Samenvatting MRI periode 2 jaar 2

MRI 2.2
2.2a Kennisklip 1: Turbo Spin Echo (TSE)
= een variant op de spin echo van periode 2.1



Herhaling van periode 2.1

In het K-vlak heb je in het midden de sterke
signalen en contrast. Aan de randen zit het
meeste detail en resolutie.

K-vlak is driedimensionaal en symmetrisch




Spin Echo

Scantijd (SE) = TR x aantal fasecoderingen x NSA

90 graden – FID – 180 graden – echo

Als de repetitietijd behaald is, dan begint opnieuw de 90 graden puls.

TE = 90 graden tot echo (kort = 10msec en lang = 120msec)

TR = 90 graden tot 90 graden (kort = 400msec en lang = 2000msec)

Tussen de echo en 90 graden puls zit een lange tijd niks.
Dit kan handiger en hier wordt de overstap naar Turbo
Spin Echo gemaakt.




Turbo Spin Echo

Hierbij worden er na de echo meerdere 180 graden pulsen nog gegeven.



De echo’s worden alleen wel steeds
zwakker omdat de echo volgens de T2
curve komen en die curve neemt steeds
een beetje af.

De ruimte tussen de echo en 90 graden puls wordt alleen wel mooi opgevuld.

- Meerdere 180 graden pulsen

, - Iedere puls heeft een eigen echo
- Iedere echo met andere fasecodering weggeschreven (dus dit zijn 3 lijnen in een K-vlak)
o Dus de scan is 3x zo snel als de Spin Echo (maar kan nog veel sneller zijn)

Turbo Factor (TF) = Het aantal 180 graden pulsen (in het voorbeeld is dit dus 3)



Nieuwe parameter:

Echo Spacing (ES) = de tijd tussen twee echo’s

- Deze kun je variëren door de 180 graden pulsen snel te geven of niet

Bij een TSE spreek je eigenlijk niet meer van een TE omdat er meerdere echo’s zijn, maar van een
effectieve TE. Dit is de echotijd waarop de middelste lijn in het K-vlak geschreven wordt. De
middelste lijn is bepalend voor het contrast.



Scantijd (TSE) = (TR x aantal fasecoderingen) / TF



Effectieve TE

als je een lange TR hebt, dan heb je
met een korte TE een PD gewogen
afbeelding. Als de TE nu lang wordt
dan wordt het een T2 gewogen
afbeelding.




Je wilt de echotijd waarop de middelste lijn in het K-vlak geschreven
wordt, dus waar het meeste contrast zit.

Linear Profile order = van een uiteinde in het K-vlak, door het midden
naar de andere uiteinde. Dus bijv. van onder naar boven. Hierbij staat
de middelste echo in het midden van het K-vlak.

In de afbeelding is de tweede echo de echo die in het midden van het
K-vlak komt. Dus bij die TE moet je kijken voor de effectieve echotijd.

Low High Profile order = je begint in het midden met de echo en gaat
steeds meer naar het uiteinde toe.

In de afbeelding is nu de eerste echo de echo die in het midden van
het K-vlak komt. Hierbij heb je een andere contrast weging en een
andere effectieve echotijd.

, Wil je een T1 contrast dan heb je een korte TE nodig, dus in dit geval een korte effectieve TE en een
korte TR. Hierbij kies je dan voor een Low High Profile order.

Voor een PD heb je ook een korte TE nodig en dus kies je daarvoor ook voor een Low High Profile
order. Hier heb je wel een lange TR.

Voor een T2 afbeelding wil je een lange TE en daarom kies je dan voor een Linear Profile order. Ook
heb je hier een lange TR. In dit geval hebben de echo’s die na de echo in het midden komen, meer T2
contrasten. Dat kan een artefact geven, blurring. Dit
komt omdat er dan een mix ontstaat van echo’s met
weinig T2 contrasten en veel T2 contrasten.

Ook zie je een verschil in het onderhuids vet. In een T2
echo bij SE wordt dit keurig donker, wat ook hoort.
Maar bij een TSE is dit wit.. Dit effect is een J-coupling.
Dit is een chemisch effect in die vetprotonen omdat
die zoveel 180graden pulsen achter elkaar op zich
afgevuurd krijgen. Dan ontstaat er een effect dat vet
toch signaal blijft geven.



2.2a Kennisklip 2: Gradiënt Echo (GRE)
Bij een gradiënt echo heb je geen 180graden
puls meer en je hebt i.p.v. een 90 graden puls
een fliphoek wat a genoemd wordt. a staat voor
alfa. Dit is minder dan 90 graden. Ook is het FID
signaal en de echo wat zwakker dan de SE.




De 180 graden puls die we weglaten die zorgt eigenlijk voor twee dingen. 1. Re fasering van de
protonen, zodat er een echo kan komen en 2. Opheffen van veld homogeniteit, zodat er niet overal
1,5T is en er een sterk signaal uit krijgen. Omdat we die nu niet hebben wordt de echo dus wat
zwakker. Ook is er geen 90graden puls meer maar een iets kleiner puls, waardoor er niet de
maximale Mxy wordt opgewekt. Hierdoor wordt het signaal ook wat zwakker.

Er wordt nu geen echo opgeroepen met een 180 graden puls maar met een extra gradiënt
schakeling. Deze zit tussen de FID en echo.

voor de positieve component bij de X, komt er eerste
een negatieve component. Daarmee gaan we de
protonen een extra tik geven waardoor ze versnelt
gaan de faseren. Als we de gradiënt om gaan draaien,
dan krijgen we het tegenover gestelde effect en gaan
de protonen re faseren. In het midden van de echo is
de re fasering maximaal. En daarna gaat het weer de
faseren en neemt de echo een beetje af.