H. Kukukawa et al.- Client Risk Factors and Audit Resource Allocation Decisions (2011)
Abstract
Eerder onderzoek over het toewijzen van audit resources is gebaseerd op individuele klantrisico’s.
Dit onderzoek draagt bij doordat het gebruik maakt van factor analysis om te onderzoeken hoe
individuele klantrisico’s gecategoriseerd worden in bredere risico factoren en door het onderzoeken
in hoeverre deze bredere risicofactoren invloed hebben op de audit engagement planning decisions.
Daarnaast doen ze onderzoek naar individuele klantrisico’s die niet in eerdere studies onderzocht
zijn, die weerspiegelen op gelijktijdige controlebenaderingen.
Onderzoek uitgevoerd op working papers van 228 klanten van een Japans kantoor. Onderzoekers
stellen vast dat de individuele klantrisico’s empirisch ook +/- groeperen zoals in de standaarden
staat. Daarnaast hebben ze in hun model wél significante invloed op de audit resouce allocation
gevonden die uit de individuele factoren niet bleek. Als laatste hebben ze geconstateerd dat
klantrisico’s die benadrukt worden in een holitische controleaanpak zoals agressiviteit van de
forecasts en sectorkrimp een significante invloed hebben op de allocatie van audit resources.
Introduction
De kwaliteit van de jaarrekening en de jaarrekeningcontrole zijn in grote mate afhankelijk van de
audit planning. Dit paper onderzoekt de relatie tussen klantrisicofactoren en audit resource
allocation decisions.
De standaarden (315) gaan uit van brede risicofactoren categorieën. Echter, accountants houden
rekening met individuele risicofactoren van de klanten. Er is geen empirisch bewijs hoe zich dit tot
de bredere categorieën clustert. Daarnaast is er nog geen empirisch onderzoek naar hoe brede
risicofactoren de audit resource allocation beïnvloeden. Dit weten is echter wel belangrijk omdat
het de audit effectiviteit en efficiency kan verbeteren. Immers, het is bewezen dat het herkennen
van patronen essentieel is voor superieure performance.
Dit onderzoek richt zich op auditplanning op opdrachtniveau. In het bijzonder onderzoeken ze
de relaties tussen brede risicofactoren, in plaats van individuele risico's (zoals voorgaand
onderzoek), en auditplanningsbeslissingen. Om de auditplanning volledig te begrijpen, is het
noodzakelijk zowel op opdrachtniveau als op breder niveau (bijv. Standaard 315) te onderzoeken,
aangezien planningsbeslissingen uiteindelijk moeten voldoen aan de algemene doelstellingen van de
opdracht en beperkingen.
Background and research questions
De verwachting is dat er een positieve relatie is tussen het ingeschatte risico en de audit resources
die ingepland worden.
Het onderzoek heeft twee onderzoeksvragen:
RQ1: How do individual risks auditors assess cluster together into sets of broad risk factors?
RQ2: To what extent are these risk factors related to audit resource allocation decisions?
Data and research method
Sample & Data
Sample: is alleen Japan. Dit kan zeker invloed hebben op de uitkomst. Veel bankfinanciering, weinig
litigation risk en een andere corporate governance (corporate auditors zijn er (controleren of
management zich hout aan wet- en regelgeving etc) en die worden gekozen in
aandeelhoudersvergadering).
De respondenten werd gevraagd om voor elk item een vakje aan te vinken om aan te geven of de
gegevens rechtstreeks uit de werkdocumenten waren gehaald of waren gebaseerd op professionele
oordeelsvorming. Het documentatiepercentage varieerde van 25,4% tot 97,4% met een gemiddelde
van 72%, wat aangeeft dat de gegevens voornamelijk uit werkdocumenten kwamen.
Om brede risicofactoren te verkrijgen op basis van de individuele klantrisico's, maken we gebruik
van factoranalyse. Verschillende eerdere boekhoudkundige onderzoeken hebben factoranalyse
, gebruikt om het aantal onafhankelijke variabelen te verminderen en om een structuur tussen
variabelen te identificeren.
Zoals eerder besproken, is het waarschijnlijk dat de planningsbeslissingen van accountants
gebaseerd zijn op een reeks gerelateerde risicobeoordelingen (risk assesments), in plaats van op
een lineaire aggregatie van individuele beoordelingen van risicovariabelen. Het is echter moeilijk
om te weten welke risico's op basis van de correlatiematrix gegroepeerd zijn of zouden moeten
worden. Factoranalyse is een nuttige methode om de risico's statistisch te groeperen.
Risk factors
Zoals aangegeven, zijn de risicovariabelen ingedeeld in vijf categorieën op basis van hun identificatie
in recentelijk uitgegeven controlestandaarden (bijv. ISA 315). Dit zijn:
Industry, regulatory, and other external factors
o Industry growth
o Industry decline
o Level of competition
o Degree of technological innovation
Nature of the entity
o Client’s status (public or private)
o Industry
o Total assets
o Total revenue
Objectives and strategies and the related business risks
o Management’s compensation
o Aggressiveness of forecasts
o Management aggressiveness
o Management turnover
o Change in information system
Measurement en review of the entity’s financial performance
o Liquidity
o Profitability
o Cash flow from operations
Internal control
o Effectiveness of corporate auditors
o Adequacy of monitoring controls
o Implementation of ethical standards
o Overall general controls
o Knowledge of accounting personnel
o General attitude of accounting personnel
Zie ook Standaard 315.11 en 315.12. Enige verschil is dat Standaard 315 ook de keuze van de entiteit
haar accounting policy erbij vermeld (315.11 ad c)
Results
Tabel 4 geeft de bevindingen weer over geplande controle uren. Ze gebruiken geplande controle
uren om beslissingen over de toewijzing van auditmiddelen te meten, omdat ze geïnteresseerd zijn
in de vraag of beslissingen over auditplanning gerelateerd zijn aan risicobeoordelingen en dergelijke
planningsbeslissingen directer worden weerspiegeld in geplande uren dan in werkelijke uren. De
percentages controle uren per partner, manager en staf tot totaal audit-uren zijn respectievelijk
9%, 30% en 61%. Controle uren die aan het personeelsniveau worden toegewezen, evenals de totale
controle uren, variëren sterk tussen klanten. Gezien deze hoge mate van variatie, is het belangrijk
om zowel de relatie tussen de totale audit-uren en de ingeschatte risico's als de relatie tussen de
audit-uren uitgesplitst door het personeel te onderzoeken niveau en ingeschatte risico's.
Abstract
Eerder onderzoek over het toewijzen van audit resources is gebaseerd op individuele klantrisico’s.
Dit onderzoek draagt bij doordat het gebruik maakt van factor analysis om te onderzoeken hoe
individuele klantrisico’s gecategoriseerd worden in bredere risico factoren en door het onderzoeken
in hoeverre deze bredere risicofactoren invloed hebben op de audit engagement planning decisions.
Daarnaast doen ze onderzoek naar individuele klantrisico’s die niet in eerdere studies onderzocht
zijn, die weerspiegelen op gelijktijdige controlebenaderingen.
Onderzoek uitgevoerd op working papers van 228 klanten van een Japans kantoor. Onderzoekers
stellen vast dat de individuele klantrisico’s empirisch ook +/- groeperen zoals in de standaarden
staat. Daarnaast hebben ze in hun model wél significante invloed op de audit resouce allocation
gevonden die uit de individuele factoren niet bleek. Als laatste hebben ze geconstateerd dat
klantrisico’s die benadrukt worden in een holitische controleaanpak zoals agressiviteit van de
forecasts en sectorkrimp een significante invloed hebben op de allocatie van audit resources.
Introduction
De kwaliteit van de jaarrekening en de jaarrekeningcontrole zijn in grote mate afhankelijk van de
audit planning. Dit paper onderzoekt de relatie tussen klantrisicofactoren en audit resource
allocation decisions.
De standaarden (315) gaan uit van brede risicofactoren categorieën. Echter, accountants houden
rekening met individuele risicofactoren van de klanten. Er is geen empirisch bewijs hoe zich dit tot
de bredere categorieën clustert. Daarnaast is er nog geen empirisch onderzoek naar hoe brede
risicofactoren de audit resource allocation beïnvloeden. Dit weten is echter wel belangrijk omdat
het de audit effectiviteit en efficiency kan verbeteren. Immers, het is bewezen dat het herkennen
van patronen essentieel is voor superieure performance.
Dit onderzoek richt zich op auditplanning op opdrachtniveau. In het bijzonder onderzoeken ze
de relaties tussen brede risicofactoren, in plaats van individuele risico's (zoals voorgaand
onderzoek), en auditplanningsbeslissingen. Om de auditplanning volledig te begrijpen, is het
noodzakelijk zowel op opdrachtniveau als op breder niveau (bijv. Standaard 315) te onderzoeken,
aangezien planningsbeslissingen uiteindelijk moeten voldoen aan de algemene doelstellingen van de
opdracht en beperkingen.
Background and research questions
De verwachting is dat er een positieve relatie is tussen het ingeschatte risico en de audit resources
die ingepland worden.
Het onderzoek heeft twee onderzoeksvragen:
RQ1: How do individual risks auditors assess cluster together into sets of broad risk factors?
RQ2: To what extent are these risk factors related to audit resource allocation decisions?
Data and research method
Sample & Data
Sample: is alleen Japan. Dit kan zeker invloed hebben op de uitkomst. Veel bankfinanciering, weinig
litigation risk en een andere corporate governance (corporate auditors zijn er (controleren of
management zich hout aan wet- en regelgeving etc) en die worden gekozen in
aandeelhoudersvergadering).
De respondenten werd gevraagd om voor elk item een vakje aan te vinken om aan te geven of de
gegevens rechtstreeks uit de werkdocumenten waren gehaald of waren gebaseerd op professionele
oordeelsvorming. Het documentatiepercentage varieerde van 25,4% tot 97,4% met een gemiddelde
van 72%, wat aangeeft dat de gegevens voornamelijk uit werkdocumenten kwamen.
Om brede risicofactoren te verkrijgen op basis van de individuele klantrisico's, maken we gebruik
van factoranalyse. Verschillende eerdere boekhoudkundige onderzoeken hebben factoranalyse
, gebruikt om het aantal onafhankelijke variabelen te verminderen en om een structuur tussen
variabelen te identificeren.
Zoals eerder besproken, is het waarschijnlijk dat de planningsbeslissingen van accountants
gebaseerd zijn op een reeks gerelateerde risicobeoordelingen (risk assesments), in plaats van op
een lineaire aggregatie van individuele beoordelingen van risicovariabelen. Het is echter moeilijk
om te weten welke risico's op basis van de correlatiematrix gegroepeerd zijn of zouden moeten
worden. Factoranalyse is een nuttige methode om de risico's statistisch te groeperen.
Risk factors
Zoals aangegeven, zijn de risicovariabelen ingedeeld in vijf categorieën op basis van hun identificatie
in recentelijk uitgegeven controlestandaarden (bijv. ISA 315). Dit zijn:
Industry, regulatory, and other external factors
o Industry growth
o Industry decline
o Level of competition
o Degree of technological innovation
Nature of the entity
o Client’s status (public or private)
o Industry
o Total assets
o Total revenue
Objectives and strategies and the related business risks
o Management’s compensation
o Aggressiveness of forecasts
o Management aggressiveness
o Management turnover
o Change in information system
Measurement en review of the entity’s financial performance
o Liquidity
o Profitability
o Cash flow from operations
Internal control
o Effectiveness of corporate auditors
o Adequacy of monitoring controls
o Implementation of ethical standards
o Overall general controls
o Knowledge of accounting personnel
o General attitude of accounting personnel
Zie ook Standaard 315.11 en 315.12. Enige verschil is dat Standaard 315 ook de keuze van de entiteit
haar accounting policy erbij vermeld (315.11 ad c)
Results
Tabel 4 geeft de bevindingen weer over geplande controle uren. Ze gebruiken geplande controle
uren om beslissingen over de toewijzing van auditmiddelen te meten, omdat ze geïnteresseerd zijn
in de vraag of beslissingen over auditplanning gerelateerd zijn aan risicobeoordelingen en dergelijke
planningsbeslissingen directer worden weerspiegeld in geplande uren dan in werkelijke uren. De
percentages controle uren per partner, manager en staf tot totaal audit-uren zijn respectievelijk
9%, 30% en 61%. Controle uren die aan het personeelsniveau worden toegewezen, evenals de totale
controle uren, variëren sterk tussen klanten. Gezien deze hoge mate van variatie, is het belangrijk
om zowel de relatie tussen de totale audit-uren en de ingeschatte risico's als de relatie tussen de
audit-uren uitgesplitst door het personeel te onderzoeken niveau en ingeschatte risico's.
