samenvatting KH BL & OL, deel 1 theorie, 2de bach

Deel 1: van onderzoek naar
behandeling
1. inleiding
 Data-verzameling: tijdens anamnese & KO: formuleren continu werkhypotheses  bijstellen
adhv verder onderzoek & bijkomende informatie
 Data-interpretatie
 Conclusie: bijgesteld na elke volgende fase vh KO & finaal geformuleerd binnen ICF-kader
Klinisch redeneren= planmatig handelingsproces waarin gezondheidsproblemen analyseren (in
samenspraak met P), inclusief gerelateerde contextuele factoren
 Einddoel:
- gezondheidsprobleem in kaart brengen binnen ICF-model
- adequate doelstellingen formuleren vr behandeling
- finaal linear proces zijn MAAR met inherent cyclisch karakter
 T kan op elk moment terug keren nr vorige stap om klinisch redeneren &
voorgestelde behandeling bij te stellen
1.1. het lineair & cyclisch verloop vh klinisch redeneringsproces
 hulpvraag: obv voorschrift ve arts
 gerichte anamnese
 KO
 Diagnose:
 Prioriteiten stellen
 Doelstellingen bepalen
 Behandelplan opgesteld
 Opnieuw evaluatie
 Eindverslag vr doorverwijzende arts met bevindingen & resultaten
3 componenten:
 Doelgericht: elke therapeutische interventie= gebaseerd op doel
 Geformuleerd ifv nodenanalyse vd P
 Efficiënt: richten op prioritaire beperkingen vd P
 Procesmatig: obv nodenanalyse doelstellingen geformuleerd => specifieke middelen
geselecteerd
 Voorschrift met medische diagnose
 Feiten samenvatten om v onderzoek nr
behandeling te gaan
 Behandeling
 Evaluatie & eventuele terugkoppeling
 Geen klachten? Eindresultaat & afsluiten
met verslag nr arts
 Lineair proces: start met diagnose & eindigt
 MAAR kan ook cyclisch proces zijn: kan op
elk moment terugkeren nr diagnose

PDCA-cyclus:
 Plan: resultaten KO & anamnese leidend nr behandeldoelstellingen
 Do: uitvoeren vd behandeling


1

,  Check: evalueren vd resultaten
 Act: bijsturen vd behandeling
1.2. Medische diagnose
 Voorschrift: wat zegt het?
- Naam & voornaam P
- Naam, voornaam, riziv- nummer vd voorschrijver
- Datum
- Handtekening
- Max # zittingen
 Structuur gerelateerd
 Indicaties & contra-indicaties vormen eerste basis vr behandelprogramma
1.3. Anamnese
 Geeft subjectief beeld vd functie-beperkingen
 Gedetailleerd functie-beperkingen bevragen
 Beperkingen in activiteit & participatie
 T doet navraag nr omgevingsfactoren & persoonlijke factoren
- Zelfstandigheid/ zelfredzaamheid
- Impact vd klacht op dagelijkse activiteiten
- Verwachtigen nr therapie
- Geloof of overtuiging
- facilitatoren of beperkingen om kinesitherapeutisch programma te doorlopen
- familiale omstandigheden
1.4. vragenlijsten & functieschalen
 moeten betrouwbaar & valide zijn: geven herhaalbare resultaten & verandering in echte
toestand/ mate waarin toestand acceptabel is
 ondersteunen ih objectiveren v bevindingen
 ‘Check’ objectiveren
 Belangrijk bij start vd behandeling => mogelijke progressie opgetekend
 Op niveau v functie: Pijnschalen op 10 punten v geen pijn tot onverdraaglijke pijn
- VAS (=Visual Analogue Scale):
 Lijnstuk v 10cm  actuele pijn situeren op lijnstuk
 Achteraf afstand tssn 0-10cm
 MCID (minimal clinically important difference)= 2 punten => daling v 2 punten
maakt klinisch relevant verschil uit vr patient
- NPRS (=Numeric Pain Ratins Scale):
 Cijfers numeriek getoond aan P
- PASS (Patient Acceptable Symptom State): subjectieve weergave vd tevredenheid vd
huidige toestand
 Is de huidige toestand v bv gebruik van je arm of je been voor jou aanvaardbaar?
 Ja/nee antwoord
- GROC (Global Rate of Change): 11punten schaal, van -5 tot +5
 Gevraagd om evolutie te situeren tssn:
 veel slechter (-5)
 ongewijzigd (0)
 volledig genezen (+5)
 MCID= 2
 Op niveaus activiteit & participatie:
- DASH (Disability of Arm Shoulder and Hand): gewrichts- of segment specifieke voor BL
- Oswestry Low Back Pain Disability Questionnaire: gewrichts- of segment specifiek vr lage
rugpijn
- FAI (Functional Ankle instability Questionnaire): pathologie-specifiek vr enkel instabiliteit

2