feministe Renate Dorrestein. Goeiemiddag Renate, fijn dat u hier kan zijn.
Ik wil het vandaag met u hebben over het boek Zonder Genade, maar voor
de mensen in het publiek die het boek zelf graag willen lezen zullen we
niet te veel verklappen.
Nou leuk dat ik ben uitgenodigd. Ik heb erg veel zin in dit interview en
hoop dat het een interessant gesprek wordt.
U bent de schrijfster van vele romans, daarnaast heeft u ook 2
autobiografische boeken geschreven. Met uw boeken heeft u meerdere
prijzen behaald. Het boek Zonder Genade, waar we het straks over gaan
hebben, is genomineerd voor de AKO Literatuurprijs.
U bent een aantal jaar de redacteur geweest van het tijdschrift Opzij. Kunt
u vertellen hoe dit voor u was.
Het tijdschrift Opzij is een Nederlands feministisch maandblad. Ik vind het
erg belangrijk om mijn mening te laten weten aan anderen en op te
komen voor vrouwenrechten. Dit doe ik in het maandblad Opzij.
Feminisme speelt een grote rol in mijn leven en daarom zie je het ook
terug in mijn boeken.
Om het publiek een beetje een idee te geven waar uw boek, Zonder
Genade, over gaat, wil ik graag een korte samenvatting geven over het
verhaal.
Franka en Phinus zijn al 14 jaar getrouwd. Wanneer ze hun enige kind Jem
verliezen in een schietincident in de disco groeien ze uit elkaar, omdat ze
allebei een eigen proces van rouwen hebben. Om weer naar elkaar toe te
groeien, gaan ze samen een weekendje weg. Alleen wordt hun relatie hier
niet beter van.
Kunt u ons iets vertellen over de hoofdpersoon Phinus?
Phinus, de echtgenoot van Franka, is als wees opgevoed door zijn twee
tantes. Ook al is Phinus niet de echte vader van Jem, hebben ze een echte
vader-zoon band. Hierdoor heeft hij zo’n grote verantwoordelijkheid over
zijn zoon en daarom voelt hij grote schuld na de dood van Jem. Aangezien
hij hem aanmoedigde om de avond van het incident naar de disco te gaan.
Phinus is een spelletjesfabrikant en dit zie je terug in het boek, omdat er in
verschillende situaties naar spelletjes wordt verwezen.
Zoals u al heeft aangegeven zijn er verschillende personages in het boek.
In welk van deze personages kunt u uzelf het best verplaatsen?
Persoonlijk denk ik dat ik mezelf het best kan verplaatsen in Franka. Ik
vind het erg knap hoe zij met de dood van Jem, haar zoon, omgaat. Hoe zij
zich focust op het rouwen in tegenstelling van haar man Phinus die wraak
zoekt op de dader.