Der Vorleser
1e deel
Op weg van school naar huis moest Michael Berg overgeven. Hij kotste tegen een muur van een huis
en de vrouw in dat huis nam hem mee naar binnen en maakte zijn gezicht schoon. Deze zorgde voor
hem en bracht hem daarna naar huis. Hij was daarna dagenlang ziek. Op dezelfde dag belde mijn
moeder naar de dokter en werd vastgesteld dat hij Geelzucht had. Toen hij later zijn moeder over de
vrouw vertelde, vond zijn moeder dat hij zo snel mogelijk een bos bloemen moest komen en naar
haar moest brengen. Als hij met een bosje bloemen bij de deur staat doet een man open en wijst
hem naar Frau Schmitz. Zij nam hem mee naar de grootste keuken van het huis. Het huis had een
woningkamer die uitkeek op de Bahnhofstrasse en het voormalig treinstation. De vrouw was bezig
met kleren opvouwen en strijken terwijl hij daar in de keuken aan een tafel zat. Hij had een beetje
gevoelens voor haar maar: Ich weiß, daß ich es schon fand. Aber ich sehe seine Schönheit nicht vor
mir. Toen hij opstond en weg wilde gaan zei de vrouw dat ze ook weg moest en wel een stukje mee
kon lopen. De vrouw kleedde zich om en hij was een beetje verliefd op haar (hij kon zijn ogen niet
van haar afhouden) en zij keek hem raar aan en toen rende hij snel weg de straat op naar huis. Hij
vroeg zich af waarom hij wegrende als een kind en niet zelfverzekerd te reageren. Hij vond het raar
dat hij zo’n oogje had op een vrouw die wss ouder was dan 30. Hij kon zijn ogen niet van haar
afhouden vanwege haar vorm, bewegingen en houding. Hij heeft niks tegen zijn vriendinnen hierover
gezegd.
Hij verwachtte dat Frau Schmitz hem met verbazing zou begroeten, hij haar een verontschuldiging
zijn geven voor zijn vreemde gedrag en op een vriendelijke manier afscheid nemen. Het was volgens
hem gevaarlijker om niet te gaan; hij liep het gevaar zijn fantasieën over haar niet kwijt te raken.
Hij ging dus naar haar toe maar niemand deed open en hij ging op de trap zitten, hij wilde wachten
totdat hij haar kon niet. Hij was bang voor de gevolgen maar blij de beslissing te hebben uitgevoerd.
Uiteindelijk deed ze open en hij kwam erachter dat ze tramconducteur was, ze had kolen vast. Ze
vroeg of hij kolen kon halen uit de kelder. Toen hij weer boven was, was hij vies van de kolen.
Eenmaal boven stelde de vrouw voor om hem in bad te doen. Ze beloofde niet te kijken als hij zijn
kleren uit deed maar dat deed ze wel. Zij was ook naakt en ze gingen… Opeens gaat hij schreeuwen.
Hij had met haar geslapen en hij was verliefd geworden. Hij heeft het gevoel omdat hij met een
vrouw geslapen heeft dat hij dat moet compenseren. Eigenlijk mocht hij alleen nog maar het huis uit
voor herstelwandelingen. Hij mocht van de dokter al bijna naar school. Hij herinnerde de
kinderherinnering waarbij zijn moeder hem waste voor de kachel en wat voor prettig gevoel hij
daarbij kreeg. Hij vroeg zich af hoe hij Frau Schmitz elke dag kon zien zonder dat zijn ouders het door
hadden, hij mocht namelijk alleen naar buiten voor herstelwandelingen. Toen hij later thuis kwam
bedacht hij een smoesje (hij was verdwaald). Hij droomde vaak over seks met zijn vrouw. Michael
heeft hierdoor veel zelfvertrouwen gekregen, en wil dit zelfvertrouwen tonen aan docenten, en
medeleerlingen. Hij wilde de volgende dag weer naar school, hoewel de dokter had gezegd dat hij
nog 3 weken moest wachten. Opeens hield hij heel veel van zijn broers en zussen. Hij had het een
lange poos heel vertrouwd thuis maar hij had het gevoel dat hij afscheid aan het nemen was wist dat
dit een soort van afscheid was. Hij had heimwee naar zijn moeder en vader maar verlangde om bij
zijn vrouw te zijn. Zijn vader zegt dat hij weer naar school mocht en als het toch niet zou gaan dat hij
dan thuis kon blijven. Hij had namelijk gevraagd of hij weer naar school mocht, toen zijn vader dit
goedkeurde voelde dit voor hem alsof het afscheid nabij was. De volgende dagen had Frau Schmitz
vaak ochtenddienst en skipte Michael het laatste uur om maar samen te kunnen … Net voor half 2
, rende hij weg omdat op dat moment de lunch werd gegeten. Een paar dagen later vraagt hij hoe ze
heet en ze verteld dat ze Hanna Schmitz heet en hij verteld dat hij Michael Berg heet. Ze zegt: dus ik
heb een jongen, 17 jarige student en die later … wil worden. Ze zegt dat hij heel ijverig is maar hij
ontkracht dat door te zeggen dat zij belangrijker voor hem is en dat hij sowieso blijft zitten. Het
eerste gesprek dat ze met elkaar hadden kwam op gang. Toen hij vertelde dat hij spijbelde om nu bij
haar te zijn werd ze boos en stuurde hem het huis uit. ‘Ze zegt kom niet terug als je niet werkt’. Hij
heeft niet of het gaat lukken omdat het schooljaar over zes weken voorbij is en hij door zijn ziekte
heel veel heeft gemist. Ze laat zien hoe ze conductrice is en doet voor hoe dat werkt. Hij zegt dat hij
gaat proberen maar het niet kan als hij haar niet meer kan zijn. Ze zegt dat hij nu echt moet gaan.
Maar hij vond niet dat zij het recht had om hem te vragen meer voor school te doen en het daarvoor
niet mogelijk te maken om haar te zien. Ze vertelde dat ze dagdienst had en dat ze om half zes pas
thuis is en hij mag komen als hij daarvoor werkt. Hij begreep de situatie niet. Hij denkt als mijn werk
stom is dan is dat van haar al helemaal stom. Hij dacht ook dat ze als minnaar misschien geen
mislukking wilde. Hij ging weg zonder dat zij ook maar enig gedag zei.
Hij fixte het om zijn schooljaar te halen door blöd zu lernen. Achteraf /nu kijkt het terug op die
periode: “Is dat wat me verdrietig maakt? De ijver en het geloof die mij toen vervulden en een
belofte uit het leven namen die het nooit, nooit zou kunnen nakomen?”. Hij vroeg aan Hanna hoe
hun relatie er over vijf jaar uit zou zien maar Hanna had niet zo veel zin om daarover na te denken tot
Pasen. Hij ging samen met haar onderweg om zijn klasgenoten te ontmoeten. Hij schaamde zich er
niet voor dat zijn vrouw haast op zijn moeder leek (echter was ze wel tien jaar jonger). Hij was juist
trots als hij samen met Hanna liep. Zij heeft hem weer vertrouwen gegeven, doordat zij vertelde dat
hij zijn school moest werken en niet moest spijbelen en dus hard werkte kreeg hij respect van
leraren. Hij voelde zich weer comfortabeler in zijn lichaam (hij voelde zich weer zeker). Hij vertelde
haar over school en toen wilde ze dat hij haar Emilia Galotti ging voorlezen anders werd er niet
gekust. Voorlezen - douchen - vrijen was het ritueel van hun ontmoetingen. Vaak bleef hij na een
dagdienst ook ‘s avonds nog na het eten.
Michael staat de eerste dag van de paasvakantie vroeg op. Hij wil bij Hanna in de tram zitten omdat
ze eens had verteld dat de tram vaak leeg was op de heenweg. Hanna komt niet naar hem toe en hij
had verwacht dat ze hem een kus zou geven. Ze blijft met de chauffeur praten. Eenmaal draait ze zich
om en werpt hem een indringende blik toe. Michael voelt zich rot. Hij voelt zich eenzaam opgesloten
in een langzaam rijdende tram. Hij stapt uit bij een halte na een hele tijd. Hij loopt de hele lange weg
huilend naar huis. Hij wacht bij het huis van Hanna. Als Hanna thuiskomt doet ze woedend tegen
hem. Ze wil dat hij meteen vertrekt omdat hij deed ‘alsof hij haar niet kende’, omdat hij achterin was
ingestapt. Maar hij vond het juist andersom. Hij ging niet voor z’n lol op zijn eerste vakantiedag zo
vroeg op, hij deed het voor haar. Maar dat geloofde ze niet. Hij was heel geïrriteerd en verliet het
huis op verzoek van Hanna. Buiten het huis begon hij onzeker te worden. Had ik haar toch gekwetst?
Uiteindelijk biedt hij haar excuses. Uiteindelijk gaf ze toe dat hij haar pijn had gedaan, maar het was
nu weer goed. Hij vertelde in bad dat hij het zelfs in de trein wilde doen en daarom in de tweede
wagon stapte. Toen ze dreigde, gaf ik me onmiddellijk onvoorwaardelijk over. Ik heb alles op mezelf
genomen. Ik gaf fouten toe die ik niet had gemaakt. Soms dacht ik dat ze gewoon over me
triomfeerde”Maar hoe dan ook, ik had geen keus. Anders zouden ze weer ruzie krijgen en hem miss
wel wegsturen. Ook schreef Michael regelmatig brieven naar haar om iets uit te leggen. Daar
reageerde ze nooit op, en als hij er om vroeg antwoordde ze: ‘Begin je nou alweer’???
1e deel
Op weg van school naar huis moest Michael Berg overgeven. Hij kotste tegen een muur van een huis
en de vrouw in dat huis nam hem mee naar binnen en maakte zijn gezicht schoon. Deze zorgde voor
hem en bracht hem daarna naar huis. Hij was daarna dagenlang ziek. Op dezelfde dag belde mijn
moeder naar de dokter en werd vastgesteld dat hij Geelzucht had. Toen hij later zijn moeder over de
vrouw vertelde, vond zijn moeder dat hij zo snel mogelijk een bos bloemen moest komen en naar
haar moest brengen. Als hij met een bosje bloemen bij de deur staat doet een man open en wijst
hem naar Frau Schmitz. Zij nam hem mee naar de grootste keuken van het huis. Het huis had een
woningkamer die uitkeek op de Bahnhofstrasse en het voormalig treinstation. De vrouw was bezig
met kleren opvouwen en strijken terwijl hij daar in de keuken aan een tafel zat. Hij had een beetje
gevoelens voor haar maar: Ich weiß, daß ich es schon fand. Aber ich sehe seine Schönheit nicht vor
mir. Toen hij opstond en weg wilde gaan zei de vrouw dat ze ook weg moest en wel een stukje mee
kon lopen. De vrouw kleedde zich om en hij was een beetje verliefd op haar (hij kon zijn ogen niet
van haar afhouden) en zij keek hem raar aan en toen rende hij snel weg de straat op naar huis. Hij
vroeg zich af waarom hij wegrende als een kind en niet zelfverzekerd te reageren. Hij vond het raar
dat hij zo’n oogje had op een vrouw die wss ouder was dan 30. Hij kon zijn ogen niet van haar
afhouden vanwege haar vorm, bewegingen en houding. Hij heeft niks tegen zijn vriendinnen hierover
gezegd.
Hij verwachtte dat Frau Schmitz hem met verbazing zou begroeten, hij haar een verontschuldiging
zijn geven voor zijn vreemde gedrag en op een vriendelijke manier afscheid nemen. Het was volgens
hem gevaarlijker om niet te gaan; hij liep het gevaar zijn fantasieën over haar niet kwijt te raken.
Hij ging dus naar haar toe maar niemand deed open en hij ging op de trap zitten, hij wilde wachten
totdat hij haar kon niet. Hij was bang voor de gevolgen maar blij de beslissing te hebben uitgevoerd.
Uiteindelijk deed ze open en hij kwam erachter dat ze tramconducteur was, ze had kolen vast. Ze
vroeg of hij kolen kon halen uit de kelder. Toen hij weer boven was, was hij vies van de kolen.
Eenmaal boven stelde de vrouw voor om hem in bad te doen. Ze beloofde niet te kijken als hij zijn
kleren uit deed maar dat deed ze wel. Zij was ook naakt en ze gingen… Opeens gaat hij schreeuwen.
Hij had met haar geslapen en hij was verliefd geworden. Hij heeft het gevoel omdat hij met een
vrouw geslapen heeft dat hij dat moet compenseren. Eigenlijk mocht hij alleen nog maar het huis uit
voor herstelwandelingen. Hij mocht van de dokter al bijna naar school. Hij herinnerde de
kinderherinnering waarbij zijn moeder hem waste voor de kachel en wat voor prettig gevoel hij
daarbij kreeg. Hij vroeg zich af hoe hij Frau Schmitz elke dag kon zien zonder dat zijn ouders het door
hadden, hij mocht namelijk alleen naar buiten voor herstelwandelingen. Toen hij later thuis kwam
bedacht hij een smoesje (hij was verdwaald). Hij droomde vaak over seks met zijn vrouw. Michael
heeft hierdoor veel zelfvertrouwen gekregen, en wil dit zelfvertrouwen tonen aan docenten, en
medeleerlingen. Hij wilde de volgende dag weer naar school, hoewel de dokter had gezegd dat hij
nog 3 weken moest wachten. Opeens hield hij heel veel van zijn broers en zussen. Hij had het een
lange poos heel vertrouwd thuis maar hij had het gevoel dat hij afscheid aan het nemen was wist dat
dit een soort van afscheid was. Hij had heimwee naar zijn moeder en vader maar verlangde om bij
zijn vrouw te zijn. Zijn vader zegt dat hij weer naar school mocht en als het toch niet zou gaan dat hij
dan thuis kon blijven. Hij had namelijk gevraagd of hij weer naar school mocht, toen zijn vader dit
goedkeurde voelde dit voor hem alsof het afscheid nabij was. De volgende dagen had Frau Schmitz
vaak ochtenddienst en skipte Michael het laatste uur om maar samen te kunnen … Net voor half 2
, rende hij weg omdat op dat moment de lunch werd gegeten. Een paar dagen later vraagt hij hoe ze
heet en ze verteld dat ze Hanna Schmitz heet en hij verteld dat hij Michael Berg heet. Ze zegt: dus ik
heb een jongen, 17 jarige student en die later … wil worden. Ze zegt dat hij heel ijverig is maar hij
ontkracht dat door te zeggen dat zij belangrijker voor hem is en dat hij sowieso blijft zitten. Het
eerste gesprek dat ze met elkaar hadden kwam op gang. Toen hij vertelde dat hij spijbelde om nu bij
haar te zijn werd ze boos en stuurde hem het huis uit. ‘Ze zegt kom niet terug als je niet werkt’. Hij
heeft niet of het gaat lukken omdat het schooljaar over zes weken voorbij is en hij door zijn ziekte
heel veel heeft gemist. Ze laat zien hoe ze conductrice is en doet voor hoe dat werkt. Hij zegt dat hij
gaat proberen maar het niet kan als hij haar niet meer kan zijn. Ze zegt dat hij nu echt moet gaan.
Maar hij vond niet dat zij het recht had om hem te vragen meer voor school te doen en het daarvoor
niet mogelijk te maken om haar te zien. Ze vertelde dat ze dagdienst had en dat ze om half zes pas
thuis is en hij mag komen als hij daarvoor werkt. Hij begreep de situatie niet. Hij denkt als mijn werk
stom is dan is dat van haar al helemaal stom. Hij dacht ook dat ze als minnaar misschien geen
mislukking wilde. Hij ging weg zonder dat zij ook maar enig gedag zei.
Hij fixte het om zijn schooljaar te halen door blöd zu lernen. Achteraf /nu kijkt het terug op die
periode: “Is dat wat me verdrietig maakt? De ijver en het geloof die mij toen vervulden en een
belofte uit het leven namen die het nooit, nooit zou kunnen nakomen?”. Hij vroeg aan Hanna hoe
hun relatie er over vijf jaar uit zou zien maar Hanna had niet zo veel zin om daarover na te denken tot
Pasen. Hij ging samen met haar onderweg om zijn klasgenoten te ontmoeten. Hij schaamde zich er
niet voor dat zijn vrouw haast op zijn moeder leek (echter was ze wel tien jaar jonger). Hij was juist
trots als hij samen met Hanna liep. Zij heeft hem weer vertrouwen gegeven, doordat zij vertelde dat
hij zijn school moest werken en niet moest spijbelen en dus hard werkte kreeg hij respect van
leraren. Hij voelde zich weer comfortabeler in zijn lichaam (hij voelde zich weer zeker). Hij vertelde
haar over school en toen wilde ze dat hij haar Emilia Galotti ging voorlezen anders werd er niet
gekust. Voorlezen - douchen - vrijen was het ritueel van hun ontmoetingen. Vaak bleef hij na een
dagdienst ook ‘s avonds nog na het eten.
Michael staat de eerste dag van de paasvakantie vroeg op. Hij wil bij Hanna in de tram zitten omdat
ze eens had verteld dat de tram vaak leeg was op de heenweg. Hanna komt niet naar hem toe en hij
had verwacht dat ze hem een kus zou geven. Ze blijft met de chauffeur praten. Eenmaal draait ze zich
om en werpt hem een indringende blik toe. Michael voelt zich rot. Hij voelt zich eenzaam opgesloten
in een langzaam rijdende tram. Hij stapt uit bij een halte na een hele tijd. Hij loopt de hele lange weg
huilend naar huis. Hij wacht bij het huis van Hanna. Als Hanna thuiskomt doet ze woedend tegen
hem. Ze wil dat hij meteen vertrekt omdat hij deed ‘alsof hij haar niet kende’, omdat hij achterin was
ingestapt. Maar hij vond het juist andersom. Hij ging niet voor z’n lol op zijn eerste vakantiedag zo
vroeg op, hij deed het voor haar. Maar dat geloofde ze niet. Hij was heel geïrriteerd en verliet het
huis op verzoek van Hanna. Buiten het huis begon hij onzeker te worden. Had ik haar toch gekwetst?
Uiteindelijk biedt hij haar excuses. Uiteindelijk gaf ze toe dat hij haar pijn had gedaan, maar het was
nu weer goed. Hij vertelde in bad dat hij het zelfs in de trein wilde doen en daarom in de tweede
wagon stapte. Toen ze dreigde, gaf ik me onmiddellijk onvoorwaardelijk over. Ik heb alles op mezelf
genomen. Ik gaf fouten toe die ik niet had gemaakt. Soms dacht ik dat ze gewoon over me
triomfeerde”Maar hoe dan ook, ik had geen keus. Anders zouden ze weer ruzie krijgen en hem miss
wel wegsturen. Ook schreef Michael regelmatig brieven naar haar om iets uit te leggen. Daar
reageerde ze nooit op, en als hij er om vroeg antwoordde ze: ‘Begin je nou alweer’???
