KOPTEKST: DE RELATIE TUSSEN TWITTERBERICHTEN EN DEPRESSIE 1
DE MATE WAARIN TWITTERBERICHTEN EN DE MATE VAN DEPRESSIEVE
GEVOELENS AAN ELKAAR GERELATEERD ZIJN
Jayne Brink
Big Data
Vrije Universiteit Amsterdam
29 januari 2021
DE MATE WAARIN TWITTERBERICHTEN EN DE MATE VAN DEPRESSIEVE
GEVOELENS AAN ELKAAR GERELATEERD ZIJN
, DE RELATIE TUSSEN TWITTERBERICHTEN EN DEPRESSIE 2
In Nederland krijgt 18,7% van de volwassenen van 18-64 jaar ooit in het leven te
maken met een depressie (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu & Trimbos
Instituut, 2017). Volgens de DSM-5 is er sprake van depressie bij 5 depressie gerelateerde
symptomen met duur van twee weken (American Psychiatric Association & Association,
2013, pp. 1–3). Een aantal voorbeelden van symptomen van depressie zijn een sombere
stemming, verminderde interesse in activiteiten en een verminderde of toegenomen eetlust
(Torpy, 2010, p. 1994). Eén van de symptomen zou een depressieve stemming of verlies van
interesse of plezier moeten zijn (Tolentino & Schmidt, 2018).
Onderzoek naar het herkennen van depressie is belangrijk, omdat snelle adequate hulp
of behandeling belangrijk is en een uitstel hiervan een correlatie heeft met slechtere resultaten
(Kraus et al., 2019).
Eerder onderzoek (Moreno et al., 2011) heeft het verband onderzocht tussen emotie
gerelateerde tekst op Facebook profielen en zelfrapportage metingen van depressie, angst en
stress. De steekproef voor deze studie bestond uit 307 studenten tussen de 18 en 20 jaar oud.
Profielen werden gecategoriseerd als vertoners of niet-vertoners van depressiesymptomen
door middel van verwijzingen naar depressiesymptomen op hun Facebook profielen. Uit de
resultaten blijkt dat de vertoners van depressie symptomen meer kans hadden dan de niet-
vertoners om tot één van de depressiecategorieën (mild, matig of ernstig) te behoren.
Een ander onderzoek (Leis et al., 2019) heeft een relatie gevonden tussen depressie en
negatieve Spaanse twitterberichten. Uit dit onderzoek blijkt dat emoties gerelateerd aan
verdriet, woede en walging vaker voorkwamen in de twitterberichten van de depressieve
gebruikers (90 gebruikers die expliciet aangaven dat ze aan een depressie lijden) dan in de
twitterberichten van de controlegroep (450 willekeurig geselecteerde gebruikers). De
conclusie van het onderzoek was dat Twitter-gebruikers die mogelijk aan een depressie lijden,
de algemene kenmerken van hun taal en de manier waarop ze omgaan met sociale media
veranderen. Op basis van deze veranderingen kunnen deze gebruikers worden gevolgd en
ondersteund, waardoor nieuwe mogelijkheden ontstaan om depressie te bestuderen en
aanvullende gezondheidszorg te bieden aan mensen met depressie (Leis et al., 2019).
Bovenstaande onderzoeken missen een grotere vorm van Big Data. Het eerste
onderzoek (Moreno et al., 2011) heeft onderzoek gedaan naar 307 Facebook gebruikers en het
tweede onderzoek (Leis et al., 2019) naar 540 Twitter-gebruikers. Er kan een beter beeld
gevormd worden als de steekproef groter is. Bij het eerste onderzoek (Moreno et al., 2011)
bestaat de steekproef alleen uit studenten tussen de 18 en 20 jaar. Hierdoor is er geen
gevarieerde groep deelnemers en kunnen de resultaten alleen gegeneraliseerd worden naar
DE MATE WAARIN TWITTERBERICHTEN EN DE MATE VAN DEPRESSIEVE
GEVOELENS AAN ELKAAR GERELATEERD ZIJN
Jayne Brink
Big Data
Vrije Universiteit Amsterdam
29 januari 2021
DE MATE WAARIN TWITTERBERICHTEN EN DE MATE VAN DEPRESSIEVE
GEVOELENS AAN ELKAAR GERELATEERD ZIJN
, DE RELATIE TUSSEN TWITTERBERICHTEN EN DEPRESSIE 2
In Nederland krijgt 18,7% van de volwassenen van 18-64 jaar ooit in het leven te
maken met een depressie (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu & Trimbos
Instituut, 2017). Volgens de DSM-5 is er sprake van depressie bij 5 depressie gerelateerde
symptomen met duur van twee weken (American Psychiatric Association & Association,
2013, pp. 1–3). Een aantal voorbeelden van symptomen van depressie zijn een sombere
stemming, verminderde interesse in activiteiten en een verminderde of toegenomen eetlust
(Torpy, 2010, p. 1994). Eén van de symptomen zou een depressieve stemming of verlies van
interesse of plezier moeten zijn (Tolentino & Schmidt, 2018).
Onderzoek naar het herkennen van depressie is belangrijk, omdat snelle adequate hulp
of behandeling belangrijk is en een uitstel hiervan een correlatie heeft met slechtere resultaten
(Kraus et al., 2019).
Eerder onderzoek (Moreno et al., 2011) heeft het verband onderzocht tussen emotie
gerelateerde tekst op Facebook profielen en zelfrapportage metingen van depressie, angst en
stress. De steekproef voor deze studie bestond uit 307 studenten tussen de 18 en 20 jaar oud.
Profielen werden gecategoriseerd als vertoners of niet-vertoners van depressiesymptomen
door middel van verwijzingen naar depressiesymptomen op hun Facebook profielen. Uit de
resultaten blijkt dat de vertoners van depressie symptomen meer kans hadden dan de niet-
vertoners om tot één van de depressiecategorieën (mild, matig of ernstig) te behoren.
Een ander onderzoek (Leis et al., 2019) heeft een relatie gevonden tussen depressie en
negatieve Spaanse twitterberichten. Uit dit onderzoek blijkt dat emoties gerelateerd aan
verdriet, woede en walging vaker voorkwamen in de twitterberichten van de depressieve
gebruikers (90 gebruikers die expliciet aangaven dat ze aan een depressie lijden) dan in de
twitterberichten van de controlegroep (450 willekeurig geselecteerde gebruikers). De
conclusie van het onderzoek was dat Twitter-gebruikers die mogelijk aan een depressie lijden,
de algemene kenmerken van hun taal en de manier waarop ze omgaan met sociale media
veranderen. Op basis van deze veranderingen kunnen deze gebruikers worden gevolgd en
ondersteund, waardoor nieuwe mogelijkheden ontstaan om depressie te bestuderen en
aanvullende gezondheidszorg te bieden aan mensen met depressie (Leis et al., 2019).
Bovenstaande onderzoeken missen een grotere vorm van Big Data. Het eerste
onderzoek (Moreno et al., 2011) heeft onderzoek gedaan naar 307 Facebook gebruikers en het
tweede onderzoek (Leis et al., 2019) naar 540 Twitter-gebruikers. Er kan een beter beeld
gevormd worden als de steekproef groter is. Bij het eerste onderzoek (Moreno et al., 2011)
bestaat de steekproef alleen uit studenten tussen de 18 en 20 jaar. Hierdoor is er geen
gevarieerde groep deelnemers en kunnen de resultaten alleen gegeneraliseerd worden naar
