Nederlands
Rosemary en Guy zijn net ingetrokken in een appartement als ze horen dat er een
appartement vrij is gekomen in “the Bramford”, een erg luxe appartement. Ze besluiten er te
gaan kijken. Ze ontdekken al meteen een vreemde kast, die verstopt is achter een andere
kast. Rosemary is meteen al helemaal weg van het appartement en ze besluiten erin te
trekken, nadat ze van hun huidige appartement af zijn. Hutch, een vriend van het stel,
vertelde dat er nogal rare bewoners waren geweest in dat appartement. De meeste van hen
deden aan hekserij en kannibalisme. Toch trekken Rose en Guy in het appartement. Al snel
ontmoet Rosemary in de wasserette Terry, een vrouw die bij hun medeflatbewoners
ingetrokken is. Ze vertelt veel over de Castevets, de mensen waar zij woont. Nog geen dag
later overlijdt Terry. Ze schijnt uit het raam gesprongen te zijn, zelfmoord dus. De Castevets
kunnen het eerst niet geloven. Hier ontmoeten Rosemary en Guy de Castevets voor het
eerst, 2 al wat oudere mensen (Minnie en Roman genaamd). Een dag later worden
Rosemary en Guy uitgenodigd om bij ze te komen eten. Hoewel ze eigenlijk geen zin
hebben, gaan ze toch. Guy is acteur en is die dag afgewezen voor een rol in een
theaterstuk, dat nu word toegewezen aan een collega van hem, Donald. Guy kan gelijk al
goed opschieten met Roman, die hem veel verhalen vertelt over zijn verre reizen. Rosemary
kreeg al snel een medaillon met kruiden erin van Minnie, dat medaillon droeg Terry altijd.
Eenmaal in hun eigen appartement aangekomen doen ze wat lacherig over de Castevets.
De volgende dag wordt Guy gebeld en wordt hem verteld dat hij toch de rol in dat
theaterstuk krijgt, omdat zijn collega Donald plotseling blind was geworden. Hij gaat even
een stukje lopen, en bied die middag zijn verontschuldigingen aan, aan Rosemary, omdat hij
die middag nogal bot deed. Hij vertelde ook dat hij zo snel mogelijk een kind van haar wilde.
Die avond krijgen Rosemary en Guy een pudding van Minnie Castevet. Rosemary vindt dat
er nogal een rare smaak aan zit en ze gooit een deel stiekem weg. Ze wordt wat draaierig en
slaperig, dus Guy helpt haar het bed in. Die nacht heeft Rosemary een hele rare droom. Ze
droomde dat ze vast werd gebonden en gemeenschap had gehad met Guy, die in haar
droom er als een monster uit zag. De volgende ochtend had ze allemaal striemen op haar
schouder. Guy vertelde dat hij die nacht gemeenschap met haar had gehad om een kind te
maken. Omdat Rosemary na een paar dagen nog niet ongesteld werd, ging ze naar de
huisarts, Dr. Hill. Ze blijkt inderdaad zwanger te zijn. Ze vertelt het Guy meteen als ze thuis
is, die het weer gelijk aan de Castevets wil vertellen. Die bellen meteen een goede vriend,
die dokter is, van hen op, om te vragen of hij de bevalling wil doen. Zodoende komt
Rosemary bij dokter Sapirstein terecht. Deze dokter vertelt Rosemary dat ze geen
medicijnen krijgt, maar dat ze elke dag een drankje van Minnie Castevet moet drinken. Een
paar dagen later komt een vriend van Rosemary op bezoek, Edward. Ze vertelt hem dat ze
elke dag een drankje drinkt. Edward vertrouwt dit blijkbaar niet zo, want die avond nog belt
hij haar op om iets belangrijks te vertellen. Ze spreekt de volgende dag met hem af, en
vertelt dit meteen aan Guy. Edward komt echter niet opdagen en via een telefoontje hoort ze
dat Edward in coma in het ziekenhuis ligt, plotseling. Rosemary verslechtert en gaat er
steeds ongezonder uitzien. Dit hoort ze ook van haar vriendinnen, die haar adviseren om
naar een andere dokter te gaan, omdat ze zoveel pijn heeft. Guy is het hier niet mee eens.
Rosemary besluit het drankje van Minnie Castevet niet meer te drinken, maar gooit het
steeds stiekem weg. Ze merkt dat hierdoor haar pijn vermindert. Edward overlijdt in het
ziekenhuis, op zijn begrafenis krijgt Rosemary een boek van zijn dochter, dat zij aan haar
moest geven. Het boek gaat over heksen. Er staan een aantal dingen onderstreept in het
boek, o.a. de kruiden die zij van Minnie kreeg. Er stond bij dat het heksenkruiden waren.
Edward probeerde haar dus iets duidelijk te maken. Ze ziet veel overeenkomsten tussen het
, boek en haar situatie. Ze ziet ook een foto van een vorige bewoner, Stephan Marcato. Ze
ontdekt dat Roman Castevet de zoon van hem is. Guy gelooft dit echter niet. Rosemary wil
het liefst verhuizen, weg van de familie Castevet, maar na een gesprek met de dokter zorgt
die ervoor dat de Castevets op vakantie gaan. Ze hoort ook dat Roman nog maar een paar
maanden te leven zou hebben. Langzaam aan begint Rosemary ook Guy te wantrouwen, ze
denkt dat hij haar baby wil hebben voor de heksenkring. Rosemary wordt gek van argwaan
en ze weet niet meer wie ze moet vertrouwen. Ze zorgt dat ze zo snel mogelijk een afspraak
krijgt met dokter Hills, en die vertelde haar te vertrouwen nadat ze vertelde over de hekserij.
Eenmaal weer thuisgekomen doet ze snel de deur op slot, maar toch komen Guy en Dr.
Sapirstein binnen. Rosemary probeert haar vriendinnen te bellen, maar ze krijgt geen
gehoor. Op dat moment komen alle leden van de heksenkring binnen en beginnen de
weeën van Rosemary. Rosemary verzet zich, maar de mensen in haar kamer binden haar
vast. Als Rosemary wakker wordt, wordt haar verteld dat ze een baby gebaard heeft en dat
het een jongetje is. Ze had weken daarvoor al besloten dat ze hem Andy zou noemen. Later
vertelde Guy haar dat haar zoontje dood was. Via een geheime gang in hun appartement
komt Rosemary in een kamer waar alle heksen stonden. Er stond ook een wieg in de kamer
waar haar zoontje in lag. Haar eerste reactie was dat de baby rare ogen had. Eigenlijk wilde
ze alle heksen doden, daarvoor had ze een mes meegenomen. De heksen vertelden haar
dat Adrian, zoals de heksen hem noemden, de zoon van Satan was. Rosemary wou dat ze
haar zoon Andrew noemden. Roman vroeg of Rosemary hen wou helpen en zich als
moeder zou gaan gedragen. Hij gaf haar bedenktijd. Rosemary zei de hele tijd: Oh god! De
heksen zeiden daarop steeds dat ze haar mond moest houden omdat God dood was. Satan
had de macht. Rosemary hoorde de baby huilen en liep naar de wieg. Haar moederinstinct
speelt hierbij op, en ze pakt de baby mee zodat hij een gewoon leven zou kunnen gaan
leiden.
Rosemary en Guy zijn net ingetrokken in een appartement als ze horen dat er een
appartement vrij is gekomen in “the Bramford”, een erg luxe appartement. Ze besluiten er te
gaan kijken. Ze ontdekken al meteen een vreemde kast, die verstopt is achter een andere
kast. Rosemary is meteen al helemaal weg van het appartement en ze besluiten erin te
trekken, nadat ze van hun huidige appartement af zijn. Hutch, een vriend van het stel,
vertelde dat er nogal rare bewoners waren geweest in dat appartement. De meeste van hen
deden aan hekserij en kannibalisme. Toch trekken Rose en Guy in het appartement. Al snel
ontmoet Rosemary in de wasserette Terry, een vrouw die bij hun medeflatbewoners
ingetrokken is. Ze vertelt veel over de Castevets, de mensen waar zij woont. Nog geen dag
later overlijdt Terry. Ze schijnt uit het raam gesprongen te zijn, zelfmoord dus. De Castevets
kunnen het eerst niet geloven. Hier ontmoeten Rosemary en Guy de Castevets voor het
eerst, 2 al wat oudere mensen (Minnie en Roman genaamd). Een dag later worden
Rosemary en Guy uitgenodigd om bij ze te komen eten. Hoewel ze eigenlijk geen zin
hebben, gaan ze toch. Guy is acteur en is die dag afgewezen voor een rol in een
theaterstuk, dat nu word toegewezen aan een collega van hem, Donald. Guy kan gelijk al
goed opschieten met Roman, die hem veel verhalen vertelt over zijn verre reizen. Rosemary
kreeg al snel een medaillon met kruiden erin van Minnie, dat medaillon droeg Terry altijd.
Eenmaal in hun eigen appartement aangekomen doen ze wat lacherig over de Castevets.
De volgende dag wordt Guy gebeld en wordt hem verteld dat hij toch de rol in dat
theaterstuk krijgt, omdat zijn collega Donald plotseling blind was geworden. Hij gaat even
een stukje lopen, en bied die middag zijn verontschuldigingen aan, aan Rosemary, omdat hij
die middag nogal bot deed. Hij vertelde ook dat hij zo snel mogelijk een kind van haar wilde.
Die avond krijgen Rosemary en Guy een pudding van Minnie Castevet. Rosemary vindt dat
er nogal een rare smaak aan zit en ze gooit een deel stiekem weg. Ze wordt wat draaierig en
slaperig, dus Guy helpt haar het bed in. Die nacht heeft Rosemary een hele rare droom. Ze
droomde dat ze vast werd gebonden en gemeenschap had gehad met Guy, die in haar
droom er als een monster uit zag. De volgende ochtend had ze allemaal striemen op haar
schouder. Guy vertelde dat hij die nacht gemeenschap met haar had gehad om een kind te
maken. Omdat Rosemary na een paar dagen nog niet ongesteld werd, ging ze naar de
huisarts, Dr. Hill. Ze blijkt inderdaad zwanger te zijn. Ze vertelt het Guy meteen als ze thuis
is, die het weer gelijk aan de Castevets wil vertellen. Die bellen meteen een goede vriend,
die dokter is, van hen op, om te vragen of hij de bevalling wil doen. Zodoende komt
Rosemary bij dokter Sapirstein terecht. Deze dokter vertelt Rosemary dat ze geen
medicijnen krijgt, maar dat ze elke dag een drankje van Minnie Castevet moet drinken. Een
paar dagen later komt een vriend van Rosemary op bezoek, Edward. Ze vertelt hem dat ze
elke dag een drankje drinkt. Edward vertrouwt dit blijkbaar niet zo, want die avond nog belt
hij haar op om iets belangrijks te vertellen. Ze spreekt de volgende dag met hem af, en
vertelt dit meteen aan Guy. Edward komt echter niet opdagen en via een telefoontje hoort ze
dat Edward in coma in het ziekenhuis ligt, plotseling. Rosemary verslechtert en gaat er
steeds ongezonder uitzien. Dit hoort ze ook van haar vriendinnen, die haar adviseren om
naar een andere dokter te gaan, omdat ze zoveel pijn heeft. Guy is het hier niet mee eens.
Rosemary besluit het drankje van Minnie Castevet niet meer te drinken, maar gooit het
steeds stiekem weg. Ze merkt dat hierdoor haar pijn vermindert. Edward overlijdt in het
ziekenhuis, op zijn begrafenis krijgt Rosemary een boek van zijn dochter, dat zij aan haar
moest geven. Het boek gaat over heksen. Er staan een aantal dingen onderstreept in het
boek, o.a. de kruiden die zij van Minnie kreeg. Er stond bij dat het heksenkruiden waren.
Edward probeerde haar dus iets duidelijk te maken. Ze ziet veel overeenkomsten tussen het
, boek en haar situatie. Ze ziet ook een foto van een vorige bewoner, Stephan Marcato. Ze
ontdekt dat Roman Castevet de zoon van hem is. Guy gelooft dit echter niet. Rosemary wil
het liefst verhuizen, weg van de familie Castevet, maar na een gesprek met de dokter zorgt
die ervoor dat de Castevets op vakantie gaan. Ze hoort ook dat Roman nog maar een paar
maanden te leven zou hebben. Langzaam aan begint Rosemary ook Guy te wantrouwen, ze
denkt dat hij haar baby wil hebben voor de heksenkring. Rosemary wordt gek van argwaan
en ze weet niet meer wie ze moet vertrouwen. Ze zorgt dat ze zo snel mogelijk een afspraak
krijgt met dokter Hills, en die vertelde haar te vertrouwen nadat ze vertelde over de hekserij.
Eenmaal weer thuisgekomen doet ze snel de deur op slot, maar toch komen Guy en Dr.
Sapirstein binnen. Rosemary probeert haar vriendinnen te bellen, maar ze krijgt geen
gehoor. Op dat moment komen alle leden van de heksenkring binnen en beginnen de
weeën van Rosemary. Rosemary verzet zich, maar de mensen in haar kamer binden haar
vast. Als Rosemary wakker wordt, wordt haar verteld dat ze een baby gebaard heeft en dat
het een jongetje is. Ze had weken daarvoor al besloten dat ze hem Andy zou noemen. Later
vertelde Guy haar dat haar zoontje dood was. Via een geheime gang in hun appartement
komt Rosemary in een kamer waar alle heksen stonden. Er stond ook een wieg in de kamer
waar haar zoontje in lag. Haar eerste reactie was dat de baby rare ogen had. Eigenlijk wilde
ze alle heksen doden, daarvoor had ze een mes meegenomen. De heksen vertelden haar
dat Adrian, zoals de heksen hem noemden, de zoon van Satan was. Rosemary wou dat ze
haar zoon Andrew noemden. Roman vroeg of Rosemary hen wou helpen en zich als
moeder zou gaan gedragen. Hij gaf haar bedenktijd. Rosemary zei de hele tijd: Oh god! De
heksen zeiden daarop steeds dat ze haar mond moest houden omdat God dood was. Satan
had de macht. Rosemary hoorde de baby huilen en liep naar de wieg. Haar moederinstinct
speelt hierbij op, en ze pakt de baby mee zodat hij een gewoon leven zou kunnen gaan
leiden.
