Samenvatting Kinderverpleegkunde

Bijeenkomst 1 Kind en gezin:

1. beschrijven op welke wijze diversiteit invloed heeft in de zorg voor het zieke kind;
2. het belang uitleggen van een ‘Family Centered Care-benadering’ in de zorg voor het zieke
kind;
3. interventies formuleren waarbij rekening wordt gehouden met diversiteit in de zorg voor
het zieke kind.

De communicatie met anderstalige ouders en kinderen kan sterk belemmerd worden doordat de
taal of cultuur niet begrepen wordt.
Door de taalbarrière verstaan of begrijpen mensen elkaar niet altijd. Dit belemmerd de
informatieverstrekking naar beiden kanten toe. Doordat de informatievertrekking veel tijd en
energie kost, wordt er minder aandacht besteed emoties. Mogelijke oplossingen:
- Familielid als tolk
- Tolk- en vertaalcentrum
- Persoonlijke tolk
- Schriftelijk vertalen

Richtlijnen bij het voeren van gesprekken:
- Treed ouders rustig tegemoet.
- Spreek rustig en gewoon Nederlands.
- Gebruik korte zinnen, waarin moeilijke woorden worden vermeden.
- Geef geen overbodige informatie  anders wordt de essentie niet begrepen.
- Stel geen vragen in de negatieve vorm  er moet met ja of nee geantwoord kunne
worden.
- Ondersteun het verhaal met gebaren en aanwijzen van bepaalde zaken.
- Zoveel mogelijk open vragen stellen.
- Vermijd vragen te beginnen met waarom; deze kunnen verwijtend overkomen.
- Let op non-verbale gedrag van ouders.
- Zich verdiepen in de verschillende culturele achtergronden is noodzaak.

,Bijeenkomst 2 De zieke zuigeling:
1. onderbouwen hoe ontwikkelingsgerichte zorg bijeenkomst uitmaakt van de zorg aan de
zieke zuigeling;
2. de normale vocht– en voedingsbehoefte van de zuigeling onderbouwen;
3. aandachtspunten bij borstvoeding onderbouwen;
4. de verpleegkundige zorg onderbouwen voor een zuigeling met voedingsproblemen;
5. de verpleegkundige zorg onderbouwen voor een zuigeling met dehydratie;
6. de verpleegkundige zorg onderbouwen rondom infectieziekten op zuigelingenleeftijd;
7. de verpleegkundige zorg beredeneren wanneer een zuigeling respiratoire ondersteuning
behoeft;
8. uitleggen op welke wijze verantwoordelijkheid wordt gedragen voor de veiligheid van het
kind tijdens ziekenhuisopname.

Oppakken en dragen van een baby:
- De baby wordt behoedzaam opgetild door de ene hand onder het hoofdje en de andere
hand tussen de beentjes te schuiven.
- De baby wordt opgeschept en naar de drager toe gekanteld.
- De ene hand schuift door zodat het hoofdje in de holte van de elleboog komt te liggen.
- De andere hand schuift tussen den beentjes door en steunt de billen, het zogenoemde
basisbevestigend dragen.

Contra-indicaties voor het inbakeren van een baby;
- Na een stuitbevalling
- Bij een heupdysplasie
- Erbse parese
- Convulsies
- Fracturen
- Eczeem
- Centrale lijnen/ Port-A-Cath
- Na vaccinaties

Voeding aan de borst:
- Liggend op de zij
- Liggend op de rug
- Madonnahouding  zittende houding
- Rugbyhouding  zittend, beentje onder arm moeder, hoofdje in handpalm en rug door de
onderarm gesteund.

Leeftijd Hoeveelheid
- 0 t/m 3 maanden - 150 ml/kg/per dag
- 4 t/m 6 maanden - 140 ml/kg/per dag
- 6 t/m 9 maanden - 130 ml/kg/per dag

Voedingsproblemen  advies is om het kind zelf het tijdstip van voeden en de duur van het drinken
te laten bepalen en zelf een eetlustregelmechanisme te ontwikkelen.
het niet goed verlopen van de voeding bij een baby kan leiden tot onrust.

, Braken:
Braken komt veel voor bij aandoeningen van het maag-darmkanaal, maar ook gevolg van:
- Infecties
- Metabole stoornissen
- Stress
- Pijn
- Angst
- Bijwerkingen van medicijnen
- Verhoogde druk in de hersenen
Braken is een gecoördineerd reflex van diafragma en buikspiercontractie waarna maaginhoud via de
mond naar buiten komt. Eenmalig braken  opluchting. Meermalig braken  aantasting van de
oesophagus en onvoldoende voedingsopnamen.

Reflux:
Specifieke vorm van braken. Komt frequent voor tijdens de eerste levensmaanden als gevolg van de
immaturiteit van de peristaltische contracties, pylorus hypertrofie en toegenomen intra-abdominale
druk (obstipatie, hoesten, obesitas).
Een deel van de maaginhoud loopt terug naar de slokdarm.
Projectielbraken  volledige maaginhoud schiet naar buiten.

Dehydratie:
Verlies van water en zout  ten gevolge van braken en diarree (door infecties maag-darmkanaal).
Bij gastro-enteritis als gevolg van een bacteriële infectie (Salmonella, Camptylobacter, Shigella)
bestaan de verschijnselen uit braken en diarree met slijm- en bloedverlies. De ontlasting stikt en is
vaak groen van kleur. Bij een gastro-enteritis die door een virus wordt veroorzaakt (Rota), wordt
meestal geen bloed en/of slijm aangetroffen.
Uitdroging  kind verliest te veel vocht en kan dit niet zelf compenseren. Bij ernstige dehydratie is
de huid van het kindje droog en is er een slechte tugor (huidspanning) met name zichtbaar aan de
buikwand  zieke indruk  ogen staan dog en liggen diep in de oogkassen  droge slijmvliezen, suf
of onrustig  ingezonken fontanel en huilt zonder tranen. Urineproductie neemt af (oligurie/anurie).

Verpleegkundige interventies infectieuze voedingsstoornissen:
- Isolatie verpleging
- Bij dehydratie  rehydratievloeistof (ORS)
 Per os of per sonde
- Intraveneuze vochttoediening bij ernstige dehydratie
- Fecesmonsters  oorzaak van de gastro-enteritis
- Goede hygiëne

Zuurstoftoediening:
Bij het bestaan van hypoxie wordt zuurstof als medicament toegediend. Hypoxie is een tekort aan
zuurstof in de weefsels.
Bijwerkingen zuurstof:
- Beschadiging ogen, longen en centrale zenuwstelsel  retinopathie of prematurity
- Pas op met vet (vaseline en zalf), alcohol en (huid)olie  verspreiding in zuurstof kan een
explosie veroorzaken.
Wijze van toedienen:
- Couveuse
- Zuurstofkapje
- Nasofaryngale sonde of neuscanule