1. Kan het proces van gaswisseling in de longen (pulmones) en in de weefsels
uitleggen en kan het capillair uitwisselingsproces beschrijven
Gaswisseling in de longen vindt plaats door diffunderen. Hierbij is er een constante
verplaatsen van het laagste gehalte naar het hoogste tot dat deze evenwichtig is.
De partiële druk bepaalt hierbij de snelheid van het diffunderen. De partiële druk
wordt uitgeoefend in PO2 en PCO2.
De lucht die wij inademen in 760 mmHg. De atmosfeer bestaat uit N2 (stikstof), O2
(zuurstof), H20 (water) en Co2 (koolstofdioxide).
Je hebt externe respiratie, dit is tussen de alveoli en de alveolaire capillairen.
En je hebt interne respiratie, dit is tussen de capillairen in de grote bloedsomloop en
de interstitiële vloeistoffen.
Zuurstoftransport vindt plaats door erytrocyten en hemoglobine.
Youtube:
https://www.khanacademy.org/test-prep/mcat/organ-systems/hematologic-
system/v/hemoglobin-moves-o2-and-co2
In bovenstaande afbeelding staat de volgende scheikundige reactie centraal:
Co2 + H2O < > H2Co3 (koolzuuranhydrase) < > H+ (waterstofatoom: base zuur) +
HCo3 (bicarbonaat: ontzurend)
,2. Kan het principe van zuur-base-evenwicht uitleggen en de rol van de longen hierin
herkennen
Het zuur-base-evenwicht gaat uit balans als er te veel H+ en CO2 zijn.
CO2 (zuur) + H2O (water < > H2CO3 (zwak) < > H+ (zure gedeelte) + HCO3-
(bicarbonaat bindt aan dat zuur).
Hoe meer H+ er zijn hoe meer HCO3- om dit in balans te houden. De homeostase
wordt hiermee gehandhaafd.
pH = zuurgraad
Neutraal = 7
Zuur < 7
Basisch > 7
pH bloed: 7.35 – 7.45
Acidose < 7.35 (verzuring); compensatie: H+ uitscheiding en HCO3- aanmaak in de
nieren. Indien het probleem in de nieren ligt lossen de longen het probleem op.
Alkalose > 7.45; compensatie: minder CO2 uitscheiden, H+ vasthouden in dien
mogelijk.
Bij een ontregeling in het pH van het bloed heeft dit invloed op het bloedvatenstelsel
en het zenuwstelsel.
De relatie tussen pH (graadmeter is H+ (zuur)) en PCO2 (parteriële druk CO2)
PCO2 ligt tussen de 40 -45 mmHg en de pH tussen de 7,35-7,45.
De PCO2 druk omgekeerd is evenredig evenveel waard. Als er te veel PCO2 is staat
dit gelijk aan een lage pH omdat er koolzuur gevormd wordt. Bij weinig PCO2 en
teveel H+ worden we zuur (hoge pH).
,Door buffersystemen kan ons lichaam de vrije H+ reguleren. De buffers laten ze los of
binden deze. Er zijn drie soorten buffers:
- Eiwit buffer > is actief in de cel en ook daarbuiten. Handhaaft de homeostase.
- Fosfaat buffer > voornamelijk in de cel.
- Bicarbonaat buffer > voornamelijk buiten de cel in het extracellulaire vloeistof.
Deze zorgt ervoor dat H+ wordt gebonden en er koolzuur wordt gevormd, of H+
wordt vrijgegeven. Bicarbonaat wordt dan ook als medicamenteuze behandeling
gebruikt als iemand te zuur is.
De uitscheiding van zuren vindt plaats door de volgende formule: CO2 + H2O < >
H2CO3 < > H+ + HCO3-
CO2 gedraagt zich als een zuur > verhoogde PCO2 > stijgt de H+ en daalt de pH (zuur)
> via de longen wordt het CO2 verwijdert door uitademing.
Een lage PCO2 > daalt H+ en stijgt pH (basisch) > de nier produceert bicarbonaat
(HCO3-) bij te veel CO2 > ook kan de nier H+ uitscheiden waardoor we minder zuur
worden.
, 3. Kan beschrijven hoe de ademhaling wordt bewaakt, welke parameters hierbij van
belang zijn en afwijkingen hierin interpreteren
Bewaking ademhaling
Aantal ademhalingen per minuut, thorax observeren (wordt er gebruik gemaakt van
hulpademhalingsspieren) en saturatiemeting.
Parameters
Zuurstofpercentage tussen de 96% – 100% = acceptabel bij gezonde mensen
Zuurstofpercentage tussen de 92 % - 100% = acceptabel bij COPD en hartfalen
Zuurstofpercentage < 95 % = toedienen van zuurstof overwegen
Zuurstofpercentage < 90% = desaturatie, zuurstof toedienen
Afwijkingen interpreteren
Zie parameters.
uitleggen en kan het capillair uitwisselingsproces beschrijven
Gaswisseling in de longen vindt plaats door diffunderen. Hierbij is er een constante
verplaatsen van het laagste gehalte naar het hoogste tot dat deze evenwichtig is.
De partiële druk bepaalt hierbij de snelheid van het diffunderen. De partiële druk
wordt uitgeoefend in PO2 en PCO2.
De lucht die wij inademen in 760 mmHg. De atmosfeer bestaat uit N2 (stikstof), O2
(zuurstof), H20 (water) en Co2 (koolstofdioxide).
Je hebt externe respiratie, dit is tussen de alveoli en de alveolaire capillairen.
En je hebt interne respiratie, dit is tussen de capillairen in de grote bloedsomloop en
de interstitiële vloeistoffen.
Zuurstoftransport vindt plaats door erytrocyten en hemoglobine.
Youtube:
https://www.khanacademy.org/test-prep/mcat/organ-systems/hematologic-
system/v/hemoglobin-moves-o2-and-co2
In bovenstaande afbeelding staat de volgende scheikundige reactie centraal:
Co2 + H2O < > H2Co3 (koolzuuranhydrase) < > H+ (waterstofatoom: base zuur) +
HCo3 (bicarbonaat: ontzurend)
,2. Kan het principe van zuur-base-evenwicht uitleggen en de rol van de longen hierin
herkennen
Het zuur-base-evenwicht gaat uit balans als er te veel H+ en CO2 zijn.
CO2 (zuur) + H2O (water < > H2CO3 (zwak) < > H+ (zure gedeelte) + HCO3-
(bicarbonaat bindt aan dat zuur).
Hoe meer H+ er zijn hoe meer HCO3- om dit in balans te houden. De homeostase
wordt hiermee gehandhaafd.
pH = zuurgraad
Neutraal = 7
Zuur < 7
Basisch > 7
pH bloed: 7.35 – 7.45
Acidose < 7.35 (verzuring); compensatie: H+ uitscheiding en HCO3- aanmaak in de
nieren. Indien het probleem in de nieren ligt lossen de longen het probleem op.
Alkalose > 7.45; compensatie: minder CO2 uitscheiden, H+ vasthouden in dien
mogelijk.
Bij een ontregeling in het pH van het bloed heeft dit invloed op het bloedvatenstelsel
en het zenuwstelsel.
De relatie tussen pH (graadmeter is H+ (zuur)) en PCO2 (parteriële druk CO2)
PCO2 ligt tussen de 40 -45 mmHg en de pH tussen de 7,35-7,45.
De PCO2 druk omgekeerd is evenredig evenveel waard. Als er te veel PCO2 is staat
dit gelijk aan een lage pH omdat er koolzuur gevormd wordt. Bij weinig PCO2 en
teveel H+ worden we zuur (hoge pH).
,Door buffersystemen kan ons lichaam de vrije H+ reguleren. De buffers laten ze los of
binden deze. Er zijn drie soorten buffers:
- Eiwit buffer > is actief in de cel en ook daarbuiten. Handhaaft de homeostase.
- Fosfaat buffer > voornamelijk in de cel.
- Bicarbonaat buffer > voornamelijk buiten de cel in het extracellulaire vloeistof.
Deze zorgt ervoor dat H+ wordt gebonden en er koolzuur wordt gevormd, of H+
wordt vrijgegeven. Bicarbonaat wordt dan ook als medicamenteuze behandeling
gebruikt als iemand te zuur is.
De uitscheiding van zuren vindt plaats door de volgende formule: CO2 + H2O < >
H2CO3 < > H+ + HCO3-
CO2 gedraagt zich als een zuur > verhoogde PCO2 > stijgt de H+ en daalt de pH (zuur)
> via de longen wordt het CO2 verwijdert door uitademing.
Een lage PCO2 > daalt H+ en stijgt pH (basisch) > de nier produceert bicarbonaat
(HCO3-) bij te veel CO2 > ook kan de nier H+ uitscheiden waardoor we minder zuur
worden.
, 3. Kan beschrijven hoe de ademhaling wordt bewaakt, welke parameters hierbij van
belang zijn en afwijkingen hierin interpreteren
Bewaking ademhaling
Aantal ademhalingen per minuut, thorax observeren (wordt er gebruik gemaakt van
hulpademhalingsspieren) en saturatiemeting.
Parameters
Zuurstofpercentage tussen de 96% – 100% = acceptabel bij gezonde mensen
Zuurstofpercentage tussen de 92 % - 100% = acceptabel bij COPD en hartfalen
Zuurstofpercentage < 95 % = toedienen van zuurstof overwegen
Zuurstofpercentage < 90% = desaturatie, zuurstof toedienen
Afwijkingen interpreteren
Zie parameters.
