Anatomie, Fysiologie en Pathologie
Lesweek 2, werkgroep 2
Voorbereidingsopdracht 1
1.1
bestudeer paragrafen
1.2
wat is kenmerkend aan het type weefsel?
epitheelweefsel -> cellen die een aaneengesloten laag vormen, zonder tussencelstof. Het is
niet doorbloed; wordt gevoed door de aangrenzende wel doorbloede bindweefsel. Aan een
kant is het epitheeloppervlak blootgesteld aan de omgeving (huid of darmholte). Aan de
andere kant zit het vast aan een heel dunne elastische laag = basaalmembraan, die verbindt
het epitheel met het onderliggende weefsel. Epitheelcellen slijten snel af en worden continu
vervangen, epitheel houdt het levenslange vermogen om te delen.
Het epitheel kan 3 verschillende functies hebben.
1. Bescherming, tegen dreigende beschadiging, tegen aantasting door chemische stoffen,
tegen het binnendringen van ziekteverwekkers en tegen uitdroging.
2. Transportfunctie, stoffen in de organen terechtkomen.
3. Secretie (afscheiding), meestal is dat slijm, dient als plak- en glijmiddel, als bescherming
tegen uitdroging en als bescherming tegen de inwerking van enzymen of zuren.
Epitheel is overal in het lichaam te vinden.
Wat is kenmerkend aan het type weefsel?
steunweefsel -> verzamelnaam voor weefsels die een verbindende, steunende of
verzorgende functie hebben. Het geeft steun aan het lichaam, beschermt de organen en
bepaalt hun vorm en onderlinge beweeglijkheid. Steunweefsel bestaat uit gespecialiseerde
cellen die omgeven zijn door een kenmerkende tussencelstof: de matrix. De
steunweefselcellen liggen vrij van elkaar of zijn via dunne cel uitlopers met elkaar
verbonden. De matrix kan vloeibaar zijn (bloed) of juist compact (bot).
- Bindweefsel: veel plaatsen in het lichaam en het vervult diverse functies. Het bestaat
uit losliggende cellen, omgeven door bindweefselmatrix.
- Kraakbeenweefsel: matrix is veel vaster en veerkrachtiger dan in bindweefsel. Matrix
is doorschijnend en bestaat uit door kraakbeencellen geproduceerd chondrine
(kraakbeenlijm) en collagene vezels. Kraakbeenweefsel is niet doorbloed, dit heeft
het voordeel dat er krachten opgevangen kunnen worden zonder dat er steeds
bloedingen optreden, nadeel is dat het onderhoudsproces van het weefsel en het
herstel na beschadiging langzaam verlopen.
, - Botweefsel: de matrix is opgebouwd uit kalkzouten en collagene vezels. De
kalkzouten veroorzaken een harde structuur, die enigszins buigzaam is door de vele
collagene vezels. Botweefsel wordt continu afgebroken en weer opgebouwd,
daardoor hebben botcellen een hoog stofwisselingsniveau. Er zijn dan ook veel
voedingsstoffen en zuurstof nodig. Botweefsel is gestructureerd tot botten, die
samen met de botverbindingen (gewrichten) het totale skelet vormen. Het skelet
maakt bewegingen mogelijk, geeft stabiliteit en stevigheid en biedt bescherming aan
kwetsbare organen. Het botweefsel is een opslagplaats voor calcium. Botten zijn
omgeven door een dunne laag goed doorbloed weefsel, het periost (beenvlies)
- Vloeibaar steunweefsel: bestaat uit bloed en lymfe, omdat ze een vergelijkbare
bouw hebben. Namelijk cellen die omringd worden door een karakteristieke matrix.
Ze hebben vooral een transportfunctie. De matrix van bloed is plasma. Plasma bevat
geen vezels en het bloed kan daardoor stromen, het bestaat grotendeels uit water
met daarin opgeloste zouten, bloedeiwitten, afvalstoffen, voedingsstoffen en
hormonen. Bloed heeft twee soorten bloedcellen, erytrocyten (rode bloedcellen) en
de leukocyten (witte bloedcellen).
Spierweefsel -> is opgebouwd uit lange- prikkelbare cellen die het vermogen hebben om te
contraheren (samentrekken). Het cytoplasma van de spiercellen bestaat uit parallel aan
elkaar liggende myofibrillen. Dit zijn eiwitketens die uit twee soorten draadvormige eiwitten
bestaan, actinefilamenten en myosinefilamenten. Spierweefsel is sterk doorbloed en heeft
een hoge stofwisselingsactiviteit.
Functie van spierweefsel is het lichaam of delen daarvan te laten bewegen.
Zenuwweefsel -> is heel prikkelbaar voor kleine elektrische signalen, impulsen, en stuurt
deze signalen door naar andere delen van het lichaam. Het meeste zenuwweefsel (98%)
bevindt zich in het centrale zenuwstelsel; dat zijn de hersenen en het ruggenmerg. Derest
van het weefsel bevindt zich in de zenuwen. Dat zijn verbindingsbanen die de impulsen door
het hele lichaam sturen. Alle zenuwen samen vormen het perifere zenuwstelsel.
Zenuwweefsel is erg actief en heeft veel behoefte aan glucose en zuurstof. Via bloedvaten
komt de aanvoer.
, Werkgroep 3
Kennisclip 1: anatomie van het hart
Dubbele bloedsomloop: er is sprake van een dubbel hart met daarbij een grote en een
kleine bloedsomloop. Zuurstofarm bloed is weergegeven in blauw en zuurstofrijk bloed is
weergegeven in rood. De rechterhelft van het hart pompt zuurstofarm bloed door de kleine
bloedsomloop via de longen via het hart, na het passeren van de longen is het bloed
zuurstofrijk geworden. De linkerhelft van het hart pompt zuurstofrijk bloed door de grote
bloedsomloop via alle organen van het lichaam terug naar het hart. Na het passeren van alle
organen is het bloed weer zuurstofarm geworden.
Wat links op de afbeelding is, is altijd rechts bij de patiënt.
Wand tussen beide ventrikels = ventrikelseptum
Wand tussen beide atria = atriumseptum
Lesweek 2, werkgroep 2
Voorbereidingsopdracht 1
1.1
bestudeer paragrafen
1.2
wat is kenmerkend aan het type weefsel?
epitheelweefsel -> cellen die een aaneengesloten laag vormen, zonder tussencelstof. Het is
niet doorbloed; wordt gevoed door de aangrenzende wel doorbloede bindweefsel. Aan een
kant is het epitheeloppervlak blootgesteld aan de omgeving (huid of darmholte). Aan de
andere kant zit het vast aan een heel dunne elastische laag = basaalmembraan, die verbindt
het epitheel met het onderliggende weefsel. Epitheelcellen slijten snel af en worden continu
vervangen, epitheel houdt het levenslange vermogen om te delen.
Het epitheel kan 3 verschillende functies hebben.
1. Bescherming, tegen dreigende beschadiging, tegen aantasting door chemische stoffen,
tegen het binnendringen van ziekteverwekkers en tegen uitdroging.
2. Transportfunctie, stoffen in de organen terechtkomen.
3. Secretie (afscheiding), meestal is dat slijm, dient als plak- en glijmiddel, als bescherming
tegen uitdroging en als bescherming tegen de inwerking van enzymen of zuren.
Epitheel is overal in het lichaam te vinden.
Wat is kenmerkend aan het type weefsel?
steunweefsel -> verzamelnaam voor weefsels die een verbindende, steunende of
verzorgende functie hebben. Het geeft steun aan het lichaam, beschermt de organen en
bepaalt hun vorm en onderlinge beweeglijkheid. Steunweefsel bestaat uit gespecialiseerde
cellen die omgeven zijn door een kenmerkende tussencelstof: de matrix. De
steunweefselcellen liggen vrij van elkaar of zijn via dunne cel uitlopers met elkaar
verbonden. De matrix kan vloeibaar zijn (bloed) of juist compact (bot).
- Bindweefsel: veel plaatsen in het lichaam en het vervult diverse functies. Het bestaat
uit losliggende cellen, omgeven door bindweefselmatrix.
- Kraakbeenweefsel: matrix is veel vaster en veerkrachtiger dan in bindweefsel. Matrix
is doorschijnend en bestaat uit door kraakbeencellen geproduceerd chondrine
(kraakbeenlijm) en collagene vezels. Kraakbeenweefsel is niet doorbloed, dit heeft
het voordeel dat er krachten opgevangen kunnen worden zonder dat er steeds
bloedingen optreden, nadeel is dat het onderhoudsproces van het weefsel en het
herstel na beschadiging langzaam verlopen.
, - Botweefsel: de matrix is opgebouwd uit kalkzouten en collagene vezels. De
kalkzouten veroorzaken een harde structuur, die enigszins buigzaam is door de vele
collagene vezels. Botweefsel wordt continu afgebroken en weer opgebouwd,
daardoor hebben botcellen een hoog stofwisselingsniveau. Er zijn dan ook veel
voedingsstoffen en zuurstof nodig. Botweefsel is gestructureerd tot botten, die
samen met de botverbindingen (gewrichten) het totale skelet vormen. Het skelet
maakt bewegingen mogelijk, geeft stabiliteit en stevigheid en biedt bescherming aan
kwetsbare organen. Het botweefsel is een opslagplaats voor calcium. Botten zijn
omgeven door een dunne laag goed doorbloed weefsel, het periost (beenvlies)
- Vloeibaar steunweefsel: bestaat uit bloed en lymfe, omdat ze een vergelijkbare
bouw hebben. Namelijk cellen die omringd worden door een karakteristieke matrix.
Ze hebben vooral een transportfunctie. De matrix van bloed is plasma. Plasma bevat
geen vezels en het bloed kan daardoor stromen, het bestaat grotendeels uit water
met daarin opgeloste zouten, bloedeiwitten, afvalstoffen, voedingsstoffen en
hormonen. Bloed heeft twee soorten bloedcellen, erytrocyten (rode bloedcellen) en
de leukocyten (witte bloedcellen).
Spierweefsel -> is opgebouwd uit lange- prikkelbare cellen die het vermogen hebben om te
contraheren (samentrekken). Het cytoplasma van de spiercellen bestaat uit parallel aan
elkaar liggende myofibrillen. Dit zijn eiwitketens die uit twee soorten draadvormige eiwitten
bestaan, actinefilamenten en myosinefilamenten. Spierweefsel is sterk doorbloed en heeft
een hoge stofwisselingsactiviteit.
Functie van spierweefsel is het lichaam of delen daarvan te laten bewegen.
Zenuwweefsel -> is heel prikkelbaar voor kleine elektrische signalen, impulsen, en stuurt
deze signalen door naar andere delen van het lichaam. Het meeste zenuwweefsel (98%)
bevindt zich in het centrale zenuwstelsel; dat zijn de hersenen en het ruggenmerg. Derest
van het weefsel bevindt zich in de zenuwen. Dat zijn verbindingsbanen die de impulsen door
het hele lichaam sturen. Alle zenuwen samen vormen het perifere zenuwstelsel.
Zenuwweefsel is erg actief en heeft veel behoefte aan glucose en zuurstof. Via bloedvaten
komt de aanvoer.
, Werkgroep 3
Kennisclip 1: anatomie van het hart
Dubbele bloedsomloop: er is sprake van een dubbel hart met daarbij een grote en een
kleine bloedsomloop. Zuurstofarm bloed is weergegeven in blauw en zuurstofrijk bloed is
weergegeven in rood. De rechterhelft van het hart pompt zuurstofarm bloed door de kleine
bloedsomloop via de longen via het hart, na het passeren van de longen is het bloed
zuurstofrijk geworden. De linkerhelft van het hart pompt zuurstofrijk bloed door de grote
bloedsomloop via alle organen van het lichaam terug naar het hart. Na het passeren van alle
organen is het bloed weer zuurstofarm geworden.
Wat links op de afbeelding is, is altijd rechts bij de patiënt.
Wand tussen beide ventrikels = ventrikelseptum
Wand tussen beide atria = atriumseptum
