Hoofdstuk Planten; de basis van het leven:
Planten bevatten bladgroen waarmee ze hun eigen organische stoffen kunnen opbouwen met
zonlicht als energiebron. Planten worden verdeeld in de volgende vier categorieën:
1. Wieren of algen: zijn waterplanten, zijn eencellig die nooit echte verdeling in wortels,
stengels of bladeren hebben.
2. Mossen: zijn landplanten, hun transportsysteem is niet sterk ontwikkeld en daardoor worden
ze dus niet groot.
3. Varens en zaadplanten: hebben goed ontwikkelde transportsystemen die heel veel
stevigheid geven.
Zaadplanten:
Bij een grote groep bloemplanten worden de zaden helemaal bedekt met een beschermende laag:
dit zijn de bedektzadige. Deze worden onderverdeeld in eenzaadlobbige en tweezaadlobbige, bij de
tweezaadlobbige kan je een zaad in twee helften delen. Er zijn ook de naaktzadigen, dit zijn alle
zaden die geen gesloten beschermlaag hebben (coniferen).
Een zaadplant bestaat uit drie onderscheiden organen: wortel, stengel en bladeren. Alle ander delen
en organen zijn te herleiden tot deze drie.
Bestuiving en bevruchting bloemen:
Een bloem is opgebouwd uit een kelk met kelk bladeren en daarbinnen een kroon met
kroonbladeren. (tulpen hebben een bloemdek, geen aparte kelk) Binnen in de bloem bevindt het
vrouwelijke geslachtsorgaan, de stamper die bestaat uit de stempel, de stijl en het vruchtbeginsel. In
het vruchtbeginsel zitten meerdere zaadbeginsels (zaadknoppen) en hierin zit een eicel. Het
zaadbeginsel ontwikkelt zich na de bevruchting tot een zaad binnen in het vruchtbeginsel, het
vruchtbeginsel groeit uit tot een vrucht.
Rondom de stamper zit het mannelijke voortplantingsorgaan, de meeldraden die bestaat uit een
helmknop en een helmdraad. De helmknop bestaat uit twee helmhokjes waarin stuifmeelkorrels
(pollen) ontwikkelen. Bij bevruchting komt het stuifmeel van de ene bloem op de stamper van de
andere bloem. Bij zelfbestuivers is dat dezelfde bloem, bij kruisbestuivers een andere. Bij
windbloemen gebeurt bestuiving door de wind. Bloemen die van insecten afhankelijk zijn noem je
insectenbloemen, ze zijn aangepast om insecten te lokken.
Planten waarbij de mannelijke en vrouwelijke voorplantingsorganen in één bloem zitten noem je een
tweeslachtige bloem. Waar ze apart zitten noem je eenslachtige bloem. Als de eenslachtige bloemen
op dezelfde plant te vinden zijn noem je ze éénhuizige plant en anders zijn ze tweehuizig.
Na de bevruchting groeit de eicel uit tot een kiem (vruchten) en het zaadbeginsel tot zaad (zaden).
Om het zaad zit de zaadhuis bij een pinda is dat het bruine vliesje. Als je de zaadlobben in tweeën
breekt zie je dat er tussen de helften een klein bobbeltje zit: het embryo, oftewel het kiempje. De
zaadlobben zitten vol met reserve voedsel voor het embryo. Een goede verspreiding van de zaden die
in een vrucht zitten is belangrijk (paardenbloem).
Plantenweefsels: (vijf verschillende)
1. Parenchym, vulweefsels: bestaat uit grote cellen met een vrij dunne wand ze zijn langwerpig
of bolvormig. Ze vullen de ruimtes tussen de andere weefsels op en hierin vinden de meeste
stofwisselingsprocessen plaats.
2. Steunweefsels: hebben verdikte celwanden, kan helemaal of alleen in de hoeken zitten.
Steunweefsels geeft stevigheid aan groeiend weefsel in de jonge delen van een plant. Je hebt
twee verschillende soorten: chollenchym en sclerenchym.
Planten bevatten bladgroen waarmee ze hun eigen organische stoffen kunnen opbouwen met
zonlicht als energiebron. Planten worden verdeeld in de volgende vier categorieën:
1. Wieren of algen: zijn waterplanten, zijn eencellig die nooit echte verdeling in wortels,
stengels of bladeren hebben.
2. Mossen: zijn landplanten, hun transportsysteem is niet sterk ontwikkeld en daardoor worden
ze dus niet groot.
3. Varens en zaadplanten: hebben goed ontwikkelde transportsystemen die heel veel
stevigheid geven.
Zaadplanten:
Bij een grote groep bloemplanten worden de zaden helemaal bedekt met een beschermende laag:
dit zijn de bedektzadige. Deze worden onderverdeeld in eenzaadlobbige en tweezaadlobbige, bij de
tweezaadlobbige kan je een zaad in twee helften delen. Er zijn ook de naaktzadigen, dit zijn alle
zaden die geen gesloten beschermlaag hebben (coniferen).
Een zaadplant bestaat uit drie onderscheiden organen: wortel, stengel en bladeren. Alle ander delen
en organen zijn te herleiden tot deze drie.
Bestuiving en bevruchting bloemen:
Een bloem is opgebouwd uit een kelk met kelk bladeren en daarbinnen een kroon met
kroonbladeren. (tulpen hebben een bloemdek, geen aparte kelk) Binnen in de bloem bevindt het
vrouwelijke geslachtsorgaan, de stamper die bestaat uit de stempel, de stijl en het vruchtbeginsel. In
het vruchtbeginsel zitten meerdere zaadbeginsels (zaadknoppen) en hierin zit een eicel. Het
zaadbeginsel ontwikkelt zich na de bevruchting tot een zaad binnen in het vruchtbeginsel, het
vruchtbeginsel groeit uit tot een vrucht.
Rondom de stamper zit het mannelijke voortplantingsorgaan, de meeldraden die bestaat uit een
helmknop en een helmdraad. De helmknop bestaat uit twee helmhokjes waarin stuifmeelkorrels
(pollen) ontwikkelen. Bij bevruchting komt het stuifmeel van de ene bloem op de stamper van de
andere bloem. Bij zelfbestuivers is dat dezelfde bloem, bij kruisbestuivers een andere. Bij
windbloemen gebeurt bestuiving door de wind. Bloemen die van insecten afhankelijk zijn noem je
insectenbloemen, ze zijn aangepast om insecten te lokken.
Planten waarbij de mannelijke en vrouwelijke voorplantingsorganen in één bloem zitten noem je een
tweeslachtige bloem. Waar ze apart zitten noem je eenslachtige bloem. Als de eenslachtige bloemen
op dezelfde plant te vinden zijn noem je ze éénhuizige plant en anders zijn ze tweehuizig.
Na de bevruchting groeit de eicel uit tot een kiem (vruchten) en het zaadbeginsel tot zaad (zaden).
Om het zaad zit de zaadhuis bij een pinda is dat het bruine vliesje. Als je de zaadlobben in tweeën
breekt zie je dat er tussen de helften een klein bobbeltje zit: het embryo, oftewel het kiempje. De
zaadlobben zitten vol met reserve voedsel voor het embryo. Een goede verspreiding van de zaden die
in een vrucht zitten is belangrijk (paardenbloem).
Plantenweefsels: (vijf verschillende)
1. Parenchym, vulweefsels: bestaat uit grote cellen met een vrij dunne wand ze zijn langwerpig
of bolvormig. Ze vullen de ruimtes tussen de andere weefsels op en hierin vinden de meeste
stofwisselingsprocessen plaats.
2. Steunweefsels: hebben verdikte celwanden, kan helemaal of alleen in de hoeken zitten.
Steunweefsels geeft stevigheid aan groeiend weefsel in de jonge delen van een plant. Je hebt
twee verschillende soorten: chollenchym en sclerenchym.
