Naam student:
Studentnummer:
Stageplaats:
Docent praktijkleren:
Praktijkopleider:
Werkvelddeskundige:
Datum: 01/2022
Pleidooien – Bijlagen
Inhoud
Bijlage 1 – Ethisch dilemma....................................................................................................................1
Bijlage 2 – Medido................................................................................................................................10
Bijlage 3 – Verpleegkundig proces, regels & wetten.............................................................................19
Bijlage 4 – Implementatie.....................................................................................................................35
Bijlage 5 – Reflectieverslag mw. O. (ABCDE).........................................................................................42
Bijlage 6 – Reflectieverslag insuline injecteren & ziektebeeld - ochtendzorg.......................................48
Bijlage 7 – Shadowopdracht.................................................................................................................58
Bijlage 8 – Beeldbellen mw. K...............................................................................................................74
Bijlage 1 – Ethisch dilemma
Casus
,Mw. S. heeft een bipolaire stoornis, is erg passief en stelt zich afhankelijk op, is moeilijk tot niet te
motiveren om zelfstandiger te worden en heeft het verstand van een zesjarige. Ze brengt haar dagen
voornamelijk voor de televisie door. Ook is mw. incontinent van urine en ontlasting, maar dit zou
minder zijn als mw. regelmatig naar het toilet zou gaan (wat ze niet doet, dus door de zorg
gestimuleerd moet worden).
Door haar ziekte heeft ze met name behoefte aan structuur. De verzorging dient dan ook bij voorkeur
te gebeuren rond dezelfde tijd en met een beperkt aantal vaste teamleden. Mw. krijgt haar
medicatie aangeboden daar ze deze zelf niet adequaat inneemt.
Mw. mobiliseert binnen en buitenshuis met een rollator, zonder rollator kan ze niet goed lopen (is
erg wankel ter been, vermoedelijk als bijwerking van haar medicatie, maar dit kan de arts niet met
zekerheid zeggen).
De bipolaire stoornis was vroeger redelijk onder controle bij mw. Toen haar echtgenoot
gediagnosticeerd werd met ALS, is zij na drie maanden hem te verzorgen, teruggevallen in haar
ziektebeeld. Mw. geeft aan dat zij zelf (op het moment dat haar man stierf, tien jaar geleden) van
binnen ook gestorven is. Vroeger gingen ze samen kamperen in de bossen, maar nu zit mw. vrijwel
alleen nog maar binnen.
Naast een bipolaire stoornis (1993) heeft mw. een ischemisch CVA (2003) gehad en
gedragsproblemen bij persoonlijkheidsproblematiek (2020).
In het team is al enige tijd commotie rond de omgang met mw. S. In het zorgplan staat omschreven
op welke manier de zorg gegeven moet worden, om een zo eenduidig mogelijke manier van omgang
met mw. te krijgen. Een aantal collega’s zijn het hier niet mee eens en pakken het op hun eigen
manier aan. Met als gevolg dat mw. ‘misbruik’ kan gaan maken van de zorg, bijvoorbeeld alarmeren
omdat haar dienblad gevallen is, de televisie niet aangaat of andere onzinnige dingen waar het alarm
niet voor bedoeld is en handelingen die de zorg niet voor mw. kan doen.
In het zorgplan staat beschreven dat mw. zelf haar kleren moet aan- en uittrekken en haar
incontinentiebroek zelf moet verwisselen met behulp van de grijptang. Er mag niks overgenomen
worden van mw. tijdens deze handelingen, dit geldt ook voor het krijgen glas water bij de medicatie,
dit moet ze dan zelf pakken. Indien er ontlasting op de grond ligt, ruimt de zorg dit op. Mw. kan hier
namelijk niet zelf bij (verhoogd risico op vallen, overgewicht) en met de grijpstok dit opruimen, is niet
mogelijk/ verstandig. Een aantal collega’s zijn het er niet mee eens dat mw. zelfstandig haar kleren
moet aan- en uittrekken met de grijptang en nemen het dus van haar over. Maar wat is nou het beste
om te doen? en waarom zijn collega’s het er niet mee eens dat mw. dit zelfstandig moet doen en er
niks van haar overgenomen mag worden?
Dit moreel dilemma ga ik uitwerken aan de hand van het stappenplan (Koninklijke Nederlandsche
Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst (KNMG), 2018a) zoals in de afbeelding te zien is. Ook
wordt de missie en visie van Vitalis erbij betrokken, om te kijken in hoeverre deze terug te zien is in
dit dilemma.
1. Verkennen
In deze fase wordt de medische, technische, biologische, verpleegkundige en sociale situatie in kaart
gebracht. Door in te leven in de standpunten van de verschillende disciplines, wordt het dilemma
uitgewerkt. In deze fase kan blijken welke informatie nog mist, welke onzekerheden er nog spelen en
, welke aanvullende onderzoeken er eventueel nog moeten worden uitgevoerd. Hierbij worden vragen
opgesteld, zoals;
- Wat is precies de situatie? Is het vraagstuk duidelijk?
- Wat zijn de ethische dilemma’s? waarom en voor wie?
- Welke (feitelijke) informatie ontbreekt er nog?
- Hoe ziet de situatie er vanuit verschillende invalshoeken en perspectieven uit (onder
collega’s en de zorgvrager)?
2. Formuleren
In deze fase wordt een morele vraag opgesteld waar ik aan het eind van het denkproces een
antwoord op wil hebben; de belangrijkste morele vraag. Deze vraag moet met ‘ja’ of ‘nee’ te
beantwoorden zijn en zo precies mogelijk zijn.
- Gaan we het gebruik van de grijpstok tijdens de zorgverlening afschaffen?
- Waarom wordt de grijpstok bij mw. wel gebruikt tijdens de zorg en bij andere cliënten niet?
Moet de grijpstok bij andere cliënten net zo ingezet worden als bij mw. S.?
- Wat als er collega’s zijn die het zorgplan niet willen uitvoeren?
- Is het inzetten van de grijpstok de juiste manier om eigen regie en zelfmanagement te
bevorderen bij mw. S.?
Het moreel dilemma dat hieruit voortvloeit is als volgt;
‘moet ik de zelfredzaamheid van mw. S. stimuleren met behulp van de grijpstok of laat ik haar meer
in haar waarde door dit over te nemen?’
‘enerzijds wil je mw. zo lang mogelijk thuis laten wonen door de eigen regie en het zelfmanagement
te blijven stimuleren, anderzijds is mw. de enige cliënt die haar kleren moet aan- en uittrekken met
behulp van een grijpstok en is ‘het ondersteunen bij de ADL’ onderdeel van de zorg’
3. Analyseren
Bij de analyse wordt in kaart gebracht wie er allemaal bij de situatie betrokken zijn, wat ieders
verantwoordelijkheden zijn en welke argumenten de betrokkenen hebben. Bij de argumenten wordt
gezocht naar de morele onderbouwing, zoals de onderliggende waarden en normen. De morele
argumenten worden onderbouwd met feiten uit de casus, waarbij er precies geformuleerd wordt
wat het probleem is.
Collega’s (zorgverleners)
- Onder collega’s is sprake van verschillende meningen; zo is de ene college het eens met de
aanpak, een andere collega totaal niet. Argumenten die collega’s geven die het wél met het
zorgplan eens zijn;
o Ik vind het goed dat mw. S. gestimuleerd wordt om haar kleren aan- en uit te trekken
met de grijpstok. Zo wordt haar zelfmanagement en eigen regie gestimuleerd en kan
ze langer thuis blijven wonen. Ik ben bang dat, als wij de zorg overnemen, mw.
binnen de kortste keren zelf niks meer kan en naar een verpleeghuis zal moeten.
Mw. wilt dit zelf nog absoluut niet en daarom is het goed om dit te blijven doen.
Studentnummer:
Stageplaats:
Docent praktijkleren:
Praktijkopleider:
Werkvelddeskundige:
Datum: 01/2022
Pleidooien – Bijlagen
Inhoud
Bijlage 1 – Ethisch dilemma....................................................................................................................1
Bijlage 2 – Medido................................................................................................................................10
Bijlage 3 – Verpleegkundig proces, regels & wetten.............................................................................19
Bijlage 4 – Implementatie.....................................................................................................................35
Bijlage 5 – Reflectieverslag mw. O. (ABCDE).........................................................................................42
Bijlage 6 – Reflectieverslag insuline injecteren & ziektebeeld - ochtendzorg.......................................48
Bijlage 7 – Shadowopdracht.................................................................................................................58
Bijlage 8 – Beeldbellen mw. K...............................................................................................................74
Bijlage 1 – Ethisch dilemma
Casus
,Mw. S. heeft een bipolaire stoornis, is erg passief en stelt zich afhankelijk op, is moeilijk tot niet te
motiveren om zelfstandiger te worden en heeft het verstand van een zesjarige. Ze brengt haar dagen
voornamelijk voor de televisie door. Ook is mw. incontinent van urine en ontlasting, maar dit zou
minder zijn als mw. regelmatig naar het toilet zou gaan (wat ze niet doet, dus door de zorg
gestimuleerd moet worden).
Door haar ziekte heeft ze met name behoefte aan structuur. De verzorging dient dan ook bij voorkeur
te gebeuren rond dezelfde tijd en met een beperkt aantal vaste teamleden. Mw. krijgt haar
medicatie aangeboden daar ze deze zelf niet adequaat inneemt.
Mw. mobiliseert binnen en buitenshuis met een rollator, zonder rollator kan ze niet goed lopen (is
erg wankel ter been, vermoedelijk als bijwerking van haar medicatie, maar dit kan de arts niet met
zekerheid zeggen).
De bipolaire stoornis was vroeger redelijk onder controle bij mw. Toen haar echtgenoot
gediagnosticeerd werd met ALS, is zij na drie maanden hem te verzorgen, teruggevallen in haar
ziektebeeld. Mw. geeft aan dat zij zelf (op het moment dat haar man stierf, tien jaar geleden) van
binnen ook gestorven is. Vroeger gingen ze samen kamperen in de bossen, maar nu zit mw. vrijwel
alleen nog maar binnen.
Naast een bipolaire stoornis (1993) heeft mw. een ischemisch CVA (2003) gehad en
gedragsproblemen bij persoonlijkheidsproblematiek (2020).
In het team is al enige tijd commotie rond de omgang met mw. S. In het zorgplan staat omschreven
op welke manier de zorg gegeven moet worden, om een zo eenduidig mogelijke manier van omgang
met mw. te krijgen. Een aantal collega’s zijn het hier niet mee eens en pakken het op hun eigen
manier aan. Met als gevolg dat mw. ‘misbruik’ kan gaan maken van de zorg, bijvoorbeeld alarmeren
omdat haar dienblad gevallen is, de televisie niet aangaat of andere onzinnige dingen waar het alarm
niet voor bedoeld is en handelingen die de zorg niet voor mw. kan doen.
In het zorgplan staat beschreven dat mw. zelf haar kleren moet aan- en uittrekken en haar
incontinentiebroek zelf moet verwisselen met behulp van de grijptang. Er mag niks overgenomen
worden van mw. tijdens deze handelingen, dit geldt ook voor het krijgen glas water bij de medicatie,
dit moet ze dan zelf pakken. Indien er ontlasting op de grond ligt, ruimt de zorg dit op. Mw. kan hier
namelijk niet zelf bij (verhoogd risico op vallen, overgewicht) en met de grijpstok dit opruimen, is niet
mogelijk/ verstandig. Een aantal collega’s zijn het er niet mee eens dat mw. zelfstandig haar kleren
moet aan- en uittrekken met de grijptang en nemen het dus van haar over. Maar wat is nou het beste
om te doen? en waarom zijn collega’s het er niet mee eens dat mw. dit zelfstandig moet doen en er
niks van haar overgenomen mag worden?
Dit moreel dilemma ga ik uitwerken aan de hand van het stappenplan (Koninklijke Nederlandsche
Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst (KNMG), 2018a) zoals in de afbeelding te zien is. Ook
wordt de missie en visie van Vitalis erbij betrokken, om te kijken in hoeverre deze terug te zien is in
dit dilemma.
1. Verkennen
In deze fase wordt de medische, technische, biologische, verpleegkundige en sociale situatie in kaart
gebracht. Door in te leven in de standpunten van de verschillende disciplines, wordt het dilemma
uitgewerkt. In deze fase kan blijken welke informatie nog mist, welke onzekerheden er nog spelen en
, welke aanvullende onderzoeken er eventueel nog moeten worden uitgevoerd. Hierbij worden vragen
opgesteld, zoals;
- Wat is precies de situatie? Is het vraagstuk duidelijk?
- Wat zijn de ethische dilemma’s? waarom en voor wie?
- Welke (feitelijke) informatie ontbreekt er nog?
- Hoe ziet de situatie er vanuit verschillende invalshoeken en perspectieven uit (onder
collega’s en de zorgvrager)?
2. Formuleren
In deze fase wordt een morele vraag opgesteld waar ik aan het eind van het denkproces een
antwoord op wil hebben; de belangrijkste morele vraag. Deze vraag moet met ‘ja’ of ‘nee’ te
beantwoorden zijn en zo precies mogelijk zijn.
- Gaan we het gebruik van de grijpstok tijdens de zorgverlening afschaffen?
- Waarom wordt de grijpstok bij mw. wel gebruikt tijdens de zorg en bij andere cliënten niet?
Moet de grijpstok bij andere cliënten net zo ingezet worden als bij mw. S.?
- Wat als er collega’s zijn die het zorgplan niet willen uitvoeren?
- Is het inzetten van de grijpstok de juiste manier om eigen regie en zelfmanagement te
bevorderen bij mw. S.?
Het moreel dilemma dat hieruit voortvloeit is als volgt;
‘moet ik de zelfredzaamheid van mw. S. stimuleren met behulp van de grijpstok of laat ik haar meer
in haar waarde door dit over te nemen?’
‘enerzijds wil je mw. zo lang mogelijk thuis laten wonen door de eigen regie en het zelfmanagement
te blijven stimuleren, anderzijds is mw. de enige cliënt die haar kleren moet aan- en uittrekken met
behulp van een grijpstok en is ‘het ondersteunen bij de ADL’ onderdeel van de zorg’
3. Analyseren
Bij de analyse wordt in kaart gebracht wie er allemaal bij de situatie betrokken zijn, wat ieders
verantwoordelijkheden zijn en welke argumenten de betrokkenen hebben. Bij de argumenten wordt
gezocht naar de morele onderbouwing, zoals de onderliggende waarden en normen. De morele
argumenten worden onderbouwd met feiten uit de casus, waarbij er precies geformuleerd wordt
wat het probleem is.
Collega’s (zorgverleners)
- Onder collega’s is sprake van verschillende meningen; zo is de ene college het eens met de
aanpak, een andere collega totaal niet. Argumenten die collega’s geven die het wél met het
zorgplan eens zijn;
o Ik vind het goed dat mw. S. gestimuleerd wordt om haar kleren aan- en uit te trekken
met de grijpstok. Zo wordt haar zelfmanagement en eigen regie gestimuleerd en kan
ze langer thuis blijven wonen. Ik ben bang dat, als wij de zorg overnemen, mw.
binnen de kortste keren zelf niks meer kan en naar een verpleeghuis zal moeten.
Mw. wilt dit zelf nog absoluut niet en daarom is het goed om dit te blijven doen.
