H3.3 EXTRA
SYSTEMATISCHE NAAMGEVING
1. ALKANEN
Alkanen zijn moleculaire stoffen die behoren tot de koolwaterstoffen.
Koolwaterstoffen zijn stoffen die uitsluitend bestaan uit koolstofatomen en
waterstofatomen.
De algemene formule van alkanen is: CnH2n+2
Voor n=1, volgt uit de algemene formule C1H2x1+2 = CH4 (methaan). Voor n=2 krijg je
de formule C2H6 (ethaan) en n=3 geeft C3H8 (propaan).
Je hebt geleerd dat een koolstofatoom een covalentie heeft van vier, een koolstof
gaat dus vier covalente bindingen aan. Een waterstof heeft een covalentie van een.
Vanaf n=4 kunnen de alkanen verschillende structuren hebben. Bij C4H10 horen 2
verschillende structuurformules. Dit betekent dat er twee verschillende stoffen zijn
met allebei dezelfde molecuulformule. Dit noemen we isomeren.
figuur 1
•
Isomerie is het verschijnsel dat verschillende stoffen, met een
verschillende structuurformule, dezelfde molecuulformule
bezitten.
Deze isomeren hebben natuurlijk niet dezelfde naam. Ondanks dat ze dezelfde
molecuulformule bezitten, hebben ze verder andere stofeigenschappen. Om
verwarring te voorkomen moeten we elk andere vertakte alkaan een andere naam
geven. Hiervoor is een systeem van naamgeving bedacht: systematische
naamgeving van koolwaterstoffen.
1
SYSTEMATISCHE NAAMGEVING
1. ALKANEN
Alkanen zijn moleculaire stoffen die behoren tot de koolwaterstoffen.
Koolwaterstoffen zijn stoffen die uitsluitend bestaan uit koolstofatomen en
waterstofatomen.
De algemene formule van alkanen is: CnH2n+2
Voor n=1, volgt uit de algemene formule C1H2x1+2 = CH4 (methaan). Voor n=2 krijg je
de formule C2H6 (ethaan) en n=3 geeft C3H8 (propaan).
Je hebt geleerd dat een koolstofatoom een covalentie heeft van vier, een koolstof
gaat dus vier covalente bindingen aan. Een waterstof heeft een covalentie van een.
Vanaf n=4 kunnen de alkanen verschillende structuren hebben. Bij C4H10 horen 2
verschillende structuurformules. Dit betekent dat er twee verschillende stoffen zijn
met allebei dezelfde molecuulformule. Dit noemen we isomeren.
figuur 1
•
Isomerie is het verschijnsel dat verschillende stoffen, met een
verschillende structuurformule, dezelfde molecuulformule
bezitten.
Deze isomeren hebben natuurlijk niet dezelfde naam. Ondanks dat ze dezelfde
molecuulformule bezitten, hebben ze verder andere stofeigenschappen. Om
verwarring te voorkomen moeten we elk andere vertakte alkaan een andere naam
geven. Hiervoor is een systeem van naamgeving bedacht: systematische
naamgeving van koolwaterstoffen.
1
