World Trade Law and Domestic Law:
Dit hoofdstuk verkent de complexe relatie tussen het internationale handelsrecht en
nationale rechtssystemen, met speciale aandacht voor de impact van de WTO-regels
op nationale wetgeving en rechtspraak. De kernvraag is in hoeverre WTO-
verplichtingen directe en indirecte effecten hebben op de nationale rechtssystemen
van lidstaten.
Directe werking
Directe werking verwijst naar de mogelijkheid dat een privaat persoon rechtstreeks
een beroep kan doen op het WTO-recht voor de nationale rechtbanken om een
schending van die regels te bewijzen. Dit betekent dat WTO-regels rechtstreeks
bindend zijn voor nationale rechtbanken, zelfs wanneer er geen specifieke nationale
wetgeving is die ze implementeert. Met andere woorden, WTO-regels zouden dan
prevaleren boven tegenstrijdige nationale wetten.
Indirecte werking
Indirecte werking, ook wel consistente interpretatie genoemd, betekent dat nationale
rechtbanken nationale wetten in overeenstemming met internationale verplichtingen
moeten interpreteren. Als er een conflict is tussen nationale wetgeving en WTO-
regels, dan moeten de rechtbanken de nationale wet zo interpreteren dat deze niet
in strijd is met de WTO-regels, mits dit mogelijk is. Dit principe vereist dat nationale
rechtbanken hun interpretatietechnieken gebruiken om de nationale wet in
overeenstemming te brengen met internationale verplichtingen.
De Academische Discussie
De discussie over directe en indirecte werking is voortdurend gaande in de
academische wereld. Het hoofdstuk belicht de standpunten van twee belangrijke
scholen van denken:
Voorstanders van directe werking: Aanhangers zoals Jan Tumlir en Ernst-
Ulrich Petersmann beargumenteren dat directe werking nodig is om te
voorkomen dat nationale rechtssystemen protectionistische neigingen
bevorderen. Ze zien het als een manier om individuen meer rechten te geven
in het handelsverkeer en om de WTO-regels te versterken.
Tegenstanders van directe werking: Critici zoals John H. Jackson
waarschuwen voor de gevaren van directe werking voor nationale
rechtssystemen. Hij is van mening dat het de democratische processen en de
scheiding der machten in een staat kan ondermijnen. Hij beargumenteert dat
het in strijd is met het principe van nationale soevereiniteit, en dat het
onwenselijk is om nationale rechtbanken te verplichten om internationale
handelsregels boven nationale wetgeving te plaatsen.
Dit hoofdstuk verkent de complexe relatie tussen het internationale handelsrecht en
nationale rechtssystemen, met speciale aandacht voor de impact van de WTO-regels
op nationale wetgeving en rechtspraak. De kernvraag is in hoeverre WTO-
verplichtingen directe en indirecte effecten hebben op de nationale rechtssystemen
van lidstaten.
Directe werking
Directe werking verwijst naar de mogelijkheid dat een privaat persoon rechtstreeks
een beroep kan doen op het WTO-recht voor de nationale rechtbanken om een
schending van die regels te bewijzen. Dit betekent dat WTO-regels rechtstreeks
bindend zijn voor nationale rechtbanken, zelfs wanneer er geen specifieke nationale
wetgeving is die ze implementeert. Met andere woorden, WTO-regels zouden dan
prevaleren boven tegenstrijdige nationale wetten.
Indirecte werking
Indirecte werking, ook wel consistente interpretatie genoemd, betekent dat nationale
rechtbanken nationale wetten in overeenstemming met internationale verplichtingen
moeten interpreteren. Als er een conflict is tussen nationale wetgeving en WTO-
regels, dan moeten de rechtbanken de nationale wet zo interpreteren dat deze niet
in strijd is met de WTO-regels, mits dit mogelijk is. Dit principe vereist dat nationale
rechtbanken hun interpretatietechnieken gebruiken om de nationale wet in
overeenstemming te brengen met internationale verplichtingen.
De Academische Discussie
De discussie over directe en indirecte werking is voortdurend gaande in de
academische wereld. Het hoofdstuk belicht de standpunten van twee belangrijke
scholen van denken:
Voorstanders van directe werking: Aanhangers zoals Jan Tumlir en Ernst-
Ulrich Petersmann beargumenteren dat directe werking nodig is om te
voorkomen dat nationale rechtssystemen protectionistische neigingen
bevorderen. Ze zien het als een manier om individuen meer rechten te geven
in het handelsverkeer en om de WTO-regels te versterken.
Tegenstanders van directe werking: Critici zoals John H. Jackson
waarschuwen voor de gevaren van directe werking voor nationale
rechtssystemen. Hij is van mening dat het de democratische processen en de
scheiding der machten in een staat kan ondermijnen. Hij beargumenteert dat
het in strijd is met het principe van nationale soevereiniteit, en dat het
onwenselijk is om nationale rechtbanken te verplichten om internationale
handelsregels boven nationale wetgeving te plaatsen.
