Werkgroep week 2 uitwerkingen (woord voor woord)

Week 2 Nadeelcompensatie en planschade

Nadeelcompensatie

Opgave 1  rechtsmachtverdeling bij verzoek om nadeelcompensatie
De Leidse gemeenteraad is voornemens om de sluitingstijden van de
plaatselijke horecagelegenheden te vervroegen. De gemeente Leiden
heeft geen nadeelcompensatieverordening die op dit soort schade ziet.
Geef aan langs welke rechtswegen een lokale horecaondernemer, die
vreest dat zijn omzet zal dalen, nadeelcompensatie zou kunnen
aanvragen (waarbij u voor de rechterlijke fase niet de rechtsgang tot in
hoogste instantie hoeft te noemen, dus gewoon aangeven
bestuursrechter of civiele rechter):

a. indien de gemeenteraad de tijden wijzigt door middel van een
aanpassing van de plaatselijke horecaverordening.
- Horecaverordening: de ondernemer kan een zelfstandig schadebesluit
aanvragen bij bestuursorgaan.
- Deze verordening is een AVV. Dat is gelet op 8:3 Awb een niet-appellabel
besluit, waardoor er geen sprake is van procedurele connexiteit =
uitspraak Vlodrop. Verordening zelf niet appellabel besluit!
- Als het genomen zelfstandig schadebesluit niet bevalt, kan de ondernemer
hier dus niet tegen in beroep gaan, want schadeoorzaak (verordening, avv)
is niet appellabel bij de bestuursrechter.
- De ondernemer kan slechts naar de burgerlijke rechter stappen 6:162 BW
procedure. Wat stel je bij de burgerlijke rechter? De AVV is rechtmatig,
maar niet rechtmatig jegens mij, (Het Staat/Lavrijssen-constructie); het
besluit is rechtmatig, maar jegens mij is het onrechtmatig.

 Formele connexiteit: reactie bestuur op aanvraag nadeelcompensatie is
appellabel als
schadeoorzaak appellabel is. De schade wordt hier veroorzaakt door een AVV.
Dat is een
publiekrechtelijke bevoegdheid => dus wel materiële connexiteit. Artikel 8:3 a
AWB: is niet-
appellabel. Dus processuele connexiteit ontbreekt.
 Materiële connexiteit: horecaverordening is vastgesteld op art. 149
Gemeentewet. Dus geleden
schade is veroorzaakt binnen het kader van de uitoefening van een aan het
publiekrecht ontleende
bevoegdheid. Reactie op aanvraag om nadeelcompensatie is een zuiver
schadebesluit.

Voldaan aan materiële connexiteit, maar niet aan processuele dus nar civiele
rechter.

Je begint altijd bij materiële connexiteit!

 De gemeente heeft geen verordening waarin wordt uitgelegd wanneer je
recht op nadeelcompensatie hebt. Dus daar kun je je niet op beroepen. Ze
hebben ook geen beleidsregels, ook geen wet in formele zin. Met andere
woorden, we hebben geen schriftelijke grondslag om nadeelcompensatie
aan te vragen (stap 1).

, Eerst kijken of er een wet in formele zin is met een
nadeelcompensatieregeling. Als dat er niet is, ga je kijken of er een lagere
regeling is zoals een verordening of beleidsregel. In dit geval hebben we
die ook niet. Dus geen schriftelijke grondslag om nadeelcompensatie aan
te vragen. Op het tentamen begin je hier altijd mee!
 Geen wettelijk voorschrift of beleidsregel waarop je je kan beroepen, dus
beroepen op ongeschreven egalitébeginsel  direct naar
connexiteitseisen (HR Vlodrop)! Als ik mij beroep op het ongeschreven
rechtsbeginsel, naar welke rechter moet ik dan? Naar de burgerlijke
rechter, omdat processuele connexiteit ontbreekt. In dit geval gaat het om
de schadeoorzaak een avv is en niet appellabel is bij de bestuursrechter
(want avv, art. 8:3, aanhef en onder a Awb).
Dat betekent dat niet voldaan is aan de processuele connexiteitseis.
Daardoor is de bestuursrechtelijke rechtsgang uitgesloten en zal je naar de
civiele rechter moeten. Wat is het verhaal dat je moet presenteren bij die
civiele rechter? De Staat/Lavrijsen-constructie: op zich is deze
horecaverordening rechtmatig maar het is onrechtmatig jegens mij omdat
het voor mij onevenredige schade veroorzaakt. Vanwege het gesloten
stelsel van verbintenissen moet je binnenkomen via art. 6:162 BW. Het
onrechtmatige zit hem niet in het overheidshandelen zelf maar die zit hem
in dat die horecaverordening jegens mij onevenredige schade veroorzaakt
waardoor strijd ontstaat met het egalitébeginsel. Aan materiële connexiteit
is in casu wel voldaan. Schade wordt veroorzaakt door een avv. Die
horecaverordening is vastgesteld o.g.v. art. 149 Gemw. Dus aan materiële
connexiteitsvereiste is voldaan. Bestuursrechtelijke rechtsgang is toch
uitgesloten omdat niet aan processuele connexiteitsvereiste is voldaan.
Civiele rechter dus adiëren.

Conclusie: aan materiële connexiteitseis is dus voldaan. Die gemeentelijke
verordening is gebaseerd op een wettelijke bevoegdheid (art. 149 Gemw).
Dat betekent dus dat de reactie van het bestuur op de aanvraag op
nadeelcompensatie een zuiver schadebesluit is. Dan is de vraag
vervolgens of dat ook een appellabel zuiver schadebesluit is. Een
gemeentelijk verordening is een avv en die is in art. 8:3 Awb uitgesloten
van bezwaar en beroep en met andere woorden onze schadeoorzaak is
niet appellabel dus dat betekent dat de reactie van bestuursorgaan op
aanvraag wel een besluit was met niet een appellabel besluit en kom je
dus uiteindelijk bij de civiele rechter terecht.

De connexiteitseisen in het nadeelcompensatierecht (deze eisen spelen
alleen een rol als je ongeschreven egalitébeginsel als grondslag hebt
voor het verzoeken van nadeelcompensatie! Speelt alleen een rol als je
geen wettelijke regeling hebt om je schadevergoeding te vorderen)
1. Materiële connexiteit  is de beweerdelijk geleden schade veroorzaakt
binnen het kader van de uitoefening van een aan het publiekrecht
ontleende bevoegdheid (is er een wettelijke grondslag? Op het moment
dat een wet zegt dat de overheid mag optreden dan is aan materiële
connexiteit voldaan.)
Nee? Reactie op aanvraag om nadeelcompensatie is geen besluit, dus
civiele rechter adiëren.
Ja? Reactie op aanvraag om nadeelcompensatie is een zuiver
schadebesluit. Dus naar bestuursrechter.