Muziekgeschiedenis
Complete samenvatting voor het tentamen, bevat alles wat tijdens de
colleges is besproken.
Oudheid
In de oudheid hadden de klanken vooral een mythische/rituele betekenis (is
tegenwoordig nog steeds zo).
Ritme= langere en kortere noten
Melodie= afwisseling hogere en lagere noten.
Er ontstond min of meer geordend geluid wat door de mens geproduceerd werd.
De Grieken hechtten enorm veel waarde aan muziek (even veel waarde als aan de kunst
en de wetenschap)
In 700 v. Chr heeft Pythagoras uitgerekend hoe een toonladder in elkaar moet zitten, dit
deed hij met behulp van wiskundige wetten. Hij heeft uitgevonden hoe de diatonische
toonladder (zeven tonen) eruit moest zien. (CDEFGAB).
Plato en Aristoteles (380-330 v. Chr) hadden al door dat muziek het karakter en gedrag
van mensen beïnvloedde. Zij vonden de muziek even belangrijk als wiskunde, ook
binnen het onderwijs.
Instrumenten
rendiervoetkootjes (uit het Oud-Paleotilhicum, vanaf 60.000 v. Chr)
fluiten met toongaten (ca. 50.000- 10.000 v. Chr) gemaakt van het botje van een
valegier.
boomstammen, snaar van een boog, holle botten etc.
In Egypte veel zang
In Egytpe harpen en toeters
De pentatonische toonladder bestond uit 5 tonen. Alle zwarte toetsen op een piano zijn
pentatonisch.
Er is veel invloed geweest op gebied van muziek vanuit andere gebieden. Dit werd
verspreid door de kruistochten. Zo kwamen bijvoorbeeld de Saz (snaarinstrument) en
de Zurna (blaasinstrument) mee vanuit Turkije.
Ook door de zijderoute, die Azië doorliep, hebben we muziekinvloeden van daar
meegekregen, zoals bijvoorbeeld de auzheng uit Japan. Hier worden dat typische Japans
sfeermuziek mee gemaakt.
, Muziek hebben we de hele dag om ons heen. Bijna 24 uur per dag horen wij muziek. Veel
muziek van nu komt uit de muziekgeschiedenis.
Muziek ontwikkeld zich door de eeuwen heen en er is telkens vernieuwing door
experimenten. Er wordt bijvoorbeeld geëxperimenteerd met toonhoogtes, toonduur,
samenklanken (akkoorden), hard/zacht, samenstellingen van muzikanten, nieuwe
muziekinstrumenten.
Er was ook vernieuwing als gevolg van de historische ontwikkelingen (komt later terug)
Vooral vanaf de Barok en de Klassieke periode was er veel vernieuwing. Er kwam meer
behoefte aan regels, maar die werden in de periode van de Romantiek weer overboord
gezet. De muziek werd namelijk voorspelbaar. Toch bleven sommige oude regels invloed
houden, en die gelden eigenlijk nog steeds. Een voorbeeld hiervan zijn de regels voor de
vorm van een muziekstuk
Vorm= de opbouw, de structuur, de volgorde van delen van een muziekstuk.
Bijvoorbeeld een coupletlied -> couplet, refrein, couplet refrein...
Sinds de Barok onderscheiden we drie vormprincipes:
1. Herhaling (een stuk dat steeds terug komt in een lied)
2. Variatie (herhaling, maar dan een beetje anders)
3. Contrast (heel anders)
Voorbeeld Herhaling: Sabeldans van Khachaturian. Bestaat uit drie delen ( A,B,A..)
Voorbeeld Variatie: Orkest, spelen allemaal hetzelfde muziekje maar op een ander
instrument.
De verhouding van de gulden snede (verhouding van 5/7 ongeveer). Ook de verhouding
van je hand. Deze is berekend door Euclides in 300 v. Chr en wordt sindsdien ook in de
muziek gebruikt
Vorm van een popnummer:
- Intro
-Couplet (variatie)
-Refrein (herhaling)
-Couplet (variatie)
-Refrein (herhaling)
- Bridge (contrast)
- Refrein (herhaling)
- Refrein toontje hoger
Middeleeuwen en renaissance
Als het Romeinse Rijk instort (500 na Chr.) ontstaat veel inspiratie voor heldendichten.
Er volgt een eeuw met veel onrust en weinig ontwikkeling, tot de Christelijke kerk een
stabiliserende functie mee brengt. De kerk was ook een centrum van de kunst:
Complete samenvatting voor het tentamen, bevat alles wat tijdens de
colleges is besproken.
Oudheid
In de oudheid hadden de klanken vooral een mythische/rituele betekenis (is
tegenwoordig nog steeds zo).
Ritme= langere en kortere noten
Melodie= afwisseling hogere en lagere noten.
Er ontstond min of meer geordend geluid wat door de mens geproduceerd werd.
De Grieken hechtten enorm veel waarde aan muziek (even veel waarde als aan de kunst
en de wetenschap)
In 700 v. Chr heeft Pythagoras uitgerekend hoe een toonladder in elkaar moet zitten, dit
deed hij met behulp van wiskundige wetten. Hij heeft uitgevonden hoe de diatonische
toonladder (zeven tonen) eruit moest zien. (CDEFGAB).
Plato en Aristoteles (380-330 v. Chr) hadden al door dat muziek het karakter en gedrag
van mensen beïnvloedde. Zij vonden de muziek even belangrijk als wiskunde, ook
binnen het onderwijs.
Instrumenten
rendiervoetkootjes (uit het Oud-Paleotilhicum, vanaf 60.000 v. Chr)
fluiten met toongaten (ca. 50.000- 10.000 v. Chr) gemaakt van het botje van een
valegier.
boomstammen, snaar van een boog, holle botten etc.
In Egypte veel zang
In Egytpe harpen en toeters
De pentatonische toonladder bestond uit 5 tonen. Alle zwarte toetsen op een piano zijn
pentatonisch.
Er is veel invloed geweest op gebied van muziek vanuit andere gebieden. Dit werd
verspreid door de kruistochten. Zo kwamen bijvoorbeeld de Saz (snaarinstrument) en
de Zurna (blaasinstrument) mee vanuit Turkije.
Ook door de zijderoute, die Azië doorliep, hebben we muziekinvloeden van daar
meegekregen, zoals bijvoorbeeld de auzheng uit Japan. Hier worden dat typische Japans
sfeermuziek mee gemaakt.
, Muziek hebben we de hele dag om ons heen. Bijna 24 uur per dag horen wij muziek. Veel
muziek van nu komt uit de muziekgeschiedenis.
Muziek ontwikkeld zich door de eeuwen heen en er is telkens vernieuwing door
experimenten. Er wordt bijvoorbeeld geëxperimenteerd met toonhoogtes, toonduur,
samenklanken (akkoorden), hard/zacht, samenstellingen van muzikanten, nieuwe
muziekinstrumenten.
Er was ook vernieuwing als gevolg van de historische ontwikkelingen (komt later terug)
Vooral vanaf de Barok en de Klassieke periode was er veel vernieuwing. Er kwam meer
behoefte aan regels, maar die werden in de periode van de Romantiek weer overboord
gezet. De muziek werd namelijk voorspelbaar. Toch bleven sommige oude regels invloed
houden, en die gelden eigenlijk nog steeds. Een voorbeeld hiervan zijn de regels voor de
vorm van een muziekstuk
Vorm= de opbouw, de structuur, de volgorde van delen van een muziekstuk.
Bijvoorbeeld een coupletlied -> couplet, refrein, couplet refrein...
Sinds de Barok onderscheiden we drie vormprincipes:
1. Herhaling (een stuk dat steeds terug komt in een lied)
2. Variatie (herhaling, maar dan een beetje anders)
3. Contrast (heel anders)
Voorbeeld Herhaling: Sabeldans van Khachaturian. Bestaat uit drie delen ( A,B,A..)
Voorbeeld Variatie: Orkest, spelen allemaal hetzelfde muziekje maar op een ander
instrument.
De verhouding van de gulden snede (verhouding van 5/7 ongeveer). Ook de verhouding
van je hand. Deze is berekend door Euclides in 300 v. Chr en wordt sindsdien ook in de
muziek gebruikt
Vorm van een popnummer:
- Intro
-Couplet (variatie)
-Refrein (herhaling)
-Couplet (variatie)
-Refrein (herhaling)
- Bridge (contrast)
- Refrein (herhaling)
- Refrein toontje hoger
Middeleeuwen en renaissance
Als het Romeinse Rijk instort (500 na Chr.) ontstaat veel inspiratie voor heldendichten.
Er volgt een eeuw met veel onrust en weinig ontwikkeling, tot de Christelijke kerk een
stabiliserende functie mee brengt. De kerk was ook een centrum van de kunst:
