Praktisch verbintenissenrecht Hoofdstuk 1
Plaats verbintenissenrecht
- In het verbintenissenrecht staat de rechtsrelatie tussen personen onderling
centraal.
- Naast verbintenissenrecht is er het goederenrecht→ gaat over de rechtsrelatie
(rechtsverhoudingen) tussen een persoon en een goed.
- Het verbintenissenrecht en het goederenrecht vormen samen het
vermogensrecht→ regelt de verhoudingen die op geld waardeerbaar zijn tussen
burgers onderling.
- Privaatrecht (burgerlijk recht of civiel recht) ziet op alle juridische betrekkingen
tussen burgers onderling.
- Publiekrecht→ de relatie tussen de overheid en een persoon, strafrecht,
staatsrecht en bestuursrecht.
Personen
- Verbintenissenrecht kent de volgende personen: natuurlijke personen en
rechtspersonen.
- Natuurlijk persoon→ een mens, ook wel een mens van vlees en bloed.
- Rechtspersoon→ staat gelijk aan een natuurlijk persoon (een bedrijf, een
stichting en een vereniging).
Verbintenissen
- Wanneer er een rechtsrelatie tussen personen is, dan ontstaan hier
verbintenissen uit.
- Verbintenis→ rechtsrelatie tussen twee personen, waarbij de ene partij verplicht
is om een prestatie te leveren, terwijl de andere partij hier recht op heeft.
- De persoon die moet presteren wordt de schuldenaar genoemd.
- Degene die recht heeft op de prestatie is de schuldeiser.
Gewone feiten en rechtsfeiten
- Gewoon feit→ hebben geen rechtsgevolg (het gras is groen).
- Rechtsfeit→ is een feit dat een rechtsgevolg heeft, het feit heeft een gevolg
volgens het geldende recht.
,Rechtens relevante handelingen en blote rechtsfeiten
- Blote rechtsfeiten→ geen handelingen, maar hebben toch rechtsgevolg. Dit soort
rechtsfeiten vinden hoe dan ook plaats, zonder dat er een feitelijke handeling aan
te pas komt (geboorte, iemands dood).
- Rechtens relevante handeling→ handeling die relevantie heeft voor het recht,
een handeling die een rechtsgevolg heeft.
Rechtens relevante handelingen
- Rechtens relevante handelingen kunnen worden opgesplitst in
rechtshandelingen en feitelijke handelingen.
Rechtshandelingen en feitelijke rechtshandelingen
- Feitelijke handelingen→ handelingen die wel rechtsgevolg hebben, maar die daar
niet op zijn gericht. De handelende persoon had dus niet de bedoeling het
rechtsgevolg tot stand te brengen.
- Rechtshandelingen zijn ook rechtens relevante handelingen, maar ze zijn
uitdrukkelijk gericht op een rechtsgevolg. Artikel 3:33 BW bevat 2 voorwaarden:
1. Er is een op een rechtsgevolg gerichte wil.
2. Die wil heeft zich door een verklaring geopenbaard.
- Bij een rechtshandeling moet iemand willen dat er een bepaald rechtsgevolg
ontstaat→ de handelende persoon heeft het oogmerk (de bedoeling) om het
rechtsgevolg tot stand te brengen.
Eenzijdige rechtshandelingen en meerzijdige rechtshandelingen
- Eenzijdige rechtshandelingen→ het rechtsgevolg wordt tot stand gebracht door
een persoon, zonder dat de medewerking van een ander persoon nodig is. Er is
sprake van een wilsuiting van een persoon, gericht op een bepaald rechtsgevolg.
- Meerzijdige rechtshandelingen→ het is noodzakelijk dat twee personen een
bepaald rechtsgevolg tot stand willen brengen. Hiervoor is een wilsuiting van
beide partijen vereist. Deze wilsuiting moet gericht zijn op hetzelfde
rechtsgevolg.
,Persoonsgerichte en niet-persoonsgerichte rechtshandelingen
- Persoonsgerichte rechtshandeling→ wordt verricht door de ene partij en is
gericht tot een specifieke andere partij.
- Niet-persoonsgerichte rechtshandeling→ gaat ook om een handeling door één
partij gericht aan een andere partij. De handeling is echter niet gericht tot een
specifieke persoon. Is niet van belang tot wie de handeling is gericht.
Overeenkomsten en andere meerzijdige rechtshandelingen
- Overeenkomst→ artikel 6:213 lid 1 BW. De voorwaarden zijn:
1. Het is een meerzijdige rechtshandeling.
2. Een partij gaat een verbintenis aan jegens een andere partij.
Verbintenisscheppende overeenkomsten en andere overeenkomsten
- Verbintenisscheppende overeenkomst→ ontstaan er een of meerdere
verbintenissen tussen partijen.
Eenzijdige overeenkomsten en meerzijdige overeenkomsten
- Eenzijdige overeenkomst→ schept slechts voor een van beide partijen een
verplichting (schenkingsovereenkomst).
- Meerzijdige overeenkomst (wederkerige overeenkomst)→ artikel 6:261 lid 1 BW.
De ene partij komt een verplichting na in ruil voor de verplichting van de andere
partij.
, Praktisch verbintenissenrecht Hoofdstuk 2
Handelingsbekwaamheid
- Art. 3:32 lid 1 BW→ iedere natuurlijke persoon is bekwaam tot het verrichten van
rechtshandelingen, tenzij de wet anders bepaalt.
- Wanneer is iemand handelingsonbekwaam→ art. 1:234 BW bepaalt dat een
minderjarige (jonger dan 18) in beginsel handelingsonbekwaam is. Mag alleen wat
kopen als de ouders daarmee instemmen.
- Uitzonderingen→ aangaan van een arbeidsovereenkomst, besluiten om wel of
geen orgaandonor te worden, medische beslissingen, optreden als gevolmagtigde
en het maken van een uiterste wilsbeschikking (testament).
- Wanneer iemand niet meer op een goede manier beslissingen kan nemen (ziekte)
kan de rechter die persoon onder curatele stellen→ art. 1:378 BW→ dan mag die
alleen nog rechtshandelingen verrichten met toestemming van een curator→ art.
1:381 BW.
Beschikkingsbevoegdheid
- Wanneer iemand een zaak aan een ander overdraagt, moet hij zowel
handelingsonbekwaam als beschikkingsbevoegd zijn.
- Een eigenaar van een zaak is beschikkingsbevoegd→ hij is bevoegd om over zijn
zaak te beschikken en kan deze aan een ander verkopen of schenken→
vervreemden.
Wilsverklaring
- Volgens art. 3:33 BW is voor een rechtshandeling vereist→ een op een
rechtsgevolg gerichte wil die zich door een verklaring heeft geopenbaard.
- Om een rechtshandeling te verrichten moet voldaan worden aan de volgende
eisen:
1. Iemand wil een bepaald rechtsgevolg.
2. Hij maakt die wil bekend door een verklaring.
- Art 3:37 lid 1 BW→ bepaalt dat wilsverklaringen in beginsel in elke vorm kunnen
worden geuit (mondeling, schriftelijk of stilzwijgende wilsverklaring).
- Stilzwijgende wilsverklaring→ wilsuiting die uit een bepaalde gedraging blijkt
(handgebaar).
- Om werking te hebben, moet een wilsverklaring de persoon tot wie de verklaring
is gericht bereikt hebben→ art 3:37 lid 3 BW.
- Art 3:37 lid 5 BW→ bepaalt dat een verklaring kan worden ingetrokken tot het
moment dat deze de ander heeft bereikt, de verklaring verliest daarmee haar
werking. Wanneer iemand zijn verklaring intrekt op het moment dat deze de
ontvanger bereikt of erna, dan is het te laat.
Plaats verbintenissenrecht
- In het verbintenissenrecht staat de rechtsrelatie tussen personen onderling
centraal.
- Naast verbintenissenrecht is er het goederenrecht→ gaat over de rechtsrelatie
(rechtsverhoudingen) tussen een persoon en een goed.
- Het verbintenissenrecht en het goederenrecht vormen samen het
vermogensrecht→ regelt de verhoudingen die op geld waardeerbaar zijn tussen
burgers onderling.
- Privaatrecht (burgerlijk recht of civiel recht) ziet op alle juridische betrekkingen
tussen burgers onderling.
- Publiekrecht→ de relatie tussen de overheid en een persoon, strafrecht,
staatsrecht en bestuursrecht.
Personen
- Verbintenissenrecht kent de volgende personen: natuurlijke personen en
rechtspersonen.
- Natuurlijk persoon→ een mens, ook wel een mens van vlees en bloed.
- Rechtspersoon→ staat gelijk aan een natuurlijk persoon (een bedrijf, een
stichting en een vereniging).
Verbintenissen
- Wanneer er een rechtsrelatie tussen personen is, dan ontstaan hier
verbintenissen uit.
- Verbintenis→ rechtsrelatie tussen twee personen, waarbij de ene partij verplicht
is om een prestatie te leveren, terwijl de andere partij hier recht op heeft.
- De persoon die moet presteren wordt de schuldenaar genoemd.
- Degene die recht heeft op de prestatie is de schuldeiser.
Gewone feiten en rechtsfeiten
- Gewoon feit→ hebben geen rechtsgevolg (het gras is groen).
- Rechtsfeit→ is een feit dat een rechtsgevolg heeft, het feit heeft een gevolg
volgens het geldende recht.
,Rechtens relevante handelingen en blote rechtsfeiten
- Blote rechtsfeiten→ geen handelingen, maar hebben toch rechtsgevolg. Dit soort
rechtsfeiten vinden hoe dan ook plaats, zonder dat er een feitelijke handeling aan
te pas komt (geboorte, iemands dood).
- Rechtens relevante handeling→ handeling die relevantie heeft voor het recht,
een handeling die een rechtsgevolg heeft.
Rechtens relevante handelingen
- Rechtens relevante handelingen kunnen worden opgesplitst in
rechtshandelingen en feitelijke handelingen.
Rechtshandelingen en feitelijke rechtshandelingen
- Feitelijke handelingen→ handelingen die wel rechtsgevolg hebben, maar die daar
niet op zijn gericht. De handelende persoon had dus niet de bedoeling het
rechtsgevolg tot stand te brengen.
- Rechtshandelingen zijn ook rechtens relevante handelingen, maar ze zijn
uitdrukkelijk gericht op een rechtsgevolg. Artikel 3:33 BW bevat 2 voorwaarden:
1. Er is een op een rechtsgevolg gerichte wil.
2. Die wil heeft zich door een verklaring geopenbaard.
- Bij een rechtshandeling moet iemand willen dat er een bepaald rechtsgevolg
ontstaat→ de handelende persoon heeft het oogmerk (de bedoeling) om het
rechtsgevolg tot stand te brengen.
Eenzijdige rechtshandelingen en meerzijdige rechtshandelingen
- Eenzijdige rechtshandelingen→ het rechtsgevolg wordt tot stand gebracht door
een persoon, zonder dat de medewerking van een ander persoon nodig is. Er is
sprake van een wilsuiting van een persoon, gericht op een bepaald rechtsgevolg.
- Meerzijdige rechtshandelingen→ het is noodzakelijk dat twee personen een
bepaald rechtsgevolg tot stand willen brengen. Hiervoor is een wilsuiting van
beide partijen vereist. Deze wilsuiting moet gericht zijn op hetzelfde
rechtsgevolg.
,Persoonsgerichte en niet-persoonsgerichte rechtshandelingen
- Persoonsgerichte rechtshandeling→ wordt verricht door de ene partij en is
gericht tot een specifieke andere partij.
- Niet-persoonsgerichte rechtshandeling→ gaat ook om een handeling door één
partij gericht aan een andere partij. De handeling is echter niet gericht tot een
specifieke persoon. Is niet van belang tot wie de handeling is gericht.
Overeenkomsten en andere meerzijdige rechtshandelingen
- Overeenkomst→ artikel 6:213 lid 1 BW. De voorwaarden zijn:
1. Het is een meerzijdige rechtshandeling.
2. Een partij gaat een verbintenis aan jegens een andere partij.
Verbintenisscheppende overeenkomsten en andere overeenkomsten
- Verbintenisscheppende overeenkomst→ ontstaan er een of meerdere
verbintenissen tussen partijen.
Eenzijdige overeenkomsten en meerzijdige overeenkomsten
- Eenzijdige overeenkomst→ schept slechts voor een van beide partijen een
verplichting (schenkingsovereenkomst).
- Meerzijdige overeenkomst (wederkerige overeenkomst)→ artikel 6:261 lid 1 BW.
De ene partij komt een verplichting na in ruil voor de verplichting van de andere
partij.
, Praktisch verbintenissenrecht Hoofdstuk 2
Handelingsbekwaamheid
- Art. 3:32 lid 1 BW→ iedere natuurlijke persoon is bekwaam tot het verrichten van
rechtshandelingen, tenzij de wet anders bepaalt.
- Wanneer is iemand handelingsonbekwaam→ art. 1:234 BW bepaalt dat een
minderjarige (jonger dan 18) in beginsel handelingsonbekwaam is. Mag alleen wat
kopen als de ouders daarmee instemmen.
- Uitzonderingen→ aangaan van een arbeidsovereenkomst, besluiten om wel of
geen orgaandonor te worden, medische beslissingen, optreden als gevolmagtigde
en het maken van een uiterste wilsbeschikking (testament).
- Wanneer iemand niet meer op een goede manier beslissingen kan nemen (ziekte)
kan de rechter die persoon onder curatele stellen→ art. 1:378 BW→ dan mag die
alleen nog rechtshandelingen verrichten met toestemming van een curator→ art.
1:381 BW.
Beschikkingsbevoegdheid
- Wanneer iemand een zaak aan een ander overdraagt, moet hij zowel
handelingsonbekwaam als beschikkingsbevoegd zijn.
- Een eigenaar van een zaak is beschikkingsbevoegd→ hij is bevoegd om over zijn
zaak te beschikken en kan deze aan een ander verkopen of schenken→
vervreemden.
Wilsverklaring
- Volgens art. 3:33 BW is voor een rechtshandeling vereist→ een op een
rechtsgevolg gerichte wil die zich door een verklaring heeft geopenbaard.
- Om een rechtshandeling te verrichten moet voldaan worden aan de volgende
eisen:
1. Iemand wil een bepaald rechtsgevolg.
2. Hij maakt die wil bekend door een verklaring.
- Art 3:37 lid 1 BW→ bepaalt dat wilsverklaringen in beginsel in elke vorm kunnen
worden geuit (mondeling, schriftelijk of stilzwijgende wilsverklaring).
- Stilzwijgende wilsverklaring→ wilsuiting die uit een bepaalde gedraging blijkt
(handgebaar).
- Om werking te hebben, moet een wilsverklaring de persoon tot wie de verklaring
is gericht bereikt hebben→ art 3:37 lid 3 BW.
- Art 3:37 lid 5 BW→ bepaalt dat een verklaring kan worden ingetrokken tot het
moment dat deze de ander heeft bereikt, de verklaring verliest daarmee haar
werking. Wanneer iemand zijn verklaring intrekt op het moment dat deze de
ontvanger bereikt of erna, dan is het te laat.
