extramuraal CNA RCA uitwerking praktijktoets behandeling

, UITWERKING TOETS CASUÏSTIEK
PRAKTIJKTOETS BEHANDELING
Extramuraal CNA RCA ONCO

Abstract
Een uitgebreide uitwerking van de toets casuïstiek praktijktoets behandeling van
het blok extramuraal CNA RCA ONCO dat in het tweede jaar op de Hogeschool
Utrecht wordt gegeven. Dit is een uitwerking van het collegejaar 2020-2021. In
deze uitwerkingen zijn de casussen overgenomen, de interpretatie van het
onderzoek is beschreven en verschillende behandeldoelen met
literatuurverwijzingen naar richtlijnen vanuit het KNGF.



Ilse van den Boogaard
Hogeschool Utrecht 2020-2021

,Toetscasus 1

,Interpretatie onderzoek:

1. Voetheffers en knie-extensoren zijn ietwat verzwakt. Dit zijn dus de dorsaal flexoren zoals de
m. tibialis anterior voor de voetheffers. De knie extensoren zullen de m. quadriceps zijn.
Daarnaast verminderde uithoudingsvermogen omdat hij aangeeft een snel vermoeid gevoel
te hebben tijdens het wandelen waardoor hij moet gaan zitten.
2. POMA: score van 24: een score tussen 19-24 geeft aan dat er een verhoogd valrisico is. meer
dan 24 punten geeft een laag valrisico aan dus deze patiënt zit net op de grens.
(toelichtingsformulier POMA). Wel is de patiënt bang om te vallen wat voor een verhoogd
valrisico zorgt.
3. FAC 4: deze score geeft aan dat de patiënt zelfstandig loopt, maar niet onbeperkt. Er zijn dus
problemen met traplopen, oneffen ondergronden, hellingen et cetera. Aangezien ze op de
eerste verdieping slaapt is dit wel een probleem met traplopen.
4. 10MLT 14 sec: binnenshuis is zelfstandig functioneren waarschijnlijk (patiënt onder de 17
sec), maar ze zit wel onder de norm voor veilig op straat oversteken, aangezien dit afkappunt
13 seconde is en ze er 14 over doet.

,DOEL VAN DE BEHANDELING = VEILIG EN ZELFSTANDIG BUITENSHUIS LOPEN

MENEER HEEFT ANGST OM TE VALLEN/STRUIKELEN, BLIJF DIT ONTHOUDEN.

STA BALANS BEKIJKEN EN MOGELIJK TRAINEN  STATSICH  PRO-ACTIEF  REACTIEF.

Behandeldoel 1: inzetten van een loophulpmiddel  eifel

“De werkgroep is van mening dat het gebruik van loophulpmiddelen ten goede komt aan de
veiligheid, zelfstandigheid en de efficiëntie van het lopen en het zelfvertrouwen bij patiënten met
een CVA.” RICHTLIJN BEROERTE F.3.1.

Een eifel zou kunnen bijdragen aan de balans tijdens het lopen en het gevoel van veiligheid dat hij
nu een beetje mist. De eifel houdt je aan de vast aan de goede kant van het lichaam waardoor het
goed te gebruiken is bij een CVA patiënt met een hemibeeld. Hieronder een opbouw van trainingen.
Parameters zijn niet bekend/nodig hier, het gaat vooral om vaak doen voor de coördinatie.

- Training 1: oefenen met het lopen met een hulpmiddel op effen ondergrond. Hierdoor raakt
de patiënt gewend aan de eifel. Het lopen zou hier geen probleem moeten zijn i.v.m. FAC4.
- Training 2: lopen met eifel en parcours zoals matjes, slingeren, steps voor opstapjes etc. Dit is
een uitdaging voor patiënt vanwege FAC4, bekijken of dit nu beter gaat met hulpmiddel.
- Training 3: lopen effen ondergrond met eifel en dubbeltaken zoals de tafel van 7 opnoemen
of een gesprekje voeren  heeft hier moeite mee.
- Training 4: lopen oneffen ondergrond met eifel en dubbeltaken.

Eventueel overwegen van een voetorthese zodat de dorsaalflexie er wel is indien de patiënt erg
met zijn voet sleept tijdens het lopen.

Behandeldoel 2: loopsnelheid vergroten zodat meneer veilig over straat kan lopen.

“Looptraining op een vaste ondergrond: Het is aangetoond dat bij patiënten met een CVA die kunnen
lopen zonder fysieke ondersteuning, looptraining op een vaste ondergrond effectiever is ter
verbetering van de loopafstand en ter vermindering van angst dan looptraining op een loopband.
(niveau 1) Onderzocht in RC.” RICHTLIJN BEROERTE F.1.10

Looptraining wil je dus uitvoeren op een echte ruimte, representatief aan de hulpvraag. Hier zou ik
dus in een park of buiten op straat gaan lopen  functionele looptraining. Je gaat stukken lopen die
de patiënt graag wilt lopen SHARED DESCISION MAKING. Je bootst de realiteit na, of je gaat
daadwerkelijk buiten trainen (kan niet op praktijktoets, maar geef het wel aan). Je wisselt af met
ondergronden, obstakels, stoppen, starten, manoeuvres enzovoort.

- Mogelijk later verzwaren door een gewicht aan het parethische been te hangen zoals een
enkelgewicht om wat meer tegen weerstand te kunnen trainen en zo de spierkracht
terugkrijgt naar MRC5.
- Knie heffen  ritmisch lopen op muziek vanwege zijn lagere tempo  grotere stappen
aanleren.

, Behandeldoel 3: vergroten spierkracht zodat MRC4MRC5 wordt en meneer meer snelheid heeft
tijdens lopen en minder grote kans op struikelen

“Geadviseerd wordt om patiënten met een CVA de spierkracht van de grote spiergroepen te laten
trainen met behulp van fitnessapparatuur, functionele trainingsvormen of losse gewichten, in een
minimale frequentie van twee tot drie keer per week, met één tot drie sets van 10 tot 15
herhalingen voor acht tot tien spiergroepen.” RICHTLIJN BEROERTE F.1.16.

Voorbeeld circuittraining:

1. Dorsaalflexoren trainen door te gaan zitten en tenen omhoog te trekken. Mogelijk op het
ritme van muziek om het aantrekkelijker te maken.
2. Been strekken door te zitten op een stoel, op het hoogste punt 3 cirkels maken met de voet
(dorsaalflexie) en dan weer terug. Dit kan je uiteindelijk verzwaren door een elastiek of
enkelgewichten.
3. Staand vasthouden aan de stoel en buitenste been naar voren zwaaien en terug, mogelijk
ook met elastiek of enkelgewichten om het zwaarder te maken.
4. Lichte squats door minder diep te squaten, mogelijk verzwaren door 1 been squat.