Hoorcollege 1 Wat is Criminologie?
Criminologie is een multidisciplinaire empirische objectwetenschap.
Wetenschappelijke kennis
- Gaat om geordende kennis van de werkelijkheid. Gaat over een zekere systematiek die je inbouwt
in de chaos van de wereld. Daar proberen we patronen, overeenkomsten en verschillen in te
herkennen. We proberen het onder te delen in samenhangende blokjes. Dit is ‘objectief’, het is geen
mening.
Het heeft een algemene geldigheid. Het gaat niet alleen om heel specifieke voorbeelden. En die zijn
empirisch te toetsen. Als ik ideeën heb, moet een ander dit kunnen onderzoeken en deze ideeën ook
waarnemen.
De criminologie als wetenschap
I: Voordat de term criminologie werd gebruikt, dachten ook allerlei mensen na over misdaad en straf.
Over de vraag ‘wat is criminaliteit?’ Er waren allerlei juristen en filosofen bezig met het thema. Wat is
misdaad, waar komt het vandaan en hoe moeten we daar op reageren als samenleving?
II: Daar is een belangrijkste ontwikkeling/verandering in gekomen.
- Een belangrijke opkomst: De geboorte van de ‘scientific approach’- het positivisme.
De ontwikkeling in de bredere wetenschappen, dat wetenschap op een andere manier bedreven
werd. Ingegeven door allerlei ontwikkelingen in de natuurkunde, scheikunde, biologie.
Dat idee dat we onze kennis over de werkelijkheid ook kunnen ontlenen aan de werkelijkheid. De
werkelijkheid is waar te nemen, en we kunnen onze zintuigen er voor gebruiken.
Kort door de bocht: Meten is weten. We moeten niet alleen erover nadenken.
Dit zijn de wortels van wat criminologie tot empirische wetenschap maakt.
“The foundation of our knowlegde of the world (our epistemology) is data derived from observation.
The basis of scientific knowlegde is ‘facts’ collected dispassionately by the scientist” (Newburn,
2013:121)
Voorbeelden uit die vroege periode, uit de geboorte van de wetenschappelijke benadering.
Wat we inmiddels weten is dat er een bepaalde relatie is tussen leeftijd en
criminaliteit. Jonge mensen beginnen met criminaliteit, er is een piek rond
de adolescentie, naarmate ze ouder worden verdwijnt het weer. The age-
crime curve. Deze vorm zien we nog steeds terugkomen.
De crimineel zou een ander soort mens zijn.
Er waren ideeën dat de crimineel er ook anders uit zou zien als de gewone mens. Je kan aan het
uiterlijk van iemand kunnen zien oh hij/zij crimineel zou zijn. (rond 1880 deze ideeën)
De schedels van criminelen en niet-criminelen zijn vergeleken.
De conclusie was dat er een verschil was.
Lombroso heeft hier ook onderzoek naar gedaan. De criminele mens zou
een andere ontwikkeling hebben doorgemaakt dan de niet-criminele
mens. De criminele mens zou dichterbij de mensaap staan, dan de mens.
, Multidisciplinair
- Combineren van theoretische en methodologische perspectieven uit verschillende
wetenschappelijke disciplines. We halen onze inspiratie uit andere disciplines en combineren die
inzichten bij het bestuderen bij vraagstukken die voor ons relevant zijn. Dit gaat zowel over
theoretische inzichten als methodologische principes, dus ook manieren hoe we onderzoek doen.
Objectwetenschap
- Het object van de wetenschap is: ‘criminaliteit’ en alles wat daarmee samenhangt.
Daders, slachtoffers, reactie op criminaliteit etc.
Deelgebieden van de criminologie.
1. Criminografie (hoorcollege 2 en probleem 2)
2. Etiologie (hoorcollege 3 en probleem 3)
3. Victimologie (probleem 5, en deels 6)
4. Penologie (hoorcollege 4, probleem 7)
5. Criminaliteitsbeleid (hoorcollege 4 en probleem 8)
1. Criminografie
- Het verwijst naar de beschrijvende criminologie
- Gaat over beschrijvende vragen. Over het in kaart brengen van bepaalde fenomenen. Dit is
een opsomming van het soort vragen dat daarbij hoort.
- Vragen naar de aard, omvang, ontwikkeling, schade, spreiding (geografisch of niet), sociale
klasse, etniciteit, concentraties (zogenaamde ‘hot spots’ etc. van specifieke
fenomenen/problemen.
- Daarbij bedoelen we heel concreet dat we proberen in kaart te brengen hoe een bepaalt
fenomeen eruit ziet. Want om uiteindelijk iets te kunnen verklaren moeten we het eerst
goed beschrijven. Dat is een heel belangrijke stap. Als we niet eerst goed in kaart hebben
gebracht wat het fenomeen is, hoe dat eruit ziet, hoe vaak het voorkomt enz. kunnen we ook
geen volledige verklaring geven.
- Een voorbeeld van het in kaart brengen van fenomenen:
- Het Hit and Run Cargo-team (HARC), een samenwerkingsverband van Douane, FIOD,
Zeehavenpolitie en Openbaar Ministerie in Rotterdam, heeft in het afgelopen jaar in totaal
40.641 kilo cocaïne onderschept in de Rotterdamse haven. Dit is bijna 7.000 kilo meer dan in
2019. Toen werd 33.732 kilo verdovende middelen onderschept.
Dit betekent niet dat dit alle cocaïne is. Als ze vragen wat is het probleem, kun je alleen
zeggen wat wordt onderschept. Je weet niet wat er ongezien doorheen komt, daar heb je
geen zicht op, dat zou je moeten gaan schatten.
Criminologie is een multidisciplinaire empirische objectwetenschap.
Wetenschappelijke kennis
- Gaat om geordende kennis van de werkelijkheid. Gaat over een zekere systematiek die je inbouwt
in de chaos van de wereld. Daar proberen we patronen, overeenkomsten en verschillen in te
herkennen. We proberen het onder te delen in samenhangende blokjes. Dit is ‘objectief’, het is geen
mening.
Het heeft een algemene geldigheid. Het gaat niet alleen om heel specifieke voorbeelden. En die zijn
empirisch te toetsen. Als ik ideeën heb, moet een ander dit kunnen onderzoeken en deze ideeën ook
waarnemen.
De criminologie als wetenschap
I: Voordat de term criminologie werd gebruikt, dachten ook allerlei mensen na over misdaad en straf.
Over de vraag ‘wat is criminaliteit?’ Er waren allerlei juristen en filosofen bezig met het thema. Wat is
misdaad, waar komt het vandaan en hoe moeten we daar op reageren als samenleving?
II: Daar is een belangrijkste ontwikkeling/verandering in gekomen.
- Een belangrijke opkomst: De geboorte van de ‘scientific approach’- het positivisme.
De ontwikkeling in de bredere wetenschappen, dat wetenschap op een andere manier bedreven
werd. Ingegeven door allerlei ontwikkelingen in de natuurkunde, scheikunde, biologie.
Dat idee dat we onze kennis over de werkelijkheid ook kunnen ontlenen aan de werkelijkheid. De
werkelijkheid is waar te nemen, en we kunnen onze zintuigen er voor gebruiken.
Kort door de bocht: Meten is weten. We moeten niet alleen erover nadenken.
Dit zijn de wortels van wat criminologie tot empirische wetenschap maakt.
“The foundation of our knowlegde of the world (our epistemology) is data derived from observation.
The basis of scientific knowlegde is ‘facts’ collected dispassionately by the scientist” (Newburn,
2013:121)
Voorbeelden uit die vroege periode, uit de geboorte van de wetenschappelijke benadering.
Wat we inmiddels weten is dat er een bepaalde relatie is tussen leeftijd en
criminaliteit. Jonge mensen beginnen met criminaliteit, er is een piek rond
de adolescentie, naarmate ze ouder worden verdwijnt het weer. The age-
crime curve. Deze vorm zien we nog steeds terugkomen.
De crimineel zou een ander soort mens zijn.
Er waren ideeën dat de crimineel er ook anders uit zou zien als de gewone mens. Je kan aan het
uiterlijk van iemand kunnen zien oh hij/zij crimineel zou zijn. (rond 1880 deze ideeën)
De schedels van criminelen en niet-criminelen zijn vergeleken.
De conclusie was dat er een verschil was.
Lombroso heeft hier ook onderzoek naar gedaan. De criminele mens zou
een andere ontwikkeling hebben doorgemaakt dan de niet-criminele
mens. De criminele mens zou dichterbij de mensaap staan, dan de mens.
, Multidisciplinair
- Combineren van theoretische en methodologische perspectieven uit verschillende
wetenschappelijke disciplines. We halen onze inspiratie uit andere disciplines en combineren die
inzichten bij het bestuderen bij vraagstukken die voor ons relevant zijn. Dit gaat zowel over
theoretische inzichten als methodologische principes, dus ook manieren hoe we onderzoek doen.
Objectwetenschap
- Het object van de wetenschap is: ‘criminaliteit’ en alles wat daarmee samenhangt.
Daders, slachtoffers, reactie op criminaliteit etc.
Deelgebieden van de criminologie.
1. Criminografie (hoorcollege 2 en probleem 2)
2. Etiologie (hoorcollege 3 en probleem 3)
3. Victimologie (probleem 5, en deels 6)
4. Penologie (hoorcollege 4, probleem 7)
5. Criminaliteitsbeleid (hoorcollege 4 en probleem 8)
1. Criminografie
- Het verwijst naar de beschrijvende criminologie
- Gaat over beschrijvende vragen. Over het in kaart brengen van bepaalde fenomenen. Dit is
een opsomming van het soort vragen dat daarbij hoort.
- Vragen naar de aard, omvang, ontwikkeling, schade, spreiding (geografisch of niet), sociale
klasse, etniciteit, concentraties (zogenaamde ‘hot spots’ etc. van specifieke
fenomenen/problemen.
- Daarbij bedoelen we heel concreet dat we proberen in kaart te brengen hoe een bepaalt
fenomeen eruit ziet. Want om uiteindelijk iets te kunnen verklaren moeten we het eerst
goed beschrijven. Dat is een heel belangrijke stap. Als we niet eerst goed in kaart hebben
gebracht wat het fenomeen is, hoe dat eruit ziet, hoe vaak het voorkomt enz. kunnen we ook
geen volledige verklaring geven.
- Een voorbeeld van het in kaart brengen van fenomenen:
- Het Hit and Run Cargo-team (HARC), een samenwerkingsverband van Douane, FIOD,
Zeehavenpolitie en Openbaar Ministerie in Rotterdam, heeft in het afgelopen jaar in totaal
40.641 kilo cocaïne onderschept in de Rotterdamse haven. Dit is bijna 7.000 kilo meer dan in
2019. Toen werd 33.732 kilo verdovende middelen onderschept.
Dit betekent niet dat dit alle cocaïne is. Als ze vragen wat is het probleem, kun je alleen
zeggen wat wordt onderschept. Je weet niet wat er ongezien doorheen komt, daar heb je
geen zicht op, dat zou je moeten gaan schatten.
