1. Muhammed (d. Muhammed was de stichter van de islam en de laatste profeet volgens moslims.
632) Geboren in 570 in Mekka, begon hij in 610 zijn openbaringen te ontvangen
via de engel Djibriel (Gabriël), vastgelegd in de Qur'an. Door zijn oproep tot
monotheïsme kreeg hij tegenstand van de Quraysh-leiders. In 622 migreerde hij
samen met zijn volgelingen naar Medina (Hijra) om vervolging te ontvluchten. Daar
werd hij politiek en religieus leider en verenigde de Arabische stammen. In 630
leidde hij een succesvolle verovering van Mekka zonder veel bloedvergieten. Hij
stierf in 632 in Medina, nadat hij de basis had gelegd voor een religie die snel zou
groeien.
2. Rashīdūn caliphs De Rashīdūn-caliefen waren de eerste vier opvolgers van de profeet Muhammed
(r. 632-661) en worden beschouwd als "rechtgeleide" leiders. Ze regeerden over het islamitis-
che kalifaat na Muhammeds dood in 632. De caliefen waren: Abu Bakr (632-634),
die de islamitische gemeenschap stabiliseerde en de Ridda-oorlogen voerde;
Umar ibn al-Khattab (634-644), die het rijk uitbreidde naar Perzië, Syrië en Egypte;
Uthman ibn Attan (644-656), die de Qur'an codificeerde maar te maken kreeg
met interne verdeeldheid; en Ali ibn Abi Talib (656-661), die regeerde tijdens de
Eerste Fitna (burgeroorlog). Hun leiderschap wordt gekenmerkt door de snelle
uitbreiding van het rijk en de consolidatie van islamitische wetten en bestuur.
3. Abu Bakr (r. Abu Bakr was de eerste kalief van de islam, gekozen na Muhammeds dood in
632-634) 632. Hij was een trouwe metgezel, schoonvader van Muhammed (via Aisha) en
bekend als "As-Siddiq" (de waarachtige). Tijdens zijn korte regering herstelde
hij de eenheid van de moslimgemeenschap door de Ridda-oorlogen te voeren
tegen afvallige stammen en begon hij de uitbreiding van het islamitische rijk naar
het Byzantijnse en Perzische rijk. Hij gaf opdracht tot de eerste verzameling van
de Qur'an. Abu Bakr stierf in 634 in Medina en werd opgevolgd door Umar ibn
al-Khattab.
4. Umar b. al-Khat- Umar ibn al-Khattab, de tweede kalief, volgde Abu Bakr op in 634. Hij leidde een
tab (r. 634-644) enorme uitbreiding van het islamitische rijk, waarbij hij Syrië, Egypte, Perzië en
Mesopotamië veroverde. Hij stelde een georganiseerd bestuur in door een belast-
, ingstelsel en een centraal Dīwān (register voor soldaten) op te richten en bouwde
garnizoenssteden zoals Kufa en Basra. Umar, bekend om zijn rechtvaardigheid en
de bijnaam "Al-Farooq," maakte islamitisch recht leidend in het bestuur. Hij gaf
niet-moslims (dhimmi's) bescherming tegen belastingbetaling (jizya). Hij werd in
644 vermoord door een Perzische slaaf, in Medina.
5. Uthmān b. Affan Uthmān ibn Attan, de derde kalief, werd gekozen na Umar's benoeming van
(r. 644-656) een raad (shura) die uit zes metgezellen van Muhammed bestond. Hij was een
vroege bekeerling tot de islam, een rijke handelaar en lid van de Umayyad-clan.
Uthmān staat bekend om de standaardisatie van de Qur'an door één versie te
laten samenstellen en andere versies te vernietigen. Tijdens zijn regering breidde
het islamitische rijk zich uit naar Noord-Afrika en Centraal-Azië. Hij werd bekri-
tiseerd voor nepotisme door familieleden hoge posities te geven, wat leidde tot
opstanden. Uthmān werd in 656 door rebellen vermoord in Medina, wat de Eerste
Fitna (burgeroorlog) veroorzaakte.
6. Alī b. Abī Ṭālib (r. Ali ibn Abi Talib, de vierde kalief en neef en schoonzoon van Muhammed, werd
656-661) in 656 gekozen na de moord op Uthmān. Zijn leiderschap werd onmiddellijk
uitgedaagd, wat leidde tot de Eerste Fitna (burgeroorlog). Hij vocht tegen de
aanhangers van Uthmān in de Slag bij de Kameel (656) en tegen Muʿāwiyya,
gouverneur van Syrië, in de Slag bij Sittīn (657). De arbitrage na Sittīn verzwakte
zijn positie, wat leidde tot een afscheiding door de Kharijis. Ali werd in 661 in Kufa
vermoord door een Khariji-opstandeling. Zijn dood markeerde het einde van het
Rashīdūn-kalifaat en de opkomst van de Umayyad-dynastie onder Muʿāwiyya. Ali
wordt door sjiieten beschouwd als de eerste imam en een centrale figuur in hun
traditie.
7. Umayyad De Umayyad-dynastie werd gesticht door Muʿāwiyya na de moord op Ali in 661
Caliphate (r. en regeerde vanuit Damascus. Ze breidden het islamitische rijk uit naar Spanje
661-750) en Centraal-Azië Het rijk stond bekend om administratieve centralisatie, Arabis-
ering van het bestuur en de invoering van een uniforme munteenheid (sikkah).
Niet-Arabische moslims (mawali) werden echter gediscrimineerd, wat onvrede
, veroorzaakte. De dynastie kwam ten val in 750 door de Abbasidische Revolutie.
Een overlevende vestigde in 756 het Umayyad-emiraat in Córdoba, Spanje.
8. Muʿawiyya (r. Muʿawiyya ibn Abi Sufyan was de stichter van de Umayyad-dynastie en de eerste
661-680) kalief na de dood van Ali in 661. Hij regeerde vanuit Damascus en bracht sta -
biliteit door het kalifaat te centraliseren en een erfelijke opvolging in te stellen.
Hij voerde succesvolle militaire campagnes tegen Byzantium en breidde het rijk
uit. Muʿawiyya stond bekend om zijn diplomatie en het vermijden van interne
conflicten. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Yazid, wat de erfelijke opvolging in
het kalifaat bevestigde.
9. ʿAbd al-Malik (r. ʿAbd al-Malik was een van de belangrijkste kaliefen van de Umayyad-dynastie. Hij
685-705) centraliseerde het bestuur, voerde Arabisch in als oflciële taal van administratie
en introduceerde een uniforme islamitische munt (sikkah). Hij versterkte het rijk
door de bouw van iconische monumenten zoals de Rotskoepel in Jeruzalem. Onder
zijn bewind werden interne opstanden, zoals die van Ibn al-Zubayr, succesvol
onderdrukt. Zijn hervormingen legden de basis voor een sterker en stabieler
kalifaat.
10. Umar II (r. Umar II, bekend om zijn vroomheid en rechtvaardigheid, was een hervormings-
717-720) gezinde kalief van de Umayyad-dynastie. Hij probeerde sociale spanningen te ver-
minderen door mawali (niet-Arabische moslims) gelijk te behandelen en belastin-
gen zoals de jizya voor bekeerlingen af te schatten. Hij stimuleerde islamitische
missie en morele hervormingen in het bestuur. Zijn korte regeerperiode was zeer
invloedrijk, maar hij stierf vermoedelijk door vergiftiging in 720.
11. Abbasid De Abbasidische dynastie kwam in 750 aan de macht na de val van de Umayyaden
Caliphate (r. door de Abbasidische Revolutie en maakten Bagdad hun hoofdstad. Ze bevorder-
750-1258) den wetenschap, kunst en cultuur tijdens de islamitische "Gouden Eeuw." Het
rijk kende kosmopolitische integratie, maar verloor vanaf de 10e eeuw politieke
controle door regionale afscheidingen. Het kalifaat eindigde in 1258 toen de
Mongolen Bagdad veroverden.
632) Geboren in 570 in Mekka, begon hij in 610 zijn openbaringen te ontvangen
via de engel Djibriel (Gabriël), vastgelegd in de Qur'an. Door zijn oproep tot
monotheïsme kreeg hij tegenstand van de Quraysh-leiders. In 622 migreerde hij
samen met zijn volgelingen naar Medina (Hijra) om vervolging te ontvluchten. Daar
werd hij politiek en religieus leider en verenigde de Arabische stammen. In 630
leidde hij een succesvolle verovering van Mekka zonder veel bloedvergieten. Hij
stierf in 632 in Medina, nadat hij de basis had gelegd voor een religie die snel zou
groeien.
2. Rashīdūn caliphs De Rashīdūn-caliefen waren de eerste vier opvolgers van de profeet Muhammed
(r. 632-661) en worden beschouwd als "rechtgeleide" leiders. Ze regeerden over het islamitis-
che kalifaat na Muhammeds dood in 632. De caliefen waren: Abu Bakr (632-634),
die de islamitische gemeenschap stabiliseerde en de Ridda-oorlogen voerde;
Umar ibn al-Khattab (634-644), die het rijk uitbreidde naar Perzië, Syrië en Egypte;
Uthman ibn Attan (644-656), die de Qur'an codificeerde maar te maken kreeg
met interne verdeeldheid; en Ali ibn Abi Talib (656-661), die regeerde tijdens de
Eerste Fitna (burgeroorlog). Hun leiderschap wordt gekenmerkt door de snelle
uitbreiding van het rijk en de consolidatie van islamitische wetten en bestuur.
3. Abu Bakr (r. Abu Bakr was de eerste kalief van de islam, gekozen na Muhammeds dood in
632-634) 632. Hij was een trouwe metgezel, schoonvader van Muhammed (via Aisha) en
bekend als "As-Siddiq" (de waarachtige). Tijdens zijn korte regering herstelde
hij de eenheid van de moslimgemeenschap door de Ridda-oorlogen te voeren
tegen afvallige stammen en begon hij de uitbreiding van het islamitische rijk naar
het Byzantijnse en Perzische rijk. Hij gaf opdracht tot de eerste verzameling van
de Qur'an. Abu Bakr stierf in 634 in Medina en werd opgevolgd door Umar ibn
al-Khattab.
4. Umar b. al-Khat- Umar ibn al-Khattab, de tweede kalief, volgde Abu Bakr op in 634. Hij leidde een
tab (r. 634-644) enorme uitbreiding van het islamitische rijk, waarbij hij Syrië, Egypte, Perzië en
Mesopotamië veroverde. Hij stelde een georganiseerd bestuur in door een belast-
, ingstelsel en een centraal Dīwān (register voor soldaten) op te richten en bouwde
garnizoenssteden zoals Kufa en Basra. Umar, bekend om zijn rechtvaardigheid en
de bijnaam "Al-Farooq," maakte islamitisch recht leidend in het bestuur. Hij gaf
niet-moslims (dhimmi's) bescherming tegen belastingbetaling (jizya). Hij werd in
644 vermoord door een Perzische slaaf, in Medina.
5. Uthmān b. Affan Uthmān ibn Attan, de derde kalief, werd gekozen na Umar's benoeming van
(r. 644-656) een raad (shura) die uit zes metgezellen van Muhammed bestond. Hij was een
vroege bekeerling tot de islam, een rijke handelaar en lid van de Umayyad-clan.
Uthmān staat bekend om de standaardisatie van de Qur'an door één versie te
laten samenstellen en andere versies te vernietigen. Tijdens zijn regering breidde
het islamitische rijk zich uit naar Noord-Afrika en Centraal-Azië. Hij werd bekri-
tiseerd voor nepotisme door familieleden hoge posities te geven, wat leidde tot
opstanden. Uthmān werd in 656 door rebellen vermoord in Medina, wat de Eerste
Fitna (burgeroorlog) veroorzaakte.
6. Alī b. Abī Ṭālib (r. Ali ibn Abi Talib, de vierde kalief en neef en schoonzoon van Muhammed, werd
656-661) in 656 gekozen na de moord op Uthmān. Zijn leiderschap werd onmiddellijk
uitgedaagd, wat leidde tot de Eerste Fitna (burgeroorlog). Hij vocht tegen de
aanhangers van Uthmān in de Slag bij de Kameel (656) en tegen Muʿāwiyya,
gouverneur van Syrië, in de Slag bij Sittīn (657). De arbitrage na Sittīn verzwakte
zijn positie, wat leidde tot een afscheiding door de Kharijis. Ali werd in 661 in Kufa
vermoord door een Khariji-opstandeling. Zijn dood markeerde het einde van het
Rashīdūn-kalifaat en de opkomst van de Umayyad-dynastie onder Muʿāwiyya. Ali
wordt door sjiieten beschouwd als de eerste imam en een centrale figuur in hun
traditie.
7. Umayyad De Umayyad-dynastie werd gesticht door Muʿāwiyya na de moord op Ali in 661
Caliphate (r. en regeerde vanuit Damascus. Ze breidden het islamitische rijk uit naar Spanje
661-750) en Centraal-Azië Het rijk stond bekend om administratieve centralisatie, Arabis-
ering van het bestuur en de invoering van een uniforme munteenheid (sikkah).
Niet-Arabische moslims (mawali) werden echter gediscrimineerd, wat onvrede
, veroorzaakte. De dynastie kwam ten val in 750 door de Abbasidische Revolutie.
Een overlevende vestigde in 756 het Umayyad-emiraat in Córdoba, Spanje.
8. Muʿawiyya (r. Muʿawiyya ibn Abi Sufyan was de stichter van de Umayyad-dynastie en de eerste
661-680) kalief na de dood van Ali in 661. Hij regeerde vanuit Damascus en bracht sta -
biliteit door het kalifaat te centraliseren en een erfelijke opvolging in te stellen.
Hij voerde succesvolle militaire campagnes tegen Byzantium en breidde het rijk
uit. Muʿawiyya stond bekend om zijn diplomatie en het vermijden van interne
conflicten. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Yazid, wat de erfelijke opvolging in
het kalifaat bevestigde.
9. ʿAbd al-Malik (r. ʿAbd al-Malik was een van de belangrijkste kaliefen van de Umayyad-dynastie. Hij
685-705) centraliseerde het bestuur, voerde Arabisch in als oflciële taal van administratie
en introduceerde een uniforme islamitische munt (sikkah). Hij versterkte het rijk
door de bouw van iconische monumenten zoals de Rotskoepel in Jeruzalem. Onder
zijn bewind werden interne opstanden, zoals die van Ibn al-Zubayr, succesvol
onderdrukt. Zijn hervormingen legden de basis voor een sterker en stabieler
kalifaat.
10. Umar II (r. Umar II, bekend om zijn vroomheid en rechtvaardigheid, was een hervormings-
717-720) gezinde kalief van de Umayyad-dynastie. Hij probeerde sociale spanningen te ver-
minderen door mawali (niet-Arabische moslims) gelijk te behandelen en belastin-
gen zoals de jizya voor bekeerlingen af te schatten. Hij stimuleerde islamitische
missie en morele hervormingen in het bestuur. Zijn korte regeerperiode was zeer
invloedrijk, maar hij stierf vermoedelijk door vergiftiging in 720.
11. Abbasid De Abbasidische dynastie kwam in 750 aan de macht na de val van de Umayyaden
Caliphate (r. door de Abbasidische Revolutie en maakten Bagdad hun hoofdstad. Ze bevorder-
750-1258) den wetenschap, kunst en cultuur tijdens de islamitische "Gouden Eeuw." Het
rijk kende kosmopolitische integratie, maar verloor vanaf de 10e eeuw politieke
controle door regionale afscheidingen. Het kalifaat eindigde in 1258 toen de
Mongolen Bagdad veroverden.
