De Aanslag
Samenvatting:
Eerste episode, 1945:
Anton Steenwijk (de hoofdpersoon) is op dat moment 12 jaar oud. Hij woont met zijn ouders en een
oudere broer Peter aan de rand van Haarlem. Er was veel hongersnood in die tijd en Anton zijn
familie had weinig te eten. Ook leek hun huis verlaten omdat ze maar 1 kamer gebruikte om zichzelf
te verbergen. Ze deden daarom ook geen lichten aan zodat ze niet ontdekt zouden worden. Als de
familie Steenwijk het spel Mens-erger-je-niet spelen horen ze opeens 6 schoten buiten. Als ze buiten
kijken zien ze dat de NSB'er Fake Ploeg is doodgeschoten. Ze zien het lichaam bij de buren Familie
Korteweg op de grond liggen samen met zijn fiets. Meneer Korteweg en zijn dochter Karin Korteweg
komen naar buiten en verplaatsen het lichaam voor de deur van familie Steenwijk. Peter is woest en
wilt het lichaam weg halen voor hun huis. Echter vinden zijn ouders dat geen goed idee en proberen
Peter tegen te houden. Echter lukt dat niet en Peter rent buiten naar het lichaam toe. Maar
plotseling lopen 3 Duitsers op Peter af. Peter pakt het pistool van het lichaam en rent ermee weg.
Niemand weet waar naartoe en de 3 Duitser weten niet waar hij is. Ondertussen komen veel Duitse
soldaten aan in de straat en trappen de deur van de familie Steenwijk in. De familie wordt uit het
huis gezet en de Duitsers zetten het huis in brand. Anton wordt gescheiden van zijn ouders en wordt
naar het politiebureau in Heemstede gebracht.
Als Anton de cel in wordt gebracht zit hij samen in de cel met een jonge dame. Anton ziet niks van
haar uiterlijk omdat het erg donker is in de cel. Ze praten over de situatie waarna de vrouw zegt dat
de moffen de schuldigen zijn en niemand anders en ondertussen omhelzen ze elkaar.
De volgende dag wordt Anton uit de cel gehaald en komt erachter dat hij bloed op zich heeft. Dat
komt van de vrouw af en Anton kwam erachter dat zij gewond was. Anton wordt door de Duitsers
verplaatst naar zijn oom in Amsterdam en onderweg naar Amsterdam maakt Anton een luchtaanval
mee.
Tweede episode, 1952:
Na de bevrijding hoort Anton dat zijn ouders en zijn broer Peter op de avond van de aanslag gedood
zijn.
Anton gaat Geneeskunde studeren. 7 jaar na de aanslag gaat Anton terug naar Haarlem waar hij
sindsdien nooit is geweest. Hij gaat op uitnodiging van een studiegenoot naar een feestje toe in
Haarlem. Het feestje wordt in de buurt gehouden van de straat waar Anton vroeger woonde. Als er
grappen worden gemaakt over de Korea-oorlog en WO ll verlaat Anton het feestje. Hij loopt terug
naar zijn oude straat. Als hij kijkt naar de lege plek waar zijn huis stond ziet mevrouw Beumers (zijn
oude buurvrouw) Anton en vraagt hem om binnen bij haar te komen. Anton ziet eenmaal binnen
ook meneer Beumers. Hij is dement en Anton dacht terug aan dat Meneer Beumer altijd Anton
voorlas uit het boek De Drie Musketiers toen Anton klein was. Mevrouw Beumers vertelt Anton dat
zijn ouders werden vermoord omdat ze Duitse soldaat heeft aangevallen. Ze vertelt ook dat de
buren Korteweg zijn verhuisd maar niemand weet waar naartoe. Ook wijst mevrouw Beumers op het
monument dat er is voor oorlogsslachtoffers.
Samenvatting:
Eerste episode, 1945:
Anton Steenwijk (de hoofdpersoon) is op dat moment 12 jaar oud. Hij woont met zijn ouders en een
oudere broer Peter aan de rand van Haarlem. Er was veel hongersnood in die tijd en Anton zijn
familie had weinig te eten. Ook leek hun huis verlaten omdat ze maar 1 kamer gebruikte om zichzelf
te verbergen. Ze deden daarom ook geen lichten aan zodat ze niet ontdekt zouden worden. Als de
familie Steenwijk het spel Mens-erger-je-niet spelen horen ze opeens 6 schoten buiten. Als ze buiten
kijken zien ze dat de NSB'er Fake Ploeg is doodgeschoten. Ze zien het lichaam bij de buren Familie
Korteweg op de grond liggen samen met zijn fiets. Meneer Korteweg en zijn dochter Karin Korteweg
komen naar buiten en verplaatsen het lichaam voor de deur van familie Steenwijk. Peter is woest en
wilt het lichaam weg halen voor hun huis. Echter vinden zijn ouders dat geen goed idee en proberen
Peter tegen te houden. Echter lukt dat niet en Peter rent buiten naar het lichaam toe. Maar
plotseling lopen 3 Duitsers op Peter af. Peter pakt het pistool van het lichaam en rent ermee weg.
Niemand weet waar naartoe en de 3 Duitser weten niet waar hij is. Ondertussen komen veel Duitse
soldaten aan in de straat en trappen de deur van de familie Steenwijk in. De familie wordt uit het
huis gezet en de Duitsers zetten het huis in brand. Anton wordt gescheiden van zijn ouders en wordt
naar het politiebureau in Heemstede gebracht.
Als Anton de cel in wordt gebracht zit hij samen in de cel met een jonge dame. Anton ziet niks van
haar uiterlijk omdat het erg donker is in de cel. Ze praten over de situatie waarna de vrouw zegt dat
de moffen de schuldigen zijn en niemand anders en ondertussen omhelzen ze elkaar.
De volgende dag wordt Anton uit de cel gehaald en komt erachter dat hij bloed op zich heeft. Dat
komt van de vrouw af en Anton kwam erachter dat zij gewond was. Anton wordt door de Duitsers
verplaatst naar zijn oom in Amsterdam en onderweg naar Amsterdam maakt Anton een luchtaanval
mee.
Tweede episode, 1952:
Na de bevrijding hoort Anton dat zijn ouders en zijn broer Peter op de avond van de aanslag gedood
zijn.
Anton gaat Geneeskunde studeren. 7 jaar na de aanslag gaat Anton terug naar Haarlem waar hij
sindsdien nooit is geweest. Hij gaat op uitnodiging van een studiegenoot naar een feestje toe in
Haarlem. Het feestje wordt in de buurt gehouden van de straat waar Anton vroeger woonde. Als er
grappen worden gemaakt over de Korea-oorlog en WO ll verlaat Anton het feestje. Hij loopt terug
naar zijn oude straat. Als hij kijkt naar de lege plek waar zijn huis stond ziet mevrouw Beumers (zijn
oude buurvrouw) Anton en vraagt hem om binnen bij haar te komen. Anton ziet eenmaal binnen
ook meneer Beumers. Hij is dement en Anton dacht terug aan dat Meneer Beumer altijd Anton
voorlas uit het boek De Drie Musketiers toen Anton klein was. Mevrouw Beumers vertelt Anton dat
zijn ouders werden vermoord omdat ze Duitse soldaat heeft aangevallen. Ze vertelt ook dat de
buren Korteweg zijn verhuisd maar niemand weet waar naartoe. Ook wijst mevrouw Beumers op het
monument dat er is voor oorlogsslachtoffers.
