Sophie van Bodegraven, 5B
6 december 2020
Anders, in je eigen stad
Mijn schrijfopdracht gaat over het boek: Het Gym. Het boek gaat
over de Surinaamse Sandra die in Nederland woont. Ze woont in
een wijk waar met haar, nog veel meer allochtonen wonen. Sandra
heeft het in haar wijk erg naar haar zin. Wat opvalt is dat zij als
enige uit de hele wijk naar het gymnasium gaat. De
cultuurverschillen tussen haar en de andere gymnasiasten vallen al
snel op. Sandra bevindt zich in een tweestrijd. Haar vriendinnen uit
haar eigen wijk afvallen zal ze nooit doen. Het aanpassen aan de
Nederlandse cultuur zal lastig worden. Het wordt haar niet
makkelijker gemaakt wanneer een jongen op school, Bart, alleen
maar racistische opmerkingen maakt. Sandra pakt het aan op haar
manier.
Een andere culturele achtergrond
Het thema van het boek is een andere culturele achtergrond. Het boek past overduidelijk in
dit straatje door het gedrag van de klasgenoten van Sandra. Je ziet hoe erg Sandra op haar
tenen loopt, alleen omdat ze op een school zit met kinderen van een andere cultuur. Zelfs
haar moeder thuis zegt dat ze zich zoveel mogelijk moet aanpassen. ‘Dat is beter voor je
toekomst’, zegt ze. Hoe erg Sandra haar best ook doet, de racistische opmerkingen worden
niet achterwege gelaten. Sandra bevindt zich in twee verschillende werelden. In beiden moet
ze zich staande houden. In het boek worden de cultuurverschillen tussen de ‘twee werelden’
duidelijk.
Terugkerend motief
Deze ‘twee werelden’ worden gecreëerd door racisme. Steeds keert dit motief terug. Er zijn
dan ook grote verschillen tussen haar vriendinnen in de wijk en op school. In de wijk zijn haar
vriendinnen brutaal, plat en lijken zich niks van anderen aan te trekken. Op het gymnasium
zijn haar vriendinnen juist keurig opgevoed. Het zijn echte kakkers.
Door de verschillen van bepaalde groepen steeds terug te laten komen, krijgt de lezer een
goed beeld van de werkelijkheid. De manier van schrijven is zo duidelijk, dat het heel
confronterend is om te zien hoe verschillende culturele achtergronden met elkaar samen
leven. Er wordt dus een spiegel van de extremen van de maatschappij voorgehouden, waar
wij allemaal een mening over hebben, bewust of onbewust.
Bewijzen
Omdat Sandra in deze omgeving verkeert, waarin veel rijke kakkers voorkomen, gaat ze zich
voor haar eigen afkomst schamen. Ze ziet zichzelf als ‘anders’ door de mensen om haar heen.
- Na de basisschool lijkt het de moeder van Sandra een goed idee om haar naar het
gymnasium te sturen. In haar wijk wordt het ‘het gennasium’ genoemd. Het is volgens
hen een school voor kakkers. Een allochtoon kind uit een kansarm gezin heeft daar
niks te zoeken volgens hen. Dit is natuurlijk een vreemde conclusie. Want waarom is
het wel normaal als de zogenaamde ‘kakkers’ op het gymnasium zitten, maar niet
normaal als er allochtonen naar de schoolkomen?
6 december 2020
Anders, in je eigen stad
Mijn schrijfopdracht gaat over het boek: Het Gym. Het boek gaat
over de Surinaamse Sandra die in Nederland woont. Ze woont in
een wijk waar met haar, nog veel meer allochtonen wonen. Sandra
heeft het in haar wijk erg naar haar zin. Wat opvalt is dat zij als
enige uit de hele wijk naar het gymnasium gaat. De
cultuurverschillen tussen haar en de andere gymnasiasten vallen al
snel op. Sandra bevindt zich in een tweestrijd. Haar vriendinnen uit
haar eigen wijk afvallen zal ze nooit doen. Het aanpassen aan de
Nederlandse cultuur zal lastig worden. Het wordt haar niet
makkelijker gemaakt wanneer een jongen op school, Bart, alleen
maar racistische opmerkingen maakt. Sandra pakt het aan op haar
manier.
Een andere culturele achtergrond
Het thema van het boek is een andere culturele achtergrond. Het boek past overduidelijk in
dit straatje door het gedrag van de klasgenoten van Sandra. Je ziet hoe erg Sandra op haar
tenen loopt, alleen omdat ze op een school zit met kinderen van een andere cultuur. Zelfs
haar moeder thuis zegt dat ze zich zoveel mogelijk moet aanpassen. ‘Dat is beter voor je
toekomst’, zegt ze. Hoe erg Sandra haar best ook doet, de racistische opmerkingen worden
niet achterwege gelaten. Sandra bevindt zich in twee verschillende werelden. In beiden moet
ze zich staande houden. In het boek worden de cultuurverschillen tussen de ‘twee werelden’
duidelijk.
Terugkerend motief
Deze ‘twee werelden’ worden gecreëerd door racisme. Steeds keert dit motief terug. Er zijn
dan ook grote verschillen tussen haar vriendinnen in de wijk en op school. In de wijk zijn haar
vriendinnen brutaal, plat en lijken zich niks van anderen aan te trekken. Op het gymnasium
zijn haar vriendinnen juist keurig opgevoed. Het zijn echte kakkers.
Door de verschillen van bepaalde groepen steeds terug te laten komen, krijgt de lezer een
goed beeld van de werkelijkheid. De manier van schrijven is zo duidelijk, dat het heel
confronterend is om te zien hoe verschillende culturele achtergronden met elkaar samen
leven. Er wordt dus een spiegel van de extremen van de maatschappij voorgehouden, waar
wij allemaal een mening over hebben, bewust of onbewust.
Bewijzen
Omdat Sandra in deze omgeving verkeert, waarin veel rijke kakkers voorkomen, gaat ze zich
voor haar eigen afkomst schamen. Ze ziet zichzelf als ‘anders’ door de mensen om haar heen.
- Na de basisschool lijkt het de moeder van Sandra een goed idee om haar naar het
gymnasium te sturen. In haar wijk wordt het ‘het gennasium’ genoemd. Het is volgens
hen een school voor kakkers. Een allochtoon kind uit een kansarm gezin heeft daar
niks te zoeken volgens hen. Dit is natuurlijk een vreemde conclusie. Want waarom is
het wel normaal als de zogenaamde ‘kakkers’ op het gymnasium zitten, maar niet
normaal als er allochtonen naar de schoolkomen?
