8.1 introductie
Wanneer studenten nadenken over hoe ze hun onderzoeksvraag of -doelen kunnen
beantwoorden, wordt steeds vaker van hen verwacht dat ze overwegen verdere analyses uit
te voeren van gegevens die aanvankelijk voor een ander doel waren verzameld. Dergelijke
gegevens staan bekend als secundaire gegevens en omvatten zowel ruwe gegevens als
gepubliceerde samenvattingen. Eenmaal verkregen, kunnen deze gegevens verder worden
geanalyseerd om aanvullende of andere kennis, interpretaties of conclusies op te leveren.
Desondanks denken veel studenten automatisch in termen van het verzamelen van nieuwe
(primaire) gegevens specifiek voor dat doel. In tegenstelling tot nationale regeringen,
niet-gouvernementele agentschappen en andere organisaties beschikken zij echter niet over
de tijd, het geld of de toegang om zelf gedetailleerde grote datasets te verzamelen. Gelukkig
is in het afgelopen decennium het aantal bronnen van potentiële secundaire gegevens,
samen met het gemak waarmee toegang kan worden verkregen, snel toegenomen.
Dergelijke secundaire gegevens kunnen u in staat stellen uw onderzoeksvraag (-vragen)
geheel of gedeeltelijk te beantwoorden
De meeste organisaties verzamelen en bewaren een grote verscheidenheid en grote
hoeveelheid gegevens ter ondersteuning van hun dagelijkse activiteiten: bijvoorbeeld
salarisgegevens, organigrammen, kopieën van brieven, notulen van vergaderingen en
zakelijke transacties met inbegrip van verkoopaanvragen en aankopen. Dagelijkse
nieuwslezers van hoge kwaliteit, foto's van gebeurtenissen, grafieken en infographics en
lijsten van de aandelenkoersen van bedrijven. Overheidsdiensten voeren enquêtes uit en
publiceren officiële statistieken over sociale, demografische en economische onderwerpen
en rapporten waarin deze worden samengevat. Organisaties voor consumentenonderzoek
verzamelen gegevens die vervolgens door verschillende klanten worden gebruikt.
Brancheorganisaties verzamelen gegevens van hun leden over onderwerpen als verkoop,
die vervolgens worden samengevoegd, gepresenteerd en gepubliceerd. Zoekmachines
zoals Google verzamelen gegevens over de miljarden zoekopdrachten die dagelijks worden
uitgevoerd, en sociale netwerksites (zoals Facebook) hosten webpagina's voor bepaalde
belangengroepen, waaronder die welke door organisaties zijn opgezet, en slaan deze op
naast andere gegevens, waaronder berichten en foto's van groepen en demografische en
geografische locatiegegevens.
Sommige van deze gegevens, met name documenten zoals bedrijfs notulen, zijn alleen
beschikbaar bij de organisaties die ze produceren, en over de toegang zal dus moeten
worden onderhandeld. Andere documenten, met name historische documenten, zoals foto's,
illustraties en dergelijke, zijn alleen beschikbaar in archieven of musea, hetzij in hun
oorspronkelijke vorm, hetzij in toenemende mate digitaal. Webpagina's op sociale
netwerksites kunnen variëren van "open", zodat iedereen die de site gebruikt ze kan
bekijken, tot "beperkt", alleen voor leden van de groep. Overheidsgegevens, zoals
volkstellingen, zijn op grote schaal beschikbaar om in geaggregeerde vorm via het internet
te downloaden, aangezien regeringen open toegang verlenen tot gegevens die zij hebben
verzameld. Dergelijke enquêtegegevens worden ook vaak gedeponeerd in, en zijn
beschikbaar via, gegevens archieven. Online computer databases met bedrijfsinformatie,
zoals Amadeus en Datamonitoring, zijn vaak toegankelijk via de webpagina's van uw
universiteitsbibliotheek. Daarnaast hebben bedrijven en beroepsorganisaties gewoonlijk hun
eigen websites, die een grote verscheidenheid aan gegevens kunnen bevatten die nuttig zijn
voor uw onderzoeksproject.
, Voor bepaalde soorten onderzoeksprojecten, zoals die waarvoor nationale of internationale
vergelijkingen nodig zijn, gegevens van een groot aantal mensen, of een historische of
longitudinale studie, zullen secundaire gegevens waarschijnlijk de belangrijkste bron zijn om
uw onderzoeksvraag of -vragen te beantwoorden en uw doelstellingen te verwezenlijken. Als
je je onderzoeksproject echter uitvoert in het kader van een opleiding, raden we je aan de
beoordelingsregeling van je opleiding na te kijken voor je beslist of je primaire of secundaire
of een combinatie van beide soorten gegevens gaat gebruiken. Sommige universiteiten
eisen expliciet dat studenten primaire gegevens verzamelen voor hun onderzoeksprojecten.
De meeste onderzoeksvragen worden beantwoord met een combinatie van secundaire en
primaire gegevens. In gevallen waarin weinig geschikte secundaire gegevens beschikbaar
zijn, zult u zich steevast hoofdzakelijk moeten baseren op gegevens die u zelf verzamelt.
8.2 Types of secondary data and uses in research - Soorten secundaire gegevens en
gebruik in onderzoek
Secundaire gegevens omvatten zowel kwantitatieve (numerieke) als kwalitatieve
(niet-nummerieke) gegevens, en worden hoofdzakelijk gebruikt in zowel beschrijvend als
verklarend onderzoek. De secundaire gegevens die u verder analyseert, kunnen ruwe
gegevens zijn, waarbij er weinig of geen bewerking heeft plaatsgevonden, of samengestelde
gegevens die een of andere vorm van selectie of samenvatting hebben ondergaan. Het kan
gaan om gestructureerde gegevens, die zijn georganiseerd in een formaat dat gemakkelijk
te verwerken is, zoals in een database of spreadsheet; of ongestructureerde gegevens, die
niet gemakkelijk te doorzoeken zijn of vaak numerieke gegevens omvatten en nu minder dan
20% van alle opgeslagen gegevens uitmaken. Ongestructureerde gegevens daarentegen
omvatten gewoonlijk tekst, audio en visuele/audiovisuele gegevens, hoewel zij ook data en
andere numerieke gegevens kunnen bevatten. Veel secundaire gegevensreeksen die
momenteel beschikbaar zijn, bestaan uit gegevens die opnieuw zijn gecombineerd met
andere gegevens om grotere gegevensreeksen met meerdere bronnen te creëren.
Sommige, zoals in het openings vignet wordt belicht, omvatten voortdurend bijgewerkte
gegevens uit een reeks bronnen. Wanneer dergelijke gegevensreeksen enorm in volume en
complex in verscheidenheid zijn (en vaak zowel gestructureerde als ongestructureerde
gegevens omvatten) en de snelheid waarmee ze worden aangevuld hoog is, worden ze
aangeduid als big data. Binnen bedrijfs- en management onderzoeksprojecten worden
secundaire gegevens het vaakst gebruikt in casestudy- en enquête-onderzoeksstrategieën.
Er is echter geen reden om geen gebruik te maken van secundaire gegevens bij andere
onderzoeksstrategieën, waaronder archief-, actie- en experimenteel onderzoek.
Wij vinden het nuttig om de verschillende vormen van secundaire gegevens in drie grote
categorieën onder te brengen;
- enquêtes, waaronder tellingen, doorlopende, regelmatige en ad-hoc enquêtes.
- document, of het nu gaat om tekst, audio of visuele media;
- samengesteld uit meerdere bronnen om een momentopname, tijdreeks of continu
bijgewerkte dataset te creëren.
Wanneer studenten nadenken over hoe ze hun onderzoeksvraag of -doelen kunnen
beantwoorden, wordt steeds vaker van hen verwacht dat ze overwegen verdere analyses uit
te voeren van gegevens die aanvankelijk voor een ander doel waren verzameld. Dergelijke
gegevens staan bekend als secundaire gegevens en omvatten zowel ruwe gegevens als
gepubliceerde samenvattingen. Eenmaal verkregen, kunnen deze gegevens verder worden
geanalyseerd om aanvullende of andere kennis, interpretaties of conclusies op te leveren.
Desondanks denken veel studenten automatisch in termen van het verzamelen van nieuwe
(primaire) gegevens specifiek voor dat doel. In tegenstelling tot nationale regeringen,
niet-gouvernementele agentschappen en andere organisaties beschikken zij echter niet over
de tijd, het geld of de toegang om zelf gedetailleerde grote datasets te verzamelen. Gelukkig
is in het afgelopen decennium het aantal bronnen van potentiële secundaire gegevens,
samen met het gemak waarmee toegang kan worden verkregen, snel toegenomen.
Dergelijke secundaire gegevens kunnen u in staat stellen uw onderzoeksvraag (-vragen)
geheel of gedeeltelijk te beantwoorden
De meeste organisaties verzamelen en bewaren een grote verscheidenheid en grote
hoeveelheid gegevens ter ondersteuning van hun dagelijkse activiteiten: bijvoorbeeld
salarisgegevens, organigrammen, kopieën van brieven, notulen van vergaderingen en
zakelijke transacties met inbegrip van verkoopaanvragen en aankopen. Dagelijkse
nieuwslezers van hoge kwaliteit, foto's van gebeurtenissen, grafieken en infographics en
lijsten van de aandelenkoersen van bedrijven. Overheidsdiensten voeren enquêtes uit en
publiceren officiële statistieken over sociale, demografische en economische onderwerpen
en rapporten waarin deze worden samengevat. Organisaties voor consumentenonderzoek
verzamelen gegevens die vervolgens door verschillende klanten worden gebruikt.
Brancheorganisaties verzamelen gegevens van hun leden over onderwerpen als verkoop,
die vervolgens worden samengevoegd, gepresenteerd en gepubliceerd. Zoekmachines
zoals Google verzamelen gegevens over de miljarden zoekopdrachten die dagelijks worden
uitgevoerd, en sociale netwerksites (zoals Facebook) hosten webpagina's voor bepaalde
belangengroepen, waaronder die welke door organisaties zijn opgezet, en slaan deze op
naast andere gegevens, waaronder berichten en foto's van groepen en demografische en
geografische locatiegegevens.
Sommige van deze gegevens, met name documenten zoals bedrijfs notulen, zijn alleen
beschikbaar bij de organisaties die ze produceren, en over de toegang zal dus moeten
worden onderhandeld. Andere documenten, met name historische documenten, zoals foto's,
illustraties en dergelijke, zijn alleen beschikbaar in archieven of musea, hetzij in hun
oorspronkelijke vorm, hetzij in toenemende mate digitaal. Webpagina's op sociale
netwerksites kunnen variëren van "open", zodat iedereen die de site gebruikt ze kan
bekijken, tot "beperkt", alleen voor leden van de groep. Overheidsgegevens, zoals
volkstellingen, zijn op grote schaal beschikbaar om in geaggregeerde vorm via het internet
te downloaden, aangezien regeringen open toegang verlenen tot gegevens die zij hebben
verzameld. Dergelijke enquêtegegevens worden ook vaak gedeponeerd in, en zijn
beschikbaar via, gegevens archieven. Online computer databases met bedrijfsinformatie,
zoals Amadeus en Datamonitoring, zijn vaak toegankelijk via de webpagina's van uw
universiteitsbibliotheek. Daarnaast hebben bedrijven en beroepsorganisaties gewoonlijk hun
eigen websites, die een grote verscheidenheid aan gegevens kunnen bevatten die nuttig zijn
voor uw onderzoeksproject.
, Voor bepaalde soorten onderzoeksprojecten, zoals die waarvoor nationale of internationale
vergelijkingen nodig zijn, gegevens van een groot aantal mensen, of een historische of
longitudinale studie, zullen secundaire gegevens waarschijnlijk de belangrijkste bron zijn om
uw onderzoeksvraag of -vragen te beantwoorden en uw doelstellingen te verwezenlijken. Als
je je onderzoeksproject echter uitvoert in het kader van een opleiding, raden we je aan de
beoordelingsregeling van je opleiding na te kijken voor je beslist of je primaire of secundaire
of een combinatie van beide soorten gegevens gaat gebruiken. Sommige universiteiten
eisen expliciet dat studenten primaire gegevens verzamelen voor hun onderzoeksprojecten.
De meeste onderzoeksvragen worden beantwoord met een combinatie van secundaire en
primaire gegevens. In gevallen waarin weinig geschikte secundaire gegevens beschikbaar
zijn, zult u zich steevast hoofdzakelijk moeten baseren op gegevens die u zelf verzamelt.
8.2 Types of secondary data and uses in research - Soorten secundaire gegevens en
gebruik in onderzoek
Secundaire gegevens omvatten zowel kwantitatieve (numerieke) als kwalitatieve
(niet-nummerieke) gegevens, en worden hoofdzakelijk gebruikt in zowel beschrijvend als
verklarend onderzoek. De secundaire gegevens die u verder analyseert, kunnen ruwe
gegevens zijn, waarbij er weinig of geen bewerking heeft plaatsgevonden, of samengestelde
gegevens die een of andere vorm van selectie of samenvatting hebben ondergaan. Het kan
gaan om gestructureerde gegevens, die zijn georganiseerd in een formaat dat gemakkelijk
te verwerken is, zoals in een database of spreadsheet; of ongestructureerde gegevens, die
niet gemakkelijk te doorzoeken zijn of vaak numerieke gegevens omvatten en nu minder dan
20% van alle opgeslagen gegevens uitmaken. Ongestructureerde gegevens daarentegen
omvatten gewoonlijk tekst, audio en visuele/audiovisuele gegevens, hoewel zij ook data en
andere numerieke gegevens kunnen bevatten. Veel secundaire gegevensreeksen die
momenteel beschikbaar zijn, bestaan uit gegevens die opnieuw zijn gecombineerd met
andere gegevens om grotere gegevensreeksen met meerdere bronnen te creëren.
Sommige, zoals in het openings vignet wordt belicht, omvatten voortdurend bijgewerkte
gegevens uit een reeks bronnen. Wanneer dergelijke gegevensreeksen enorm in volume en
complex in verscheidenheid zijn (en vaak zowel gestructureerde als ongestructureerde
gegevens omvatten) en de snelheid waarmee ze worden aangevuld hoog is, worden ze
aangeduid als big data. Binnen bedrijfs- en management onderzoeksprojecten worden
secundaire gegevens het vaakst gebruikt in casestudy- en enquête-onderzoeksstrategieën.
Er is echter geen reden om geen gebruik te maken van secundaire gegevens bij andere
onderzoeksstrategieën, waaronder archief-, actie- en experimenteel onderzoek.
Wij vinden het nuttig om de verschillende vormen van secundaire gegevens in drie grote
categorieën onder te brengen;
- enquêtes, waaronder tellingen, doorlopende, regelmatige en ad-hoc enquêtes.
- document, of het nu gaat om tekst, audio of visuele media;
- samengesteld uit meerdere bronnen om een momentopname, tijdreeks of continu
bijgewerkte dataset te creëren.
