Economisch recht
Examen:
• Gesloten boek examen
• Mondeling examen met 30 minuten voorbereidingstijd
• Meenemen: BAMA-codex, addendum en rechtspraakbundel
• Meteen individuele feedback – hij overloopt alles wat goed en slecht is gegaan
• 3 vragen uit verschillende onderdelen van de cursus: wie het antwoord op één van de drie vragen volledig
schuldig blijft, kan niet slagen
• Prof stelt geen strikvragen, als hij een (bij)vraag stelt is dat om ons erop te wijzen dat je in een andere richting
moet denken (bv. “denk je echt dat het daar over gaat”) of om te peilen hoe ver ons inzicht reikt
• Zuivere reproductie van de stof wordt niet gehonoreerd: pas wanneer kennis een correcte plaats verwerft binnen
de juridische redenering, als onderdeel van inzicht in de examenleerstof is zij van nut
• Correcte probleemdetectie volstaat niet om geslaagd te zijn, maar is wel de voorwaarde zonder de welke je niet
kan slagen
• Correcte weergave op algemene en gedetailleerde wijze van wetgeving die relevant kan zijn voor de oplossing
van het geschil, nadat het juridische probleem correct gedetecteerd, volstaat niet om geslaagd te zijn
•Correcte probleemdetectie en correcte aanzet tot concrete oplossing aan de hand van de specifieke, relevante
wetsbepalingen en rechtspraak volstaat al om geslaagd te zijn voor het examen
Aandachtspunt: mededingingsrecht in ruime zin omvat het kartelrecht (= mededingingsrecht in strikte zin) en het recht
op de marktpraktijk
DEEL 1: AANKNOPINGSPUNTEN ECONOMISCH RECHT
HOOFDSTUK 1: BEGRIPSBEPALING ‘ECONOMISCH RECHT’
De klassieke opvatting van het handelsrecht: handelsrecht = rechtsregels die de verhoudingen tussen de
handelaars (met inbrengrip van industriëlen en financiers) beheersen
→ in die betekenis werd het tegengesteld aan:
• Burgerlijk recht: gemeen privaatrecht dat betrekkingen regelt tussen particulieren die geen handelaar
zijn of niet in die hoedanigheid optreden
• Economisch recht: deel van het publiekrecht dat betrekkingen regelt tussen overheid en bedrijfsleven
→ kritiek:
• Vanuit het marktsysteem: we hebben een open economie (=markteconomie) met overheidsinterventie:
ondernemingen zijn de spil van de markteconomie, want die bepalen wie er produceert, waar, wat en
hoeveel er geproduceerd wordt, de overheid kan wel prikkels geven, maar zij bepalen dat niet
→ onderneming is spil markteconomie en wordt gaandeweg kern voor hergroepering van regels
van diverse signatuur zodat economisch recht in ruime zin groeit, dat alle regels omvat van
publiekrecht én privaatrecht die de ondernemingsactiviteit betreffen
• Vanuit het idee dat handelaars mensen zijn die op korte termijn winst nastreven en dat daar een aparte
rechtstak aan wordt besteed werd niet geapprecieerd
→ dan krijg je economisch recht als overkoepelend recht met 2 pijlers:
• Ondernemingsrecht (klassiek handelsrecht) = betreft het statuut van een onderneming en
instrumenten waarover zij beschikt om haar doelstellingen te bereiken
• Marktrecht = rechtsregels die betrekking hebben op het marktgebeuren en op het handelen van de
daarbij betrokken hoofdspelers (ondernemingen, consumenten en overheid)
1
,→ als je dat zo definieert, is economisch recht zeer breed en vallen fiscaal recht, vennootschapsrecht en
financieel recht daar ook onder (andere cursussen)
Beknopte historische schets van het handelsrecht
• Codex Hamurabi (1728 – 1686 v.C.): eerste teruggevonden wettenverzameling van economisch recht
• Romeins recht (60 v.C. – 395): in het romeins recht had je enkel het burgerlijk recht, de romeinse burger deed
aan bepaalde handelingen en activiteiten en die werden geregeld door het burgerlijk recht, er was geen apart
handelsrecht en als er toen geschillen ontstonden, was dat burgerlijk recht breed genoeg om die te regelen
• Middeleeuwen: in de vroege middeleeuwen ontstaan de eerste kruistochten waardoor er goederen in andere
landen komen en zo komt handel echt tot stand en dan wordt men geconfronteerd met meer complexe regels
en dat romeins recht is al oud en is niet afgestemd op die complexe problemen → er komen gilden en
corporaties die de toegang tot het beroep regelen (bepalen wie welk beroep mag uitoefenen) en ook recht
gaan spreken obv regels die ze zelf hebben bepaald (hier zie je dus een handelsrecht ontstaan)
• Ordonnances Colbert (1673 – 1681): Colbert was de schatskistbewaarder van de Zonnekoning (Lodewijk XIV)
en had zeggenschap over de middelen die te besteden waren en en hij neemt de beslissing om de regels van
het handelsrecht te laten optekenen (Ordonnances Colbert – belangrijke codex van handelsrecht)
• Franse revolutie (1789): de Franse revolutie gekenmerkt door een ander gedachtengoed: als je gelijkheid en
vrijheid wil waarborgen, dan kan je niet meer om met gilden, want dat zijn privileges → die worden afgeschaft
→ toegang tot beroep wordt er dus ook niet meer door geregeld en er wordt ook geen recht meer over
gesproken – voor België zegt Decreet d’Allarde (1791) dat er geen privileges meer zijn (iedereen is vrij en mag
kiezen wel, beroep hij uitoefent)
• Ordonnances van Colbert als basis W.Kh. (1807):
o Handel blijft duren en handelaars zeggen dat ze niets hebben om op terug te vallen → men voert aan
dat men een codex moet invoeren, men valt terug op de oude regels van de Ordonnances van Colbert
die de basis vormt van het Wetboek van Koophandel en daarbij voegt men ook de rechtbanken van
koophandel in
o Trad in werking in België in 1808 – wetboek is blijven gelden tot 2018
o 2018: wetboek koophandel afschaffen en begrip ‘handelaar’ afschaffen → wetboek economisch recht
(WER) met ondernemingsrechtbanken i.p.v. rechtbanken van koophandel en het algemeen
ondernemingsbegrip
Schema
We hebben het economisch recht met het belang van de
definities (Boek I)
→ wat er onder economisch recht wordt verstaan (Boek II met de algemene beginselen): doelstelling van WER is
de vrijheid van ondernemen (dus: Decreet d’Allarde is in art. II.3 WER gemoderniseerd en dus is het afgeschaft)
2
,→ bestaat ook uit 2 pijlers:
• Statuut van de onderneming
• Marktordening: 3 componenten
o Vrije mededinging en toegang tot de markt (met invloed van EU door interne markt)
o Eerlijke mededinging terug te vinden in Boek VI
o Ook de overheid moet onderworpen zijn aan de regels → onvervalste mededinging
Als je kijkt naar de regels van het statuut van de ondernemingen:
• Boek III: gaan we bekijken
• Boek XX: gaan we niet bekijken (masterjaar)
• Boek X: tussenpersonenhandel + commerciële samenwerkingsovereenkomsten (bijzondere overeen-
komsten)
Vrije mededinging = vrijheid van kopie → grenzen: intellectuele prestaties zijn van zo’n bepaalde waarde dat je
een exclusief recht krijgt om die economisch te exploiteren (intellectuele eigendom als begrenzing op de vrije
mededinging)
Onderneming in de zin van WER
• Adagium: elkeen die op dezelfde wijze de markt betreedt, wordt onderworpen aan dezelfde rechtsregels
• WHPC 1991 (Wet op de Handelsprakrijken en voorlichting en bescherming van de consument): begrip
‘handelaar’ wordt begrip ‘verkoper’
o Onderneming = een zekere organisatie om diensten of goederen aan het publiek, op de markt aan
te bieden of het voornemen daartoe
• Verruiming in WMPC 2010 (Wet betreffende de marktpraktijken en consumentenbescherming) : van
‘verkopersbegrip’ naar ‘ondernemingsbegrip’
• Afstemming ondernemingsbegrip op het mededingingsrecht (kartelrecht) → uniformiteit
• Overname van ondernemingsbegrip in WER (2013) = gelijk voor alle deelboeken, tenzij afwijking
• Vanaf 1 novemer 2018: verruiming ondernemingsbegrip art. I.1, lid 1, 1° WER → uniform in theorie →
praktijk: afwijkend ondernemingsbegrip meest toegepast
• Aanknopingspunt van economisch recht is functioneel
• In functie van de doelstelling van de betrokken wetgeving, kunnen dezelfde begrippen en definities
andere betekenissen krijgen:
o Onderscheid tussen onderneming in Boek I, Boek III, Boeken IV, V én VI (met variant), Boek XI en
Boek XX WER
o Algemeen ondernemingsbegrip Boek I WER primeert niet → wel begrip uit Boek IV, V, VI WER =
marktrechtelijk ondernemingsbegrip
HOOFDSTUK 2: ONDERNEMINGSBEGRIPPEN
AFDELING 1: ONDERNEMING IN DE ZIN VAN BOEK I WER
Doelen van Boek I:
• Verruimd ondernemingsbegrip als uniforme aanknopingsfactor WER
• W.Kh. ontmantelen en integreren in WER
• Onderscheid burgerlijk recht en handelsrecht opheffen
1. Definitie van onderneming
Art. I.1, lid 1, 1° WER definieert ‘onderneming’ als volgt:
• Iedere natuurlijke persoon die zelfstandig een beroepsactiviteit uitoefent
3
, • Iedere rechtspersoon
• Iedere andere organisatie zonder rechtspersoonlijkheid
→ meteen 3 uitzonderingen voorzien (tenzij de deelboeken anders bepalen):
• Iedere organisatie zonder rechtspersoonlijkheid die geen uitkeringsoogmerk heeft
• Iedere publiekrechtelijke rechtspersoon die gen goederen of diensten aanbiedt op een markt
• De Federale Staat, gewesten, gemeenschappen, provincies, hulpverleningszones, … (ook al bieden ze
goederen aan!!)
→ hieruit volgt een nieuw algemeen ondernemingsbegrip:
Onderneming = iedere natuurlijke persoon die zelfstandig een beroepsactiviteit uitoefent, iedere rechts-
persoon, met uitzondering van publiekrechtelijke rechtspersonen die geen goederen of diensten aanbieden op
een markt en iedere andere organisatie zonder rechtspersoonlijkheid, wegens het ‘for profit’ karakter van deze
vormen
• Vormt het aanknopingspunt voor onderdelen van het WER, Ger.W. en BW (ondernemingsbewijs)
• Ter vervanging van ‘handelaar’ uit W.Kh.
• ‘economische activiteit’ omzeilen voor rechtszekerheid dmv formele criteria: de wetgever heeft met dit
ondernemingsbegrip beoogt om enkel formele criteria te handhaven, niet adhv economische activiteit
om rechtszekerheid te garanderen omdat er over economische activiteit veel discussie is in de RS en RL
MAAR!! voor boeken IV, V en VI WER blijft bestaande ondernemingsbegrip behouden!
Onderneming = iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die op duurzame wijze een economisch doel
nastreeft, alsmede zijn verenigingen
• Economisch doel = het uitoefenen van een economische activiteit (economische activiteit =
aanbieden van goederen of diensten op een bepaalde makt tegen betaling met het oog op verwerven van
een inkomen)
→ discrepantie: wetgever wil af van het begrip economische activiteit, maar er zijn veel deelboeken die er
nog gebruik van maken
2. Nieuw ondernemingsbegrip
a. Iedere natuurlijke persoon die zelfstandig een beroepsactiviteit uitoefent
Naar het oordeel van de wetgever hebben de keuze voor de begrippen ‘zelfstandig’ en ‘beroepsactiviteit’ tot
gevolg dat vroegere discussies mbt “een duurzaam economische activiteit” worden geëlimineerd
• Enkel handelingen in het raam van een zelfstandige activiteit wijzen op een onderneming → werknemer
of ambtenaar niet
• Zelfstandige = persoon die voor eigen rekening optreedt en zelf de financiële risico’s van de handeling
of activiteit draagt
• Beroepsactiviteit = elke mogelijke praktijk die beroepsmatig kan worden uitgeoefend
• Beroepsmatige activiteit = geheel van handelingen
o Onderstelt nnige frequentie, duurzaamheid en regelmaat
o Handelingen tussen particulieren onderling zijn niet beroepsmatig, maar bij enige regelmaat is er
risico dat C2C toch B2C wordt: stel dat je thuis een aantal goederen hebt en je stelt die te koop
op een online platform, dan ben je eigenlijk consument en biedt je het wel aan andere
consumenten – je biedt het aan vanuit een zelfstandige activiteit – het is een zelfstandige
activiteit wanneer je dat met enige regelmaat gaat doen
4
Examen:
• Gesloten boek examen
• Mondeling examen met 30 minuten voorbereidingstijd
• Meenemen: BAMA-codex, addendum en rechtspraakbundel
• Meteen individuele feedback – hij overloopt alles wat goed en slecht is gegaan
• 3 vragen uit verschillende onderdelen van de cursus: wie het antwoord op één van de drie vragen volledig
schuldig blijft, kan niet slagen
• Prof stelt geen strikvragen, als hij een (bij)vraag stelt is dat om ons erop te wijzen dat je in een andere richting
moet denken (bv. “denk je echt dat het daar over gaat”) of om te peilen hoe ver ons inzicht reikt
• Zuivere reproductie van de stof wordt niet gehonoreerd: pas wanneer kennis een correcte plaats verwerft binnen
de juridische redenering, als onderdeel van inzicht in de examenleerstof is zij van nut
• Correcte probleemdetectie volstaat niet om geslaagd te zijn, maar is wel de voorwaarde zonder de welke je niet
kan slagen
• Correcte weergave op algemene en gedetailleerde wijze van wetgeving die relevant kan zijn voor de oplossing
van het geschil, nadat het juridische probleem correct gedetecteerd, volstaat niet om geslaagd te zijn
•Correcte probleemdetectie en correcte aanzet tot concrete oplossing aan de hand van de specifieke, relevante
wetsbepalingen en rechtspraak volstaat al om geslaagd te zijn voor het examen
Aandachtspunt: mededingingsrecht in ruime zin omvat het kartelrecht (= mededingingsrecht in strikte zin) en het recht
op de marktpraktijk
DEEL 1: AANKNOPINGSPUNTEN ECONOMISCH RECHT
HOOFDSTUK 1: BEGRIPSBEPALING ‘ECONOMISCH RECHT’
De klassieke opvatting van het handelsrecht: handelsrecht = rechtsregels die de verhoudingen tussen de
handelaars (met inbrengrip van industriëlen en financiers) beheersen
→ in die betekenis werd het tegengesteld aan:
• Burgerlijk recht: gemeen privaatrecht dat betrekkingen regelt tussen particulieren die geen handelaar
zijn of niet in die hoedanigheid optreden
• Economisch recht: deel van het publiekrecht dat betrekkingen regelt tussen overheid en bedrijfsleven
→ kritiek:
• Vanuit het marktsysteem: we hebben een open economie (=markteconomie) met overheidsinterventie:
ondernemingen zijn de spil van de markteconomie, want die bepalen wie er produceert, waar, wat en
hoeveel er geproduceerd wordt, de overheid kan wel prikkels geven, maar zij bepalen dat niet
→ onderneming is spil markteconomie en wordt gaandeweg kern voor hergroepering van regels
van diverse signatuur zodat economisch recht in ruime zin groeit, dat alle regels omvat van
publiekrecht én privaatrecht die de ondernemingsactiviteit betreffen
• Vanuit het idee dat handelaars mensen zijn die op korte termijn winst nastreven en dat daar een aparte
rechtstak aan wordt besteed werd niet geapprecieerd
→ dan krijg je economisch recht als overkoepelend recht met 2 pijlers:
• Ondernemingsrecht (klassiek handelsrecht) = betreft het statuut van een onderneming en
instrumenten waarover zij beschikt om haar doelstellingen te bereiken
• Marktrecht = rechtsregels die betrekking hebben op het marktgebeuren en op het handelen van de
daarbij betrokken hoofdspelers (ondernemingen, consumenten en overheid)
1
,→ als je dat zo definieert, is economisch recht zeer breed en vallen fiscaal recht, vennootschapsrecht en
financieel recht daar ook onder (andere cursussen)
Beknopte historische schets van het handelsrecht
• Codex Hamurabi (1728 – 1686 v.C.): eerste teruggevonden wettenverzameling van economisch recht
• Romeins recht (60 v.C. – 395): in het romeins recht had je enkel het burgerlijk recht, de romeinse burger deed
aan bepaalde handelingen en activiteiten en die werden geregeld door het burgerlijk recht, er was geen apart
handelsrecht en als er toen geschillen ontstonden, was dat burgerlijk recht breed genoeg om die te regelen
• Middeleeuwen: in de vroege middeleeuwen ontstaan de eerste kruistochten waardoor er goederen in andere
landen komen en zo komt handel echt tot stand en dan wordt men geconfronteerd met meer complexe regels
en dat romeins recht is al oud en is niet afgestemd op die complexe problemen → er komen gilden en
corporaties die de toegang tot het beroep regelen (bepalen wie welk beroep mag uitoefenen) en ook recht
gaan spreken obv regels die ze zelf hebben bepaald (hier zie je dus een handelsrecht ontstaan)
• Ordonnances Colbert (1673 – 1681): Colbert was de schatskistbewaarder van de Zonnekoning (Lodewijk XIV)
en had zeggenschap over de middelen die te besteden waren en en hij neemt de beslissing om de regels van
het handelsrecht te laten optekenen (Ordonnances Colbert – belangrijke codex van handelsrecht)
• Franse revolutie (1789): de Franse revolutie gekenmerkt door een ander gedachtengoed: als je gelijkheid en
vrijheid wil waarborgen, dan kan je niet meer om met gilden, want dat zijn privileges → die worden afgeschaft
→ toegang tot beroep wordt er dus ook niet meer door geregeld en er wordt ook geen recht meer over
gesproken – voor België zegt Decreet d’Allarde (1791) dat er geen privileges meer zijn (iedereen is vrij en mag
kiezen wel, beroep hij uitoefent)
• Ordonnances van Colbert als basis W.Kh. (1807):
o Handel blijft duren en handelaars zeggen dat ze niets hebben om op terug te vallen → men voert aan
dat men een codex moet invoeren, men valt terug op de oude regels van de Ordonnances van Colbert
die de basis vormt van het Wetboek van Koophandel en daarbij voegt men ook de rechtbanken van
koophandel in
o Trad in werking in België in 1808 – wetboek is blijven gelden tot 2018
o 2018: wetboek koophandel afschaffen en begrip ‘handelaar’ afschaffen → wetboek economisch recht
(WER) met ondernemingsrechtbanken i.p.v. rechtbanken van koophandel en het algemeen
ondernemingsbegrip
Schema
We hebben het economisch recht met het belang van de
definities (Boek I)
→ wat er onder economisch recht wordt verstaan (Boek II met de algemene beginselen): doelstelling van WER is
de vrijheid van ondernemen (dus: Decreet d’Allarde is in art. II.3 WER gemoderniseerd en dus is het afgeschaft)
2
,→ bestaat ook uit 2 pijlers:
• Statuut van de onderneming
• Marktordening: 3 componenten
o Vrije mededinging en toegang tot de markt (met invloed van EU door interne markt)
o Eerlijke mededinging terug te vinden in Boek VI
o Ook de overheid moet onderworpen zijn aan de regels → onvervalste mededinging
Als je kijkt naar de regels van het statuut van de ondernemingen:
• Boek III: gaan we bekijken
• Boek XX: gaan we niet bekijken (masterjaar)
• Boek X: tussenpersonenhandel + commerciële samenwerkingsovereenkomsten (bijzondere overeen-
komsten)
Vrije mededinging = vrijheid van kopie → grenzen: intellectuele prestaties zijn van zo’n bepaalde waarde dat je
een exclusief recht krijgt om die economisch te exploiteren (intellectuele eigendom als begrenzing op de vrije
mededinging)
Onderneming in de zin van WER
• Adagium: elkeen die op dezelfde wijze de markt betreedt, wordt onderworpen aan dezelfde rechtsregels
• WHPC 1991 (Wet op de Handelsprakrijken en voorlichting en bescherming van de consument): begrip
‘handelaar’ wordt begrip ‘verkoper’
o Onderneming = een zekere organisatie om diensten of goederen aan het publiek, op de markt aan
te bieden of het voornemen daartoe
• Verruiming in WMPC 2010 (Wet betreffende de marktpraktijken en consumentenbescherming) : van
‘verkopersbegrip’ naar ‘ondernemingsbegrip’
• Afstemming ondernemingsbegrip op het mededingingsrecht (kartelrecht) → uniformiteit
• Overname van ondernemingsbegrip in WER (2013) = gelijk voor alle deelboeken, tenzij afwijking
• Vanaf 1 novemer 2018: verruiming ondernemingsbegrip art. I.1, lid 1, 1° WER → uniform in theorie →
praktijk: afwijkend ondernemingsbegrip meest toegepast
• Aanknopingspunt van economisch recht is functioneel
• In functie van de doelstelling van de betrokken wetgeving, kunnen dezelfde begrippen en definities
andere betekenissen krijgen:
o Onderscheid tussen onderneming in Boek I, Boek III, Boeken IV, V én VI (met variant), Boek XI en
Boek XX WER
o Algemeen ondernemingsbegrip Boek I WER primeert niet → wel begrip uit Boek IV, V, VI WER =
marktrechtelijk ondernemingsbegrip
HOOFDSTUK 2: ONDERNEMINGSBEGRIPPEN
AFDELING 1: ONDERNEMING IN DE ZIN VAN BOEK I WER
Doelen van Boek I:
• Verruimd ondernemingsbegrip als uniforme aanknopingsfactor WER
• W.Kh. ontmantelen en integreren in WER
• Onderscheid burgerlijk recht en handelsrecht opheffen
1. Definitie van onderneming
Art. I.1, lid 1, 1° WER definieert ‘onderneming’ als volgt:
• Iedere natuurlijke persoon die zelfstandig een beroepsactiviteit uitoefent
3
, • Iedere rechtspersoon
• Iedere andere organisatie zonder rechtspersoonlijkheid
→ meteen 3 uitzonderingen voorzien (tenzij de deelboeken anders bepalen):
• Iedere organisatie zonder rechtspersoonlijkheid die geen uitkeringsoogmerk heeft
• Iedere publiekrechtelijke rechtspersoon die gen goederen of diensten aanbiedt op een markt
• De Federale Staat, gewesten, gemeenschappen, provincies, hulpverleningszones, … (ook al bieden ze
goederen aan!!)
→ hieruit volgt een nieuw algemeen ondernemingsbegrip:
Onderneming = iedere natuurlijke persoon die zelfstandig een beroepsactiviteit uitoefent, iedere rechts-
persoon, met uitzondering van publiekrechtelijke rechtspersonen die geen goederen of diensten aanbieden op
een markt en iedere andere organisatie zonder rechtspersoonlijkheid, wegens het ‘for profit’ karakter van deze
vormen
• Vormt het aanknopingspunt voor onderdelen van het WER, Ger.W. en BW (ondernemingsbewijs)
• Ter vervanging van ‘handelaar’ uit W.Kh.
• ‘economische activiteit’ omzeilen voor rechtszekerheid dmv formele criteria: de wetgever heeft met dit
ondernemingsbegrip beoogt om enkel formele criteria te handhaven, niet adhv economische activiteit
om rechtszekerheid te garanderen omdat er over economische activiteit veel discussie is in de RS en RL
MAAR!! voor boeken IV, V en VI WER blijft bestaande ondernemingsbegrip behouden!
Onderneming = iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die op duurzame wijze een economisch doel
nastreeft, alsmede zijn verenigingen
• Economisch doel = het uitoefenen van een economische activiteit (economische activiteit =
aanbieden van goederen of diensten op een bepaalde makt tegen betaling met het oog op verwerven van
een inkomen)
→ discrepantie: wetgever wil af van het begrip economische activiteit, maar er zijn veel deelboeken die er
nog gebruik van maken
2. Nieuw ondernemingsbegrip
a. Iedere natuurlijke persoon die zelfstandig een beroepsactiviteit uitoefent
Naar het oordeel van de wetgever hebben de keuze voor de begrippen ‘zelfstandig’ en ‘beroepsactiviteit’ tot
gevolg dat vroegere discussies mbt “een duurzaam economische activiteit” worden geëlimineerd
• Enkel handelingen in het raam van een zelfstandige activiteit wijzen op een onderneming → werknemer
of ambtenaar niet
• Zelfstandige = persoon die voor eigen rekening optreedt en zelf de financiële risico’s van de handeling
of activiteit draagt
• Beroepsactiviteit = elke mogelijke praktijk die beroepsmatig kan worden uitgeoefend
• Beroepsmatige activiteit = geheel van handelingen
o Onderstelt nnige frequentie, duurzaamheid en regelmaat
o Handelingen tussen particulieren onderling zijn niet beroepsmatig, maar bij enige regelmaat is er
risico dat C2C toch B2C wordt: stel dat je thuis een aantal goederen hebt en je stelt die te koop
op een online platform, dan ben je eigenlijk consument en biedt je het wel aan andere
consumenten – je biedt het aan vanuit een zelfstandige activiteit – het is een zelfstandige
activiteit wanneer je dat met enige regelmaat gaat doen
4
