Samenvatting hoofdstuk 15
Het ademhalingsstelsel neemt zuurstof op en verwijdert kooldioxide uit het lichaam. De
uitwisseling vindt plaats in de longen, in de alveoli.
Alveoli = longblaasjes, kleine ruimtes die gevuld zijn met lucht. Deze wanden zijn heel dun,
zodat er diffusie plaats kan vinden.
Functies ademhalingsstelsel:
1. Een groot oppervlak voor de gaswisseling tussen de lucht en het bloed
2. Het verplaatsen van lucht van en naar het gaswisselingsoppervlak in de longen
3. Bescherming van de alveolaire oppervlakken tegen uitdroging en
temperatuurveranderingen en verdediging tegen ziekteverwekkers
4. De vorming van geluiden waardoor spraak, zang en andere vormen van
communicatie mogelijk zijn
5. De reukzin bevorderen door de reukcellen in de neusholten
Anatomische onderdelen van het ademhalingsstelsel:
- De neus (neusholte en neusbijholten)
- De farynx (keelholte)
- De larynx (strottenhoofd)
- De trachea (de luchtpijp)
- De bronchiën
- Alveoli (longblaasjes)
Luchtwegen = de buizen waardoor lucht van en naar de uitwisselingsoppervlakken van de
longen wordt vervoerd. Deze worden verdeeld in een gedeelte geleiding van lucht en
gaswisseling.
Geleiding van lucht:
Ingang van de neusholte de farynx de larynx de trachea de bronchiën en de
kleinere bronchiolen
Gaswisseling:
Kleinste en kwetsbaarste bronchiolen de alveoli in de longen
De luchtwegen brengen lucht niet alleen naar de longen, maar filteren, verwarmen en
bevochtigen ze de lucht ook. Hierdoor zijn de alveoli beschermd tegen ziekteverwekkers en
celresten. Het respiratoire slijmvlies bedekt de buizen van het ademhalingsstelsel. Deze
bestaat uit trilharen die ervoor zorgen dat ziekteverwekkers gepakt worden en naar de maag
vervoert worden.
Bovenste luchtwegen: Onderste luchtwegen:
- Neusholte - Trachea
- Keelholte - Bronchiën
- Strottenhoofd - Alveoli
, De neus
De lucht komt binnen via de uitwendige neusopeningen (neusgaten) die in de neusholte
uitmonden. Hierin ligt het vestibulum nasi ruwe haren in dit weefsel zorgen ervoor dat de
meeste ziekteverwekkers en de deeltjes bijvoorbeeld zand. Het neustussenschot verdeeld de
neus in twee delen. Benig gehemelte scheidt de neusholte en mondholte van elkaar. Achter
dit harde gehemelte zit zacht gehemelte wat de bodem van de nasofarynx vormt.
In de neusholte zitten drie neusschelpen:
1. Superior
2. Media
3. Inferior
Het slijm wat de buizen bekleedt bestaat de voorste laag uit weefsel met trilharen en
bekercellen en de achterste laag slijmklieren. Samen zorgen ze ervoor dat de oppervlakken
van de neusholte en het bovenste deel van de luchtwegen omspoelt.
Wanneer de lucht giftige dampen of grote hoeveelheden stof en vuil binnen krijgt, wordt er
meer slijm aangemaakt en ontstaat er een loopneus.
De farynx (keelholte)
De farynx maakt zowel deel uit als bij het ademhalingsstelsel als bij het spijsverteringsstelsel.
1. Nasofarynx
2. Orofarynx
3. Laryngofarynx
1. Nasofarynx
Begint bij de inwendige neusopeningen, is met de neusholte verbonden en loopt tot de
achterste rand van het zachte gehemelte. Hier bevinden zich de keelamandelen en de buis
van Eustachius.
2. Orofarynx
Begint bij het zachte gehemelte tot aan het begin van de tong. Aan deze wanden liggen de
gehemelteamandelen.
3. Laryngofarynx
Deze loopt samen met de orofarynx in het spijsverteringskanaal en haalt alle
ziekteverwekkers en agressieve stoffen eruit door middel van slijm.
Het ademhalingsstelsel neemt zuurstof op en verwijdert kooldioxide uit het lichaam. De
uitwisseling vindt plaats in de longen, in de alveoli.
Alveoli = longblaasjes, kleine ruimtes die gevuld zijn met lucht. Deze wanden zijn heel dun,
zodat er diffusie plaats kan vinden.
Functies ademhalingsstelsel:
1. Een groot oppervlak voor de gaswisseling tussen de lucht en het bloed
2. Het verplaatsen van lucht van en naar het gaswisselingsoppervlak in de longen
3. Bescherming van de alveolaire oppervlakken tegen uitdroging en
temperatuurveranderingen en verdediging tegen ziekteverwekkers
4. De vorming van geluiden waardoor spraak, zang en andere vormen van
communicatie mogelijk zijn
5. De reukzin bevorderen door de reukcellen in de neusholten
Anatomische onderdelen van het ademhalingsstelsel:
- De neus (neusholte en neusbijholten)
- De farynx (keelholte)
- De larynx (strottenhoofd)
- De trachea (de luchtpijp)
- De bronchiën
- Alveoli (longblaasjes)
Luchtwegen = de buizen waardoor lucht van en naar de uitwisselingsoppervlakken van de
longen wordt vervoerd. Deze worden verdeeld in een gedeelte geleiding van lucht en
gaswisseling.
Geleiding van lucht:
Ingang van de neusholte de farynx de larynx de trachea de bronchiën en de
kleinere bronchiolen
Gaswisseling:
Kleinste en kwetsbaarste bronchiolen de alveoli in de longen
De luchtwegen brengen lucht niet alleen naar de longen, maar filteren, verwarmen en
bevochtigen ze de lucht ook. Hierdoor zijn de alveoli beschermd tegen ziekteverwekkers en
celresten. Het respiratoire slijmvlies bedekt de buizen van het ademhalingsstelsel. Deze
bestaat uit trilharen die ervoor zorgen dat ziekteverwekkers gepakt worden en naar de maag
vervoert worden.
Bovenste luchtwegen: Onderste luchtwegen:
- Neusholte - Trachea
- Keelholte - Bronchiën
- Strottenhoofd - Alveoli
, De neus
De lucht komt binnen via de uitwendige neusopeningen (neusgaten) die in de neusholte
uitmonden. Hierin ligt het vestibulum nasi ruwe haren in dit weefsel zorgen ervoor dat de
meeste ziekteverwekkers en de deeltjes bijvoorbeeld zand. Het neustussenschot verdeeld de
neus in twee delen. Benig gehemelte scheidt de neusholte en mondholte van elkaar. Achter
dit harde gehemelte zit zacht gehemelte wat de bodem van de nasofarynx vormt.
In de neusholte zitten drie neusschelpen:
1. Superior
2. Media
3. Inferior
Het slijm wat de buizen bekleedt bestaat de voorste laag uit weefsel met trilharen en
bekercellen en de achterste laag slijmklieren. Samen zorgen ze ervoor dat de oppervlakken
van de neusholte en het bovenste deel van de luchtwegen omspoelt.
Wanneer de lucht giftige dampen of grote hoeveelheden stof en vuil binnen krijgt, wordt er
meer slijm aangemaakt en ontstaat er een loopneus.
De farynx (keelholte)
De farynx maakt zowel deel uit als bij het ademhalingsstelsel als bij het spijsverteringsstelsel.
1. Nasofarynx
2. Orofarynx
3. Laryngofarynx
1. Nasofarynx
Begint bij de inwendige neusopeningen, is met de neusholte verbonden en loopt tot de
achterste rand van het zachte gehemelte. Hier bevinden zich de keelamandelen en de buis
van Eustachius.
2. Orofarynx
Begint bij het zachte gehemelte tot aan het begin van de tong. Aan deze wanden liggen de
gehemelteamandelen.
3. Laryngofarynx
Deze loopt samen met de orofarynx in het spijsverteringskanaal en haalt alle
ziekteverwekkers en agressieve stoffen eruit door middel van slijm.
