mpr: 0,3918 g Opm: 10x zoveel afwegen en oplossen in 250,0 ml H2SO4. Daarna 25,00 ml uitnemen
en opnieuw aanlengen met H2SO4 tot 250,0 ml.
0,3918 g
∗1
Cpr : m 0,2500 l∗782,96 g /mol µmol
= =200,2 kininesulfaat
M∗V 10 l
µmol
concentratie kinine=200,1 ∗2
l
M. Thierry Labo farmaceutische analyse IV Fluorimetrische bepaling van Kinine.
LABO 2
Fluorimetrische bepaling van Kinine
1. Doel [1]
In deze proef wordt via fluorescentie de concentratie aan kinine bepaald. Via een kalibratielijn en
standaardadditie is het mogelijk om de concentratie aan kinine te achterhalen in tonic en twee andere
onbekende oplossingen.
2. Principe [1]
Fluorescentie is het verschijnsel waarbij een verbinding, nadat ze elektromagnetische straling (EMS) heeft
geabsorbeerd, straling van een lagere golflengte uitzendt. Kininesulfaat, in 0,050 mol/l zwavelzuur,
absorbeert UV-licht (exicatiegolflengte 320 nm) en zendt fluorescentielicht uit met een maximale
intensiteit bij de emissiegolflengte 450 nm.
Er werd een verdunningsreeks aangemaakt, deze oplossingen hadden een gekenden kinineconcentratie.
Aan de hand van deze verdunnignsreeks was het mogelijk een kalibratielijn op te stellen. Via deze
kalibratielijn kon men de concentratie aan kinine in onbekenden en tonic bepalen.
Ook werd er gebruik gemaakt van de standaardadditiemethode om interferentie van de matrix tegen te
gaan. Bij standaardadditiemethode gebruik je de oplossing van het onbekende staal om hierin een in
concentratie oplopende reeks te maken. Bijgevolg bevatten de stalen dan niet alleen de component in
een te bepalen concentratie maar ook een toegevoegde gekende hoeveelheid aan deze component. Op
deze manier kan de concentratie aan kinine nauwkeuriger bepaald worden.
3. Referentiewaarde[1].
De referentiewaarde van Tonic is minimum 40 mg kinine/L.
4. Gebruikte toestellen
- Analytische balans AWS 04 M312
- Droogstoof Memmert M312-75
- Spectrofluorophotometer SHIMADZU RF-1501 (links)
- Ultrasoonbad
, 5. Benodigde reagentia[1].
5.1 H2SO4 0,050 mol/L
Bereid 3,0 liter per student.
H2SO4 aanwezig in het labo, 96 m/m % 18 mol/l
' '
C ∗V =V∗C
mol
3,0 l∗0,050 =V ∗18 mol/l
l
V =8,3 ml
In de erelenmeyer van 3,0 l wordt een bodempje AD toegevpegd, hierna wordt de geconcentreerde
zwavelzuur toegevpegd. Leng dan aan tot 3,0 l met AD.
Opm: Het verdunde zwavelzuur was reeds aanwezig in het labo en moest niet opnieuw aangemaakt
worden.
5.2 Stock I kinine – 400,0 µmol/l kinine (per student)
- V= 250,0 ml
- Mkininesulfaat.2aq= 782,96 g/mol
- Mkinine= 324,42g/mol
- C= 400,0 µmol/l
-
1 mol kininesulfaat 2 mol kinine
200 µmol/l kininesulfaat 400,0 µmol/l kinine
Dus 200 µmol / 1 liter 0,2000 mmol / 1 liter
Dus 0,05000 mmol / 250,0 ml
m= n * M 0,05000 mmol * 782,96 mol/l m= 39,15mg 0,03915g
Mpr: 0,3918 g Opm: 10x zoveel afwegen en oplossen in 250,0 ml H2SO4. Daarna 25,00 ml uitnemen
en opnieuw aanlengen met H2SO4 tot 250,0 ml.
0,3918 g
∗1
Cpr : m 0,2500 l∗782,96 g /mol µmol
= =200,2 kininesulfaat
M∗V 10 l
µmol
concentratie kinine=200,1 ∗2
l
