De sociale ontwikkeling en de ontwikkeling van het eigen ik zijn nauw met
elkaar verbonden. kinderen moeten eerst hun eigen ik leren
onderscheiden van de omgeving. Als een kind dit kan, beseft het ook dat
er een sociale omgeving bestaat en kan een kind stappen zetten in zijn
sociale ontwikkeling.
Samenvatting theorie baby 0-2jaar.
Jonge baby’s vinden gezichten erg interessant. Ze herkennen gezichten en
beginnen dan bijvoorbeeld te lachen. Van alle geluiden die ze opvangen,
reageren ze het meeste op stemmen. Ze herkennen als eerste de
stemmen van de moeder en vader. De geur is ook een belangrijke
informatiebron voor baby’s. Een bekende geur creëert een veilig gevoel.
Een andere manier waarop baby’s contact zoeken met mensen uit de
omgeving is door het nadoen van anderen. Dit noem je ook wel het
imiteren van gedrag. Kinderen observeren vooral personen die ze
belangrijk of aantrekkelijk vinden (bij baby’s meestal de ouders). Ze
imiteren gezichtsuitdrukkingen of nemen losse woordjes over van hun
ouders.
Vanaf de babyleeftijd gaat een kind steeds meer begrijpen dat hij een
eigen persoon is, anders dan een ander kind of mens. Het ontwikkelt een
zelfbesef. De eerste stap in het ontwikkelen van een zelfbesef heeft met
lichamelijk gevoel te maken. De baby merkt het wanneer hij honger heeft
en het verschil tussen een natte en droge luier. Ook zijn baby’s in hun
eerste maanden geïnteresseerd in hun bewegende handen. Na een tijdje
krijgen ze het besef dat hun handen deel zijn van hun eigen lichaam en ze
ontdekken dat ze zelf bewegingen kunnen maken. Ook merken baby’s dat
de dingen die ze doen effect hebben op de omgeving.
Samenvatting theorie dreumes
Vanaf ongeveer 1,5 jaar gaat de dreumes zijn eigen spiegelbeeld
herkennen. Dat kan alleen maar als een dreumes zijn eigen ‘ik’ ook
herkent.
De rougetest:
Er wordt een veegje rouge op het gezicht van de dreumes gedaan. Als de
dreumes voldoende zelfbesef heeft en in de spiegel kijkt, dan veegt hij de
rouge van zijn gezicht af. Kinderen die zichzelf nog niet herkennen in hun
eigen spiegelbeeld, vegen met hun handen over de spiegel. Ze zien het
beeld in de spiegel als een ander kind en willen hier de rouge van
, afvegen.
Rond de leeftijd van 2 jaar beginnen kinderen zichzelf ook te herkennen
op foto’s.
Samenvatting theorie peuter
Een dreumes van 1,5 jaar herkent alleen nog zijn eigen ‘ik’, een peuter
gaat zijn eigen ‘ik’ echt ontdekken waardoor hij een groter zelfbesef krijgt.
Hij ontdekt dat hij zelfstandig dingen kan doen en gaat grenzen opzoeken.
Ook leren peuters het woord ‘ik’ te gebruiken. Ze gebruiken dit woord
voor alle ‘ik-wensen’ die ze hebben.
Peuters komen in de koppigheidsfase. Dit is een periode waarin
kinderen ontdekken dat ze een eigen persoon zijn met een eigen wil.
Peuters in de koppigheidsfase zullen er alles aan doen om te laten merken
dat ze een eigen wil hebben. De koppigheidsfase is vaak afgelopen aan
het einde van de peuterfase.
Vanaf het derde jaar zijn er ook peuters die al vaste vriendschappen
hebben. Deze vriendschappen ontstaan vaak doordat ouders vrienden van
elkaar zijn of doordat peuters bij elkaar in de straat wonen.
Een peuter kan ook 1 of meer fantasievriendjes hebben. Dat zijn
denkbeeldige vriendjes van het kind. Een fantasievriendje hebben is niet
raar of gek, het hoort bij de ontwikkeling van een peuter.
Peuters kunnen zich nog niet zo goed inleven in een ander persoon.
Peuters zien zichzelf nog als het centrum van de wereld en reageren
hierdoor plotseling, zonder zich in te leven in anderen. Dat noem je
egocentrisch. Egocentrisch zijn heeft niets te maken met egoïstisch zijn.
Bij egoïsme vind je je eigen belang heel bewust het belangrijkst, bij
peuters gebeurt dit niet bewust.
Samenvatting theorie kleuter
Samenvatting theorie kleuter
In de kleuterperiode hebben kinderen ook vrienden, het verschil met de
peuter is dat de keuze voor een vriendje of vriendinnetje meer bij het kind
ligt dan bij de ouders. De omgeving is toch ook nog belangrijk bij het
ontstaan van vriendschappen. Ondanks dat kleuters ook al vaste
vriendschappen hebben, wisselen ze ook nog regelmatig.
elkaar verbonden. kinderen moeten eerst hun eigen ik leren
onderscheiden van de omgeving. Als een kind dit kan, beseft het ook dat
er een sociale omgeving bestaat en kan een kind stappen zetten in zijn
sociale ontwikkeling.
Samenvatting theorie baby 0-2jaar.
Jonge baby’s vinden gezichten erg interessant. Ze herkennen gezichten en
beginnen dan bijvoorbeeld te lachen. Van alle geluiden die ze opvangen,
reageren ze het meeste op stemmen. Ze herkennen als eerste de
stemmen van de moeder en vader. De geur is ook een belangrijke
informatiebron voor baby’s. Een bekende geur creëert een veilig gevoel.
Een andere manier waarop baby’s contact zoeken met mensen uit de
omgeving is door het nadoen van anderen. Dit noem je ook wel het
imiteren van gedrag. Kinderen observeren vooral personen die ze
belangrijk of aantrekkelijk vinden (bij baby’s meestal de ouders). Ze
imiteren gezichtsuitdrukkingen of nemen losse woordjes over van hun
ouders.
Vanaf de babyleeftijd gaat een kind steeds meer begrijpen dat hij een
eigen persoon is, anders dan een ander kind of mens. Het ontwikkelt een
zelfbesef. De eerste stap in het ontwikkelen van een zelfbesef heeft met
lichamelijk gevoel te maken. De baby merkt het wanneer hij honger heeft
en het verschil tussen een natte en droge luier. Ook zijn baby’s in hun
eerste maanden geïnteresseerd in hun bewegende handen. Na een tijdje
krijgen ze het besef dat hun handen deel zijn van hun eigen lichaam en ze
ontdekken dat ze zelf bewegingen kunnen maken. Ook merken baby’s dat
de dingen die ze doen effect hebben op de omgeving.
Samenvatting theorie dreumes
Vanaf ongeveer 1,5 jaar gaat de dreumes zijn eigen spiegelbeeld
herkennen. Dat kan alleen maar als een dreumes zijn eigen ‘ik’ ook
herkent.
De rougetest:
Er wordt een veegje rouge op het gezicht van de dreumes gedaan. Als de
dreumes voldoende zelfbesef heeft en in de spiegel kijkt, dan veegt hij de
rouge van zijn gezicht af. Kinderen die zichzelf nog niet herkennen in hun
eigen spiegelbeeld, vegen met hun handen over de spiegel. Ze zien het
beeld in de spiegel als een ander kind en willen hier de rouge van
, afvegen.
Rond de leeftijd van 2 jaar beginnen kinderen zichzelf ook te herkennen
op foto’s.
Samenvatting theorie peuter
Een dreumes van 1,5 jaar herkent alleen nog zijn eigen ‘ik’, een peuter
gaat zijn eigen ‘ik’ echt ontdekken waardoor hij een groter zelfbesef krijgt.
Hij ontdekt dat hij zelfstandig dingen kan doen en gaat grenzen opzoeken.
Ook leren peuters het woord ‘ik’ te gebruiken. Ze gebruiken dit woord
voor alle ‘ik-wensen’ die ze hebben.
Peuters komen in de koppigheidsfase. Dit is een periode waarin
kinderen ontdekken dat ze een eigen persoon zijn met een eigen wil.
Peuters in de koppigheidsfase zullen er alles aan doen om te laten merken
dat ze een eigen wil hebben. De koppigheidsfase is vaak afgelopen aan
het einde van de peuterfase.
Vanaf het derde jaar zijn er ook peuters die al vaste vriendschappen
hebben. Deze vriendschappen ontstaan vaak doordat ouders vrienden van
elkaar zijn of doordat peuters bij elkaar in de straat wonen.
Een peuter kan ook 1 of meer fantasievriendjes hebben. Dat zijn
denkbeeldige vriendjes van het kind. Een fantasievriendje hebben is niet
raar of gek, het hoort bij de ontwikkeling van een peuter.
Peuters kunnen zich nog niet zo goed inleven in een ander persoon.
Peuters zien zichzelf nog als het centrum van de wereld en reageren
hierdoor plotseling, zonder zich in te leven in anderen. Dat noem je
egocentrisch. Egocentrisch zijn heeft niets te maken met egoïstisch zijn.
Bij egoïsme vind je je eigen belang heel bewust het belangrijkst, bij
peuters gebeurt dit niet bewust.
Samenvatting theorie kleuter
Samenvatting theorie kleuter
In de kleuterperiode hebben kinderen ook vrienden, het verschil met de
peuter is dat de keuze voor een vriendje of vriendinnetje meer bij het kind
ligt dan bij de ouders. De omgeving is toch ook nog belangrijk bij het
ontstaan van vriendschappen. Ondanks dat kleuters ook al vaste
vriendschappen hebben, wisselen ze ook nog regelmatig.
